Vanmiddag schoot er van de oude Broederschool niet veel meer over. Vaarwel jeugdherinneringen, maar het is gewoon zo, niets aan te doen. Er zijn weinig (geen) dingen die blijven bestaan.

Het afbreken van de oude Broederschool is mij niet alleen opgevallen. Kurt Van Laere stuurde mij deze foto die op de koer van deze school is genomen. Het was het 1ste studiejaar in 1982 - 1983.

De meester is Amedé Vertenten

Boven: Andy Lehoucq, Thomas Van Wassenhove, Bjorn Blomme, Dirk De Paepe, Jurgen Bruggeman, Kristof Engels, Glenn De Meyer, Bjorn Beirnaert.

Midden: Jasper Beyst, David Maegerman, Jurgen Simoen, Bart Van De Velde, Tom Laureyns, Jo Pauwels, Tim Van Hecke, Wouter De Brabander.

Onder: Angelo, Bart Van Langenhove, Peter Verhelst, Filip Couvreur, Kurt Van Laere, Jurgen De Meyer, Geert Pattijn.

Tijdens de oorlog kreeg Balgerhoeke het erg te verduren. Deze foto van op het Dorpsplein zien we het totaal vernielde café/gasthof en de zwaar beschadigde kerk op de achtergrond.

We zijn gekomen waar Roger Ryckaert in de zaak kwam. Maar op 11 januari 1957 stierf Urbain Gabriël en zo werd Roger vlugger dan voorzien volledig zelfstandig. In dit zwarte jaar werd in het gezin Ryckaert het derde kindje geboren maar er kwamen verwikkelingen bij de geboorte en overleed de vrouw van Roger.

De zaken gingen goed maar het was voor de jonge weduwnaar met drie kleine kinderen een moeilijke periode. Op een handelsbeurs in Zomergem kwam Edith De Mey in zijn leven en het klikte onmiddellijk tussen hen. Een korte tijd daarna trouwden ze en in 1959 werd hun eerste kindje geboren. Edith was niet alleen een goede moeder maar ook in de zaak was zij een grote hulp. Plannen en organiseren was haar job.

De naaimachine werd compacter en volledig elektrisch en werd zo een handig gebruiksvoorwerp. De verkoop ging goed en Roger was veel op de baan voor verkoop en herstellingen, zijn vrouw deed de winkel. In de jaren '60 en '70 werden er ook door verschillende scholen naailessen gegeven en moesten machines worden aangeschaft. Ook de Eeklose zetelfabrieken werkten met zwaardere types en was Roger de grootste leverancier.

(wordt vervolgd)

De afbraak van de oude Broederschool gaat meedogenloos verder. Maar ook in het afbreken wordt er reeds gerecycleerd. Hout, ijzer en stenen worden zo veel mogelijk van elkaar gescheiden.

Ook op het Kerkplein heeft men niet stil gezeten. Het dak is afgewerkt, de ramen en ruiten zitten er in.

Op een koude, mistige maandag de 21ste november 2011 is men begonnen met de afbraak van de oude Broederschool in de Zuidmoerstraat. Aan de ene kant jammer maar aan de andere kant stond het er maar allemaal vervallen en troosteloos bij. Tijd voor nieuwe dingen en woningen waar hier ook verschillende gezinnen hun nieuwe thuis zullen vinden.

Deze keer verplaatsen we ons naar de Molenstraat waar op 24/04 1968 door W. D'Aubioul een aanvraag werd ingediend om het verbouwen van voorgevel. Dit was waar het café nog is. Iets later zou het herenhuis daarnaast ook een verandering ondergaan en dat ziet men op de volgende foto.

Nu staat al vele jaren het veranderde huis van vroeger volledig te vervallen. Na een brand werd er niets meer aan gedaan en blijft dit in een erbarmelijkle toestand staan. Hier zou toch eens iets mogen aan gedaan worden. Bij het huis ernaast ziet men dat de poort van vroeger is weggedaan en er nu een raam in de plaats zit.

Deze Duitse tanks rijden in de Leopoldlaan. Dit is ongeveer waar nu de ovonde ligt. Achteraan de foto ziet men de kapel staan. Ook het wegdek ziet er nu anders uit.

Café Dennebos in de Peperstraat was een bekend café in de tijd, een veel bezocht etablissement ook. Toen de familie Notte de zaak overliet aan Wim Hebberecht bouwde deze het café langzaam om tot een restaurant.

Nu is het al vele jaren een gerenomeerd restaurant in de streek. De jaren vliegen voorbij want vorige maand werd het 25 jaar bestaan van het restaurant gevierd.

Het klooster aan de oude Broederschool wordt NIET afgebroken. De school zelf wel en nu is men bezig waar vroeger het voetbalterrein lag.

