Eagles is een Amerikaanse rockband, een van de succesvolste bands aller tijden. De band werd in 1971 opgericht en is anno 2009 nog steeds actief, hoewel met enkele jaren onderbreking. De naam verwijst naar de Amerikaanse adelaar, tevens het beeldmerk van de Verenigde Staten. Het album "Eagles - Their Greatest Hits 1971-1975" is het best verkochte album aller tijden in de Verenigde Staten
De groep ontstond in het begin van de jaren zeventig in Los Angeles, eerst als begeleidingsband van Linda Ronstadt, maar al snel sloegen ze hun eigen vleugels uit. Hun vroegste muziek was een mengeling van country en bluegrass, vermengd met de harmonieën van de Californische surfmuziek. Hierdoor ontstonden gevoelige nummers over relaties, auto's en een zwervend leven. De pioniers van dit nieuwe genre waren begenadigde singer-songwriters als Jackson Browne, J.D. Souther en Warren Zevon en bands als Buffalo Springfield en Poco. Uit de subcultuur in en om Sunset Boulevard en The Valley in Los Angeles die rond deze componisten ontstond, distilleerden de Eagles een eigen geluid dat synoniem werd met de term Californische countryrock. Op latere albums van de groep werd de bluegrassmuziek meer en meer afgezworen en ging men over naar een meer recht-toe-recht-aan rock-geluid.
Het Anne Frank Huis heeft vandaag zijn miljoenste bezoeker dit jaar ontvangen. Dat heeft het museum in Amsterdam bekendgemaakt.
Verwacht wordt dat het museum dit jaar, in zijn vijftigjarig bestaan,
het grootste aantal bezoekers ooit trekt. Het record was in 2007 toen
1.002.902 bezoekers kwamen. De meeste bezoekers komen uit het buitenland
en zijn veelal jong.
Op 28 april werd het vijftigjarig bestaan
gevierd in aanwezigheid van koningin Beatrix. Toen werd ook de Virtuele
Vleugel van het Anne Frank Huis in gebruik genomen. Het Achterhuis
Online stelt mensen wereldwijd in staat het onderduikpand virtueel te
verkennen.
Een man op drie helpt niet bij voorbereiding kerstdiner
Een man op drie helpt niet bij voorbereiding kerstdiner
Meer dan een derde van de mannen komt niet in de keuken bij de voorbereiding van het kerstdiner.
Veertig
procent van de mannen die niet helpen, geloven dat hun partner graag
helemaal alleen voor het diner zorgt. De helft van de vrouwen zou echter
liever wat hulp krijgen. Meer dan een derde van de mannen zijn niet
zelfzeker genoeg om te koken op Kerstmis, een vijfde voelt zich verloren
in de keuken. Een op de zes zegt dat eerdere kritieken op hun
inspanningen hen weerhoudt te proberen ooit nog een feestelijke maaltijd
te bereiden, een vijfde van de mannen zegt dat ze niet kunnen koken.
Hoewel heren minder vaak een familiemaaltijd bereiden op feestdagen,
beleven ze meer plezier aan hun inspanningen dan wanneer vrouwen dat
doen. Twee keer zoveel heren eten met plezier het eindresultaat op dan
dames.
Uit eerder onderzoek
blijkt dat verschillen tussen de geslachten in de keuken niet door
luiheid komt, maar door een gebrek aan zelfvertrouwen dat al op jonge
leeftijd ontstaat. Psycholoog Honey Lancaster-James besloot dit na
analyse van videobeelden van tv-koks als Jamie Oliver. Hij ontdekte drie
grote verschillen wat koken betreft:
-Mannen zijn minder zelfzeker en voelen zich minder op
hun gemak in de keuken. Ze gebruiken meer geruststellende taal, wat een
teken van onzekerheid is, ze zien de keuken onbewust als vrouwenterrein
zien.
- Vrouwen vinden koken een sensuele ervaring en zien het
als een manier om anderen te plezieren, mannen zien het als een
prestatie en een activiteit waarmee ze kunnen imponeren.
- Vrouwen meten meer af bij het koken, wat een teken is dat ze het zien als iets waarbij ze fout of juist kunnen doen.
Lancaster-James:
"Psychologisch gezien bekijken vrouwen en mannen koken helemaal anders,
ze hebben andere motivaties hiervoor en praten over voeding op hun
eigen manier. Als we mannen willen aangemoedigen om te koken, dan is het
belangrijk dat recepten beter ontwikkeld worden om hen meer aan te
spreken. Het is niet dat mannen niet willen koken, ze moeten gewoon
aangemoedigd worden."
Wie wint de eerste aflevering van de 'Allerslimste Mens'?
Wie wint de eerste aflevering van de 'Allerslimste Mens'?
Afgaand op wat het vooraf al losweekte kan het niet
anders dan dat 'De Allerslimste Mens ter Wereld' een kijkcijfersucces
zonder voorgaande wordt. Vanavond gaat de langverwachte reeks eindelijk
van start.
De eerste vragen die quizmaster Erik Van Looy zal afvuren zullen
gericht zijn aan politicus en kerkjurist Rik Torfs, acteur en zanger
David Davidse en televisiemaker Martin Heylen. Zij nemen het vanavond in
de eerste aflevering tegen elkaar op.
Na de finale-aflevering, die over enkele weken wordt uitgezonden,
zullen 30 BV's (opnieuw) hun opwachting hebben gemaakt. Als we de
wedkantoren moeten geloven, is nieuwsanker Freek Braeckman de grote
favoriet.
De winnaar van het voorlaatste seizoen staat op Unibet 1 tegen 5,50
genoteerd en gaat daarmee N-VA-politicus Bart De Wever vooraf (1 tegen
7,50). Daar achter volgt een pelotonnetje met Hans Bourlon, Ben Crabbé
en Wouter Deprez. Wie 1 euro op een van hen heeft ingezet, zal bij winst
10 euro terugkrijgen.
