OORLOGSAFFICHES  : EEKLO BOVEN !

 Zowat een jaar geleden haalde het Algemeen Rijksarchief Brussel de landelijke pers met een oproep om de affiches uit de Eerste Wereldoorlog van de ondergang te redden. Die werden inderdaad gedrukt op oorlogspapier van zeer bedenkelijke kwaliteit, dat ook nog eens boordevol zuur zit.

 Dat de Brusselse archivaris op de bijgaande foto een Eekloos exemplaar in de hand hield, was meer dan symbolisch. Eeklo beschikt namelijk over liefst twee zeer uitgebreide collecties. In het Stadsarchief  zitten al zolang iedereen zich kan herinneren vier grote mappen, met in totaal  zo'n zevenhonderd stuks; bij de verhuizing van de V.V.V. kwam daar een even omvangrijke verzameling bij.

 Het inkijken ervan was tot nu toe geen eenvoudige zaak. De stedelijke collectie zit namelijk opgevouwen. Het broze papier telkens weer openleggen is zeker niet aangewezen. De V.V.V.-exemplaren liggen gebundeld in enkele tientallen rollen, en ook daarin is zoeken geen sinecure.

 De oplossing ligt voor de hand: een klapper. Digitaal natuurlijk,want dan kan je in een paar tellen de affiches chronologisch of thematisch rangschikken. De praktijk is wat minder eenvoudig. Op een (gelukkig beperkt) aantal is geen datum te bespeuren, en enkele tientallen andere bevatten drie of vier, sommige zelfs vijf mededelingen van uiteenlopende aard. Het vroeg dus enige tijd om een methodiek uit te dokteren.

 Momenteel is de archiefreeks volledig doorgenomen en ingetikt. Vervelende vaststelling: waarschijnlijk al in de jaren zestig werden de affiches met een anilinepotlood genummerd, en diverse nummers ontbreken. De tol van jarenlang slordig omspringen met dit unieke erfgoed, dat tot de verhuizing in 2006 voor het grijpen lag op de stadhuiszolder …

 Wat in de ene verzameling ontbreekt, zit met een beetje geluk wel in de andere. Maar op de V.V.V.-rollen heeft op dit ogenblik niemand al een goede kijk. Nu 2014 in zicht komt, zal het archiefteam zeer binnenkort zijn aandacht verleggen naar deze unieke getuigenissen. De affiches moeten een van de blikvangers worden van de grootschalige tentoonstelling die Stadsarchief en V.V.V. op touw willen zetten.

 Afgezien daarvan blijft natuurlijk de vraag hoe wij de stukken voor de komende generaties in stand gaan houden. Inscannen is niet de meest aangewezen methode. Wegens hun grootte kan dit alleen in de toestellen die voor het kopiëren van plans gebruikt worden, maar daarin worden ze op een cilinder getrokken en gaan ze onvermijdelijk scheuren.  Fotograferen heeft dit probleem niet, maar met honderden gevouwen en opgerolde vellen wordt dit een hele klus.

 Een tussenoplossing zou het inscannen in stukken kunnen zijn, die dan in de computer naadloos samengevoegd kunnen worden. Nog een stuk bewerkelijker, maar met het fors uitgebreide archiefteam misschien wel haalbaar. We hebben tenslotte nog bijna drie jaar tot de herdenking …

(Freddy Pille)

Vooraan in de Boelare is men nog volop bezig met de riolering te leggen. Men is ver op het einde van de straat gekomen. De wagens die de uitgedolven aarde komen ophalen kunnen de Boelare niet meer in en staan met hun neus in de Molenstraat.

Aan de andere kant is er terug een groot stuk dichtgedaan en doet men al het mogelijk om met het lange weekend voor de deur het gemakkelijker te maken de horeca zaken te bereiken.

Vrachtwagens brengen verharding aan die door een schepmachine wordt plat getrokken en met een wals wordt alles vast gereden.

Om deze foto te nemen stond ik ter hoogte van de Zilverstraat en ziet men dat de Boelare tot aan daar terug dicht gemaakt is. Toch wel mooi werk van de mannen van Aswebo.

Ook het klein gebouw aan de andere kant van de speelplaats van De Meidoorn is deze week afgebroken. Dit geeft hier terug een heel ander uitzicht want ik denk dat er niemand is die het hier ooit anders geweten heeft.

