Op de werf van AZ Alma wordt de uitgegraven aarde naar een grote hoop gevoerd waarna andere vrachtwagens de aarde wegvoeren.

Aan de kant van de Blakstraat is men bezig met het plaatsen van een omheining. Het zou mij niet verwonderen dat men de werf volledig zal afsluiten. Ook voor het lawaai van de omwonenden.

In de Peperstraat gaat men verder met bouwen. Het is hier echter allemaal met panelen en nu worden er binnenmuren geplaatst.

De Gouden Leeuw, dit blijft voor veel Eeklonaars onbegrijpelijk dat men dit gebouw heeft afgebroken. Het gaat hem niet over het gebouw alleen maar veel mensen hebben hier veel mooie herinneringen aan. In de cinemazaal zijn er natuurlijk veel mooie films gedraaid maar er zijn hier menige prachtige toneelstukken opgevoerd waar zelfs heden ten dage nog wordt over gesproken. Ook van het café kan men verhalen horen die tot de verbeelding spreken. In de loop van volgende week tonen we hier hoe het er van binnen uitzag.

Na de teloorgang van de Gouden Leeuw en na jarenlange leegstand werd het gebouw afgebroken en kwam rond 1999 (dacht ik) dit nieuwe gebouw in de plaats. Aan de optiek zaak, hier aan de rechtse kant, werd dan ook een renovatie doorgevoerd. Aan de linkse kant is de oude winkel van Van den Berghe ook al een hele tijd gesloten en is er nu een firma gekomen van ramen en deuren. Niet voor lang echter want dit en de twee panden ernaast worden binnenkort afgebroken.

Ook de voetpaden zijn uitgebroken in de Boelare. Er komt een moeilijke periode voor de winkels en handelaars in de eerste helft van de Boelare. Maar eerst zal men hier het kruispunt met de A.Van Ackerstraat afwerken.

We blijven bij de jeugd die hun nieuw centrum nu toch wel stilaan in de laatste afwerkingfase zien komen. Aan de buitenkant zullen er niet zoveel veranderingen meer moeten aangebracht worden. De binnenkant echter heeft de laatste weken wel een serieuze sprong voorwaarts gemaakt.

Voor veel nutsvoorzieningen zijn de meeste buizen en kabels gelegd. De nodige kasten, branders en andere kranen en meters zijn geplaatst.

In het 'chauffagekot' is al veel aangesloten en zal binnenkort de verwarming kunnen draaien.

In de voorste kleindere ruimte is er ook al veel werk verzet. De trap en de afscherming boven zijn geplaatst en de kabels zitten klaar om de lichten te plaatsen.

Op de bovenste verdieping is het haast niet meer te herkennen. Links ziet men de verschillende burelen waarin de stukadoors gisteren volop bezig waren. Zoals hier al vroeger vermeld is het de bedoeling om alle organisaties die iets met de jeugd te maken hebben in Eeklo hier samen te brengen.

Dit communiefeestje in 1943 gaf schijnbaar weinig reden tot vreugde. Die gelatenheid in de ogen van deze mensen en nergens een glimlach te bespeuren. Ook de onderste foto op een samenkomst van Winterhulp, een organisatie van vrijwilligers die vooral kinderen hielpen tijdens de oorlog, geeft hetzelfde beeld. Bij niemand is er vreugde te bespeuren. De kinderen kijken zelfs iets angstig. De gedachte besluipt mij dat we het leven tijdens een oorlog grof onderschatten.

De grondwerken aan het AZ Alma zijn in volle gang. Tussen deze twee foto's zit ongeveer een week verschil. De bovenste is van vorige week woensdag. De onderste van gisteren. Zoals men kan zien zijn al de bomen die hier stonden gerooid.

Vandaag verplaatsen we ons naar de Kerkstraat waar in 1990 dit huis op de hoek met nu De Melkerij, vroeger was dat alleen een oprit naar de Eeklose melkerij Stassano.

Nu is er dit huis (links) dat in de plaatst kwam. Aan het huis daarnaast is men vol op bezig aan een volledige renovatie.

De oprit had dit uitzicht toen het huis al was afgebroken. De auto's werden toen ook al achtergelaten waar men ze kwijt kon me dunkt.

In 2012 ziet het er zo uit. Op de achtergrond de oude melkerij waar nu het CM is ondergebracht. Rechts van de oprit ziet men de huizen (in rode steen)welke er nu toch ook al enkele jaren staan. Wat gaat het allemaal vlug.

Wie volgende zomer een fietsrit maakt in Eeklo en door de Bus zal rijden wacht een kleine verrassing. Men is daar begonnen met de werken die feitelijk vorig jaar gepland waren. Aan de ene kant zijn er al een heel stuk bomen weg. Als er nog meer zullen gerooid worden denk ik niet. Dit stuk, tot aan de Huysmanhoeve, zal breder worden gemaakt en komt er een nieuw baanvak. Dat is hoogst nodig want de Bus ligt er erbarmelijk, en voor fietsers zelfs gevaarlijk, bij.