Dit zijn de deelnemers van vanavond:
RIK TORFS
WIE?: hoogleraar, kerkjurist en CD&V-senator VORIGE DEELNAME: seizoen 3 AANTAL AFLEVERINGEN: 6 GEWIPT DOOR: Koen Fillet
DAVID DAVIDSE
WIE?: (musical)acteur en zangcoach VORIGE DEELNAME: seizoen 4 AANTAL AFLEVERINGEN: 8 GEWIPT DOOR: Bert Anciaux
MARTIN HEYLEN WIE?: Televisiemaker VORIGE DEELNAME: seizoen 3 AANTAL AFLEVERINGEN: 6 GEWIPT DOOR: Bert Kruismans
'De Allerslimste Mens ter Wereld', vanavond om 22 uur op Eén (br.vandaag.be)
1 op 5 Europeanen lijdt aan chronische pijn, maar in België stijgt
dat aantal tot 1 op 4, zo blijkt uit een nieuwe Europese studie. De
resultaten tonen aan dat veel mensen met chronische pijn in stilte
lijden. Deze ernstige aandoening blijft vaak onbegrepen, wordt verkeerd
gediagnosticeerd en niet juist behandeld. Met de campagne 'Can you Feel
My Pain', willen een aantal Europese gezondheidsorganisaties reageren om
de levenskwaliteit en de rechten van dergelijke patiënten te
verbeteren.
Rugproblemen (67%), gewrichtspijnen (59%), nekpijn (30%), fibromyalgie
(21%) en artritis (23%) zijn de vijf belangrijkste oorzaken van pijn
voor Belgische chronische pijnpatiënten. Bijna elk van die aandoeningen
komt hier significant vaker voor dan in de rest van Europa. Bovendien
zegt 55% van de chronische pijnpatiënten dat hun pijn niet op een
adequate manier aangepakt wordt en ook hier scoort België slechter dan
het Europese gemiddelde (38%) .
Die
situatie heeft een duidelijke impact op de werk- en leefomgeving van de
patiënten: 68% voelt een enorme druk om snel weer aan de slag te gaan
wanneer ze ziek thuis zitten, 28% heeft schrik dat ze hun job zullen
kwijt raken en 21% zegt zelfs niet in staat te zijn te werken omwille
van hun aandoening. Patiënten lijden ook onder het feit dat ze niet 'au
sérieux' genomen worden: 50% denkt dat de buitenwereld twijfelt aan de
echtheid van de pijn, 26% is zelfs al beschuldigd van het valselijk
gebruiken van pijn als argument om niet te hoeven werken. 39% zegt dat
hun aandoening een negatieve invloed heeft op hun relatie met vrienden
en familie en 31% zegt zich ronduit sociaal geïsoleerd te voelen.
Het
feit dat mensen niet of nauwelijks in staat zijn om te gaan werken,
heeft uiteraard een negatieve impact op hun inkomen. En dat terwijl de
behandelingskosten voor de patiënt ook bijzonder hoog kunnen oplopen. Er
zijn in België nog geen studies uitgevoerd om de maatschappelijke kost
voor chronische pijn te becijferen, maar uit een prospectieve studie bij
neuropatische pijnpatiënten in Belgische pijncentra bleek dat de
gemiddelde kost per maand voor een patiënt op zo'n 438,4 euro lag. En
jaarlijks kost het absenteïsme de maatschappij 4.429 euro per patiënt.
Volgens
Prof. dr. Steven Simoens van het Onderzoekscentrum voor Farmaceutische
Zorg en Farmaco-economie aan de KUL is er nog altijd geen duidelijk
aanspreekpunt voor een patiënt met chronische pijn. "Een depressieve
patiënt kan terecht bij een psychiater, een diabetes patiënt bij een
endocrinoloog, maar bij welke arts kan een patiënt met chronische pijn
op consultatie gaan? Er moet een gedegen nieuw beleid komen rond de
behandeling van chronische pijn, met de ontwikkeling van een zorgpad
voor de diagnose en behandeling van patiënten met chronische pijn".
Chronische
pijnpatiënten in België zoeken hun heil voornamelijk in medicatie
(73%), fysiotherapie (32%) en osteopathie (20%). Vooral bij de
laatstgenoemde is België een absolute koploper: het Europese gemiddelde
ligt hier slechts op 7%. En om hulp te zoeken, kloppen de Belgische
patiënten hoofdzakelijk aan bij de huisarts (75%) of specialist (73%).
Nochtans
bracht de recente Europese studie rond chronische pijn aan het licht
dat 91% van de huisartsen meer opleiding en richtlijnen over de
behandeling van patiënten met chronische pijn wensen. De afgelopen 12
maanden volgden de Belgische huisartsen slecht 3,8 uur opleiding over
het herkennen, behandelen en begeleiden van chronische pijn, wat een
stuk onder het Europese gemiddelde ligt (10,8 uur).
Om
de problematiek extra onder de aandacht te brengen, startte
geneesmiddelenproducent Pfizer, in samenwerking met toonaangevende
patiëntenverenigingen en maatschappelijke organisaties uit heel Europa,
de bewustmakingscampagne en petitieactie 'Can you feel my pain?' die tot
doel heeft de levenskwaliteit en de rechten van patiënten te
verbeteren.
Wie meer informatie wenst
rond deze Europese studie of zijn persoonlijke ervaring met chronische
pijn wil delen of de petitie wil tekenen, kan terecht op www.mijnpijn.be.
Een Brits veilinghuis wil een onderbroek van koningin Elizabeth II te
koop aanbieden. De erfgenamen van wijlen Joseph de Bicske Dobronyi
bieden de stijlvolle en zedige onderbroek, die de koningin in 1968
achterliet op een privé-vliegtuig, te koop aan. Dat meldt TMZ.com.
Veilinghuis
Hansons is geïnteresseerd en heeft al enige expertise op het vlak van
koninklijke lingerie. Twee jaar geleden veilden ze een onderbroek van
koningin Victoria. Die wisselde toen voor ongeveer 800 euro van
eigenaar.
De man die de
onderbroek van Queen Elizabeth meer dan veertig jaar bewaarde, Dobronyi,
beweerde dat hij ze zelf had gekregen van een vriend. Die had ze
gevonden op een vliegtuig waarmee de koningin in 1968 Chili bezocht.