Hier ligt alles zo goed als plat. Alleen nog wat steengruis blijft over van de klassen waar er nog veel les hebben gekregen. Zoals men op de onderste foto kan zien is nu de gevel vrijgekomen van het achterste gebouw. Vroeger was die niet te zien.

Men is reeds aan het tweede verdiep in de Garenstraat. Met die halve ronde ziet het er wel anders uit dan een gewoon gebouw.

In het tweede gedeelte van de Boelare is, op een paar achtergebleven stapels stenen te na, de afwerking ver gedaan.

Op Blommekens komt het gewone leven stilaan terug op gang en is het ook hier wachten op de toplaag van de baan voor de volledige afwerking.

In de Boelare gaat men steeds verder met het afwerken van de voetpaden en de parkeerstroken. Men is nu tot voorbij de Teirlinckstraat gekomen.

Als we van de bovenste foto ons omdraaien zien we dit beeld. We staan hier op het kruispunt met de A.Van Ackerstraat en zien dat het eerste stuk al dicht gemaakt is.

Op den Dullaert bij residentie Kaaiken is men opgeschoven en begonnen aan de volgende blokkenrij. Er komen hier 7 blokken (allemaal appartementen) met 1 ondergrondse garage. Die garage loopt van de eerste blok tot de laatste en zal er dus veel plaats in zijn. De garage zal één inrit en één uitrit hebben. Er komen open fietsstallingen.

Achteraan op deze foto ziet men 'platen' liggen. Deze week zal men al starten met het gieten van de muren. Met deze platen wordt een constructie gemaakt die daarna vol gegoten wordt met beton.

Deze morgen hebben we een bezoek gebracht aan de bloemenmarkt op de Eeklose Markt. De eerste indruk is dat er iedere keer meer kraampjes bijkomen en dat er veel volk was.

Het zal wel zijn omdat ik in Eeklo geboren ben maar ik vind het Stadhuis, het Belfort, de Kerk en het Rootjen altijd een mooie achtergrond als er foto's moeten genomen worden op de Markt.

Het Seniorenorkest was ook terug van de partij en zaten nu goed overdekt tegen de regen. Alleen, de regen bleef achterwege en was het langs de ene kant wel spijtig dat het terraszeil niet verder open kon.

Ook konden de kinderen kennismaken met de schilderkunst. Soms staat men wel verbaasd wat die kinderen al kunnen maken.

Een mooie bloem, een gezellige babbel en contente mensen. Had het nu enkele graden warmer geweest had het misschien nog beter geweest. Dat zal voor de volgende keer zijn. Mocht het aan mij liggen moet men geen jaar wachten om terug een bloemenmarkt in te richten.

Heel lang geleden was er garage Richard Geirnaert op het K.Astridplein. Vertegenwoordiger van grote Amerikaanse merken maar op de vensters staat ook het Rolls - Royce embleem en dat moet in die tijd toch wel iets speciaals geweest zijn.

Het was daar dat mijn vader zijn loopbaan als garagist begon. Op deze foto van in de garage staat (ligt) mijn vader helemaal rechts.

Wanneer juist weet ik niet meer maar de garage werd afgebroken en kwam er een van de eerste appartementsblokken in Eeklo. Aan het straatbeeld te zien moet dat toch ook al heel lang geleden zijn.  Onderaan het appartement heeft er nog een hele tijd een benzinestation geweest.

Na eerst nog een lange tijd in het oude gedeelte te hebben gewerkt heeft de Liberale Mutualiteit, nu ook al jaren geleden, alles vernieuwd. Aan beide kanten naast de appartementsblok zijn er ook veel veranderingen gebeurd maar dat is voor later.

In 1999 zag het er daar nog zo uit.

We gaan nu verder met het bekijken van de verzameling van Willy Vernaet. Veel oude Krüger flesjes maar geen enkel is hetzelfde. Ze zijn allemaal van een ander jaar of hebben een verschillend detail op het etiket.

Naast de flesjes ontbreken ook de glazen niet. En ook hier allemaal verschillend waarbij zelfs enkele die ik zelf nog nooit gezien had.

En wie kent deze oude asbakken van de Krüger niet? In zowat elke café in Eeklo stonder er vroeger wel zo een paar.

Dit is al van de periode dat de Krüger was overgenomen door Inbev en er in Eeklo Jupiler gebrouwen werd. Aan het aantal vrachtwagens te zien moeten dat nog ettelijke liters geweest zijn.