                             (foto Noël Everaert)

Wie me een klein beetje kent zal wel weten dat dit niet om te 'stoefen' is maar het is nu eenmaal zo.  Het Eeklose Jong CD&V heeft mij verkozen tot "Eeklonaar van het Jaar 2011". Dit omdat ik met mijn blog ons Eeklo op een positieve manier in beeld breng. Als dat niet mooi is! Ook het feit dat het jongeren zijn die mij verkozen hebben doet veel plezier. Er zijn dus nog jongeren die waarderen wat een senior voor onze stad doet. Heel onverwacht maar daarom doet het ook zo veel deugd. Dat ik dit nog mag meemaken, bedankt iedereen.

Na een belovende start van het nieuwe seizoen gaat het terug niet goed met de Eeklose voetbalclub. Er is nogal wat onenigheid tussen de spelers en dat is nog zacht uitgedrukt. Langs de andere kant zijn er geruchten dat men bezig is een nieuwe ploeg te stichten in Eeklo. De plannen zouden al ver gevorderd zijn en de statuten zijn neergelegd bij de griffie. Maar het woord "EEKLO" zou niet in de clubnaam worden opgenomen en de kleuren zijn volgens de geruchten rood-zwart. Meer details zijn er nog niet.

Waar is de tijd dat de Eeklose club nog in 2e nationale speelde. De foto is uit die periode en is van de wedstrijd voor de Beker van België in het stadion Olympia van Club Brugge.

Het was een moeilijk dossier, dan was er geen regering maar nu is alles goedgekeurd en is men maandag gestart met de grondwerken waar het nieuwe AZ Alma moet komen. U mag hier regelmatig updates van de werken verwachten.

                                           DE KERKHOFDOSSIERS

Toen in 2004 het Vlaamse decreet op het onderhoud van de kerkhoven gepubliceerd werd, moeten de Eeklose beleidsmensen even in de haren hebben gekrabd. Niet alleen was (en is) een groot gedeelte van de oude grafmonumenten dringend aan herstelling toe, maar waar moesten de voorgeschreven dossiers van de twintig of vijftig belangrijkste graven vandaan komen?  

De verrassing en de opluchting moeten groot zijn geweest toen in het Stadsarchief een ladekast met bijna vierhonderd goed bijgehouden dossiers bleek te staan. Zij was het werk van de genealogen Willy Hamerlynck en Willy Buyck. Die hadden in 2001 de aankoop van een digitale camera voor het archief zien gebeuren,  hun vrees voor de moderne elektronica overwonnen en het toestel gebruikt om het oude (inmiddels geklasseerde) gedeelte graf voor graf te fotograferen, vanuit alle hoeken en tot in de details.

De ruim vijftienhonderd opnamen werden door de Geschied- Heemkundige Kring (Freddy Pille en John Meirezonne) bijgewerkt, op cd’s gezet en afgedrukt. Zij werden gevoegd bij de overvloedige informatie waarover de twee Willy’s als genealogen beschikten, en dat alles werd aangevuld met de opmetingsresultaten en de gegevens over de steenkapper en de gebruikte materialen.

Een belangrijke aanvulling vormden de honderden foto’s die Erik Overmeire in de vroege jaren tachtig in opdracht van de stad maakte. Hij beperkte zich weliswaar tot de merkwaardigste graven, maar zijn werk geeft ons nu de kans de evolutie van de monumenten over een periode van ruim vijfentwintig jaar na te gaan.

Hoe belangrijk het initiatief van de twee Willy’s is, moge blijken uit de talloze fouten en hiaten die zij in de stedelijke boekhouding vaststelden. Op papier bestaande graven bleken al jaren spoorloos verdwenen, terwijl op theoretisch open plekken wel degelijk iemand begraven lag. En dat de namen op de zerken soms grondig verschilden van de geregistreerde, zal ook wel niemand verwonderen. Tot overmaat van ramp is ook de nummering in de registers soms eenzijdig aangepast …

Het stadsbestuur weet het pionierswerk  van het kerkhofduo duidelijk te waarderen: het schafte drie kasten met speciale hangmapvoorzieningen aan, die een plaats kregen in het genealogisch bureau van het Stadsarchief.

De vele opzoekingen voor het project werden ook gebundeld in de omvangrijke publicatie ‘Honderd Eeklose families’, verschenen in het helaas stopgezette tijdschrift ‘De Eik’.

Dit huis ziet men in de Raamstraat. Jammer dat het in zo een smal straatje staat want mocht dit ergens in een brede straat staan zou de mooie voorgevel veel beter tot zijn recht komen. Let op de boog die verder doorloopt op de venster en de mooie schildering in zijn geheel. Dit is zo een van de typische gevels waar dagelijks veel volk voorbij komt maar geen mens die dit ziet.

