Omstreden realityprogramma wil vrouwen laten bevallen in natuur zonder dokter
Omstreden realityprogramma wil vrouwen laten bevallen in natuur zonder dokter
Een programma dat nog niet eens op televisie is uitgezonden, veroorzaakt nu al controverse. De Amerikaanse zender Lifetime heeft een realityserie aangekondigd waarin vrouwen in de natuur moeten bevallen zonder de hulp van artsen.
"Wat gebeurt er wanneer ouders besluiten om hun baby zonder begeleiding in de natuur ter wereld brengen", is de vraag die de zender zich stelde bij het bedenken van het format. Met de serie 'Born in the Wild' hoopt men een antwoord te vinden op die vraag.
Verloskundigen menen het antwoord al lang te kennen. "Veel mensen hebben nu onterecht de indruk dat de zwangerschap te veel gemedicaliseerd wordt", aldus Jon Raekle. "Het natuurlijke bevallingsproces heeft in het verleden nochtans veel levens gekost. Per 1.000 geboren baby's stierf er rond het jaar 1900 één vrouw tijdens de bevalling. Tegenwoordig is dat slechts 0,1 vrouw op 1.000 baby's."
Lifetime zegt de nodige voorzorgsmaatregelen genomen te hebben. Zo mogen alleen gezonde vrouwen deelnemen die al eerder een kind kregen. De ouders mogen de geboorteplek weliswaar zelf uitzoeken, maar die mag niet te ver van een ziekenhuis verwijderd zijn. Tijdens de uitzending is er ook een specialist aanwezig die desnoods kan ingrijpen indien het toch dreigt mis te gaan.
De bedenkers van het format lieten zich inspireren door een YouTube-video waarin te zien is hoe een vrouw middenin de natuur haar vierde kind ter wereld brengt. De bevallingsfilm werd al meer dan twintig miljoen keer bekeken. (br.hln)
In Hasselt is gisterenavond radio- en televisiepersoonlijkheid Jos Ghysen overleden. Hij werd 88
Ghysen, onderwijzer van opleiding, startte kort na de Tweede Wereldoorlog met het schrijven van cursiefjes. Die zou hij veertig jaar lang komen voordragen in zijn rubriek 't Schurend Scharniertje op BRT 2 Omroep Limburg.
Op die zender presenteerde hij van 1967 tot 1991 iedere zaterdagochtend het praatprogramma 'Te Bed Of Niet Te Bed', één van de populairste radioprogramma's ooit. Na zijn pensioen bij Omroep Limburg maakte hij de overstap naar VTM. Hij was panellid in het moppenprogramma HT&D en presenteerde jarenlang Zondag Josdag, een soort 'Te Bed Of Niet Te Bed' op tv.
In voorjaar 2012 kwam hij in opspraak wegens intimidatie van Irène Houben, presentatrice bij Omroep Limburg. Zijn voormalige medewerkster deed tijdens een ophefmakende uitzending van het 'Reyers Laat 'op Canvas een boekje open over het naar eigen zeggen "terroriserende gedrag" van Ghysen. Niet veel later verhuisde hij naar een Hasselts rusthuis. (br.hln)
In de dertien Vlaamse centrumsteden is nog maar één aangifte bekend van een pasgeborene die een dubbele achternaam krijgt, op een totaal van minstens 75 geregistreerde geboortes. Volgens stedelijke ambtenaren is de wet er te overhaast doorgejaagd. Dat schrijft De Morgen vandaag.
Sinds deze week kunnen ouders zelf kiezen of hun kind de familienaam krijgt van de vader, van de moeder of van beiden. In de centrumsteden is nog maar één baby met dubbele achternaam geregistreerd, in Brugge.
In de steden wordt nog volop gewerkt aan het aanpassen van administratie en software. Aangifte doen kan al, maar een officiële akte kan nog niet worden opgemaakt.
Minister van Justitie Annemie Turtelboom verwachtte ook geen overrompeling. "Het gaat om een keuzemogelijkheid, niemand wordt verplicht iets te veranderen", zegt haar woordvoerster Margaux Donckier. Er is steeds duidelijk gecommuniceerd dat de wet zou gelden vanaf 1 juni, is de reactie op de administratieve problemen. (br.hln)
Musée d'Orsay in rep en roer: artieste poseert met ontblote vulva voor schilderij Courbet
Musée d'Orsay in rep en roer: artieste poseert met ontblote vulva voor schilderij Courbet
Beeldend kunstenares Deborah de Robertis heeft het oeuvre van Gustave Courbet op haar geheel eigen wijze geherïnterpreteerd. In het beroemde Musée d'Orsay heeft ze afgelopen donderdag haar vulva geëxposeerd temidden van geschokte bezoekers.
