Wie volgende zomer een fietsrit maakt in Eeklo en door de Bus zal rijden wacht een kleine verrassing. Men is daar begonnen met de werken die feitelijk vorig jaar gepland waren. Aan de ene kant zijn er al een heel stuk bomen weg. Als er nog meer zullen gerooid worden denk ik niet. Dit stuk, tot aan de Huysmanhoeve, zal breder worden gemaakt en komt er een nieuw baanvak. Dat is hoogst nodig want de Bus ligt er erbarmelijk, en voor fietsers zelfs gevaarlijk, bij.

                             (foto Noël Everaert)

Wie me een klein beetje kent zal wel weten dat dit niet om te 'stoefen' is maar het is nu eenmaal zo.  Het Eeklose Jong CD&V heeft mij verkozen tot "Eeklonaar van het Jaar 2011". Dit omdat ik met mijn blog ons Eeklo op een positieve manier in beeld breng. Als dat niet mooi is! Ook het feit dat het jongeren zijn die mij verkozen hebben doet veel plezier. Er zijn dus nog jongeren die waarderen wat een senior voor onze stad doet. Heel onverwacht maar daarom doet het ook zo veel deugd. Dat ik dit nog mag meemaken, bedankt iedereen.

Na een belovende start van het nieuwe seizoen gaat het terug niet goed met de Eeklose voetbalclub. Er is nogal wat onenigheid tussen de spelers en dat is nog zacht uitgedrukt. Langs de andere kant zijn er geruchten dat men bezig is een nieuwe ploeg te stichten in Eeklo. De plannen zouden al ver gevorderd zijn en de statuten zijn neergelegd bij de griffie. Maar het woord "EEKLO" zou niet in de clubnaam worden opgenomen en de kleuren zijn volgens de geruchten rood-zwart. Meer details zijn er nog niet.

Waar is de tijd dat de Eeklose club nog in 2e nationale speelde. De foto is uit die periode en is van de wedstrijd voor de Beker van België in het stadion Olympia van Club Brugge.

Het was een moeilijk dossier, dan was er geen regering maar nu is alles goedgekeurd en is men maandag gestart met de grondwerken waar het nieuwe AZ Alma moet komen. U mag hier regelmatig updates van de werken verwachten.

                                           DE KERKHOFDOSSIERS

Toen in 2004 het Vlaamse decreet op het onderhoud van de kerkhoven gepubliceerd werd, moeten de Eeklose beleidsmensen even in de haren hebben gekrabd. Niet alleen was (en is) een groot gedeelte van de oude grafmonumenten dringend aan herstelling toe, maar waar moesten de voorgeschreven dossiers van de twintig of vijftig belangrijkste graven vandaan komen?  

De verrassing en de opluchting moeten groot zijn geweest toen in het Stadsarchief een ladekast met bijna vierhonderd goed bijgehouden dossiers bleek te staan. Zij was het werk van de genealogen Willy Hamerlynck en Willy Buyck. Die hadden in 2001 de aankoop van een digitale camera voor het archief zien gebeuren,  hun vrees voor de moderne elektronica overwonnen en het toestel gebruikt om het oude (inmiddels geklasseerde) gedeelte graf voor graf te fotograferen, vanuit alle hoeken en tot in de details.

De ruim vijftienhonderd opnamen werden door de Geschied- Heemkundige Kring (Freddy Pille en John Meirezonne) bijgewerkt, op cd’s gezet en afgedrukt. Zij werden gevoegd bij de overvloedige informatie waarover de twee Willy’s als genealogen beschikten, en dat alles werd aangevuld met de opmetingsresultaten en de gegevens over de steenkapper en de gebruikte materialen.

Een belangrijke aanvulling vormden de honderden foto’s die Erik Overmeire in de vroege jaren tachtig in opdracht van de stad maakte. Hij beperkte zich weliswaar tot de merkwaardigste graven, maar zijn werk geeft ons nu de kans de evolutie van de monumenten over een periode van ruim vijfentwintig jaar na te gaan.

Hoe belangrijk het initiatief van de twee Willy’s is, moge blijken uit de talloze fouten en hiaten die zij in de stedelijke boekhouding vaststelden. Op papier bestaande graven bleken al jaren spoorloos verdwenen, terwijl op theoretisch open plekken wel degelijk iemand begraven lag. En dat de namen op de zerken soms grondig verschilden van de geregistreerde, zal ook wel niemand verwonderen. Tot overmaat van ramp is ook de nummering in de registers soms eenzijdig aangepast …

Het stadsbestuur weet het pionierswerk  van het kerkhofduo duidelijk te waarderen: het schafte drie kasten met speciale hangmapvoorzieningen aan, die een plaats kregen in het genealogisch bureau van het Stadsarchief.

