lancering in 1967 vanaf Cape Canaveral LC36B, van de ruimtesonde Surveyor 3.

Het doel van het Surveyor-programma is gegevens verzamelen over de maanbodem, in het vooruitzicht van de Apollo-missies.

Door foute werking van de remraketten springt de sonde twee maal op vooraleer zacht te landen op 3°N-23°W. Naast bodemgegevens worden 6300 foto’s doorgeseind.

Op 19 november 1969 landt de Apollo 12 LM op 180 meter van de sonde. Astronauten Conrad en Bean inspekteren deze de volgende dag, nemen foto’s en brengen 10 kg onderdelen, met inbegrip van de TV-camera, terug naar de aarde.

(afbeelding: astronaut Pete Conrad (Apollo 12) bij Surveyor 3)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1967-035A

Norad ID: 2756

Andere naam: Surveyor SC-3

Lanceertuig: Atlas Centaur D AC-12

Massa: 300 kg.

vertrek in 1998 van de ruimtependel Columbia STS 90 (Norad ID: 25297), voor een 16-daags verblijf in een baan om de aarde.

Aan boord bevindt zich voor de 16de maal het door ESA ontwikkelde Spacelab, deze maal uitgerust als Neurolab, voor de studie van het gedrag van het zenuwstelsel in de ruimte.

De proefkonijnen voor de experimenten zijn verschillende dieren, waaronder: ratten, muizen, slakken, oesters, vissen en krekels. Ook de bemanning zelf wordt bij deze experimenten betrokken.

De inzittenden zijn:

Richard A.Searfoss, bevelhebber,

Scott D.Altman, piloot,

Richard M.Linnehan, missiespecialist,

Dafydd R.Williams, missiespecialist – CSA,

Kathryn P.Hire, missiespecialist,

Jay C.Buckey, Jr, ladingspecialist,

James A.Pawelczyk, ladingspecialist.

geboorte in 1964 te Leningrad, van Andrei Ivanovich Borisenko.

Russische ingenieur/cosmonaut.

Lid van Energia RKKE 15-2003 ingenieurs.

Maakte al ruimtevlucht als ISS expeditielid in Soyuz TMA21.

Verbleef al 164,24 dagen in de ruimte.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1965: een SU fotoverkenner Zenit-4;

in 1968: een VS militaire satelliet OPS 5105;

in 1971: de SU weersatelliet Meteor 1-08;

in 1980: een SU fotoverkenner Zenit-4MKM;

in 1983: de IN wetenschapssatelliet Rohini 3(D2);

in 1984: een VS militaire satelliet KH 8/1984-39;

in 1986: een SU militaire communicatiesatelliet Strela-2;

in 1990: een SU fotoverkenner Oblik;

in 1997: een SU militaire navigatiesatelliet Parus.

in de rand:

- Op 17 april 1963 vaardigt de VVS Generale Staf (Soviet Luchtmacht) een decreet uit waarbij Grigori Nelyubov, Ivan Anikeyev en Valentin Filatyev ontslagen worden uit het cosmonautencorps.

Over de juiste datum en oorzaak hiervan bestaan er verschillende meningen.

Zie hiervoor ook mijn randgegevens van 18 en 27 februari, alsmede 24 en 27 maart.

lancering in 1960 vanaf Baikonur LC1, van de Soviet ruimtesonde E-3 N°2.

Deze maansonde wordt in de ruimte geschoten met de bedoeling na een rechtstreekse vlucht

omheen de maan, terug te keren naar de aarde (wat soms “moonflyby” genoemd wordt).

De sonde heeft fotoapparatuur en wetenschappelijke experimenten aan boord.

De draagraket valt echter kort na de lancering uiteen als gevolg van onevenwichtige stuw-

kracht der opduwmotoren. Het centraal raketdeel vervolgt nog enige tijd de voorziene baan,

terwijl de opduwmotoren over het volgstation en bevolkte gebieden scheren.

Andere bronnen melden een explosie van het lanceertuig na 0,4 sec.

(afbeelding: model van gelijkaardige sonde)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: -

Norad ID: -

Lanceertuig: 8K72/L1-9A(Luna)

Massa: 280 kg.

vertrek in 1972 van Apollo 16 (Norad ID: 6000), voor een landing op de maan.

Apollo 16 was de vijfde missie waarin twee mensen op het maanoppervlak verbleven.

