Op deze foto zien we een Duitse soldaat die de wacht houd aan het huis waar een staf afdeling was. Dit is in de Stationsstraat een beetje voorbij de Paterstraat. Rechts ziet men de Societe Generale waar nu nog altijd een bank is. Voorbij waar de soldaat staat zien we de apotheek Roegiers (Baelde) die nu al jaren weg is en waar er appartementen in de plaats zijn gekomen. Dit is ongeveer waar nu Photo Hall is.

Op de Eeklose Markt is door de jaren heen wel heel veel veranderd. Op deze toch wel oude foto hebben we hier een zicht op het Sterrestraatje. We zien aan de linkse kant dat Rychler, de sigaretten en tabak zaak, daar al is. Er is op deze foto daar niet veel van te zien maar aan dit huis lijkt niet zo heel veel veranderd te zijn. De rechtse hoek is wat anders want hier zijn wel enkele huizen verdwenen. In die tijd kon men, aan de opschriften te zien, ook goed verticaal lezen.

Tegenwoordig ziet het er zo uit. Als men vergelijkt met de bovenste foto kan men zien dat Rychler's huis ver gelijk gebleven is. De constructie onder de dakgoot en op de andere verdiepingen lijken nog steeds hetzelfde te zijn. Als men de Markt eens goed bekijkt lijkt dit een van de oudste huizen te zijn die er nog staan. Aan de andere hoek ziet men dat er een ander gebouw staat. Het huis daarnaast, waar vroeger schoenen Edgard Van Branteghem was, lijkt ook nog goed bewaard gebleven. Vanaf daar staan er wel enkele nieuwe appartementsgebouwen.

Bij de aanleg van het nieuwe fietspad is men met het opruimen van struiken en andere wildgroei al goed opgeschoten. Op deze foto rijden we naar de Klinkaartstraat toe.

Hier dezelfde strook maar dan in de andere richting. Waar die kleine boompjes staan is de Schaapsdreef.

Om deze foto te nemen stond ik in de Magermansdreef en helemaal achteraan de foto ziet men de Schaapsdreef. Hier een beetje meer naar rechts is de Antwerpse Heirweg vanwaar men het fietspad gemakkelijk zal kunnen bereiken.

Er waren heel wat tanks bij toen de Duitsers Eeklo binnenvielen. In de Stationsstraat, men ziet het Vredegerecht staan, kijkt die mevrouw daar links verschrikt op en wist dan waarschijnlijk nog niet goed wat er aan het gebeuren was.

In de Boelare schuift men steeds verder op met de riolering. Toch niet te onderschatten werken, allemaal niet zo simpel.

Velen zullen niet meer weten van het 'boekenwinkelken' naast de kledijzaak De Coninck op de hoek van de Boelare. Het was de heer Van Ghijsegem die deze winkel open hield. Zijn voornaam ontsnapt mij want het winkeltje werd meer naar zijn voornaam genoemd. Ook hoorde men veel 'tvolkske' naar de kranten die daar verkocht werden. Als ik mij niet vergis moet dit eind de jaren '80 zijn dat deze zaak gestopt is en het huis werd afgebroken. Daarnaast ziet men nog de autorijschool Baert die veel langer is blijven bestaan maar later ook werd gesloten en het huis werd afgebroken.

Zo is het nu geworden. Het krantenwinkeltje is nu een stuk van de kledingzaak geworden. De autorijschool is samengevoegd en daar is nu een grotere winkel ontstaan. Als men hier verder richting Markt gaat is er volgens mij aan alle huizen die men tegenkomt, als men vergelijkt met vroeger, wel iets veranderd en verschillende zelfs afgebroken.

De titel Az Alma zal ik binnenkort nog wel moeten gebruiken want deze week kwam het goede nieuws dat met de bouw kan gestart worden. Na bijna 8 jaar voorbereidingswerk kunnen de bouwwerken eindelijk van start gaan. Men spreekt er van dat dit volgende maand al zou gebeuren. Voor de verhuizing wordt 2017 vooropgesteld.

Op het K.Astridplein, waar vroeger het Chinees restaurant was, heeft men gisteren de stellingen en omheining weggedaan en komt het appartement volledig tevoorschijn. Het ziet er een sober gebouw uit maar de kleine ruitjes geven het toch iets speciaal.

Deze morgen heeft men de oude elektriciteitscabine op de Gentse Steenweg afgebroken. Op deze foto ziet men het hier nog staan en het is op al die jaren dat het er stond nooit iets aan veranderd.

Dit stond er al heel lang en kwam nu in de weg te staan aan het nieuwe gebouw dat men daar vorig jaar gezet heeft.