Zoals vele straten is ook de Boelare in de loop der tijd op veel plaatsen helemaal anders geworden. Toen Joris Deturck op 14 oktober 1970 een aanvraag indiende om het verbouwen van de voorgevel zal toen wel niemand gedacht hebben dat dit statig herenhuis ooit nog zou afgebroken worden. Ook ziet men de ingang van de bekende Eeklose jeneverstokerij Van Hoorebeke. Een deel van de stokerij was waar nu het Jenevermuseum is in ondergebracht. Naast het herenhuis aan de linkse ziet men Ultra Montes, het eerste reisbureau in Eeklo. Toen al uitgebaat door de heer De Soete dacht ik.

Dezelfde plaats en dezelfde ingang 41 jaar later. Hier schiet van de bovenste foto niets meer over. Want ook het huis aan de rechtse kant naast de ingang is afgebroken en staat er nu een appartementsgebouw. Op het einde van de ingang kan men nog een klein stukje zien waar vroeger de stokerij was. Langs deze ingang kan men nu naar het Cultureel Centrum De Herbakker.

We nemen de geschiedenis van de naaimachines Gabriël verder door en waren gekomen dat na overlijden in 1917 van August Gabriël zijn zoon Urbain de zaak verder zet. In 1925 trouwt Urbain met Alice Van Brussel en zij doet de winkel in de Boelare en Urbain trekt de baan op voor herstellingen uit te voeren en de verkoop van naaimachines nog te verhogen.

De naaimachine heeft intussen in versneld tempo een echte metamorfose ondergaan en is gepromoveerd tot meubel en kan zo in de huiskamer geplaatst worden. Vanaf 1922 komt hij met zijn eigen merk naaimachines op de markt. Daarbij sluit hij een akkoord met de Duitse Vesta-fabrikant. Deze levert de toestellen, maar monteert er als merk 'Gabriël' op. Deze machines worden hier overal in de streek heel bekend en blijven een bestseller tot in de 21 ste eeuw.

De economische crisis die halfweg 1930 begint doen de verkoop in elkaar stuiken en 1933 wordt het zwartste jaar uit de Gabriël-geschiedenis met slecht 2 verkochte toestellen. Dan kwam de tweede wereldoorlog er nog bij. In de jaren vijftig liet Roger Ryckaert zijn oog vallen op de oudste dochter van Urbain. In 1953 nam Roger de zaak over en in versneld tempo leerde hij de geheimen van een naaimachine en ook de omgang met de klanten kennen.

(wordt vervolgd)

In de Kerkstraat, de vroegere wasserij, lijkt ook hier de ruwbouw gedaan te zijn. Gisterennamiddag heeft men de omheining verwijderd wat het verkeer zal ten goede komen.

Op deze foto (bedankt Julien) zien we een jonge Roger De Vlaeminck met zo te zien een regenboogtrui aan. Links met de geruite pet herkennen we oud wielrenner Fred Haemerlinck. De andere man in het midden met de geruite is de bekende wielerjournalist Fred Daman. Zijn er mensen die nog iemand herkennen? Waarschijnlijk staan er wel Eeklonaars tussen.

Op Blommekens gaat men verder met het leggen van rioolbuizen. Ook blijft men hopen dat het weer zo goed blijft. Vorig jaar was het in november niet zo goed weer als nu. Een eindje verder is men vandaag van start gegaan met het heraanleggen van de treinsporen.

Ook Eeklo doet mee aan de Pasar Boom actie waarbij Vlaanderen 15.000 bomen rijker wordt. In Eeklo zullen er een 500 tal geplant worden. Het eerste gedeelte staat hier op de hoek van de Ringlaan met Raverschoot. Ook komen er bomen bij op andere plaatsen in Eeklo.

Deze Duitse pantserjagers zien we hier in de K.Albertstraat. Ook de René Vermaststraat zien we aan de rechtse kant.

Ons wandeling van zondag bracht ons ook naar het Jenevermuseum waar we een bezoek brachten aan de tentoonstelling van Romain Coemelck, welke daar nog tot en met vrijdag 18 november te bezichtigen is. Daarna hadden we nog een babbeltje met de nu 82 jarige Romain. Hij was nog alle dagen twee uur aan het werk op zijn tekentafel tot een tweetal maanden geleden zijn vrouw kwam te overlijden. Sedertdien heeft Romain geen minuut meer achter zijn tekentafel gezeten. Zijn vrouw, waar hij 61 jaar van zijn leven mee gedeeld heeft, noemt hij zijn muze. Ik ben mijn steun en toeverlaat kwijt zegt hij.....

In de Kerkstraat, het vroegere electro Thijs, is de ruwbouw ten einde en staan de appartementen nu te koop.