Vroeger, ik dacht tot halverwege de jaren '70, was er café Vogelzang. Op de venster staat er Café in de Kleine Mande, de mande hangt boven de deur. Hier kwam vroeger veel volk over de 'zulle' want 'den dop' was er naast. Op de achtergrond ziet men de oude stadsschool, waar nu de belastingen zijn. Aan de auto is er een agent bezig met de bestuurder een 'contreverse' aan te smeren zo te zien.

Ver moeten we hier niet gaan om winterfoto's te nemen. Dus trokken we deze morgen ons 'kowtsoe' bottekes aan en gingen op stap. Veel tekst ga ik er niet bijzetten, geniet van de natuur.

Deze voormiddag was het stil in de Boelare. Maar ik wou toch enkele foto's nemen van de werken met sneeuw. Als het een beetje meezit zal het de laatste keer zijn.

Bij het vernietigen van Balgerhoeke brug tijdens de oorlog is ook deze auto er in gebleven. Men kan zich dat niet voorstellen dat dit nu zou kunnen gebeuren.

Dit is de ingang van De Zuidkaai langs de kant van de Kaaistraat. Op de achtergrond het zaaltje van De Kring zoals het vroeger genoemd werd.

Deze foto moet van de jaren '70 zijn. De fotograaf staat vooraan in de Molenstraat en kijkt naar de Markt toe op. Hier zijn aan de Markt nog geen veranderingen aangebracht en was de straat nog één recht stuk. De man die men ziet staan is een politieagent die daar een oogje in het zeil houdt want in het midden van de baan ziet men daar 'pilonnen' staan. Waren er toen ook al verzakkingen in de baan?

Op ongeveer dezelfde plaats ziet er hier nu zo uit. Het kruispunt is aangepast en men kan zien dat de as van de straat naar de Markt verlegd is en er nu een bocht ligt ter hoogte van de Markt.

                                                DE EEKLOSE BIBLIOTHEEK

De werking van een archief staat of valt met de beschikbaarheid van zogenaamde ‘ingangen’:  inventarissen, indexen , registers en tekstuitgaven die de niet zo vertrouwde bezoeker de (kortste) weg wijzen naar het juiste document.  Zo’n ingang telt doorgaans een pak meer dan een paar velletjes papier, en is natuurlijk bedoeld om in lengten van dagen gebruikt te worden.

De beste manier om dit te verzekeren is de verwerking in boekvorm, maar om drukken betaalbaar te houden zijn al vlug 250 à 300 exemplaren vereist . En de gedreven archiefspeurders tel je zelfs liever niet per tiental … Gelukkig biedt de computer een ideale oplossing. Als je bovendien wat handig bent met naald, garen en lijm, kan je printen of kopiëren op A3-formaat, de bladen vouwen tot A4, rangschikken per katern en innaaien in een kleurige omslag.

Zo ontstond in 1994 de ‘Eeklose Bibliotheek’. Het kopiëren kon zonder veel kosten gebeuren op het oude apparaat op het stadhuis, zodat de eerste uitgaven verkocht konden worden voor twee à drie euro (toen natuurlijk nog in frank). Een spotprijs voor  bandjes van 40 tot 70 pagina’s.  Zoals de meeste projecten op het Stadsarchief liep de E.B. al snel uit de hand. Na vijftien jaar telt hij al meer dan tachtig uitgaven, en daar zitten ook forse banden tussen van 150 à 180 pagina’s.

De hoofdmoot vormen de 51 groene bandjes van de ‘Stadsrekeningen van de Tachtigjarige Oorlog’: een integrale uitgave van alle Eeklose rekeningen van 1566 tot 1651, compleet met uitleg, woordverklaring, naam- en toponiemenlijsten, in totaal zo’n 3600 pagina’s.  

Het meest gebruikt wordt echter de blauwe reeks ‘Werkinstrumenten’, waarin onder meer de grote landboeken verschenen, compleet met reconstructies van de nooit gevonden oude kadasterkaarten. Ook de 17^de- en 18^de-eeuwse bewijsstukken bij de rekeningen werden erin geïnventariseerd en uitgegeven, een goudmijn voor wie op zoek is naar details uit het dagelijkse leven van toen.

De gele reeks ‘genealogische indexen’ is door het overlijden van Erik De Smet niet helemaal uit de verf gekomen. Zijn reeks in- en uittredingen is op drie van de geplande acht bandjes blijven steken. Genealoog Willy Hamerlynck begon in de gele omslagen in 2008 wel een reeks ‘Eikenbladen’, aanvullingen bij het legendarische tijdschrift ‘De Eik’.

De laatste jaren zorgde stadsarchivaris Freddy Pille ten slotte voor ingenaaide uitgaven van het praktisch onvindbare historische werk van de Eeklose pioniers August Van Acker en Desiré Goethals. Hij slaagde er ook in, enkele werken van Eduard Neelemans door het Rijksarchief Brussel te laten herdrukken.