Dobronyi, bijgenaamd 'the Miami Playboy', liet enkele scènes voor de
pornoklassieker 'Deep Throat' uit 1972 in zijn villa in Miami opnemen.
Merk op dat er vlekken zitten op de onderbroek, wat de reden zou kunnen zijn waarom de koningin ze achterliet op het vliegtuig. (br.hln foto TMZ)
Pas op 59 jaar zitten we als volleerde chauffeurs achter het stuur.
Onderzoek toont aan dat er vanaf dan minder ongevallen en boetes worden
uitgeschreven. 24-jarigen zijn dan weer het minst betrouwbaar achter het
stuur.
Meer dan de helft van 59-jarigen beweert rustig te rijden. Het
onderzoek, uitgevoerd door Continental Tyres, analyseerde het rijgedrag
van 4000 autobestuurders. Daaruit blijkt dat 59 jaar effectief de
leeftijd is waarop het minst verkeersovertredingen gebeuren. Deze
chauffeurs raakten in de afgelopen 12 maanden ook het minst betrokken
bij een ongeval, reden minder hard dan jongere categorieën en werden
door de politie minder vaak aan de kant gezet. Ook het aantal
verkeersboetes en snelheidsovertredingen slonk in die leeftijdsgroep.
Jongeren Anders
is het met de 24-jarigen, zij zijn het minst geduldig op de weg. De
kans is groter dat je hen al chattend achter het stuur aantreft, een
rood licht voorbij ziet zoeven of ze anderen afschrikken met hun
rijgedrag. Opmerkelijk is dat de meerderheid van deze twintigers
effectief beseffen dat hun rijgedrag vaak te wensen overlaat.
Schokkend Al
krijgt de oudere de kritiek te langzaam te rijden, het onderzoek
bewijst dat ze maar half zo vaak afgeleid reageren in het verkeer. De
onderzoekers vinden het alvast 'schokkend dat het zo'n lange tijd in
beslag neemt om een goede chauffeur te worden'.
16-jarige onderkoelde atlete kruipt over de streep
16-jarige onderkoelde atlete kruipt over de streep
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
Een 16-jarige Amerikaanse atlete heeft in het Californische
staatskampioenschap atletiek blijk gegeven van een onverzettelijk
karakter. De onderkoelde en uitgedroogde Holland Reynolds kreeg in de
slotmeters hevige krampen, waardoor ze niet meer verder kon. De
resterende afstand overbrugde ze op handen en voeten. "Ik bleef mezelf
moed inpompen. Ik moest en zou die finishlijn overschrijden," klonk het
nadat ze weer onder de levenden was. Door haar prestatie veroverde haar
schoolteam alsnog de overwinning.
Agnetha Åse Fältskog (Jönköping, 5 april 1950) is een Zweedse zangeres, vooral bekend als de blonde zangeres van ABBA. Voor ABBA was Fältskog al een ster in Scandinavië en na ABBA maakte ze nog een aantal succesvolle soloplaten. Ze is ongeveer vijf jaar jonger dan de andere drie ABBA-leden.
Als kind al was Agnetha Fältskog geïnteresseerd in muziek en gaf ze blijk van een natuurlijk zangtalent. Ze sloot zich al vroeg bij verschillende bands aan. Haar zangtalent werd ontdekt door Little Gerhard, die bij de platenmaatschappij Cupol werkte. Hij hoorde een tape van een plaatselijk dansorkestje uit Jönköping, waarop Fältskog een zelfgeschreven liedje Jag var så kär (Ik was zo verliefd) zong. Meteen kreeg ze als 17-jarige een contract bij Cupol. In een paar jaar tijd groeide Agnetha tot een volwaardige artiest uit. Als singer-songwriter nam ze in die tijd een bijzondere positie in de Zweedse muziekwereld in. Tot op de dag van vandaag heeft ze van alle Zweedse vrouwelijke artiesten de meeste composities in de Zweedstalige hitlijst Svensktoppen gehad.
Via de baas van haar maatschappij ontmoette Fältskog in 1969 de Duitser Dieter Zimmermann. Ze verloofden zich en Zimmermann wierp zich op als haar producer. Maar omdat de samenwerking niet beviel, verbrak ze de verloving en keerde terug naar Zweden. Na de release van haar derde album verloofde ze zich met Björn Ulvaeus. Ze produceerden samen haar platen en op 6 juli 1971 trouwden ze in Verum, Zweden.
In 1972 bereikte Fältskogs solocarrière een hoogtepunt. Ze speelde de hoofdrol in de Zweedse musical Jesus Christ Superstar. Het nummer Vart ska min kärlek föra (letterlijk vertaald: Waarheen zal mijn liefde leiden; Engelstalige versie: I don't know how to love him) uit de musical werd haar zoveelste top-10-hit.
In 1972 startte ze samen met haar echtgenoot, Benny Andersson en Anni-Frid Lyngstad een band met de naam Björn, Benny, Agnetha en Anni-Frid. In 1973 namen ze de naam ABBA aan en het jaar daarop kwam hun internationale doorbraak toen ze met Waterloo het Eurovisiesongfestival wonnen. De band scoorde in de jaren daarna zowel nationaal als internationaal grote hits waaronder Dancing Queen, Take a Chance on Me en The Winner Takes It All. ABBA werd het grootste exportproduct van Zweden. Na de breuk tussen Fältskog en Ulvaeus in 1979 ging het op persoonlijk gebied bergafwaarts met de groep. Fältskog kon het niet meer opbrengen om lang bij haar kinderen weg te zijn. Toen in 1981 Andersson en Lyngstad van elkaar scheidden besloot de band in 1983 om een pauze in te lassen. Deze pauze heeft echter geresulteerd in het einde van de band, hoewel deze nooit officieel is geworden
Aan het eind van de ABBA-periode, tussen 1980 en 1982, was het vooral Agnetha Fältskog die, vanwege haar mooie heldere stem, de leadvocals voor de ABBA-singlehits voor haar rekening nam. The Winner Takes it All,Lay All Your Love on me,One of Us, Head Over Heels en The Day Before You Came zijn allemaal door haar gezongen. Het was dan ook niet vreemd dat Anni-Frid als eerste een solosingle en -LP uitbracht. Fältskog nam in 1982 haar eerste speelfilm Raskenstam op. De film brak in Zweden alle records qua bezoekersaantallen. Ook de recensies waren positief. Hetzelfde jaar nam Fältskog met Tomas Ledin, een populaire Zweedse zanger, het duet Never Again op. Het nummer deed het goed in de Zweedse hitlijsten en ook daarbuiten stond het in een aantal andere landen in de top 30. Een Spaanstalige versie Ya Nunca Mas maakte indruk in Spanje en werd een nummer-1-hit in Chili.