Op 21 april landden commandant John W.Young en LM piloot Charles M.Duke, Jr. in het Descartes gebied, terwijl de CM-piloot Thomas K.Mattingly II alleen rondjes draaide omheen de maan.

Op de maan verplaatsten de astronauten zich 27 km met een elektrisch aangedreven voertuig.

Tijdens hun verblijf op de maan, deden de astronauten wetenschappelijke experimenten, namen foto's en verzamelden 95 kg maanmateriaal tijdens drie perioden van in totaal 20 uren:

- op 21 april reden ze naar de kraters Flag, Spook en Buster; ze plaatsten de ALSEP (Apollo Lunar Surface Experiments Package) en een draagbare magnetometer;

- op 22 april reden ze naar de voet van Stone Mountain en plaatsten weer een draagbare magnetometer;

- op 23 april reden ze naar de kraters Palmetto, End en North Ray.

Tijdens de terugvlucht op 25 april, ging Mattingly nog naar buiten voor de berging van de filmcassettes, terwijl Duke in het open luik rechtopstond ter assistentie.

Een kleine subsatellite (PFS-2) werd vanaf de CM-module in een maanbaan geplaatst.

De inzittenden zijn:

John W.Young, bevelhebber,

Charles M.Duke, Jr, LM piloot,

Thomas K.Mattingly, II, CM piloot.

geboorte in 1956 te Arlington - Virginia, van David McDowell Brown.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van NASA 16-1996 “The Sardines”.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 107.

Verbleef 15,94 dagen in de ruimte.

Sterft in Columbia pendel ramp op 1 februari 2003, boven Texas.

geboorte in 1959 te Vancouver – Washington, van Michael Reed Barratt.

Amerikaanse medicus/astronaut.

Lid van NASA 18-2000 “The Bugs”.

Maakte ruimtevlucht als

ISS expeditielid in Soyuz TMA14 en

missiespecialist in STS 133.

Verbleef al 211,50 dagen in de ruimte.

Maakte al 1 ruimtewandeling van 5u54’.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1975: een SU fotoverkenner Zenit-4MK;

in 1981: een SU fotoverkenner Zenit-6;

in 1985: de SU wetenschapssatelliet Foton-1L;

in 1987: een SU militaire waarnemer Terilen;

in 1991: een SU militaire navigatiesatelliet Parus;

in 1992: de communicatiesatellieten Inmarsat 2-F4 en Telecom 2B (FR);

in 1993: een SU ELINT satelliet Tselina-R;

in 1997: de communicatiesatellieten BSAT 1A (JP) en Thaicom 3 (TH).

- Apollo 16 bemanningslid Duke zou op de maan een foto achtergelaten hebben van zijn gezin, met daarop hemzelf, zijn vrouw Dorothy en zijn zonen Charles III en Thomas. Daarbij zou (vrij vertaald) de volgende tekst geweest zijn: ”Dit is de familie van astronaut Charles Duke II van de planeet aarde, die op 20 april 1972 op de maan landde”.

- Vermoedelijk werd bij elke Apollo missie door de astronauten codetaal gebruikt bij de communicatie met het controlecentrum. Zo ook bij Apollo 16, waar John Young op een bepaald ogenblik vanop het maanoppervlak zou gezegd hebben “we came upon .. Barbara” (wat kan vertaald worden als: we kwamen bij .. Barbara), zonder verdere uitleg.

Ook zou er oa gesproken zijn over geploegde bodem, een terrein met blokken en terrassen.

lancering in 1960 vanaf Baikonur LC1, van de Soviet ruimtesonde E-3 N°1.

Deze Luna-sonde wordt in de ruimte geschoten met de bedoeling na een rechtstreekse vlucht

omheen de maan terug te keren naar de aarde (wat soms “moonflyby” genoemd wordt).

De sonde heeft fotoapparatuur en wetenschappelijke experimenten aan boord.

De 3de trap van de draagraket faalt echter, waardoor onvoldoende snelheid gemaakt wordt

om de maan te bereiken.

Het ruimtetuig valt vanop 200.000 km hoogte terug naar de aarde en verbrandt de dag na

de lancering in de atmosfeer.

