|
Beste vrienden,
Zoals gedacht..."à la Bovyntje"...Het was weer eens een verrassingsdag om "U" tegen te zeggen. En....het weer zat ook nog eens mee. Bij vertrek diende iedere deelnemer aan te duiden op een ontvangen plan welke richting in Vlaanderen we zouden uitgaan... En wat dacht je...niemand had ook maar het idee dat we de richting Nederland zouden trekken. In Sluis bezochten we het "Bizarium-museum" nog door niemand gekend, wat iedereen een beetje in vervoering bracht. Echt een aanrader. Met voor-of nadien een terrasje, daar onze grote groep in twee werd gedeeld, vervolgden we onze weg naar "Het Koekoeksnest" met een heel speciaal kader vol automatische spulletjes en een muziekorgel met alles erop en eraan. Aldaar onze eerste hapjes verorberd met een tweetal drankjes. Er werd aan ieder een foto overhandigd van het voltallige bestuur met verzoek te willen rangschikken volgens leeftijd, met als schiftingsvraag het totaal aantal jaren op te geven van de ganse ploeg. Theo Van Havermaet werd uiteindelijk de winnaar, en mocht van alle dames van het bestuur een fles bubbels in ontvangst nemen.Vervolgens "Het Vlaemsche erfgoed" in Groede bezocht met koffie en een Groese paptaart. Een liedje van Wim Sonnevelt werd ons gebracht door Adrie Oosterling, de bezieler van dit museum.Vervolgens "In de Wijngaard" een totaal beeld gekregen over de kweek van de Portugese huizenslak met voorstelling van de lichaamscrèmes hoofdzakelijk gemaakt van het slijm dat die diertjes op hun weg achterlaten. Helend voor veel huidaandoeningen. Dan een glaasje tegen de dorst en een proeverij van een vijftal soorten klaargemaakte "Escargots", die de één al iets meer dan de ander kon appreciëren. En als eindstation restaurant 't Brigantje" te Maldegem Kleite. Wat we daar voorgeschoteld kregen grenst aan het ongelooflijke. Een voorplaatje met wat warme hapjes, gevolgd door een halve meter varkensribbetjes voor de meesten, en voor sommigen een stukje warme zalm. En geloof het of niet....om te eindigen met een dessertijs - koffie of Irishcoffee. Hoe zegt men dat..."Meer moet dat niet zijn...?" Velen vroegen om zakjes om wat niet werd opgegeten, mee te doen "voor de hond". Echt een evenement om niet gauw te vergeten. In één woord...een echt geslaagde dag, waarvoor Ghislain Jr. hartelijk werd bedankt.
|