Na 1988 trok Fältskog zich terug uit de publieke wereld om met haar kinderen een normaal leven te leiden. In 1990 trouwde ze met de arts Tomas Sonnenfeld. Een paar jaar later (1992) ging het paar uit elkaar. Fältskog leek elke vorm van publiciteit uit de weg te gaan. Toen haar moeder zeer plotseling een einde aan haar leven maakte en haar vader kort daarna ook stierf, was het duidelijk dat dit voor Agnetha Fältskog een zeer moeilijke periode was. In 1996 schreef ze haar memoires, dit boek kreeg de titel As I am. Het boek kwam wereldwijd uit via Virgin Publishing.
In tegenstelling tot wat velen denken trok Fältskog zich hierna niet nog verder terug uit het openbare leven. Regelmatig gingen er geruchten over een nieuw album. Deze geruchten werden voor het eerst in detail besproken in het in 2002 verschenen boek ABBA - On Speaking Terms.
In 2004 verscheen er inderdaad een nieuw album, My Colouring Book, met nummers uit voornamelijk de vroege jaren '60. Fältskog scoorde in Scandinavië, Europa en Engeland een hit met de single If I Thought You'd Ever Change Your Mind. In Engeland was het nummer zelfs haar grootste solohit en haalde het in de midweeksales nummer negen van de officiële charts. In Zweden haalde de single de tweede plaats in de charts, ondanks de weinig commerciële sound van het nummer. Ook het album deed het goed. In Engeland kreeg Agnetha Fältskog zeer goede recensies en haalde haar album de 12e plaats in de charts. In Engeland, en ook in Zweden, Finland, Denemarken en Duitsland kreeg Agnetha edelmetaal voor haar cd. De tweede single When You Walk in the Room werd een hit in Zweden en wist ook nummer 34 in de Engelse lijst te bereiken.
In elke relatie komt het moment dat jullie zo dicht op elkaar leven,
dat je bepaalde gewoontes moeilijk nog kan verbergen. Toch schamen
vrouwen zich als ze de volgende zeer menselijke dingen doen terwijl hun
man toekijkt:
- Morsen Je
kent dat wel, lekker eten dat je niet anders kan eten dan door te
morsen of te slurpen. Een broodje smos, een pita of dürüm, spaghetti of
sushirolletjes... maar vrouwen willen niet dat hij dat ziet, dat hij
ziet dat zij niet 'netjes' kunnen eten, zoals ze het altijd geleerd
hebben. Dus kiezen ze voor veilig voedsel (en honger).
- Windjes laten Elk
dag laat een mens 12 tot 25 windjes. Maar daarom willen vrouwen nog
niet dat hun nieuwe man dat weet, hoort of ruikt. Ontsnapt er toch
eentje, dan heeft de hond het wel gedaan.
- Hun ex stalken op Facebook Ok,
een beetje fout is het wel, maar welke vrouw houdt niet stiekem een
oogje op haar ex(en)? Dat kan alleen nogal moeilijk als hij over je
schouder meeleest.
- Sporten Je wil er
goed uitzien voor hem: strak, slank en fit. Hij mag best weten dat je
er (een beetje) voor werkt, maar daarom hoeft hij de rode kop, het
hevig zweten en het astmatische gehijg nog niet te ervaren.
- Naar slechte tv (of films) kijken Er
is altijd wel een intellectueel onverantwoorde tv-serie die jou toch
aan het scherm kluistert, of het nu een realityreeks, een
ziekenhuisserie, een soap of een kleffe romkom is. Maar natuurlijk wil
je je zorgvuldig opgebouwd imago niet doen afbrokkelen door toe te
geven dat je jezelf zo'n lekkere zonde toestaat.
- Een kakje doen Iedereen
doet het. Iedereen weet dat iedereen het doet. En toch wil niemand dat
er iemand getuige van is, laat staan er zelf getuige van zijn. Zelfs
een geur die blijft hangen, is er al te veel aan. Dus staan nergens
zoveel luchtverfrissers als in het kleinste kamertje!
- Een hysterische aanval Een
deel van de slechte reputatie van vrouwen komt door de irrationele
dingen die ze uitkramen in een emotionele bui. Tijdens zo'n
woede-uitbarsting, oncontroleerbare huilbui of razend getier beseffen
vrouwen ook wel dat ze te ver gaan, maar ze kunnen niet stoppen en het
moet eruit. Alleen, hun kersverse verovering moet dat echt niet zien...
'want wat zal hij wel niet denken?'
laamLeon Spilliaert 1881 - 1946, was een Vlaamse symbolistische kunstschilder.
Leon Spilliaert 1881 - 1946, was een Vlaamse symbolistische kunstschilder.
Klik op de foto om zijn overige werken te bekijken
Zelfportret van deze grote Vlaamse schilder uit het begin van de 20ste eeuw!
Leon Spilliaert (Oostende, 28 juli 1881 Brussel, 23 november 1946), was een van de voornaamste Vlaamse symbolistische kunstschilders. Men zegt wel eens: "Als je lange tijd naar een interieur kijkt, zie je een schilderij van Spilliaert" of kijken tot het koorts krijgt.
