selektie in 1967 van de AN-1 wetenschappers

Mars Fatkhullin,

Rudolf Gulyayev,

Ordinard Kolomiytsev,

Valentin Yershov.

Zij zullen nooit deelnemen aan een ruimtemissie.

- In 1952 is er de sub-orbitale vlucht van de Aerobee USAF-26 (VS) met de aapjes Pat en Mike en enkele muizen. De raket bereikt vermoedelijk 16 km hoogte. Over het resultaat hiervan heb ik geen gegevens.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1963: een SU militaire wetenschapssatelliet DS-A1;

in 1967: een VS fotospion KH-7, de VS militaire satelliet OPS 5557 en een SU fotoverkenner Zenit-4;

in 1969: de telecomsatelliet Intelsat III-F4;

in 1971: een SU navigatiesatelliet Tsiklon;

in 1975: de telecomsatelliet Intelsat IV-F1;

in 1976: de VS technologiesatelliet P76-5;

in 1979: de SU ruimteveer test TKS VA n°0102;

in 1981: een SU fotoverkenner Fram en de NOAA weersatelliet GOES 5;

in 1984: een SU fotoverkenner Fram;

in 1985: een SU aardobservatie satelliet Resurs F1;

in 1990: een SU ELINT satelliet Tselina-2;

in 1993: het MIR cargoschip Progress-M18;

in 1994: het MIR cargoschip Progress-M23;

in 1999: de VS militaire satelliet USA 144.

lancering in 1986 vanaf Baikonur LC1, van het Soviet ruimteschip Soyuz 7K-STM N°51.

Dit is vermoedelijk een test van een vernieuwde Soyuz-versie. Gegevens hierover zijn mij niet bekend.

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1986-035A

Norad ID: 16722

Lanceertuig: Soyuz 11A511U

Massa: 7000 kg (?).

geboorte in 1941 te Krasnokutsk – Kharkov, van Anatoli Semyonovich Levchenko.

Oekraiense piloot/cosmonaut.

Lid van Buran 1978 en MAP 1-1981 / LII 1 groep.

Maakte ruimtevlucht als wetenschapper in Soyuz TM4(TM3).

Verbleef 7,92 dagen in de ruimte.

Overlijdt tgv een hersentumor op 6 augustus 1988, te Moskow.

geboorte in 1942 te St Louis – Missouri, van Robert Clyde ‘Bob’ Springer.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van Nasa 9-1980 groep.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 29 en STS 38.

Verbleef 9,90 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot december 1990.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1974: een SU ELINT satelliet Tselina-O;

in 1975: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1981 en 1982: een SU fotoverkenner Zenit-6;

in 1986: een SU wetenschapssatelliet Foton 2L;

in 1987: de SU aardobservatie satelliet Resurs F1;

in 1988: de SU GLONASS navigatiesatellieten Uragan 39L, 40L en 41L;

in 1991: de SU aardobservatie satelliet Resurs F10;

in 1993: de SU aardobservatie satelliet Resurs F17(02).

lancering in 1978 vanaf Cape Canaveral LC36A, van de ruimtesonde Pioneer Venus 1.

De Pioneer Venus Orbiter komt in een elliptische baan rond Venus op 4 december 1978. Het ruimtevaartuig stuurde gegevens en foto’s van de wolken, atmosfeer en ionosfeer van de planeet. Ook werden de eerste radarkaarten van 93 procent van het oppervlak doorgeseind.

De sonde bleef in gebruik tot het in de venusatmosfeer verbrandde in 8 oktober 1992, waardoor de geplande missieduur van acht maanden ruimschoots werd overschreden.

(afbeeldingen: vrije voorstelling van de sonde in de ruimte en een radarkaart van venus)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1978-051A

Norad ID: 10911

Andere naam: Pioneer Venus Orbiter

Lading: Pioneer 12

Lanceertuig: Atlas SLV-3D Centaur AC-50

Massa: 582 kg.

lancering in 1995 vanaf Baikonur LC81/23, van de Soviet MIR-uitbreidingsmodule Spektr.

Spektr is de vijfde module van het ruimtestation MIR. De module is ontworpen voor de observatie van het milieu van de aarde met onderzoeksapparatuur voor zowel de atmosfeer als de oppervlakte. Spektr heeft vier zonnepanelen die ongeveer de helft van de elektriciteit van het station leveren.