Een doek en de realistische nabootsing ervan hebben duidelijk niet dezelfde impact op het publiek. Deborah de Robertis heeft een persoonlijke invulling gegeven aan het erotische schilderij L'Origine du Monde (letterlijk "de oorsprong van de wereld, nvdr.) van Gustave Courbet. In het Musée d'Orsay waar het doek uit 1866 deel uitmaakt van de vaste collectie, heeft ze met gespreide benen een onbelemmerde blik op haar vulva gegund, net zoals het model van Courbet staat afgebeeld.
Volgens getuigen kwam de vrouw gekleed in een gouden jurk binnen in de zaal, ging ze neerzitten met de rug naar het schilderij gekeerd en toonde ongegeneerd haar vagina. De artieste doopte haar kunstproject 'Le miroir de l'origine' (de spiegel van de oorsprong, nvdr.).
Een video van het experiment, die door YouTube offline werd gehaald, toonde hoe een bewaker aan de vrouw vroeg om met haar act te stoppen. Terwijl een deel van het publiek geschokt reageerde, barstte hier en daar een applausje los. Uiteindelijk ging de bewaker dan maar voor de dame staan die blijkbaar niet bereid was haar project onmiddellijk te beëindigen.
Het museum heeft dan maar ternauwernood de zaal laten ontruimen. De politie kwam er aan te pas om Deborah de Robertis uit het Musée d'Orsay te zetten. Op het commissariaat mocht ze haar exhibitionisme gaan uitleggen. (br.hln)
Koala's spenderen een groot deel van hun leven al slapend, terwijl ze zich vastklampen aan een boomstam. Onderzoek heeft aangetoond dat ze dat niet doen uit luiheid, maar om koel te blijven.
Wetenschappers van de universiteit van Melbourne gebruikten warmtecamera's om te onderzoeken hoe koala's hun lichaamstemperatuur regelen. De studie maakt deel uit van een breder onderzoek naar de effecten van het klimaat op de Australische dieren en verscheen in het vakblad Biology Letters van de Royal Society.
Tijdens de winter verblijven de koala's hoog in de bomen om zich te voeden aan de bladeren. Bij heter weer verplaatsen ze zich naar lagere regionen en klemmen ze zich steviger tegen de stam.
De warmtecamera's onthulden dat ze de bomen gebruiken als een natuurlijk koelelement. Op dagen waarop de temperatuur tot 39 graden klimt, zijn de lagere delen van de boomstammen tot zeven graden kouder dan de lucht. De dieren klampen zich dan vast aan het koelste deel van de stam, met hun zitvlak tegen de koudste plek. Bij extreme hitte doen ze dat zelfs bij acaciabomen, waaraan ze zich niet kunnen voeden maar die een koudere stam hebben.
Het knuffelen van bomen helpt de koala's vochtverlies te beperken. Omdat ze hun warmte kwijt kunnen in de stam, verliezen ze de helft minder vocht via zweet en adem. (br.hln)
Wie een asielkat zoekt te adopteren, kan bij het zien van alle koddige kandidaten gemakkelijk overweldigd worden. Hoe kies je nu de juiste? Ontdek hier een handige checklist met vragen die je best overloopt tijdens het selectieproces.
Moet het een kitten zijn? Hoewel kittens onweerstaanbaar kunnen zijn, is het een feit dat volwassen poezen doorgaans kalmer zijn en al goede manieren hebben aangeleerd. Denk dus na over hoeveel tijd je zal hebben om te investeren in je pluizige vriend. Check altijd bij de verzorgers of kleine katten al zindelijk zijn en hoe het zit met de sterilisatie/castratie. Bij volwassen poezen informeer je best naar de (medische) achtergrond.
Hoe ziet de kat eruit? Neen, het draait hier niet om schoonheid, maar wel om een gezonde uitstraling. Kijk uit voor heldere, fonkelende ogen, propere neuzen en oren, en een klittenvrije vacht. Luister ook altijd eens naar de ademhaling van de kat.
Heb je kinderen? Heel vaak gaan kleine kinderen en kittens niet al te best samen omdat de diertjes zeer onstuimig kunnen zijn. Wie bezorgd is over de wederzijdse reacties kiest beter voor een volwassen kat die al ervaring heeft met kinderen. Uiteraard is het aangeraden om de contacten tussen nieuwe huisdieren en je kleine spruit(en) nauwlettend op te volgen.
Hoe gedraagt de poes zich? Bekijk het gedrag van potentiële kanshebbers altijd even van dichtbij. Is de kat ontspannen of eerder defensief in jouw buurt? Gedraagt ze zich speels of eerder lusteloos in de omgang met andere dieren? Het is belangrijk om te kaderen hoe de attitude van het dier past binnen je eigen levensstijl, zeker als je al andere huisdieren en/of (jonge) kinderen in huis hebt.