Zijn vader Leonard-Hubert Spilliaert (1851-1928) hield een kapperszaak annex parfumerie in de Oostendse Kapellestraat en creëerde eigen parfums zoals "Brise d'Ostende". Leons moeder Leonie Jonckheere (1853-1937), streng katholiek opgevoed, hield zich op de achtergrond. De jonge Leon, de oudste van zeven kinderen, liep school in het Onze Lieve Vrouwe College, waar ook James Ensor leerling was geweest, 20 jaar vroeger. De jonge Spilliaert had van nature een artistieke aanleg en leed aan astma. Getuige daarvan zijn zijn schoolschriften die uitvoerig verlucht waren met schetsen. Toen hij 18 jaar was, in 1899, liet hij zich inschrijven aan de Kunstacademie te Brugge, maar dit bleek een ontgoocheling en hij verliet ze na enige maanden al.
In 1900 bezocht hij, met zijn vader, de Wereldtentoonstelling te Parijs en hij ontdekte er de werken van Jan Toorop, Giovanni Segantini, Ferdinand Hodler, Gustav Klimt, Aubrey Beardsley en Walter Crane.
Van 1903 tot 1904 ging hij in dienst bij de toen bekende Brusselse uitgever Edmond Deman en werd hij er bevriend met de Fransschrijvende dichter en kunstcriticus Emile Verhaeren, die hem sterk aanmoedigde. Er ontstond een verhouding met Paule, de dochter van zijn werkgever, die echter uitliep op een sentimentele ontgoocheling, waardoor hij lange tijd gedeprimeerd raakte.
Hierop poogde hij in Congo-dienst te raken, maar ook dit lukte niet, ingevolge zijn fysieke toestand: Spilliaert leed aan astma. Met een aanbevelingsbrief van Verhaeren kwam hij in Parijs terecht, ook bij een uitgever, in januari 1904. In november van hetzelfde jaar verliet hij echter weer Parijs. Maar hij hield er wel een kennismaking met de kunsthandelaar Clovis Sagot aan over, die ook verkoper was voor Pablo Picasso.
Op verzoek van uitgever Deman zou hij in 1907 Le sculpteur de masques van Fernand Crommelynck illustreren, het werd wel een mislukking, maar hij bleef vriend met Crommelynck. In 1908 werd hij door Stefan Zweig aanbevolen bij de Weense kunsthandelaar Hugo Heller. Het was weer Verhaeren die Spilliaert bij Zweig had gebracht, een jaar later nam hij deel aan de Salon de Printemps van Jean De Mot.
In 1911 plaatste hij een belangrijke inzending op de Salon des Indépendants van Brussel. De dichter-kunstcriticus Guillaume Apollinaire wijdde er de inleiding aan het kubisme. Andere deelnemers waren oa. Archipenko, Albert Gleizes, Robert Delaunay, Henri le Fauconnier, Fernand Léger.
In het tijdschrift L'Art Moderne recenseerde Franz Hellens in 1912 de inzendingen van Spilliaert in de Brusselse salons Doe stil voort, Le Sillon en de Galerie Georges Giroux. Een andere vriend, Henri Vandeputte, opende in Parijs een galerie met werken van Spilliaert.
In 1914, bij het begin van de Eerste Wereldoorlog, werd hij gemobiliseerd bij de Garde civique. Dit zinde Spilliaert helemaal niet en, net als destijds in de Academie te Brugge, ontliep hij de dienst. Op 23 december 1916 trouwde hij met Rachel Vergison en in maart van het jaar daarop ging het koppel in Brussel wonen. Op 15 november 1917 werd hun enig kind, Madeleine, geboren. Spilliaert maakte zijn beste werken in een vrij korte periode en voornamelijk 's nachts, tussen zijn eerste verblijf in Parijs en zijn huwelijk in 1916. Doordat hij een maaglijder en een slechte slaper was, maakte hij lange nachtwandelingen in de stad en langs de zee. Alzo ontstond Spilliaerts donkere, onvatbare, raadselachtige werk waar het licht kunstmatig is, de sfeer duister. De werken kwamen tot stand met veelal gemengde technieken zoals Oost-Indische inkt, gewassen krijt, waterverf, pastel op karton of papier. Dit stelde hem in staat om vrij snel te werken.
Intussen poogde Spilliaert het Belgische oorlogsgeweld te ontvluchten en naar Zwitserland te trekken. Stefan Zweig zou er zelfs voor contact zorgen met Lenin, die daar in exil verbleef. Het ging echter niet door. Na de oorlog vond hij de Oostendse zee terug en in 1918 verschenen zijn Plaisirs d'Hiver in de Collection du Petit Artiste. In 1919 publiceerde hij, in L'Art libre, een bewogen tekst, waarin hij zijn vriendschap en bewondering voor Ensor omschreef. De arrogante Ensor zelf had aanvankelijk wel een afstandelijker houding.
In 1920 ondertekende Spilliaert zijn eerste contract bij Paul-Gustave Van Hecke en André de Ridder, galeriehouders van Sélection, Atelier d'Art moderne in Brussel. Een te opvallende voorkeur voor de expressionistische kunstenaars Constant Permeke, Frits Van den Berghe en Gustave De Smet belemmerde echter een vlotte samenwerking. Toch verzorgde hij het omslagblad van het Sélection-tijdschrift, waarin Apollinaire zijn recensies gepubliceerd had.
Een nieuwe vriend, Walter Schwarzenberg, bood hem in 1922, in zijn Brusselse galerie Centaure, zijn eerste eigen tentoonstelling aan. Paul Haesaerts zegde hem een monografie toe in Artes Belgicae Hodiernae, doch er kwam niets van in huis. Toch hield hij daar weer een vriend aan over.
Henri Vandeputte bezong de lof omtrent het werk van de Oostendse kunstenaar in Parijs. Met zijn vrouw trok Spilliaert naar St-Jacques-les-Mouillères, nabij het Zuidfranse Grasse, waar Vandeputte verbleef. Hij zou er 's winters vaker heengaan.