De Spektr module werd oorspronkelijk ontwikkeld als onderdeel van een top-geheim militair programma met de codenaam "Oktant". Het was de bedoeling om te experimenten met spionage en anti-raket verdediging vanuit de ruimte. De instrumenten voor spionage waren gemonteerd op de buitenkant van de module, samen met twee lanceerinrichtingen voor kunstmatige doelen.

Het voornaamste apparaat van Spektr was een experimentele optische telescoop met de codenaam "Pion".

(afbeelding: Spektr na beschadiging van de zonnepanelen)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1995-024A

Norad ID: 23579

Andere namen: TKM-O, 77KSO, 11F77O

Lading: TsM-o N°17301

Lanceertuig: Proton-K 378-02

Massa: 19640 kg.

geboorte in 1944 te Columbus – Georgia, van David Mathieson ‘Dave’ Walker.

Amerikaanse piloot/astronaut.

Lid van Nasa 8-1978 groep.

Maakte ruimtevlucht als

piloot in STS 14/51A en

bevelhebber in STS 30, STS 53 en STS 69.

Verbleef 30.19 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot april 1996.

Overlijdt aan kanker op 23 april 2001, te Houston - Texas.

geboorte in 1951 te St Louis – Missouri, van Thomas ‘Tom’ Dale Akers.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van Nasa 12-1987 groep.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 41, STS 49, STS 61 en STS 79.

Verbleef 33,95 dagen in de ruimte.

Maakte 4 ruimtewandelingen - samen 30u10’.

Was astronaut tot juli 1997.

geboorte in 1964 te Scranton – Pennsylvania, van Paul Willam Richards.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van NASA 16-1996 “The Sardines”.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 102.

Verbleef 12,83 dagen in de ruimte.

Maakte 1 ruimtewandeling van 6u21’.

Was astronaut tot februari 2002 en bleef actief in de ruimtevaart.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1965: de VS militaire wetenschapssatelliet DAPP 12(Block 3);

in 1966: een SU ruimtebom OGCh-04L;

in 1969 en 1970: een SU fotoverkenner Zenit-4;

in 1970: de VS militaire satelliet OPS 4720

in 1975: de VS militaire communicatiesatellieten DSCS 2-5 en DSCS 2-6;

in 1976: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1980: een SU militaire navigatiesatelliet Parus;

in 1982: een SU militaire waarschuwer Oko;

in 1992: de IN aardobservatie satelliet SROSS 3(D);

in 1994: de SU communicatiesatelliet Gorizont 30;

in 1995: de (?) wetenschapssatelliet MIRAS;

in 1997: de NO communicatiesatelliet Thor 2A;

in 1999: de CA communicatiesatelliet Nimiq 1.

- In het midden van de jaren 1990, met de terugkeer van de Amerikaans-Russische samenwerking in de ruimte, besloot NASA om fondsen te verstrekken aan de Spektr en Priroda MIR-modules in ruil voor het samen uitvoeren van Amerikaanse experimenten. De Oktava militaire component werd vervangen door een uitbreidingsstuk voor twee extra zonnepanelen.

testlancering in 1965 vanaf White Sands LC36, van het Apollo BP22 model.

Dit is de vierde missie tot demonstratie van een eventuele vluchtonderbreking. De bedoeling is nu een vluchtonderbreking op grote hoogte (HAA) uit te voeren.

Maar na amper 25 seconden en op maar 5 km hoogte explodeert het lanceertuig, waarbij het ontsnappingssysteem (LES) wel naar behoren in werking treedt en de BP22 capsule in veiligheid brengt.

Ook al was de geplande hoogte niet bereikt, het systeem had toch in een echte noodtoestand naar behoren gewerkt.

Een BP (boilerplate) is een model op ware grootte, dat zo goed mogelijk het gedrag in de ruimte benadert van de latere bemande capsule.

(afbeelding: expo-model van een BP)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: -

Norad ID: -

Lanceertuig: Little Joe 2

Massa: ? kg.

lancering in 1971 vanaf Baikonur LC81/24, van de Soviet ruimtesonde 4M N°171/Mars M-71.

De sonde bestaat uit een marsorbiter en lander voor het maken van foto’s, bodemontleding en atmosfeeronderzoek.

Orbit om mars van 1380x25000km wordt bereikt op 27 november; waarna de lander gelost wordt.