Kort of lang haar? Helemaal ingepalmd door een langharige kat? Bedenk dan goed dat je tijd zal moeten maken om de vacht te verzorgen. Hardnekkige knopen en klitten zorgen namelijk voor heel wat ongemak en pijn. Wie dus van zichzelf al weet dat hij geen held zal zijn in het borstelen, opteert beter voor kort haar.
Vertrouw tot slot ook zeker op je buikgevoel. Een klik met een kat voel je meestal meteen. Succes! (br.hln)
Terwijl de meisjes 's zomers een rokje mogen dragen, moeten de jongens van de Don Bosco-school in Genk ook bij tropisch weer een lange broek aan. Uit protest trokken ze massaal in rok naar de uniformschool, mét succes.
"De meisjes mogen hun blote benen tonen. Dan doen wij dat ook!", beslisten enkele laatstejaars Lichamelijke Opvoeding & Sport van Don Bosco Genk. Ze hadden de kwestie vorig jaar al aangekaart op de leerlingenraad. "Na twee uur sporten moeten wij ons uniform terug aantrekken om aan de schoolbanken gaan zitten. Zwetend moeten wij die lange broek aan, ook al is het heel erg warm", zeggen initiatiefnemers Jo Roux en Jan Vandevenne.
En de actie heeft succes: directrice Marleen Billen geeft de demonstranten hun zin. "Eigenlijk waren we de kwestie al aan het bekijken", zegt ze. "We hebben aan de leverancier van de uniformrokjes gevraagd ons een donkerblauwe modelshort te bezorgen. Als de leerlingen dat model goedkeuren, mogen de jongens vanaf september zo'n bermuda dragen. (br.hln)
Astrid Nijgh meisjesnaam De Backer (Amsterdam, 16 april 1949) is een Nederlands zangeres. Ze volgt vanaf haar dertiende een zangopleiding bij de bekende zangpedagoge Bep Ogterop. In folkclub de Waag in Haarlem ontmoet zij Lennaert Nijgh, met wie zij trouwt.
Als Boudewijn en Lennaert uit elkaar groeien, gaat Astrid muziek schrijven voor de teksten van Lennaert. Veel artiesten vertolken nummers van het echtpaar Nijgh, waaronder Rob de Nijs, Adèle Bloemendaal, Gerard Cox, Leen Jongewaard en Jenny Arean.
Na twee en half jaar huwelijk gaat het echtpaar uit elkaar, maar als schrijversduo blijven zij nog bij elkaar.
In 1973 brengt Astrid Nijgh zelf het nummer Ik doe wat ik doe op single uit. Vanwege duidelijke verwijzingen naar de prostitutie wekt dit nummer veel commotie op. Het nummer bereikt de zesde plaats in de Nederlandse Top 40. Haar zangcarrière neemt vanaf dat moment een vlucht en ze brengt een album uit (Mensen zijn je beste vrienden). Er volgen nog drie hitnoteringen maar deze zijn minder succesvol dan haar eerste single.
Eerste gastronomische gids voor mensen met diabetes
Eerste gastronomische gids voor mensen met diabetes
De organisatie Zucsu en verantwoordelijken van de gastronomische gids Gault&Millau hebben vandaag de eerste gastronomische en praktische gids voor mensen met diabetes voorgesteld.
Het concept werd opgestart door endocrinologe Marie-Christine Pelckmans, stichtster van Zucsu, met de steun van de Diabetes Liga, de Vlaamse vereniging voor mensen met diabetes en zorgverleners. De chefs Wouter Keersmaekers van de Schone van Boskoop en Laury Zioui van L'Eveil des Sens werden gekozen als ambassadeurs van het project.
"Marie-Christine Pelckmans kwam tot de vaststelling dat veel van haar patiënten niet graag op restaurant gaan omdat ze de indruk hebben dat ze scheef bekeken worden door de restauranthouders", aldus Philippe Limbourg, directeur van de gids. "We zijn dus gestart met een sensibilisering naar de restauranthouders door hen uit te leggen waarom diabetici bijvoorbeeld van bij het aperitief over brood willen beschikken."
Meer dan 150 restaurants hebben deelgenomen aan het project. Vijftien ervan kregen '3 klontjes', omdat ze specifieke menu's aanbieden. 25 restaurants zitten in de categorie '2 klontjes', die onder leiding van een voedingsdeskundige de hoeveelheid koolhydraten van gerechten op de menukaart preciseren. Het niveau '1 klontje' geeft aan dat het personeel bereid is om diabetici op een persoonlijke manier te onthalen.
