Redelijk stil in de Boelare waar men, ongeveer in het midden aan de pare huisnummerkant, bezig was met de parkeerstroken en voetpaden.

De tweede 'statie' is bereikt in de Oostveldstraat en hoger zal men niet gaan. Het zal dezelfde hoogte moeten zijn dan de huizen ernaast.

In de Zuidmoerstraat, achteraan het Krugercomplex, is het dak geplaatst op de nieuw gebouwde huizen. Vooraan is er een brede goot maar die komt niet voorbij de gevel maar zit ingewerkt. Als men het huis passeert aan de overkant ziet men het dak niet.

Op deze foto van eind vorige week, vandaag was het weer zo mooi niet, ziet men dat op de werf van AZ Alma men nog steeds met de fundering bezig is.

Ook vandaag blijven we in de Zuidmoerstraat. In 1994 stond er hier links nog een rij kleine huisjes die tot aan de Paterstraat kwamen. Die zouden allemaal afgebroken worden want op de foto is men metingen aan het doen. Rechts ziet men het College.

Op deze foto ziet men dat al de huisjes van de foto hierboven weg zijn. De foto is wel van de andere kant want rechts is de Paterstraat. Men is al bezig aan de nieuwbouw van een appartementsblok.

Zo ziet er de dag van vandaag uit. De oude huisjes maakten plaats voor een nieuw gebouw dat in dit smal straatje wel een beetje van zijn schoonheid verliest. Weet iemand van wie de oude poort hier op de linkse kant is?

Een Duitse soldaat krijgt om de een of andere reden schijnbaar een medaille opgespeld. Waarom dit juist aan de Eeklose watertoren moest gebeuren zal nu wel niet meer geweten zijn.

                                                           BURGERLIJKE STAND

Het is een bekend gegeven dat tachtig à negentig procent van alle archiefbezoekers  over de drempel komt om zijn stamboom aan te vullen. Doelwit  zijn dan de registers waarin eeuwen lang de geboorten (aanvankelijk dopen), huwelijken en overlijdens werden genoteerd.

 In het Eeklose stadsarchief zitten deze gegevens voor de periode 1609-1910, verspreid over zo'n 380 banden van verschillende formaten en omvang.  Pas vanaf 1796 vervaardigde de stedelijke administratie daar klappers op, maar zelfs met tienjaarlijkse  syntheses blijft het een pak zoekwerk.

 In de jaren negentig van de vorige eeuw pakte hulparchivaris  John Meirezonne de gigantische taak aan, de vele duizenden bladzijden te digitaliseren. Hij maakte daarbij gebruik van hét nieuwtje in die tijd, het Excel-programma: dat creëerde kolommen in een oogwenk, en het aantal was praktisch onbeperkt. Kort na de eeuwwisseling, na bijna tien jaar werk, beschikte Eeklo  over een bijna volledig digitaal BS-overzicht, een unicum in het Meetjesland …

 Na enkele jaren intensief gebruik bleek de Excel-luxe  echter niet zo'n luxe als men gehoopt had. In de euforie van de kolommen-weelde waren de gegevens zoveel mogelijk opgesplitst: de datum in drie kolommen (dag-maand-jaar), en in sommige gevallen ook voor- en familienaam apart. Sommige klappers telden liefst achttien (!) kolommen, zodat ze alleen op A3-formaat te raadplegen waren. En dat terwijl de zoekfunctie slechts op één kolom werkt.

 Veel tijdverlies was het gevolg. Zocht je iemand in zo'n lijst, dan zat er niets anders op dat alle personen met zijn/haar familienaam op te roepen, tot degene met de juiste voornaam op het scherm verscheen. De ideale uitweg was, de kolommen zoveel mogelijk samen te voegen, maar Excel is daar eigenlijk niet op berekend.  En die Eeklose tabellen zijn meestal ontmoedigend lang, tussen 5.000 en 35.000 regels …

 Het duurde tot augustus 2011 eer een computerspecialist de gouden tip bezorgde: een hanteerbare, relatief snelle methode om alles om te zetten naar eenvoudige Word-tabellen, die praktisch alle mogelijkheden bieden die een genealoog op het oog heeft. Het hele project vorderde buiten alle verwachtingen: in minder dan twee maanden was de hele negentiende eeuw in een nieuw kleedje gestoken (13 banden), en de acht banden van de 17^de en de18de eeuw waren half december al klaar.

 Ter wille van de argwanende oudere genealoog worden ook papierversies klaargestoomd, die er werkelijk gestroomlijnd uitzien. Zo werden de 27 bandjes 19de-eeuwe geboorten nu overzichtelijk  gebundeld in vijf delen van elk zo'n 180 bladzijden, keurig alfabetisch gerangschikt. Met enkele aanslagen zijn de computersversies snel om te bouwen naar alle denkbare rangschikkingen.

 Als straks de recent vrijgegeven jaren 1900-1910 afgewerkt zijn, beschikt het Eeklose stadsarchief over een ultrasnel en flexibel opsporingsapparaat. De genealogen kunnen als het ware op een snelweg het verleden in..

(Freddy Pille)

De zijvleugel van De Meidoorn die is blijven staan ziet er niet goed uit. Deze week begon men aan de renovatie van dit gebouw. Soms vraagt men zich af als het wel loont om hier veel kosten aan te doen.

Terug een paar stukken bij aan de fontein op het Van Hoorebekeplein. Dit lijkt niet zo simpel als het eruit ziet. Ook zijn er stukken gebroken en die moeten dan achtergemaakt worden. Het zal nog wel een tijdje duren vooraleer de fontein zal werken.