Het radiokontakt gaat juist vóór de landing verloren en de lander met SU-emblemen crasht op

44°Z-313°W.

Enkele wazige foto’s tgv stofstormen en povere wetenschappelijke gegevens waren het resultaat.

(afbeelding: een tekening van dit type sonde)

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1971-045A

Norad ID: 5234

Andere namen: Mars 2

Lanceertuig: Proton 8K82K / 11S824 255-01

Massa: 4650 kg.

vertrek in 1996 van de ruimtependel Endeavour STS 77 (Norad ID: 23870), voor een 10-daags verblijf in een baan om de aarde.

Aan boord is Spacehab 4, een experimentenmodule onder gezamelijke NASA, Duitse en Canadese sponsoring. Onderzoek hierin zou oa de ontwikkeling van een nieuw geneesmiddel tegen griep kunnen versnellen. De astronauten konden namelijk een “moleculaire kaart” maken van het griepvirus, door de kweek van kristallen die in de ruimte zuiver en duidelijk gestructureerd zijn.                   

De inzittenden zijn:

John H.Casper, bevelhebber,

Curtis L.Brown Jr., piloot,

Daniel W.Bursch, missiespecialist,

Mario Runco, Jr, missiespecialist,

Marc J.P.Garneau, missiespecialist - CSA,

Andrew S.W.Thomas, missiespecialist.

geboorte in 1939 te Cle Elum – Washington, van Francis Richard ‘Dick’ Scobee.

Amerikaanse piloot/astronaut.

Lid van Nasa 8-1978 groep.

Maakte ruimtevlucht als

piloot in STS 11/41C en

bevelhebber in STS 25/51L.

Verbleef 6,99 dagen in de ruimte.

Sterft in de Challenger pendel ramp op 28 januari 1986.

geboorte in 1945 te Groton, Connecticut, van Pierre Joseph Thuot.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van Nasa 11-1985 groep.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 36, STS 49 en STS 62.

Verbleef 27,29 dagen in de ruimte.

Maakte 3 ruimtewandelingen - samen 17u42’.

Was astronaut tot juni 1995 en bleef aktief als ruimtevaartmedewerker.

geboorte in 1948 te Parijs, van Jean-Pierre Haigneré.

Franse Ingenieur/Cosmonaut.

Huwde astronaute Claudie André-Deshays.

Lid van CNES 1-1985 groep.

Maakte ruimtevlucht als

wetenschapper in Soyuz TM17(TM16) en

vluchtingenieur in Soyuz TM29.

Verbleef 209,51 dagen in de ruimte.

Maakte 1 ruimtewandeling van 6u19’.

Was astronaut tot november 1999 en bleef aktief in de ruimtevaart.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1964: een VS fotospion KH 7;

in 1966: de VS militaire satelliet Transit 13;

in 1971: een SU doelsatelliet DS-P1-Yu;

in 1972: de SU communicatiesatelliet Molniya 2-02(B);

in 1977: een SU doelsatelliet Lira;

in 1978: een SU satellietonderschepper IS;

in 1981: een SU ELINT satelliet Tselina-D;

in 1983: de telecomsatelliet Intelsat V-F6 en een SU doelsatelliet taifun-1B;

in 1984: de SU GLONASS navigatiesatellieten Uragan 16L, 17L en GVM;

in 1987: het MIR cargoschip Progress 30;

in 1988: een SU fotoverkenner Oblik;

in 1990: de SU GLONASS navigatiesatellieten Uragan 46L, 51L en 52L;

in 1994: de VS militaire satelliet STEP 2/P91-2.

- Om niet bij de concurrent onder te doen had Coca-Cola de bemanning van STS 77 rijkelijk voorzien van hun drank, naar eigen zeggen ook voor wetenschappelijk onderzoek. Dit Coca-initiatief volgde op de onthulling van het nieuwe Pepsi-logo aan boord van het Russische ruimtestation MIR een maand eerder.

vertrek in 1969 van de maancapsule Apollo 10 (Norad ID: 3941), voor de tweede vlucht omheen de maan, zonder landing.