De gids telt ruim 200 bladzijden en bevat verder praktische informatie over de effecten van alcohol en voedingsadviezen. Hij is vanaf 5 juni te koop en kost 15,95 euro. (br.hln)
Metformine, wereldwijd het meest gebruikte medicijn tegen diabetes, verlengt de levensduur en zorgt er ook voor dat men langer gezond blijft. Dat blijkt uit onderzoek door Wouter De Haes van de afdeling Neurobiologie en Dierenfysiologie van de KU Leuven die een en ander uittestte bij een minuscule rondworm die amper drie weken leeft. De onderzoeksresultaten staan gepubliceerd in het vakblad Proceedings of the National Academy of Sciences.
Uit het onderzoek blijkt nochtans dat metformine de productie van schadelijke zuurstofdeeltjes in de mitochondriën, de 'energiefabrieken' van elke cel verhoogt. Deze ongewenste zuurstofdeeltjes kunnen weliswaar eiwitten en DNA beschadigen, maar De Haes toonde aan dat als er geen te grote hoeveelheid vrijkomt ze op lange termijn een positief effect hebben. De cellen vangen in dat geval immers de zuurstofdeeltjes op voor ze schade toebrengen en zijn nadien zelfs sterker.
"Metformine zorgt voor een lichte verhoging van het aantal schadelijke zuurstofdeeltjes waardoor de cellen dus sterker worden en hun gezonde levensduur verlengt", aldus De Haes. De vermelde rondwormen die in het kader van het onderzoek behandeld werden met metformine vertoonden de typische verouderingstekens niet. "Zij krompen nauwelijks en vertoonden ook geen verrimpeling. De wormen verouderden dus niet enkel trager, ze bleven ook langer gezond", aldus de onderzoeker.
Het onderzoek ontkracht ook de theorie dat deze ongewenste, schadelijke zuurstofdeeltjes veroudering veroorzaken, iets waar de voedings- en cosmetica-industrie handig op inspelen met producten die antioxidanten bevatten. Producten met antioxidanten zoals huidcrèmes, groenten- en vruchtensappen, rode wijn of donkere chocolade neutraliseren deze schadelijke zuurstofdeeltjes en zouden zo de veroudering vertragen."Deze theorie klopt niet. De antioxidanten verhinderen net het levensverlengend effect", aldus De Haes. (br.hln)
Sonja liep vier uur lang met kriebelende muis in haar laars
Sonja liep vier uur lang met kriebelende muis in haar laars
Ze merkte er eigenlijk niets van, maar Sonja den Besten uit de Nederlandse stad Wageningen heeft dit weekend vier uur lang met een levende muis in haar laars rondgelopen. Het beestje had zich verstopt in de voering van het laarsje.
"Waarschijnlijk is hij op de vlucht voor onze katten in mijn schoen gekropen," zegt Sonja, nog steeds beduusd. Toen ze 's ochtends haar laarsje aantrok, voelde ze al wat bewegen. "Ik schudde mijn schoen en hield hem ondersteboven, maar er kwam niets uit, dus ik trok hem maar aan."
Na vier uur zat ze weer thuis in de zetel. Na wat gefriemel aan de laars keek ze plotseling in de oogjes van een muis. Het diertje hield wonderwel niets over aan zijn avontuurtje. "Ik maakte snel een foto en daarna sprintte hij naar buiten. Hij heeft geluk gehad. Het was bijna een verpletterd muisje." (br.hln)
Het pakkend levensverhaal van het kleine meisje (5) dat wist dat ze een jongetje was
Het pakkend levensverhaal van het kleine meisje (5) dat wist dat ze een jongetje was
Klik op de foto om de video te bekijken
Vanaf het moment dat ze kon praten, riep de kleine Ryland Whittington dat ze een jongetje was. Het kind wist al heel snel dat ze als jongen gevangen zat in het lichaam van een meisje. Na het raadplegen van specialisten en heel wat opzoekingswerk, beseften de ouders Jeff en Hillary dat er maar één conclusie mogelijk was. De opmerkelijke transitie van hun kind goot het Amerikaanse koppel in een ontroerende video, die op enkele dagen tijd al meer dan drie miljoen keer bekeken werd.
Zoals alle ouders wilden Jeff en Hillary niets liever dan hun kinderen gelukkig zien. Toen Ryland in 2007 geboren werd, dacht het koppel dat ze een kerngezonde baby had. Het dochterje bleek echter doof te zijn. Via oorimplantaten kon het gehoorprobleem gelukkig verholpen worden.
Van zodra het kleine meisje echter kon praten, brulde ze dat ze een jongetje was. "Sommige kennissen vertelden ons dat dit gewoon een fase was", aldus Jeff en Hillary. "Normaal komen zulke fases snel ten einde maar hier werd het gevoel bij Ryland enkel maar sterker."