(afbeelding: model van gelijkaardige sonde)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1960-U01

Norad ID: A05017

Lanceertuig: 8K72/L1-9(Luna)

Massa: 280 kg.

lancering in 1968 vanaf Baikonur LC1, van het Soviet ruimteschip Soyuz 7K-OK N°7.

Officieel is dit één van de reeks satellieten bedoeld voor de studie van de ruimte en de bovenste lagen van de atmosfeer.

Het hoofddoel was echter het testen van koppeltechnieken met het oog op de geplande bemande maanvluchten. Kosmos 213 en Kosmos 212, die de vorige dag gelanceerd was, koppelden automatisch op 15 april. Later volgde een afzonderlijke geslaagde landing.

(afbeelding: vrije voorstelling van de nadering van beide Soyuz 7K-OK)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1968-030A

Norad ID: 3193

Andere naam: Kosmos 213

Lanceertuig: Soyuz 11A511

Massa: 6000 kg.

geboorte in 1921 te Fedorivka – Poltava, van Georgi Timofeyevich Beregovoi.

Oekraiense piloot/cosmonaut.

Lid van Luchtmacht 2 Supplement-1964 groep.

Maakte ruimtevlucht in Soyuz 3.

Verbleef 3,95 dagen in de ruimte.

Bleef ruimtevaartmedewerker tot 1987.

Overlijdt tijdens hartoperatie te Moskou op 30 juni 1995.

geboorte in 1951 te Baltimore – Maryland, van Marsha Sue Ivins.

Amerikaanse missiespecialist/astronaute - NASA Ingenieur.

Lid van Nasa 10-1984 groep.

Maakte ruimtevlucht missiespecialist in STS 32, STS 46, STS 62, STS 81 en STS 98.

Verbleef 55,91 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot december 2010.

geboorte in 1951 te Fort Belvoir - Virginia, van John Lynch Phillips.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van NASA 16-1996 “The Sardines”.

Maakte ruimtevlucht als

missiespecialist in STS 100 en STS 119; en

ISS expeditielid in Soyuz TMA6.

Verbleef 203,69 dagen in de ruimte.

Maakte 1 ruimtewandeling van 4u58’.

Was astronaut tot augustus 2011.

geboorte in 1956 te Cleveland - Ohio, van Gregory ‘Greg’ Jordan Harbaugh.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van Nasa 12-1987 groep.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 39, STS 54, STS 71 en STS 82.

Verbleef 34,08 dagen in de ruimte.

Maakte 3 ruimtewandelingen - samen 18u29’.

Was astronaut tot maart 2001.

geboorte in 1960 te Syzran – Kuybyshev, van Mikhail Borisovich Korniyenko.

Russische ingenieur/cosmonaut (A515).

Lid van Energia RKKE 14-1998 ingenieurs.

Maakte ruimtevlucht als ISS expeditielid in Soyuz TMA18 en Soyuz TMA16M(TMA18M).

Verbleef al 516 dagen in de ruimte.

Maakte al 2 ruimtewandeling – samen 12u13’.

geboorte in 1965 te Yokohama - Kanagawa, van Soichi Noguchi.

Japanese missiespecialist/astronaut (A441).

Lid van NASDA 3-1996 en NASA 16-1996 selektie.

Maakte ruimtevlucht als

missiespecialist in STS 114 en

ISS expeditielid in Soyuz TMA17.

Verbleef al 177,10 dagen in de ruimte.

Maakte al 3 ruimtewandelingen - samen 20u05’.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1960: de VS militaire wetenschapssatelliet Discoverer 11;

in 1969: een SU fotoverkenner Zenit-4 en de VS militaire satelliet OPS 5310;

in 1970: een SU fotoverkenner zenit-4M en de VS militaire satelliet OPS 2863;

in 1971: de FR wetenschapssatelliet Tournesol 1/D2A;

in 1981: een SU fotoverkenner Zenit-6;

in 1982: een SU militaire waarnemer Feniks;

in 1983: een VS militaire satelliet KH 8/1983-32;

in 1984: het Saljut 7 cargoschip Progress 20;

in 1986: een SU fotoverkenner Oblik;

in 1992: een SU militaire navigatiesatelliet Parus;

in 1999: vier SU communicatiesatellieten Globalstar M en de NASA/NOAA aardobservatiesatelliet Landsat 7.