(wordt vervolgd)

De voorbije week deed ik een verkenning van het nieuwe fiets-en wandelpad op de oude spoorwegbedding. Zoals men kan zien heeft men nieuwe grachten aangelegd om de afwatering goed te laten verlopen. We starten in de Schaapsdreef.

Hier zijn we ongeveer de helft van het pad en is de gracht nu aan de rechtse kant. In de verte hebben we de Magermansdreef.

Als we bijna aan de Magermansdreef zijn hebben we een mooie S-bocht. De gracht is doorgetrokken tot aan de straat.

Hier zijn we al de Antwerpse Heirweg gekruist en is dit het laatste stuk tot aan de Oostveldstraat.

Dit is het einde van de weg en de auto die men ziet rijdt in de Oostveldstraat. Hier moeten nog enkele aanpassingen gebeuren en zullen de twee bomen waarschijnlijk nog weg moeten.

Hier ziet men beter waar men juist uitkomt in de Oostveldstraat. Op de achtergrond ziet men het vroegere 'routehuisje' staan.

Tot zover de verkenning van het nieuwe pad in aanleg. Want laat het duidelijk zijn: het nieuwe fietspad is nog NIET open verklaard en is op sommige plaatsen slecht berijdbaar!

                                                  BOUWAANVRAGEN … MET EEN STAARTJE!

 Bij zijn verhuizing naar de Industrielaan kreeg het Stadsarchief als “welkomstgeschenk” o.a. zo’n twaalf meter dozen met de bouwaanvragen 1944  - 1962 toegeschoven . Omdat de wetgeving in dat laatste jaar grondig veranderd was, waren deze 1730 dossiers voor de dienst Ruimtelijke Ordening namelijk nog slechts van beperkt belang. Het Stadsarchief zit bovendien slechts een paar meter verderop, zodat overmaking de meest praktische oplossing was.

 Meer dan een jaar lang bleven deze dozen praktisch onaangeroerd in de afdeling P(atrimonium) van het depot De Vos staan. De toegang was ook niet gemakkelijk: er bestond wel een lijst van de bouwdossiers, maar die bevatte alleen een chronologische opsomming, volgens de datum van het indienen van de aanvraag.  Zoeken naar een aanvrager of een adres was dus een geduldwerkje, als je geen benaderende datum had.

 Dat zoekwerk werd erg tijdrovend toen zich de ene na de andere koper van een oud huis aanmeldde met de vraag of het bouwplan van hun aankoop niet bewaard was gebleven. Volgens de nieuwste wetgeving moet namelijk al bij een kleine verbouwing (een raam met andere afmetingen bij voorbeeld)  een volledig plattegrond met alle afmetingen worden voorgelegd. Is het origineel niet meer voorhanden, dan moet een architect worden aangesproken, en die werkt uiteraard niet gratis …

 Toen het archiefteam er midden 2010 twee vrijwilligers bij kreeg, kon de digitalisering van de lijsten meteen aangepakt worden. Yolande Audenaert tikte de lijsten 1929-1962 in de computer in, een karwei van ruim 130 pagina’s; Chris De Crop verwerkte de bouwvergunningen, die vanaf het jaar 1931 de catastrofale opruiming in de Technische Dienst hebben overleefd. Deze vergunningen zijn van groot belang, omdat ook de aanvragen 1931-1943 bij deze schoonmaak  verloren zijn gegaan.  In veel gevallen zit daar ook nog een plattegrond bij.

 Als het werk voltooid is – wellicht nog in de eerste helft van 2011 -, kunnen de beschikbare dossiers van  de gebouwen van de laatste tachtig jaar met een paar  toetsaanslagen opgespoord worden: tot 1962 op het Stadsarchief, daarna bij Ruimtelijke Ordening.  

 Maar eer het zover is, moeten nog heel wat hindernissen uit de weg geruimd worden. Vóór de oorlog was het bijvoorbeeld gebruikelijk dat de aannemer voor de bouwaanvraag zorgde, en zeer dikwijls vinden wij zijn naam in het vakje van de bouwheer.  De huisnummers durven in Eeklo nogal eens veranderen, en bij nieuwbouw staat er in de plannen natuurlijk nog geen. En dan is er nog de ellende van de steeds wisselende straatbenamingen: wie daar niet mee vertrouwd is, zoekt zich te pletter naar een Eeklose  Heldenlaan,  Vlaanderenstraat , Brugsche Straat of  Nieuwstraat. Die zijn dan nog terug te vinden, maar wat doe je met een aanduiding als “langs de grote baan, tegenover kilometerpaal 77” … ?