"Met tranen in de ogen vroeg ze aan ons: 'Waarom heeft God me zo gemaakt?'. Ze was misschien maar vijf jaar oud maar we moesten naar haar beginnen luisteren." De ouders benaderden experten en lazen alle informatie die ze maar konden vinden. Er was maar één conclusie mogelijk: "Ryland is een transgender". Alhoewel geboren in een vrouwelijk lichaam, kwam het brein van hun kind overeen met dat van een jongetje.
Tijdens hun zoektocht naar antwoorden stuitten ze op een vreselijk statistisch gegeven: 41 procent van de transgenders in de Verenigde Staten doet een zelfmoordpoging. Zo ver wilden Jeff en Hillary het niet laten komen. Ze troffen onmiddellijk drastische maatregelen om hun kind te helpen.
De lange blonde lokken van Ryland werden gekortwiekt, de roze prinsessenkamer werd een echte jongenskamer en ze zeiden niet langer 'zij' maar wel 'hij'. Hun dochter werd voortaan gekoesterd als een zoon. Het geluk van de zesjarige Ryland kon niet op.
De ouders ontvingen ondertussen een inspiratie-award omdat ze transseksualiteit bespreekbaar hebben gemaakt. Ter ere daarvan maakten Jeff en Hillary deze ontroerende video van hun prachtige zoontje. (br.hln)
Maak je helse dieet dragelijker door een portie pruimen
Maak je helse dieet dragelijker door een portie pruimen
Diëten is niet altijd even simpel en al zeker niet als we een al tijdje bezig zijn. Steeds weer zo weinig mogelijk suikers binnenspelen en het houden bij groenten en fruit, al is het oppassen geblazen met gedroogd fruit, dat enorm veel suikers bevat. Al lijkt dat nu toch niet zo te zijn. Gedroogd fruit zou net de marteling van het diëten vergemakkelijken. Iedere dag twee keer een handvol pruimen eten, kan de kleine gemene hongertjes onderdrukken.
Onderzoekers aan de universiteit van Liverpool volgden het gewicht op van 100 zwaarlijvige mannen en vrouwen die meteen ook een uitgebreide dieetcursus kregen. De helft van de groep kreeg te horen dat ze af en toe pruimen mochten eten als tussendoortje. De mannelijke deelnemers aten per dag zo'n 170 gram, dat zijn ongeveer 15 pruimen. De vrouwen deden het met iets minder en aten 140 gram of wel 12 pruimen per dag. Al is het aangeraden om eerst te beginnen met kleinere porties aangezien de darmflora wel eens gevoelig kan reageren op pruimpjes.
In andere afslankprogramma's krijg je wel eens te horen dat je niet te veel fruit mag eten aangezien er een te hoge concentratie aan suikers aanwezig is. Al lijkt dat niet te gelden voor het gedroogde fruit. Naarmate het dieet vorderde was het de groep met pruimen die sneller gewicht verloor. Daarbij zouden ze steeds meer een verzadigd gevoel overhouden door de grote hoeveelheid vezels die we terugvinden in het gedroogde fruit.
Ondanks dat pruimen vaak een negatieve invloed hebben op onze spijsvertering, werden ze goed verdragen, zei onderzoeker Jo Harrold. Volgens diens collega Jason Halford hebben ook andere gedroogde fruitsoorten zoals rozijnen, een positieve werking tijdens het dieet. "Een van de grootste boosdoeners van een dieet is dat je steeds rondloopt met een hongergevoel", zei Halford.
Al moeten pruimen nu niet meteen worden geprezen als het nieuwste en beste gewichtsverlieswonder. Het eten van gedroogd fruit maakt het dieet gewoon een beetje dragelijker. Zo is het doel van de gewenste porties fruit per dag bij een dieet veel gemakkelijker te bereiken door gedroogd fruit te eten. Daarbij is het ook veel gemakkelijker om gedroogd fruit mee te nemen in de tas dan vers fruit. (br.hln)
Dit roestige dekseltje bedekt de diepste put ter wereld
Dit roestige dekseltje bedekt de diepste put ter wereld
Dit roestige deksel is amper 23 centimeter in doorsnede, maar het bedekt enkele van de grootste geheimen van de aarde. Het gat onder het deksel reikt 12.262 meter diep. Het is het diepste gat ooit gemaakt door mensen, in een mislukte poging van de Russen om tot het middelpunt van de aarde te boren.
De 'space race' tussen de Russen en de Amerikanen tijdens de Koude Oorlog is alom bekend. Maar onder de grond speelde zich een zelfde rivaliteit af, die de krantenkoppen niet haalde maar daarom niet minder competitief was: een wedloop om naar het middelpunt van de aarde te boren. In een poging om de Verenigde Staten hierin te verslaan, creëerde de Sovjet-Unie tussen 1970 en 1994 het 'superdiep boorgat van Kola'.