- Georgi Beregovoi was tot aan zijn dood in 1995 betrokken bij het Russische “Star Wars”-programma. In die functie zou hij rapport uitgebracht hebben aan de partijbonzen en ruimtevaartdeskundigen, over een merkwaardige gebeurtenis nabij Salyut 6 in het voorjaar van 1981. De cosmonauten Vladimir Kovalyonok en Viktor Savinyk verklaarden toen dat ze vanuit het ruimtestation een ruimteschip bemerkten en dat daar wezens zonder ruimtepak uitkwamen, die zicht vrij in de ruimte bewogen. Dit zou op film vastgelegd zijn.

lancering in 1968 vanaf Baikonur LC31, van het Soviet ruimteschip Soyuz 7K-OK N°8.

Officieel is dit één van de reeks satellieten bedoeld voor de studie van de ruimte en de bovenste lagen van de atmosfeer.

Het hoofddoel was echter het testen van koppeltechnieken met het oog op de geplande bemande maanvluchten. Kosmos 212 en Kosmos 213, die de volgende dag gelanceerd werd, koppelden automatisch op 15 april. Later volgde een afzonderlijke geslaagde landing.

(afbeelding: een model van dit type ruimteschip)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1968-029A

Norad ID: 3183

Andere naam: Kosmos 212

Lanceertuig: Soyuz 11A511

Massa: 6000 kg.

geboorte in 1929 te Faison - North Carolina, van Dr William Edgar ‘Bill’ Thornton.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van Nasa 6-1967 groep.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 8 en STS 17/51B.

Verbleef 13,05 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot mei 1994.

geboorte in 1942 te Moskou, van Valentin Vitalyevich Lebedev.

Russische ingenieur/cosmonaut (A070).

Lid van Energia Ingenieurs 3-1972 groep.

Maakte ruimtevlucht als

gezagvoerder in Soyuz 13 en

vluchtingenieur in Soyuz T5(T7).

Verbleef 218,49 dagen in de ruimte.

Maakte 1 ruimtewandeling van 2u33’.

Was aktief in de ruimtevaart tot 1993.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1967: de VS militaire satelliet Transit 15;

in 1969: de NASA weersatelliet Nimbus 3 en de VS militaire geodesiesatelliet Secor 13;

in 1971: een SU fotoverkenner Zenit-4M;

in 1972: de SU wetenschapssatelliet Prognoz 1 en een fotoverkenner Zenit-4M;

in 1975: de SU communicatiesatelliet Molniya 3-02;

in 1979: een SU ELINT satelliet Tselina-D;

in 1984: de VS militaire waarschuwer DSP 11/OPS 7641;

in 1988: de SU wetenschapssatelliet Foton 1;

in 1989: de SU doelsatelliet Raduga 23.

geboorte in 1949 te Kehl - Duitsland, van Jean-Jacques Favier.

Franse ladingspecialist/astronaut.

Lid van CNES 2-1985 ladingspecialisten.

Maakte ruimtevlucht als ladingspecialist in STS 78.

Verbleef 16,91 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot 7 juli 1996 en bleef aktief in de ruimtevaart.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1959: de VS militaire wetenschapssatelliet Discoverer 2;

in 1960: de VS militaire satellieten Transit 1B en GRAB;

in 1963: de SU meteotest Omega-1-1;

in 1969: de SU satelliet BMEWS 2;

in 1974: de NASA/WUC communicatiesatelliet Westar 1(A);

in 1976: een SU satellietonderschepper IS;

in 1990: de ID communicatiesatelliet Palapa 6/B2R en een SU militaire waarnemer Terilen;

in 1991: de GTE communicatiesatelliet ASC 2;

in 1994: de NASA/NOAA weersatelliet GOES 8.

ruimtevlucht in 1961 vanaf Baikonur LC1, van de capsule Vostok 1 (Norad ID: 103), voor de allereerste bemande omloop van de aarde.

Vostok 1, roepnaam ‘ceder’ maakte in 89 minuten één volledig automatische aardomloop. Dit was dik tegen de goesting van Gagarin, die ter compensatie de code gekregen had om het automatisme uit te schakelen.

Onverwacht blijven de uitrustingsmodule en de capsule tijdens de landing door een bundel kabels met elkaar verbonden. Gagarin wordt flink door elkaar geschud vóór deze bundel in de atmosfeer doorbrandt en de capsule zich automatisch in de terugkeerstand richt.