De vele opzoekingen voor het project werden ook gebundeld in de omvangrijke publicatie ‘Honderd Eeklose families’, verschenen in het helaas stopgezette tijdschrift ‘De Eik’.

Dit huis ziet men in de Raamstraat. Jammer dat het in zo een smal straatje staat want mocht dit ergens in een brede straat staan zou de mooie voorgevel veel beter tot zijn recht komen. Let op de boog die verder doorloopt op de venster en de mooie schildering in zijn geheel. Dit is zo een van de typische gevels waar dagelijks veel volk voorbij komt maar geen mens die dit ziet.

Vroeger, ik dacht tot halverwege de jaren '70, was er café Vogelzang. Op de venster staat er Café in de Kleine Mande, de mande hangt boven de deur. Hier kwam vroeger veel volk over de 'zulle' want 'den dop' was er naast. Op de achtergrond ziet men de oude stadsschool, waar nu de belastingen zijn. Aan de auto is er een agent bezig met de bestuurder een 'contreverse' aan te smeren zo te zien.

Ver moeten we hier niet gaan om winterfoto's te nemen. Dus trokken we deze morgen ons 'kowtsoe' bottekes aan en gingen op stap. Veel tekst ga ik er niet bijzetten, geniet van de natuur.

Deze voormiddag was het stil in de Boelare. Maar ik wou toch enkele foto's nemen van de werken met sneeuw. Als het een beetje meezit zal het de laatste keer zijn.

Bij het vernietigen van Balgerhoeke brug tijdens de oorlog is ook deze auto er in gebleven. Men kan zich dat niet voorstellen dat dit nu zou kunnen gebeuren.

Dit is de ingang van De Zuidkaai langs de kant van de Kaaistraat. Op de achtergrond het zaaltje van De Kring zoals het vroeger genoemd werd.

Deze foto moet van de jaren '70 zijn. De fotograaf staat vooraan in de Molenstraat en kijkt naar de Markt toe op. Hier zijn aan de Markt nog geen veranderingen aangebracht en was de straat nog één recht stuk. De man die men ziet staan is een politieagent die daar een oogje in het zeil houdt want in het midden van de baan ziet men daar 'pilonnen' staan. Waren er toen ook al verzakkingen in de baan?

Op ongeveer dezelfde plaats ziet er hier nu zo uit. Het kruispunt is aangepast en men kan zien dat de as van de straat naar de Markt verlegd is en er nu een bocht ligt ter hoogte van de Markt.

                                                DE EEKLOSE BIBLIOTHEEK

De werking van een archief staat of valt met de beschikbaarheid van zogenaamde ‘ingangen’:  inventarissen, indexen , registers en tekstuitgaven die de niet zo vertrouwde bezoeker de (kortste) weg wijzen naar het juiste document.  Zo’n ingang telt doorgaans een pak meer dan een paar velletjes papier, en is natuurlijk bedoeld om in lengten van dagen gebruikt te worden.

De beste manier om dit te verzekeren is de verwerking in boekvorm, maar om drukken betaalbaar te houden zijn al vlug 250 à 300 exemplaren vereist . En de gedreven archiefspeurders tel je zelfs liever niet per tiental … Gelukkig biedt de computer een ideale oplossing. Als je bovendien wat handig bent met naald, garen en lijm, kan je printen of kopiëren op A3-formaat, de bladen vouwen tot A4, rangschikken per katern en innaaien in een kleurige omslag.

Zo ontstond in 1994 de ‘Eeklose Bibliotheek’. Het kopiëren kon zonder veel kosten gebeuren op het oude apparaat op het stadhuis, zodat de eerste uitgaven verkocht konden worden voor twee à drie euro (toen natuurlijk nog in frank). Een spotprijs voor  bandjes van 40 tot 70 pagina’s.  Zoals de meeste projecten op het Stadsarchief liep de E.B. al snel uit de hand. Na vijftien jaar telt hij al meer dan tachtig uitgaven, en daar zitten ook forse banden tussen van 150 à 180 pagina’s.

De hoofdmoot vormen de 51 groene bandjes van de ‘Stadsrekeningen van de Tachtigjarige Oorlog’: een integrale uitgave van alle Eeklose rekeningen van 1566 tot 1651, compleet met uitleg, woordverklaring, naam- en toponiemenlijsten, in totaal zo’n 3600 pagina’s.  

Het meest gebruikt wordt echter de blauwe reeks ‘Werkinstrumenten’, waarin onder meer de grote landboeken verschenen, compleet met reconstructies van de nooit gevonden oude kadasterkaarten. Ook de 17^de- en 18^de-eeuwse bewijsstukken bij de rekeningen werden erin geïnventariseerd en uitgegeven, een goudmijn voor wie op zoek is naar details uit het dagelijkse leven van toen.