U kan zich vragen stellen bij de drijfveren van de Russen, maar het project op het Kola-schiereiland gaf wel heel wat geheimen prijs over de samenstelling van de grond onder onze voeten. Voor het gat bestond, moesten geologen zich behelpen met seismische golven om veronderstellingen te doen over de samenstelling van de aardkorst. Een methode die niet doeltreffend bleek.
Water Wetenschappers hadden bijvoorbeeld nooit kunnen vermoeden dat zich op een diepte van drie tot zes kilometer onder het oppervlak water bevond in het versplinterde gesteente. Hoe dat water daar komt, wordt nu nog onderzocht. Verondersteld wordt dat het bestaat uit waterstof- en zuurstofatomen die uit het gesteente geperst zijn door de enorme druk. De boeiendste ontdekking van het project waren microscopisch kleine planktonfossielen van meer dan twee miljard jaar oud op een diepte van 6,5 kilometer. 24 prehistorische soorten waren ingekapseld in organische verbindingen die op een of andere manier de extreme druk en temperatuur konden overleven.
Hitte Het laatste mysterie dat het boorgat onthulde, was meteen ook de reden waarom de werkzaamheden gestaakt moesten worden. Vanaf een diepte van drie kilometer begon de temperatuur gestaag te stijgen. Op 12 kilometer piekten de temperaturen tot 180 graden Celsius; bij zulke hitte werd de boor onbruikbaar.
De afstand tot het middelpunt van de aarde wordt geschat op zo'n 6.400 kilometer. De Russen kwamen dus lang niet in de buurt van hun doel. Het project is officieel afgesloten in 2005 en het gat werd dichtgelast met een metalen dekseltje. De vele mysteries die het bedekt, worden tot op vandaag nog steeds bestudeerd. (br.hln)
Koekjesfabrikant Delacre brengt een speciale verpakking uit om de eerste troonverjaardag van koning Filip en koningin Mathilde te vieren. De nieuwe 'koninklijke doos', waarop het koningspaar en haar gezin staat afgebeeld, ligt vanaf 23 juni in de winkelrekken.
Delacre brengt traditiegetrouw koninklijke koekjesdozen uit om een mooi moment binnen de koninklijke familie, zoals bijvoorbeeld een geboorte of huwelijk, te vieren.
"Al van bij de aankondiging van de troonsbestijging van het nieuwe koningspaar worden we overspoeld door vragen over de komst van een nieuwe koninklijke doos, met daarop koning Filip", vertelt Gunther Deckers, marketing manager bij Delacre. "Voor veel mensen zijn de 'koninklijke dozen' van Delacre iconen geworden. De koekjesblikken schetsen de geschiedenis van ons koningshuis en bevatten de klassiekers uit het assortiment van Delacre."
Toen koning Filip in juli 2013 de troon besteeg, was het uitkijken naar de nieuwe lijst van hofleveranciers, gekozen door hem en zijn echtgenote. In november vorig jaar kreeg Delacre het brevet van hofleverancier opnieuw toebedeeld, een titel die de koekjesproducent al sinds 1879 draagt.
De koninklijke doos is een gelimiteerde editie. De dozen liggen vanaf 23 juni in de rekken van de winkelketens, aan de adviesprijs van 7,99 euro. (br.hln)
Ontmoet Steven: een man die niet kan werken omdat hij niet bestaat
Ontmoet Steven: een man die niet kan werken omdat hij niet bestaat
De Verenigde Naties schatten dat er wereldwijd 12 miljoen staatslozen zijn. Steven is er één van. Hij leeft in het Verenigd Koninkrijk. Zonder nationaliteit en vaderland kan hij niet gedeporteerd worden. Maar ook een opleiding, rijbewijs en een job zijn onmogelijk omdat hij eenvoudigweg niet bestaat.
Drie jaar geleden wandelde Steven (fictieve naam, nvdr.) een politiekantoor in Cardiff binnen met de vreemde vraag om gearresteerd te worden, ook al had de man geen enkele misdaad op zijn actief. Toen de arm der wet weigerde, vroeg Steven of het zou helpen indien hij een agent beledigde. De politie weigerde opnieuw om hem aan te houden.
Steven was wanhopig geworden nadat een reeks gebeurtenissen van hem een 'marginaal' hadden gemaakt. Een nachtje in de cel verkoos hij boven weer een nacht op straat.
Alien Zijn hachelijke situatie komt hierop neer: geen enkele staat erkent hem als burger. "Als staatsloze ben je een alien", verklaart de man. "Waar ik ook op deze wereldbol neerstrijk, overal zal men zeggen 'Jij bent niet van hier'".
Zonder nationaliteit ook geen rechten die andere mensen als vanzelfsprekend beschouwen zoals gezondheidszorg en scholing. Steven kan niet werken, reizen, een bankrekening openen, een rijbewijs halen of trouwen.