Op 7 km hoogte wordt de stoel met de cosmonaut naar buiten geschoten. De capsule en Gagarin komen afzonderlijk, per eigen parachute naar beneden ten zuid-westen van Engels Smelovka,

in het Saratov gebied op 51°N – 46°O.

Voor de gelegenheid waren 3 persberichten voorbereid: 1 voor succes en 2 voor eventuele mislukking.

De inzittende is:

1 Yuri A.Gagarin.

vertrek in 1981 van de ruimtependel Columbia STS 1 (Norad ID: 12399), voor een 2-daagse vlucht omheen de aarde.                                

Het doel is uittesten van de lancering in een baan en de veilige terugkeer van de orbiter en de bemanning, met beoordeling van de prestaties van het gehele shuttle voertuig met de vaste brandstof raketten en de externe zuurstof/waterstoftank.

Aan boord was apparatuur voor oa registratie van temperatuur, druk en versnellingskrachten op meerdere plaatsen in de pendel.

Bij de vlucht gingen 16 hittetegels verloren en werden er een 150-tal beschadigd.

Het lanceerplatform had wel meer schade geleden dan vooraf ingeschat was.

De inzittenden zijn:

John W.Young, bevelhebber,

Robert L.Crippen, piloot.

vertrek in 1985 van de ruimtependel Discovery STS 16/51D (Norad ID: 15641), voor een 5-daagse vlucht omheen de aarde, verlengd met 2 dagen.

Tijdens deze missie wordt de communicatiesatelliet TéléSAT-l (ANIK C-1) met de PAM-D hulpmotor in de ruimte geplaatst, alsmede SYNCOM IV-3 (LEASAT 3).

Deze aktiviteiten lopen echter niet naar behoren, zodat beslist wordt om de missie met 2 dagen te verlengen, om alsnog dmv ruimtewandelingen de gewenste resultaten te benaderen. De astronauten Hoffman en Griggs plaatsten geïmproviseerd gereedschap op de robotarm voor de lancering van LEASAT 3. Dit was de eerste niet geplande buitenaktiviteit (EVA) in de geschiedenis van NASA.

Bij deze missie is Jacob Garn aan boord, als eerste VS senator in de ruimte.

De inzittenden zijn:

Karol J.Bobko, bevelhebber,

Donald E.Williams, piloot,

Rhea M.Seddon/Gibson, missiespecialist,  

Jeffrey A.Hoffman, missiespecialist,  

David S.Griggs, missiespecialist,

Charles D.Walker, ladingspecialist,  

Jacob E.Garn, ladingspecialist.

geboorte in 1937 te Zmiev - Kharkov, van Igor Petrovich Volk.

Oekraiense piloot/cosmonaut.

Lid van Buran 1978 en LII 1-1980 groep.

Maakte ruimtevlucht als wetenschapper in Soyuz T12.

Verbleef 11,80 dagen in de ruimte.

Was cosmonaut tot 1996.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1964: de SU ASAT-satelliet Poljot 2(I-2B-2);

in 1967: een SU fotoverkenner Zenit-4;

in 1973: een SU doelsatelliet DS-P1-Yu;

in 1979: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-43;

in 1980: een SU militaire waarschuwer Oko;

in 1983: een SU militaire communicatiesatelliet Strela-2;

in 1999: de communicatiesatelliet Eutelsat W3.

- Na zijn vlucht in Vostok 1 zei Gagarin tijdens één van zijn propaganda bezoeken in een gesprek met Cyrus Eaton (UK) onder meer:

“ik zag tijdens mijn vlucht iets dat elk voorstellingsvermogen overtreft,

“mocht ik toelating krijgen om het bekend te maken, het zou de wereld verbazen…

Was de druk, zowel fysisch als psychisch, de oorzaak van deze gedachte? Of was het een foutieve vertaling van wat hij echt zei?

- O.Penkovsky, medewerker van VS president Kennedy, beweerde dat er vóór de vlucht van

Vostok 1 meerdere bemande ‘Korabl-Sputniks’ gelanceerd werden waarover men de controle verloor. Deze zouden het leven gekost hebben aan verscheidene cosmonauten.

- Aardig om weten is dat bij de missie van Columbia STS 1 Belgische video-apparatuur aanwezig was in het controlecentrum. Ingenieur A.Pauwels was terplaatse om de werking van nabij te volgen.

