We hebben heerlijk geslapen met open raam voor de zilte zeelucht. Zal de reden zijn waarom ik enkele fabuleuze grote beten heb van God weet welk insect, dat me heeft tussengepakt vannacht aan mijn linkerarm en voet. Zie het al, zal dekbed van me afgestoten hebben in mijn slaap en die beestjes zullen gezegd hebben, njam, njam lekker brokje.
Alle gekheid op een stokje, om 9 uur vertrekken we naar een uitzichtpunt waar we Napier kunnen overschouwen.
Het bord dat aangeeft dat het laatste stuk verboden is voor autocars negeren de chauffeur en de gids. Ik wijs hen erop (beroepsmisvorming van 20 jaar zelf gidsen). Don't worry is het antwoord.
Het uitzicht boven is prachtig en we vertoeven er dan ook de nodige tijd.
Plezant detail was het toilet daar boven op die heuvel. Iedereen wou het wel eens proberen omdat iemand ontdekte dat een stem alles zei wat te doen.
Close the door, wash your hands enz. algemene hilariteit, ne sprekende wc kenden we nog niet.
Bij het naar beneden rijden gaat het al vlug volledig fout. Tja dat bord he, met dat verbodsteken voor autocars staat er niet zomaar.
Om een lang verhaal kort te maken, t'heeft een half uur geduurd eer we verder konden.
In de eerste bocht ging het al fout door tegenligger die niet wilde wijken (terecht). De man kwam vertellen dat we daar niet mochten komen, hij had overschot van gelijk.
Al vlug groeide de file bergopwaarts aan, geen doorkomen aan.
Na veel gepalaber, de politie kwam er net niet aan te pas moesten de wagens een voor, een stuk terug naar beneden en wij heel langzaam verder. We hadden een prima chauffeur, gelukkig maar anders stonden we daar nu nog haha.
Achteraf vertrouwde hij me toe dat hij nooit meer die heuvel zou oprijden.
Het laatste stuk moet eenvoudigweg te voet afgelegd.
Komische situatie eigenlijk, want heel vaak werden er overal wandelingen gedaan, een beetje te veel .
Als er dan echt gewandeld moest, ging het met de autocar, tja.
Volgende bezoek is bij een wijnboer.
Een prachtig wijngoed, schitterend gelegen en gesticht in 1831.
Chique bedoening binnen en diverse degustaties zijn voorzien, 2 witte, 2 rode en 1 dessertwijn.
Heel plezant keren we terug naar buiten waar de zon hoog aan de hemel schittert, een prachtig zicht over de wijngaarden, echt om U tegen te zeggen. De Nieuw Zeelandse wijntjes zijn best te genieten en zeer schappelijk in prijs. Wijn meenmen is niet doenbaar maar achteraf toch bij ons gevonden in speciaalzaak, de wijn van Mission.
We rijden naar het stadje zelf dat heel wat gebouwen in Art Deco bezit, zeer mooi.
Eindelijk krijgen we een namiddag vrij.
We gaan op een terrasje een cappucino drinken (weer zo lekker gelijk in Australië). Een sandwich erbij gaat lekker achter de kiezen.
De enige plaats waar ze dezelfde heerlijke cappucino maken bij ons is bij Blanche Dael in Maastricht. Twee vestigingen hebben ze daar, eentje in Céramique en andere in de oude stad in de voormalige kerk op het koor jaja, de rest is een prachtige boekenzaak, het schip van de kerk dus, dichtbij Entre Deux winkelcentrum. De koffiebranderij annex winkel is dicht aan de Maas. Recent hebben ze een vestiging geopend in Genk aan bibliotheek.
Maar ik ben aan het afwijken nu.
Terug naar dat terras.
Ik wil naar het toilet maar is niet te vinden, er is er gewoon geen! Was in Australië ook zo op verschillende plaatsen, gekke situatie.
Dan maar naar openbaar toilet en ja hoor weer met zo een stem die je alles zegt.
Alle toiletten zijn gratis en perfect schoon, binnenkort krijgen we in Hasselt ook zelfreinigend toilet, wel betalend. Goede zaak want je kunt toch niet telkens iets gaan drinken als het hoog water is.
Op zoek nu naar de Paua shell, dit is een schelp die alleen voorkomt in Nieuw Zeeland voornamelijk het Zuidereiland.
Ze heeft alle kleuren van de regenboog aan de binnenkant en is zeer geliefd voor juwelen.
Heb er al armband van, een hangertje en ring destijds gekocht op cruise schip, anders kan je die niet vinden behalve hier in NZ.
Eigenlijk ben ik gewoon op zoek naar stukjes afval, heb ze gezien in Buried Village maar te laat aangedacht dat het zeer mooi zou zijn om een isomo bol ermee te beplakken.
Ik heb dit trouwens vanmorgen gezien in de shop van het wijnkasteel.
De vriendelijke mevrouw van een shop waar ik er naar vraag toont me de weg naar een zaak waar ze die wel verkopen. Ze geeft me zelfs een plannetje mee.
T'is niet zo ver en als ik de zaak binnenkom weet ik nog niet dat ik er 2 uren zoet zal zijn. Een paradijs van duizenden soorten stenen, never seen.
De Paua shell stukjes zijn er ook in diverse maten en worden per gewicht verkocht.
Voor 15 NZ Dollar krijg ik 100gr schelpen. (1 Euro is 2,09 NZ Dollar)
Ik vul een platiek zakje en waag me dan aan de andere stenen waar je voor 20NZ Dollar een grotere zak mag vullen. Al die tijd staat echtgenoot lief geduldig te wachten. Er is lectuur voorhanden voor de heren terwijl de dames zich volledig laten gaan.
We maken nog een mooie wandeling en rusten uit in een heerlijke tuin to de zee.
Al dat prachtig wrakhout dat aangespoeld is en zomaar voor het oprapen ligt steekt me de ogen uit.
Op de valreep ontdekken we een schitterende kunstgalerij waar ik een prachtige hanger van Paua shell zie liggen in uitstalraam.
Schat van een man die ik heb die onmiddellijk me mee binnen neemt en me de hanger cadeau doet.
Content gaan we terug naar het hotel, een mooie aandenken (wat ik zeer veel draag) rijker uit Napier, die schitterende locatie in Nieuw Zeeland.
|