De gele reeks ‘genealogische indexen’ is door het overlijden van Erik De Smet niet helemaal uit de verf gekomen. Zijn reeks in- en uittredingen is op drie van de geplande acht bandjes blijven steken. Genealoog Willy Hamerlynck begon in de gele omslagen in 2008 wel een reeks ‘Eikenbladen’, aanvullingen bij het legendarische tijdschrift ‘De Eik’.

De laatste jaren zorgde stadsarchivaris Freddy Pille ten slotte voor ingenaaide uitgaven van het praktisch onvindbare historische werk van de Eeklose pioniers August Van Acker en Desiré Goethals. Hij slaagde er ook in, enkele werken van Eduard Neelemans door het Rijksarchief Brussel te laten herdrukken.

Deze foto van de bouwwerf (vroegere Broederschool) is genomen van de achterkant waar het voetbalterrein was. De opbouwwerken zijn aangevat en het zou er hier op korte tijd heel anders kunnen uitzien.

Dagelijks is er grote bedrijvigheid op de bouwwerf Kaaiken. Met twee betonwagens tegelijk is er aanvoer voor het aanmaken van de fundering.

Op deze foto zien we een Duitse soldaat die de wacht houd aan het huis waar een staf afdeling was. Dit is in de Stationsstraat een beetje voorbij de Paterstraat. Rechts ziet men de Societe Generale waar nu nog altijd een bank is. Voorbij waar de soldaat staat zien we de apotheek Roegiers (Baelde) die nu al jaren weg is en waar er appartementen in de plaats zijn gekomen. Dit is ongeveer waar nu Photo Hall is.

Op de Eeklose Markt is door de jaren heen wel heel veel veranderd. Op deze toch wel oude foto hebben we hier een zicht op het Sterrestraatje. We zien aan de linkse kant dat Rychler, de sigaretten en tabak zaak, daar al is. Er is op deze foto daar niet veel van te zien maar aan dit huis lijkt niet zo heel veel veranderd te zijn. De rechtse hoek is wat anders want hier zijn wel enkele huizen verdwenen. In die tijd kon men, aan de opschriften te zien, ook goed verticaal lezen.

Tegenwoordig ziet het er zo uit. Als men vergelijkt met de bovenste foto kan men zien dat Rychler's huis ver gelijk gebleven is. De constructie onder de dakgoot en op de andere verdiepingen lijken nog steeds hetzelfde te zijn. Als men de Markt eens goed bekijkt lijkt dit een van de oudste huizen te zijn die er nog staan. Aan de andere hoek ziet men dat er een ander gebouw staat. Het huis daarnaast, waar vroeger schoenen Edgard Van Branteghem was, lijkt ook nog goed bewaard gebleven. Vanaf daar staan er wel enkele nieuwe appartementsgebouwen.

Bij de aanleg van het nieuwe fietspad is men met het opruimen van struiken en andere wildgroei al goed opgeschoten. Op deze foto rijden we naar de Klinkaartstraat toe.

Hier dezelfde strook maar dan in de andere richting. Waar die kleine boompjes staan is de Schaapsdreef.

Om deze foto te nemen stond ik in de Magermansdreef en helemaal achteraan de foto ziet men de Schaapsdreef. Hier een beetje meer naar rechts is de Antwerpse Heirweg vanwaar men het fietspad gemakkelijk zal kunnen bereiken.

Er waren heel wat tanks bij toen de Duitsers Eeklo binnenvielen. In de Stationsstraat, men ziet het Vredegerecht staan, kijkt die mevrouw daar links verschrikt op en wist dan waarschijnlijk nog niet goed wat er aan het gebeuren was.

In de Boelare schuift men steeds verder op met de riolering. Toch niet te onderschatten werken, allemaal niet zo simpel.

Velen zullen niet meer weten van het 'boekenwinkelken' naast de kledijzaak De Coninck op de hoek van de Boelare. Het was de heer Van Ghijsegem die deze winkel open hield. Zijn voornaam ontsnapt mij want het winkeltje werd meer naar zijn voornaam genoemd. Ook hoorde men veel 'tvolkske' naar de kranten die daar verkocht werden. Als ik mij niet vergis moet dit eind de jaren '80 zijn dat deze zaak gestopt is en het huis werd afgebroken. Daarnaast ziet men nog de autorijschool Baert die veel langer is blijven bestaan maar later ook werd gesloten en het huis werd afgebroken.

Zo is het nu geworden. Het krantenwinkeltje is nu een stuk van de kledingzaak geworden. De autorijschool is samengevoegd en daar is nu een grotere winkel ontstaan. Als men hier verder richting Markt gaat is er volgens mij aan alle huizen die men tegenkomt, als men vergelijkt met vroeger, wel iets veranderd en verschillende zelfs afgebroken.