Het afsterven van zijn vader, in 1927, bracht hem uit de financiële zorgen, zodat hij van toen af ongeveer geen werken meer verkocht. Voor P.-G. Van Hecke verzorgde hij nu de tekstplaten van het surrealistische tijdschrift Variétés. De bekende Brusselse Galerie Georges Giroux organiseerde een belangrijke Exposition Léon Spilliaert in 1929.
In 1932 ging hij, met zijn dochter, op vakantiereis naar Italië, Zwitserland en Oostenrijk. Madeleine (1917-2005) begaf zich aan de pianostudie en daarom ging het gezin zich in Brussel vestigen.
Het vriendschappelijke contact met de Oostendse jurist-politieker Dolf Van Glabbeke bracht de Spilliaerts meermaals naar de Hoge Venen en de Ardennen, vanaf 1937. In dat jaar trad hij ook toe tot Les Compagnons de l'Art. Luc en Paul Haesaerts waren er de bezielers van. Constant Permeke, Hippolyte Daeye, Edgard Tytgat, Jean Brusselmans, Paul Delvaux en Oscar Jespers behoorden ook tot deze ongebonden kunstenaars.
Onder de oorlog, van 1940 tot 1944, ontliep Spilliaert elke gelegenheid tot exposeren in Duitsland. Het Brusselse gezin had het in die oorlogstijd niet breed. Hij schilderde overwegend zijn bomen-reeksen. In 1944 organiseerde het Paleis voor Schone Kunsten de grote Spilliaert-expositie, te Brussel. Lijdend aan angina pectoris (hartkramp) stierf Leon Spilliaert op 23 november 1946, te Brussel. Hij ligt begraven op de begraafplaats aan de Stuiverstraat in Oostende.
"Een hoed is het onmisbare accessoire om alle mannenharten sneller te
doen slaan. Alle vrouwen zijn sexy voor mannen, maar vrouwen die dat
beseffen, ogen nog meer sexy. Een hoed kan daarbij helpen", zo stelt de
Britse actrice Deborah Frances-White.
"Draag een hoed", stelt de actrice. "Als ik over straat normaal gekleed
loop, gebeurt er niets. Doe ik dat met een hoed op, krijg ik steevast
opmerkingen. Roepen ze 'mooie hoed' lees ik dat als een meer
aanvaardbare manier om te zeggen: 'Mooie borsten!' Probeer het effect
uit tijdens kerst. Een hoed is een mannenmagneet. Een hoed betekent: 'ik
ben niet bang van aandacht' en ontpopt elke man die je ontmoet tot een
geweldige flirter".
Win-win "Je zal maar
beseffen hoeveel mannen je echt aantrekkelijk vinden tot je een hoed
draagt. Bekijk het vanuit het mannelijk perspectief. Denk aan een lift.
Wat zegt een man tegen een schattige dame, met hoed, in de lift? Hij zal
zijn best doen om niets melig of griezelig te zeggen. Negen keer op
tien zegt hij 'mooie hoed'. Als je hem niet aantrekkelijk vindt, bedank
je hem en stap je gewoon uit. Zowel voor hem als voor haar is het een
win-win situatie. Hij voelt zich geweldig want hij heeft een compliment
kunnen geven. Jij voelt je sexy, omdat je plots het meisje bent waarmee
elke jongen graag wil flirten".
Anticipeer met je outfit Draag
je een hoed, moet ook de rest van je outfit passen. Ga niet voor
overdreven onthullende dingen, maar probeer subtiele kleren. Een
zijde-achtige blouze die van je schouders glijdt, klinkt veel
opwindender dan de top die je borsten laat zien. Mannen zijn altijd meer
geïnteresseerd is wat ze zouden kunnen zien dan wat ze hebben gezien.
Anticipatie, daar draait het om.
Lichaamstaal Volgend
belangrijk punt: lichaamstaal. Volgens flirtcoaches (die bestaan,
jawel) raak je jezelf beter aan wanneer je praat met een man. Deborah
vat het scenario als volgt samen: "verschijn op café met een hoed en zet
je neer of praat met een vriendin. Raak jezelf voorzichtig aan, net
boven je decolleté. Kijk om je heen en je zal merken dat er mannen naar
je zitten te kijken. Komt een man met je praten, doet jouw lichaamstaal
het verdere werk. De kunst bestaat erin je hoofd niet constant stil te
houden maar vaak te bewegen. Knik als reactie of leun met je hoofd
achterover tijdens het lachen. Glimlach met je ogen en geef hem jouw
volledige aandacht. Al moet je ook regelmatig eens wegkijken, het doet
de man opnieuw hunkeren naar jouw aandacht".
Zwaar ongeluk tijdens live tv-show 'Wetten Dass...?'
Zwaar ongeluk tijdens live tv-show 'Wetten Dass...?'
Het Duitse tv-programma 'Wetten, dass...?' is gisteravond abrupt
afgebroken nadat een deelnemer tijdens de live-uitzending zwaargewond
was geraakt. De 23-jarige kandidaat kwam hard ten val toen hij met
springveren onder zijn schoenen met een salto over vijf rijdende auto's
probeerde te springen. De jongeman moest de nacht doorbrengen op de
afdeling intensieve zorgen van het universitaire ziekenhuis van
Düsseldorf. Hij was wel even bij bewustzijn, maar het is nog bang
afwachten op de resultaten van onder meer een hersenscan. Hij zou wel
niet verlamd zijn.
De salto bij de vierde van vijf auto's, bestuurd door zijn vader.
Samuel Koch (23) had gewed dat hij binnen vier minuten over vijf
rijdende auto's kon springen. Bij de vierde auto ging het echter mis.
Uitgerekend zijn vader zat toen achter het stuur van het voertuig. De
kandidaat smakte recht op zijn hoofd keihard op de grond en bleef
roerloos liggen Hij is met zware verwondingen naar het
universiteitsziekenhuis van Düsseldorf overgebracht.
Het
publiek reageerde onthutst en plots werd het stil in de zaal.