 (Freddy Pille)

Zoals verwacht ligt de eerste vleugel van het Meidoorn gebouw plat. Volgens de laatse geruchten zou het nieuwe gebouw iets meer achteruit worden gezet. Zoals men op de onderste foto ziet is het zicht vanaf de Kaaistraat heel anders geworden.

Mocht er echt nog iemand zijn die twijfelt als de werken in de Boelare wel nodig waren kan hier misschien wel overtuigd worden van wel. Dit zijn maar enkele van de honderden meters buizen die vervangen zijn.

Ter info: tot op vandaag werden er op de werken reeds 2.133 meter rioolbuizen aangelegd. Met de huisaansluitingen bij komt men aan 5.363 meter riolering in een straat die 880 m lang is. Met de drainage erbij komt men aan een totaal van 6.563 meter.

Goed nieuws op den Dullaert vandaag waar men het gieten van de fundatiebeton kunnen doorvoeren heeft. Er kwam 270 m³ beton aan te pas om de kelder van een appartementsblok en een ondergrondse garage aan te leggen.

Via de lange 'slurf' wordt de beton op de juiste plaats gebracht en uitgestort. Als er genoeg beton is aangevoerd trekken de mannen, die nu nog staan wachten, de beton open en plat en brengen hem op de juiste hoogte.

Na en korte droogtijd kan men de gegoten beton al polieren. Dit ziet men op de achtergrond. Toch hoopte de werfleider dat het de eerste uren niet hard zou regenen en dat heeft het ook niet gedaan zodat deze operatie geslaagd zal zijn.

Wie zich afvraagt hoe de indeling is, wel het zit zo. Deze lange strook is de kelder van de eerste appartementsblok dat men gaat bouwen. Dus komt deze blok dwars te staan t.o.v. de straat.

Het stuk ernaast is de ondergrondse garage. Men ziet rechts twee strookjes betonijzer die niet zo ver uit elkaar staan. Dit is de ingang van de garage.

Deze namiddag is men rond half vier van start gegaan met de eigenlijke afbraak van het Meidoorn gebouw.

Op de hoek van de Zuidmoerstraat en de Euerardstraat is er al heel lang een 'bakkerswinkel'. Op de foto uit 1972 was dat ook zo. De voorbije week heeft men in de winkel veranderingen gedaan maar ik denk dat het wel een bakkerswinkel zal blijven.

Dit is zoals het er nu uitziet. Aan de rechtse kant is er een groot stuk bijgebouwd en ook links is er boven een stuk bijgekomen. Aan de half ronde hoek is er buiten andere ramen schijnbaar niet zoveel veranderd.

Zoals hier al aangekondigd begint men deze week met de afbraak van de voorste vleugel van de school De Meidoorn.

Op dit zicht vanaf de speelplaats kan men zien dat de ontmanteling er ver op zit. Vandaag werden de laatste ramen verwijderd.

Dit beeld zal dus niet meer te zien zijn in de Zuidmoerstraat. Het zal wennen zijn maar als ik eerlijk mag zijn, heel mooi is dat toch niet. Heeft iemand een idee wanneer dit gebouw gezet is?

Gezellige bedoening deze morgen bij de Lentereceptie van de zondagsmarkt op het Kaaiken. Alleen jammer dat het weer niet echt wil meewerken, meer zon had het nog beter gemaakt. André Dellaert (links op de onderste foto) maakt het al 23 jaar mee dat hier de zondagvoormiddag een markt wordt georganiseerd.

In het Expojaar 1958 diende op 30 maart Paul Locufier een bouwaanvraag binnen om het verbouwen van een conciergewoning. Dit was het kleine gebouw naast het statige herenhuis. De Molenstraat lag toen nog in kasseistenen. Rechts ziet men nog een klein tipje van huizen maar die zijn allemaal afgebroken.

Op deze foto van deze week kan men zien dat het gebouw rechts een volwaardig huis is geworden. Het grote gebouw begint er echter een beetje verwaarloosd uit te zien. Zoals hier boven aangehaald zijn de huizen rechts er niet meer. Binnen afzienbare tijd zal men aan de linkse kant van het grote huis met de afbraak beginnen.