Dit is een compleet Apollo-geheel, bestaande uit de commando-dienst module CSM “Charlie Brown” en de maan module LM-4 “Snoopy”. Deze laatste werd op 22 mei bemand door Stafford en Cernan voor 8 uren losgekoppeld en in een afzonderlijke lage maanorbit gebracht. De LM daalde tot 14 km boven het maanoppervlak en maakte een schat aan oppervlaktefoto’s, in het bijzonder daar waar de Apollo landingen gepland waren. Ook werden rechtstreekse TV-beelden naar de aarde geseind.

Alle tests ter voorbereiding van Apollo 11 verliepen naar wens en Apollo 10 kwam op 26 mei, na een reis van 192 dagen, behouden in zee. De capsule werd aan boord van de USS Princeton gebracht en later aan het Science Museum te London geschonken.

De inzittenden zijn:

Thomas P.Stafford, bevelhebber,

John W.Young, CM piloot,

Eugene A.Cernan, LM piloot.

vertrek in 1991 van het ruimteschip Soyuz TM12 (Norad ID: 21311), naar het ruimtestation MIR.

De cosmonauten Artsebarski en Krikalyev zullen respektievelijk 145 en 312 dagen in MIR blijven; terwijl de bezoekende Britse astronaute Sharman al na 8 dagen naar de aarde terugkeert met Soyuz TM11.

De cosmonauten Artsebarski en Krikalyev zullen zes maal aktief zijn buiten MIR, namelijk:

- op 24 juni voor de vervanging van de beschadigde antenne op de Kurs module;

- op 28 juni voor de plaatsing van de detector van kosmische stralen TREK;

- op 15, 19, 23 en 27 juli voor de konstruktie van de Sofora, een soort ladder.

Bij de laatste EVA plaatsten ze een Russische vlag op het uiteinde van Sofora en moest Artsebarski door Krikalyev naar binnen geholpen worden. Vermoeidheid of emotie?

Aubakirov en Viehböck keren op 10 oktober na hun een 8-daags bezoek met gezagvoerder Artsebarski terug naar de aarde.

De inzittenden bij de lancering zijn:

Anatoli P.Artsebarski, gezagvoerder,

Sergei K.Krikalyev, vluchtingenieur,

Helen P.Sharman, wetenschapster - ESA Juno;

bij de landing:

Anatoli P.Artsebarski, gezagvoerder,

Toktar O.Aubakirov, vluchtingenieur,

Franz A.Viehböck, wetenschapper.

geboorte in 1930 te Midvale – Utah, van Dr Don Leslie Lind.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut.

Lid van Nasa 5-1966 groep.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 17/51B.

Verbleef 7,01 dagen in de ruimte.

Langste wachttijd op een ruimtevlucht als astronaut - 19 jaar.

Was astronaut tot april 1986.

selektie in 1978 van de Spacelab-1 ladingspecialisten

Michael Lampton,

Byron K. Lichtenberg;

welke later zullen deel uitmaken van de Atlas-groep.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1963: een VS fotospion KH-6;

in 1964: een SU fotoverkenner Zenit-4;

in 1965: een VS fotospion KH-4A;

in 1967: de VS militaire satelliet Transit 16;

in 1971: een SU fotoverkenner Zenit-4M;

in 1973: een SU fotoverkenner Zenit-4MK;

in 1976: een SU doelsatelliet DS-P1-Yu;

in 1981: een SU militaire waarnemer Feniks;

in 1988: een SU militaire waarnemer Kometa;

in 1999: de VS militaire communicatiesatelliet Mublcom en de NASA astronomiesatelliet Terriers.

- De bemanning van Apollo 10 meldde na de terugkeer op aarde raadselachtige verschijnselen gezien te hebben op de maan. Het ging in het bijzonder over meerdere kraters waaronder Plato, Archimedes en Eratostenes. Ook zouden foto’s gemaakt zijn van niet bekende voorwerpen terwijl ze omheen de maan vlogen en tijdens hun terugkeer naar de aarde.

geboorte in 1967 te Inglewood – California, van Joseph Michael Acaba.

Amerikaanse missiespecialist/astronaut – Leraar.

Lid van NASA groep 19-2004 “The Peacocks”.

Maakte ruimtevlucht als

missiespecialist in STS 119 en

ISS expeditielid in Soyuz TMA04M.

Verbleef al 137,81 dagen in de ruimte.