Presentator Thomas Gottschalk kreeg niet meteen antwoord of Samuel zich
pijn had gedaan en merkte dat er iets grondig mis was. Presentatrice
Michelle Hunziker riep voor ze in tranen uitbarstte wanhopig: "Snel, een
dokter!". De zender ZDF brak het programma daarna af en zond
muziekvideo's uit. Het geplande optreden van Justin Bieber kwam hierdoor
ook te vervallen. De presentator van het programma, Thomas Gottschalk,
zei dat hij in zijn tv-loopbaan nog niet eerder zo hevig was
geschrokken. Over de aard van de verwondingen van de deelnemer van het
programma zijn geen mededelingen gedaan.
Het
slachtoffer Samuel Koch (23) houdt wel van risico's. Schoonspringen
(van een springplank in een zwembad) behoort tot zijn hobby's. De
jongeman houdt ook van een schouwspel, want hij studeert aan de
toneelschool van Hannover. Hij trad ook als stuntman op in Duitse films.
"Ik wilde iets doen dat nog nooit iemand voordien gedaan heeft", stelde
Koch zijn huzarenstukje aan 'Wetten Dass...? voor. Bij de repetities
vorige donderdag liep het al twee keer goed mis. "Ik ben tweemaal zwaar
gevallen", vertelde Samuel Koch aan de Badische Zeitung. "Er is nog werk
aan mijn stunt, de samenwerking met mijn team is millimeterwerk, maar
tegen zaterdag komt alles goed."
Niet
dus. De weddenschap moest als volgt gaan: met zijn peperdure 'Power
Risern' (springveren die zowat 330 euro kosten) wilde Samuel met een
salto over vijf hem tegemoet rijdende auto's springen. Een Smart, een
Mini, een Ford Focus, een Audi A8 en tot slot een grote BMW X3 stonden
op het menu. Zover kwam de jonge stuntman niet, want bij de vierde auto,
de Audi A8 bestuurd door zijn vader, liep het grondig mis.
Vrouwen die regelmatig zonnebaden, leven langer, dat beweert een belangrijke kankerspecialist.
Onderzoeker
Hakan Olsson zegt dat zijn onderzoek bewijst dat de
gezondheidsvoordelen van de blootstelling aan zonlicht meer doorwegen
dan het gevaar op huidkanker. Hij zegt dat het lichaam door de zon
vitamine D produceert, wat voor een belangrijke bescherming tegen
bloedklonters, diabetes en sommige tumoren. Hij baseert zijn beweringen
op een studie bij 40.000 vrouwen, dit spreekt waarschuwingen tegen dat
het aantal gevallen van huidkanker stijgt door blootstelling aan de zon.
De dames die regelmatig in de zon lagen, leefden namelijk langer.
Olsson
zegt dat blootstelling aan de zon helpt beschermen tegen bloedklonters
in het been. Deze komen namelijk vaker voor in de winter dan in de
zomer. Uit eerder onderzoek blijkt dat meer patiënten tijdens de
wintermaanden de diagnose van diabetes krijgen, een aandoening die
veroorzaakt zou worden door een gebrek aan vitamine D.
Het
aantal kwaadaardige melanomen, de dodelijkste vorm van de ziekte, is
verviervoudigd sinds 1980. Experts geven zonnebanken en verre reizen
naar tropische oorden de schuld. Expert Ed Yong: "Wat zonneschijn is
goed voor je en vitamine D is belangrijk voor de gezondheid van je
beenderen, is er geen sluitend bewijs dat de beschermt tegen andere
ziekten. Niet verbranden is de belangrijkste maatregel die mensen kunnen
nemen tegen huidkanker."
Gezondheidsexperts waarschuwen dat
veel mensen een tekort aan vitamine D hebben, deze stof zit in vette
vis, eieren en boter. 90 procent van de voorraad in het lichaam is
echter een gevolg van zonlicht op de huid.
Intensief gebruik van Facebook en andere sociaalnetwerksites kan
belastend zijn voor de relatie: in de VS is een online-affaire
verantwoordelijk voor 1 echtscheiding op 5, zegt de Newyorkse
scheidingsadvocaat Allan Mantel. Hij is voorzitter van de American
Academy of Matrimonial Lawyers in de staat New York.
"Google,
Facebook, MySpace en Twitter maken het makkelijker een partner ontrouw
te verwijten", zegt de advocaat. Maar dat verandert niets aan de
scheidingsgraad. "Ontrouw is er altijd geweest", en in de VS loopt zowat
één op twee huwelijken spaak.
Werk van twintig Belgische avant-garde kunstenaars te koop op Gentse Lineartbeurs
Werk van twintig Belgische avant-garde kunstenaars te koop op Gentse Lineartbeurs
Werken van een twintigtal Belgische moderne twintigste eeuwse
kunstenaars zijn tot dinsdag te koop op de kunstbeurs Lineart in
Flanders Expo in Gent. Duizend kunstenaars worden op de 29ste editie van
de koopbeurs vertegenwoordigd door ruim 130 kunstgalerieën.
Blikvanger deze editie is de sectie 'De Modernen' met Belgische
avant-garde topkunst uit de 20ste eeuw. Galerie Jamar trakteert
bezoekers op drie werken van Léon Spilliaert, Pierre Alechinsky en Jan
Fabre.
"Maar er is ook vroeg werk van Jamses Ensor (More
Gallery/NF Art Gallery) toen die nog op de academie in Oostende zat,"
zegt projectleider Ward Caes. "Verder is een winterlandschap van Permeke
(NF Art Gallery) te koop of een gekleurde aquarel van Rik Wauters (Marc
Van Meensel Galerie) of Bing II van Panamarenko. Die 'vliegende
schotel' van ruim drie meter diameter is overigens ook het campagnebeeld
van de editie.
Showcases Opmerkelijk zijn
de showcases, waaronder 'Kunst na '68' met 'De Trechters' van Thé van
Bergen. In 'Design' komen zes jonge vernieuwende glaskunstenaars aan bod
en in 'Sculptures' tonen acht jonge beeldhouwers hun werk op
driehonderd vierkante meter.
In het kader van het Willem
Elsschotjaar verwerkte de Spaanse kunstenaar Victor Ramirez (De Laro
kunstgalerie) in monotypes fragmenten uit gedichten en titels van werken
van de Antwerpse romanschrijver en dichter.