Deze namiddag was alles opgekuist en zullen veel mensen die daar dagelijks passeren niet eens opmerken dat de cabine weg is.

Terug eens een orkest uit onze jeugdjaren. De Eeklose Jaguars hebben ons ook vele prachtige avonden bezorgd. Hier staan toch bekende Eeklonaren op. Maar een  paar namen ontsnappen mij. Wie wil mij hierbij helpen? Reageer via de link onderaan het artikel. Laat u niet afschrikken door de veiligheidscode.

VAN LANDBOEK TOT KADASTER

Naast de vele genealogen komen steeds vaker ook mensen naar het archief die willen weten wat er vroeger op hun grond allemaal is gebeurd. Soms is dat meer dan gewoon nieuwsgierigheid: de strengere milieuwetgeving vereist geregeld informatie over vroegere – mogelijk vervuilende - industriële activiteiten.

Tot diep in de jaren negentig was zo’n speurtocht zo goed als onbegonnen werk. De Eeklose percelen werden weliswaar al vanaf 1638 in kaart gebracht, maar met een ingewikkeld systeem, dat in de loop van de eeuwen driemaal totaal veranderde. ‘In kaart gebracht’ is bovendien niet de juiste uitdrukking.  Bij de eerste opmetingen voor het landboek van 1638 was er weliswaar een bijbehorende kaart gepland, maar na het samenstellen van het boek was het geld op, en die kaart is er nooit gekomen. Zo moest Eeklo tot 1834 wachten eer het zijn percelen precies weergegeven zag.

Halfweg die jaren negentig sloegen de toenmalige stadsarchivaris (Erik De Smet) en de huidige (Freddy Pille) de handen in elkaar voor een grootscheeps project: een uitgave van de vier oude landboeken (1638, 1709, 1796, 1820), met de situering van elk van de ruim drieduizend Eeklose percelen op de moderne kaart.  

Het duurde meer dan vier jaar om alle problemen en probleempjes van de oudste versie opgelost te krijgen. Het landboek 1638 verscheen in 2001 in twee delen en een index, drie jaar later gevolgd door de versie 1709, en in 2006 door het Franse landboek van 1796.  Aan het sluitstuk van de reeks, het Nederlandse landboek, was Erik De Smet nog volop aan het werk toen hij in februari 2008 plots overleed. Het tekstgedeelte lag toen al op het archief beschikbaar, maar de broodnodige kaarten – die naar zijn zeggen toen bijna klaar waren -  zijn helaas nooit teruggevonden. Een kleine ramp, want zij vormen de laatste schakel van de reeks, die de aansluiting moest vormen op het nog altijd gebruikte systeem van de Popp-kaarten.

Wie de historiek van zijn grond terug wil vinden, kan dus in het begin van de 19^de eeuw op probleempjes stuiten, maar over het algemeen is 300 jaar geschiedenis ervan binnen het uur te reconstrueren.  Niet de volle 375 :  het archief beschikt maar over gegevens tot omstreeks 1925. De recentere ontwikkelingen  zijn alleen maar te volgen op de diensten van Ruimtelijke Ordening en vanzelfsprekend op het Kadaster.

(Freddy Pille)

Kijk nog eens naar de Boelare zoals hij er nu bij ligt. Als het weer vorstvrij blijft en de regen matig blijft zou het er hier tegen eind volgende week heel anders kunnen uitzien.

Vorige week met de feestdagen heb ik geen oorlogsfoto geplaatst. Tanks vooraan in de Boelare. Kan men zich dat voorstellen? De mensen die staan kijken lijken mij ook verrast te zijn en weten blijkbaar niet goed hoe ze daar moeten mee omgaan.

                                                                    4 februari 2010

Zo zag de oude Broederschool er toen uit. In de plaats kwam het nieuwe gebouw van de Zuidkaai (foto onder). Dit is niet het laatste nieuwe gebouw op deze site. Er staan hier nog grote plannen op het programma. Er komt hier nog een nieuw gebouw bij en ook de gebouwen van het Beukenhof worden aangepakt. We houden u op de hoogte.

                                                             30 december 2011

Aan het jeugdcentrum in de Kerkstraat wordt er verder gewerkt. Hier is men nu aan de zijkant ongeveer in het midden met het plaatsen van de gevelwand.

In aanvulling van het artikel van zondag over de Krüger voeg ik er toch nog deze foto's bij. Hier zien we de nieuwe burelen en rechts het bijgebouwde stuk fabriek. De oude fabriek torent boven alles uit en ziet men hier op de achtergrond. Links is café De Oranjeboom die later zou gesloten worden. Dit gebouw heeft dan nog een hele tijd leeggestaan maar werd dan ook afgebroken.