Maakte al 2 ruimtewandelingen - samen 12u57’.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1967: een SU ruimtebom OGCh;

in 1968: de ESA wetenschapssatelliet ESRO 2B/Iris 1;

in 1972: een SU fotoverkenner Zenit-2M;

in 1973: een SU doelsatelliet DS-P1-Yu;

in 1974: de SU wetenschapssatelliet Interkosmos 11 en een oceaanobservatie satelliet US-A, alsmede de NASA weersatelliet SMS 1.

in 1975: de FR technologiesatellieten Pollux/D5A en Castor/D5B;

in 1977: een SU fotoverkenner Zenit-4MK;

in 1978: een SU ELINT satelliet Tselina-OK;

in 1979: een SU fotoverkenner Fram;

in 1982: een SU militaire communicatiesatelliet Geizer 11L;

in 1983: een SU aardobservatie satelliet Resurs F1;

in 1984: een SU navigatiesatelliet Tsikada;

in 1985: de SU GLONASS navigatiesatellieten Uragan 20L, 21L en GVM;

in 1989: een SU militaire waarnemer Kobal't;

in 1995: de telecomsatelliet Intelsat 706;

in 1996: de VS raket afweersatelliet MSTI 3;

in 1998: de communicatiesatellieten Iridium 70, 72, 73, 74 en 75.

- Volgens de broers Judica-Cordiglia (Italiaanse radio-amateurs) zou cosmonaut Serenti Shiborin en een vrouw omgekomen zijn op 17 mei 1961.

In december 1959 bracht het Italiaans Nieuws Agentschap Continentale het bericht dat een reeks cosmonauten tijdens suborbitale vluchten om het leven gekomen waren. Continentale citeerde een hoog geplaatste Tsjechische Communist als bron.

Hierbij zou de cosmonaut Shiborin geweest zijn, die volgens deze bron in februari 1958 stierf in een suborbitale vlucht.

Er zijn echter nooit bewijzen van bemande Soviet suorbitale vluchten aan het licht gekomen.

lancering in 1967 vanaf Baikonur LC1, van de Soviet ruimtesonde E-6LS-111.

Deze sonde was een radioactief uitgeruste versie van de E-6 voor het testen van communicatie en tracking systemen ten behoeve van het Sovjet bemande maan programma; en wordt daartoe in een 208 x 395 km baan rond de aarde gebracht.

Op 11 november 1977 valt E-6LS-111 terug en verbrandt in de atmosfeer.

Enkele gegevens:

NSSDC ID: 1967-046A

Norad ID: 2805

Andere naam: Kosmos 159

Lanceertuig: Molniya/Soyuz 8K78M Ya716-56

Massa: 4490 kg.

geboorte in 1945 te Cass City – Michigan, van Brewster Hopkinson Shaw Jr.

Amerikaanse piloot/astronaut.

Lid van Nasa 8-1978 groep.

Maakte ruimtevlucht als

piloot in STS 9/41A en

bevelhebber in STS 23/61B en STS 28.

Verbleef 22,24 dagen in de ruimte.

Was astronaut tot oktober 1989 en bleef aktief in de ruimtevaart.

geboorte in 1954 te Saskatoon – Saskatchewan, van Dafydd Rhys (Dave) Williams.

Canadese missiespecialist/astronaut.

Lid van CSA 2-1992 en NASA 15-1994 selektie.

Maakte ruimtevlucht als missiespecialist in STS 90 en STS 118.

Verbleef 28,66 dagen in de ruimte.

Maakte 3 ruimtewandelingen - samen 17u47’.

Was astronaut tot 1 maart 2008.

selektie in 1983 als uitbreiding aan de NPOE-5 ingenieurs van

Svetlana Savitskaya.

- In 1957 is er de sub-orbitale vlucht van een V-2A/R-2 (SU) met de honden Ryjaya en Damka in de neuscapsule, tot vermoedelijk 220 km hoogte. Over het resultaat hiervan heb ik geen gegevens.

lanceringen van allerlei aard, onder andere

in 1973: de VS militaire satelliet Samos 93/OPS 2093;

in 1978: een SU fotoverkenner Zenit-4MKM;

in 1991: zes SU militaire communicatiesatellieten Strela-3.

- In 1961 zou een cosmonaute gelanceerd zijn. De landing werd na 17 omwentelingen om de aarde wegens problemen uitgesteld en ze kwam op 23 mei om in de dampkring. Dit gerucht ontstond na ontvangst door de broers Judica-Cordiglia (Italiaanse radio-amateurs) van flarden van communicatie.