Lineart is tot
dinsdag 7 december te bezoeken van 11 tot 19 uur, met nocturnes op
vrijdag en maandag. Wegens het koude weer krijgen bezoekers tussen 11 en
12 uur gratis soep.
In Engeland heeft een vrouw het alarmnummer 999 gebeld om de diefstal
te melden van haar sneeuwpop. De politie noemde de actie van de vrouw
"totaal onverantwoordelijk".
De dame achtte het noodzakelijk de politie in te schakelen omdat er op
de sneeuwman muntstukken en theelepeltjes zaten. Die deden
respectievelijk dienst als ogen en armen.
"Er is sprake van
diefstal bij mijn huis. Ik ben vijf uur niet meer buiten geweest om te
kijken of hij er nog was. Maar ik ging een sigaret roken en zag dat hij
weg was", wist de vrouw te melden aan de telefoon.
Toen
de operator in de noodcentrale alarmcentrum vroeg wie er dan verdwenen
was, reageerde ze met: "Mijn sneeuwpop. Omdat het glad is en niemand
naar buiten gaat, dacht ik dat hij wel veilig zou zijn." De politie
heeft de vrouw dan maar eens klaar en duidelijk uitgelegd in welke
gevallen mensen de alarmdiensten moeten bellen en in welke niet.
Brusselse familieclans worden slapend rijk door asielhotels
Brusselse familieclans worden slapend rijk door asielhotels
Twee Brusselse familieclans worden slapend rijk door honderden
asielzoekers onder te brengen in hun, vaak krakkemikkige, hotels. Dat
schrijft de krant De Morgen, die het heeft over "gesubsidieerde
huisjesmelkerij".
In totaal zitten 1.190 asielzoekers op hotel, omdat er geen plaats is in
de reguliere opvanginstanties van Fedasil. Zo'n 800 asielzoekers zitten
in hotels in Brussel die toebehoren aan dezelfde Pakistaanse familie.
Een duo Pakistaanse broers vangt 500 asielzoekers op in hun hotels,
zoals Hotel Continental en Hotel de France, beide aan het Zuidstation.
Hun neven, met wie ze in rivaliteit leven, vangen zo'n 300 asielzoekers
op. Volgens De Morgen trachten de beide clans zoveel mogelijk
Fedasil-overnachtingen in de wacht te slepen.
900 euro per maand per asielzoeker Per
overnachting van een asielzoeker betaalt de overheid 30 euro aan de
hotels. Per asielzoeker strijken de hotels dus zo'n 900 euro per maand
op, en dat terwijl ze amper of niet onderhouden zijn. De Morgen spreekt
van kamers met schimmel, ratten en een totaal gebrek aan hygiëne die zo
vol mogelijk gepropt zijn met mensen.
Kostprijs ruim 18 miljoen Sinds
de overheid asielzoekers in Brusselse hotels opvangt, beloopt de
factuur van de operatie al meer dan 18 miljoen euro. Naast de 30 euro
voor de hotelovernachting, krijgen asielzoekers elke dag een
maaltijdcheque van 6 euro. (br.hln foto photo news)
Geen wonder dat deze kameleon uit Madagaskar nu pas door de mens
ontdekt is. Het diertje is niet groter dan een vingernagel is daarmee
één van de kleinste kameleonsoorten ter wereld.
Amper twee centimeter van neus tot staart, groter is een recent ontdekte
kameleon uit Madagaskar niet. Op vingernagel heeft deze kameleon zelfs
nog ruimte over. De Britse fotograaf Will Burrard-Lucas en zijn broer
merkten het diertje op toen ze zich installeerden om te lunchen.
Het
diertje was amper zichtbaar tegen de achtergrond van een blad. "Het was
ongelooflijk", zegt Burrard-Lucas in The Daily Mail. "We zouden deze
kameleon zelf nooit gevonden hebben, maar gelukkig wist onze gids waar
we moesten zoeken." Aangezien de dieren zich voor dood houden als ze
gevaar voelen, was het niet moeilijk om de kleine kameleon te
fotograferen.
"Dit is een
volwassen exemplaar. Ik vraag me af hoe klein ze als baby zijn", zegt de
fotograaf. Opmerkelijk is ook dat de tong van deze kameleon langer is
dan zijn hele lijfje. Op die manier kan het dier gemakkelijk insecten
vangen.
Madagaskar beschikt over een rijkdom aan uitzonderlijke
dieren. Enkel Australië doet nog beter, maar dat land is dan ook dertien
keer groter. Helaas leeft de kameleon in een habitat die weer ernstig
bedreigd wordt door ontbossing
Een op vier niet tevreden over online boodschappen
Een op vier niet tevreden over online boodschappen
Online shoppen zit in de lift, maar online boodschappen doen het iets
minder. Nochtans lijkt het een hemelse oplossing voor die wekelijkse
karwei: niet met een kar sleuren, geen zakken die doorscheuren, geen
uren in de rij aan de kassa. Waar loopt het mis? In de kwaliteit van de
dienstverlening, de hoge prijzen en de slechte levertijden, zo blijkt
uit Brits onderzoek.
Eén op vier personen die online boodschappen bestelde, schakelde terug
over op 'doe-het-zelf'-modus. De belangrijkste reden daarvoor is dat
mensen graag hun aankopen kunnen zien, voelen en ruiken. Maar ook de
hoge prijzen, het missen van koopjes, de ongepaste levertijden en
slechte afhandeling van de bestelling, doen hen terugkeren naar de
winkel.
De 'automatische vervanging' van een product op het
boodschappenlijstje als het niet meer in voorraad is, stuit ook veel
mensen tegen de borst. Bovendien krijgen ze vaak producten die dicht
tegen de vervaldatum aanliggen, terwijl veel shoppers net producten met
een latere vervaldatum verkiezen.
De keuze voor een online
supermarkt wordt in de eerste plaats beslist door de prijs, dan door het
aanbod en klantenservice. Het supermarktmerk en de reputatie ervan is
slechts voor 7 procent belangrijk.