Geboorteakte De 32-jarige man denkt dat hij in Zimbabwe of Mozambique is geboren. Zijn moeder verdween toen hij 18 jaar was. Zijn vader heeft hij nooit gekend. "Ik beschik niet over een geboorteakte en dat is de oorzaak van al mijn problemen", vertelt Steven. "Ik kan niet bewijzen wie ik ben of waar ik vandaan kom."
Zijn moeder vertelde hem nooit iets over haar familie. Hij vermoedt dat ze afkomstig was van Mozambique en dat land ontvluchtte wegens de burgeroorlog. Toen hij 15 jaar was, liet zijn moeder hem achter bij een familielid in de stad Bulawayo. In 2000 zag hij haar voor het laatst. Niemand heeft nog wat van haar gehoord sindsdien.
Asielaanvraag Hij heeft in Zimbabwe tevergeefs geprobeerd om een identiteitsbewijs te krijgen maar dat werd hem steeds geweigerd omdat er geen geboorteakte werd teruggevonden. Nadat hij oppositie had gevoerd tegen president Mugabe moest hij het land ontvluchten. Met een vals paspoort op zak geraakte hij in Londen. De Britse autoriteiten verwierpen zijn asielaanvraag en droegen hem op het land te verlaten maar zonder geldige identiteitspapieren was dat onmogelijk voor Steven.
Dochterje Hij besloot om in Cardiff te blijven waar hij werkte in warenhuizen. Geen enkele werkgever vroeg toen naar zijn identiteitskaart. Hij werd er verliefd op een Oegandese studente en ze kregen samen een baby. Zijn wereld stortte in 2010 in mekaar toen zijn vriendin werd teruggestuurd naar Oeganda na het beëindigen van haar studies. "Hoe hard het ook was, ik moest mijn dochtertje samen met haar moeder naar Oeganda laten vertrekken", aldus Steven. "Ik kon mijn nationaliteit immers toch niet doorgeven aan haar, zo zou mijn kind tenminste niet staatsloos zijn."
Harare In die periode begonnen Britse werkgevers de identiteit van hun werknemers nauwgezet te checken. Steven verloor alles en kwam terecht in een opvangtehuis voor daklozen. Hij heeft ondertussen ontelbare brieven geschreven naar de Zimbabwaanse ambassade en zelfs het hospitaal waar hij denkt geboren te zijn. Volgens de ambassade moet de man zelf naar de hoofdstad Harare reizen om de archieven te doorzoeken. Maar hoe moet hij dat in godsnaam doen als hij niet kan en mag reizen zonder geldig paspoort?
Eeuwig Steven zit al tien jaar in een bureaucratische nachtmerrie zonder enige vooruitgang. "Het liefst van al wil ik een identiteitskaart met mijn foto erop, dan zou ik tenminste tot een volk behoren en op zoek kunnen gaan naar mijn dochter." Nooit over geldige papieren beschikken, is dan ook het ergste dat Steven kan overkomen. "Dan ben ik voor eeuwig een illegale immegrant die gedoemd is op straat te leven en te sterven. Niemand zal naar mijn begrafenis komen."
Petitie Staatsloosheid is een wereldwijd fenomeen dat weinig aandacht krijgt. Ook in België komt het voor. Het Europees Netwerk van Staatloosheid (NES) heeft eind vorige maand een petitie gelanceerd voor de erkenning van staatlozen. U kan de petitie hier ondertekenen. (br.hln)
Chi Coltrane (16 november 1948, Racine, Wisconsin) is een Amerikaans zangeres en songwriter.
Chi (spreek uit als het Engelse 'Shy') was één van de zeven kinderen van een Canadese moeder en een Duitse vader, een violist. Ze had al vroeg interesse in muziek en kon op haar twaalfde al acht instrumenten bespelen. Haar favoriete instrument is de piano. In 1970 speelde ze in diverse clubs in Chicago. Een jaar later vertegenwoordigde ze haar land op het International Rock Festival in Rio de Janeiro. Niet veel later tekende ze een platencontract van CBS/Columbia Records.