Hier een zicht op de binnenkoer van de fabriek. Dat de Eeklose brouwerij geen gewoon fabriekske was ziet men aan het aantal vrachtwagens waarmee men over gans België de dranken ging leveren.

Zoals iedereen wel weet is hier nu het Krügercentrum, het Eeklose shopping dorp. Niemand die vroeger ooit dacht dat de Eeklose brouwerij de Krüger zou ophouden te bestaan.....

De Stationsstraat heel lang geleden. Dit kan men ook zien aan de auto's die daar staan. We zien hier de Krüger fabriek, de oude Eeklose brouwerij, in de beginperiode.

Hier zijn we al vele jaren verder en zien dat de gevel helemaal anders is. Van wat men ziet op de bovenste foto is alles afgebroken. De  fabriek werd vernieuwd en links ziet men een stuk van de nieuwe burelen.

Nu is alles wat hier stond verdwenen en is alleen nog de naam Krüger (centrum) overgebleven. Er is hier een nieuw shoppingcenter uit de grond gerezen wat wel succes kent en dagelijks veel volk op bezoek krijgt.

Op de linkse fotto zien we Duitse soldaten uitzoeken welke weg zij met hun tanks moeten volgen. Deze foto is ook van in Blommekens. De andere foto toont een Duitse officier die in vol ornaat zich heerser van de Eeklose Markt gemaakt heeft.

FONDSEN

Sedert enkele jaren herbergt het Stadsarchief  niet meer uitsluitend documenten van de stedelijke administratie. Zeker nu het over voldoende ruimte beschikt, vinden ook allerhande verenigingen er een onderdak voor hun materiaal.

Het overgrote deel van de afdeling ‘fondsen’ wordt ingenomen door twee verenigingen, die hun verzameling voor onbepaalde duur hebben afgestaan.  1. Het Heemkundig Genootschap van het Meetjesland (HGM) verrijkte het archief met een uitgebreide reeks tijdschriften  (ca. 25 meter) uit de hele provincie, en een nog omvangrijkere bibliotheek met historische werken. Om het opzoekwerk te vereenvoudigen werd deze samengesmolten met de bescheiden boekencollectie waarover het Stadsarchief voorheen beschikte.

2. De VVV-Eeklo bleek wonderwel complementair: zij leverde haar letterkundige bibliotheek van het Meetjesland, de bijzonder rijke verzameling lokale weekbladen plus een overweldigend aantal themamappen met foto’s, documenten, bidprentjes en krantenknipsels.

Een derde grote “leverancier” is de in 2006 ontbonden genealogische vereniging De Eik, niet alleen goed voor zo’n 7.500 pagina’s familiekundige studies, maar ook voor zowat twintig meter werknotities gerangschikt per familie, plus 400 documentatiemappen over graven op het geklasseerde deel van het kerkhof. Met deze drie fondsen kan het Stadsarchief op praktisch alle terreinen aan de vragen en verzuchtingen van de bezoekers tegemoetkomen.

Maar er is meer. Vooral de laatste jaren gaan de depots steeds vaker open voor merkwaardige kleinere collecties. Ons archiefteam mocht van het College O.-L.-Vr.-ten-Doorn opruimen in wat de zusters van liefde na het opdoeken van het klooster had achtergelaten . Cyriel Van De Bouchaute liet zijn verzameling foto’s en fotonegatieven aan de stad na, en van stadsgenoot Lucien Lampaert kwam met jaren vertraging een belangrijk deel van zijn boeken en documenten in dezelfde kast te staan. Van de stoffenhandel Marcel De Vreese (destijds op het Kerkplein) werd bij een verbouwing tussen de gebinten een reeks kasboeken uit de jaren zestig aangetroffen; ook die vonden de weg naar het archief. Recent maakte ook de Gezinsbond zijn ouder archief over.

Vanzelfsprekend kan de stad niet alle privé-archieven een onderkomen bieden. Zo verhuisde de uiterst volledige boekhouding van de voormalige naaimachinehandel Gabriël (in de Boelare)  naar het Rijksarchief, en dat na een tip van onzentwege. Plaatsgebrek is zeker nog niet aan de orde, maar bij omvangrijke collecties moet toch altijd de toekomstige instroom mee worden afgewogen.

Van Guido De Coeyer kreeg ik deze foto van de Eeklose voetbalploeg halverwege de jaren '50. Het is in ieder geval een zeldzame foto, niet alleen omdat hij ingekleurd is (indertijd door studio Van Overberghe in de Stationsstraat te Eeklo), maar omdat het de kampioenenploeg is die in 1956 in de voor de Fece gouden jaren '50 doorstootte naar 3de Nationale. Voor Fece-supporters vanaf onze generatie en ouder, spelers en namen om nooit te vergeten...