- Op 25 april 1964 zouden in Italië gesprekken opgenomen zijn tussen één of twee cosmonauten en een Soviet volgstation. Dit station zou zelfs getwijfeld hebben omtrent de identiteit van de ruimtevaarders, al spraken ze russisch. Deze communicatie werd gelinkt aan Polyot 2, gelanceerd op 12 april 1964 en 2 maanden later verbrand in de atmosfeer.

vertrek in 1970 van het maanschip Apollo 13 (Norad ID: 4371), voor een landing op de maan.

Apollo 13 zou voor de derde maal twee mensen naar het oppervlak van de maan brengen, maar de explosie van één van de zuurstoftanks en de daaruit resulterende schade verhinderde dat de geplande maanlanding doorging. Dank zij de bekwaamheid van de bemanning en door de maanlander als noodverblijf te gebruiken werd de noodzakelijke maanlus genomen en keerden de drie astronauten op 17 april veilig naar Aarde.

Onderzoek bracht aan het licht dat de bedrading tijdens grondtesten beschadigd werd en kortsluiting veroorzaakte tijdens de vlucht. Daarop vatte de isolatie vuur en deed de hitte de druk in zuurstoftank N°2 zodanig stijgen dat deze explodeerde. Daarbij werd ook nog tank N°1 beschadigd.

De inzittenden zijn:

James A.Lovell, Jr, bevelhebber,

Fred W.Haise Jr, LM piloot,

John L.Swigert, Jr, CM piloot.

geboorte in 1941 te Long Beach – California, van Frederick Hamilton ‘Rick’ Hauck.

Amerikaanse piloot/astronaut.

Lid van Nasa 8-1978 groep.

Maakte ruimtevlucht als

piloot in STS 7, en

bevelhebber in STS 14/51A en STS 26.

Verbleef 18,13 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot april 1989.

geboorte in 1942 te Enem – Adygeya, van Anatoli Nikolayevich Berezovoi.

Russische piloot/cosmonaut.

Lid van Luchtmacht 5-1970 groep.

Maakte ruimtevlucht als gezagvoerder in Soyuz T5(T7).

Verbleef 210,62 dagen in de ruimte.

Maakte 1 stand-up van 2u33’.

Was cosmonaut tot 1992 en bleef tot 1999 aktief in de ruimtevaart.

geboorte in 1955 te Crowborough - UK, van Piers John Sellers.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van NASA 16-1996 “The Sardines”.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 112, STS 121 en STS 132.

Verbleef 35,38 dagen in de ruimte.

Maakte 6 ruimtewandelingen - samen 41u10’.

Was astronaut tot 5 juni 2011 en bleef actief in de ruimtevaart.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1969: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-11(L);

in 1970: een SU navigatiesatelliet Tsiklon;

in 1972: een SU doelsatelliet DS-P1-Yu;

in 1974: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1975: een SU militaire navigatiesatelliet Parus;

in 1977: een SU militaire waarschuwer Oko;

in 1979: een SU navigatiesatelliet Tsikada;

in 1983: de communicatiesatelliet Satcom 1R(6);

in 1988: een SU fotoverkenner Oblik;

in 1990: de SU wetenschapssatelliet Foton 3 en de VS militaire satellieten POGS&SSR/USA 56, TEX/USA 57 en SCE/USA 58;

in 1994: drie SU GLONASS navigatiesatellieten Uragan.

- In 1961 schreef de Moskou correspondent Dennis Ogden in de Daily Worker (UK), dat de Soviets een man in de ruimte geschoten hadden en dat deze zwaar gewond neerkwam.

Het zou Vladimir Ilyushin – zoon van de befaamde vliegtuig constructeur – geweest zijn, die op 7 april 1961 na 3 orbits in zijn ruimteschip “Rossiya” zwaar gewond neerkwam op Chinees grondgebied.

- Bij de inslag van de derde trap van Apollo 13, zou de maan gedurende 18 uren getrild hebben als een gong. Men vroeg zich daarbij af of de maan misschien hol is.

- Volgens geruchten moest Apollo 13 een “buitenaards artefact”, dat door Apollo 11 naar de aarde gebracht was, op de maan terugzetten.

Ook zouden op NASA-fotos één of meerdere voorwerpen te zien zijn die de beschadigde capsule vergezellen in haar tocht door de ruimte.