Haar debuutalbum 'Chi Coltrane' komt in 1972 uit en wordt dankzij haar eerste single 'Thunder and Lightning' een wereldwijde topper. Van de single werden er meer dan een miljoen verkocht. Na een succesvolle tour trekt ze twee jaar de studio in om haar tweede album 'Let it Ride' (1974) op te nemen. Chi schrijft al haar nummers zelf en ook dit album wordt weer een groot succes. Daarna geeft ze in één jaar 300 concerten over de hele wereld. Ook in Europa scoort ze hits, waaronder top tien hits in Duitsland, Nederland, Oostenrijk en Zwitserland. Met 'Go like Elijah' staat ze in 1973 dertien weken in de Nederlandse Top 40, waarvan twee weken op nummer 1. Tussen 1973 en 1975 ging ze naar de 'Salter School of Music' in Los Angeles. In 1975 verschijnen twee verzamelalbums: 'Greatest Hits' en 'Best of Chi Coltrane'. Twee jaar later verschijnt haar derde plaat 'Road To Tomorrow' (1977). Daarna verhuisde ze naar Europa, waar ze haar volgende albums maakte: 'Silk and Steel' (1981), 'Live!' (1982), 'Ready to Roll' (1983) en 'The Message' (1986). Vanaf 1991 woonde ze in Zürich, waarna ze in 1993 terugkeerde naar haar geboorteland, waar ze in Los Angeles een opnamestudio begon. In 1996 verscheen haar verzamelalbum 'Chi Coltrane's Golden Classics'. In 2009 keerde Chi Coltrane terug op de bühne met het album 'Yesterday, Today and Forever', dat een compilatie is van haar werk vanaf 1982 en ook enkele gloednieuwe nummers bevat. Het album is vooralsnog alleen te verkrijgen via haar eigen website 'www.chicoltrane.com'.
Manneke Pis, gehuld in de kleren van een Afrikaanse veehouder, plast vandaag melk naar aanleiding van Wereldmelkdag. Initiatiefnemer Dierenartsen Zonder Grenzen wil zo de aandacht trekken op Afrika, waar melk een belangrijke voedsel- en inkomensbron is. De melkproductie blijft er echter onvoldoende.
Melk speelt in Afrika een essentiële rol in de strijd tegen honger, ondervoeding en armoede. Meer dan een miljard mensen in ontwikkelingslanden zijn afhankelijk van dieren voor hun voedsel en inkomsten, terwijl 85 procent van de veeboeren melk van zijn dieren drinkt.
De productie in Sub-Sahara-Afrika blijft echter ondermaats. Vaak geeft een Afrikaanse koe slechts twee à drie liter melk, tegenover twintig of dertig liter bij een Belgische soortgenoot. In het droogseizoen is dat vaak zelfs één liter. Dat gebrek aan melkproductie is te wijten aan een tekort aan water, voer en dierengezondheidszorg.
Met de actie vragen Wervel, Biosano en Dierenartsen Zonder Grenzen aandacht voor het belang van melk en voor de uitdagingen waarmee veehouders geconfronteerd worden. Ze pleiten voor maatschappelijk verantwoorde en eerlijke melk waar boer, dier, milieu en consument samen beter van worden. (br.hln)
Het maritieme evenement 'Oostende Voor Anker' lijkt te profiteren van het mooie weer. Donderdag daagden al 75.000 bezoekers op, vrijdag werden er nog eens 50.000 geteld. Zaterdag en zondag hopen organisatoren Toerisme Oostende en de vzw Oostende Voor Anker tussen de 250.000 en 300.000 bezoekers te stranden.
Voor een soortgelijke cijfer moeten we al terug naar 2009. "Vorig jaar merkten we 180.000 bezoekers op, maar toen was het weer een flink stuk minder", weet Vincent Drouard van Toerisme Oostende. "Nu is het over de koppen lopen. Sinds zaterdagmiddag moesten we al het verkeer afleiden naar de parkings op oosteroever of nabij de Sleuyter Arena. Van daaruit kunnen bezoekers de bus, tram of overzet nemen."
Oostende Voor Anker staat dit jaar in het teken van de 70-jarige bevrijding van de kuststad. Blikvangers zijn onder meer driemaster Marjorie II, Bel Espoir, Bel du Roy en twintig zogenaamde Little Ships, die de evacuatie en redding van de stad inzetten. Het evenement zal over de vier dagen heen 150 schepen mogen verwelkomen. Naast het bezoeken van authentieke en legendarische schepen, kan je ook genieten van sfeervolle muziek en lekkere hapjes.
De organisatoren raden iedereen aan om met het openbaar vervoer te komen en dan vooral met de trein. Vandaag staat om 15 uur een spectaculair vertrek op het programma, wanneer de twintig Little Ships Oostende terug verlaten. (br.hln)
Ontroerend: man is dikke vriendjes met bruine beren
Ontroerend: man is dikke vriendjes met bruine beren
Klik op de foto om de video te bekijken
De meeste mensen beleven de schrik van hun leven als ze een bruine beer tegenkomen, maar dat geldt niet voor Sulo Karjalainen. De Fin heeft jaren geleden voor een paar weesjes gezorgd en staat sindsdien bekend als 'the bear man'. De nu 73-jarige Sulo werd verliefd op de dieren en baat met zijn broer het Kuusamo Large Carnivore Centre uit, dat een thuis biedt aan 20 bruine beren. (br.hln)