Waar er elke dag gewerkt wordt is aan de nieuwe parking naast het station. Er is al een heel stuk aangelegd en ook het fietspad wordt alsmaar langer. Het oude fietspad is uitgebroken. Het fietspad zal nu uitkomen rechtover het bestaande pad richting Het Leen (onderste foto) en dit zal toch ook wel een verbetering zijn.

Het gebouw op het Kerkplein lijkt me zo goed als volledig afgewerkt. Er staan al stoelen, tafels en ander materiaal in en lijkt in gebruik te zijn.

We blijven nog even in de Zuidmoerstraat hangen. In 1981 zag de hoek met het V.D.Woestijneplein er zo uit. Als men goed kijkt kan men achteraan de foto zien dat het eerste gedeelte van De Meidoorn toen al afgebroken was.

Vandaag de dag ziet het er zo uit. Wanneer het nieuwe huis er juist gekomen is weet ik niet meer maar het is ook al vele jaren.

Vandaag doen we dan de laatste stukken van de verzameling van Willy Vernaet.

Dit is me onbekend of is dit de voorloper van de Lilan en is de B in het logo van Blancke?

De vroegere borden die ons naar het Jenevermuseum brachten. Daarnaast een heel zeldzame Krüger fles.

Hier moet ge nu niet gaan achter zoeken want u zal het nooit niet vinden in Eeklo. Er werden al borden gemaakt van deze straat maar die is er nooit gekomen.

En als laatste een Krüger reclame zoals men ze vroeger veel zag in de café's.

Bedankt Willy dat ik uw verzameling mocht bezoeken en voor mijn blog gebruiken.

Onze Lieve Vrouw Ten Doorn werd zowel in de eerste- als tweede wereldoorlog omgevormd tot een militair hospitaal. Er waren ook Engelse verpleegsters die hier kwamen om de gewonde soldaten te helpen revalideren.

                                                              BEWIJSSTUKKEN

 De wet bepaalt dat de stadsontvanger elk jaar niet alleen zijn balans van inkomsten en uitgaven te boek stelt, maar ook dat hij dit alles kan staven met rekeningen en facturen. Om eventuele controles mogelijk te maken, moeten die documenten  ook bewaard worden.

 Aanvankelijk was dit een doodeenvoudig werkje: in het begin van de 19de eeuw had de ontvanger nog niet de helft nodig van wat zijn 18de-eeuwse voorgangers aan hun auditeurs voorlegden. Merkwaardig, gezien het fel gestegen aantal inwoners … Maar de tijden veranderen. Konden van deze "bewijsstukken" eerst drie jaar in één doos, in de Hollandse periode werd één doos per jaar de standaard, en dat bleef zo gedurende bijna een eeuw..

 Het keerpunt kwam met de Eerste Wereldoorlog. Door de vele paperassen en de extra personeelsleden bleken opeens vier à vijf dozen per jaar onvermijdelijk. Na de oorlog zakte dit aantal weer tot twee per jaar, maar  in 1940 begon de papierslag opnieuw, met vijf à zeven dozen per jaar. Eind jaren vijftig werd acht à tien dozen gebruikelijk, in 1970 werden de vijftien bereikt. Het jaar 1976 doorbrak de muur van de twintig, meteen met vierentwintig stuks.  De dertig werd gehaald in 1981, de veertig in 1992, en 1999 stoomde meteen door naar 61 ! Resultaat: de collectie bewijsstukken is vèruit de omvangrijkste van heel het Stadsarchief, en beslaat bijna 250 strekkende meter plankruimte.

 Vanzelfsprekend wordt geregeld de vraag geopperd of het wel zin heeft dit allemaal te bewaren. Het Eeklose Stadsarchief kan dit nog wel zonder problemen aan, maar grotere steden zoals Gent, waar er elk jaar dertig meter en meer bijkomen, zien de opslagruimte heel snel slinken … .

 Om daaraan tegemoet te komen, bepaalde de wetgever  dat het voor de periode vanaf 1950 volstaat één jaar op de zes te bewaren. Bijvoorbeeld: 1950, 1956, 1962, 1968 …  - de laatste tien jaar moeten natuurlijk wel controleerbaar blijven. Een flinke opruiming, met andere woorden.

 Het Eeklose archief heeft besloten dit alsnog niet te doen.  Op het eerste gezicht zijn er nochtans weinig argumenten tegen deze maatregel. Bevatten de oude bewijsstukken nog veel waardevolle stukken in verband met lokale bedrijven (briefhoofden, adressen, leidinggevende personen …) vanaf de jaren zestig zien we die documenten versoberen tot zelfs eenvoudige witte A-4'tjes met alleen maar een getypte tekst – om van het troosteloze kettingpapier maar te zwijgen.

En deze beslissing is lonend gebleken. Zo kon een student communicatiewetenschappen geholpen worden  met veertiendaagse afrekeningen van de vermakelijkheidsbelasting op de in Eeklo vertoonde films, zodat zelfs het succes van vele titels precies te volgen was!

(Freddy Pille)

Vandaag en morgen doet de karavaan van de Ronde van België Eeklo aan en dat is toch altijd wel iets speciaal.

Nu kan het niet lang meer duren dat de renners daar zullen zijn.

Een goeie vijf minuten voorsprong hadden deze renners op het peloton.

Philippe Gilbert, in kampioentrui, hield zich in de voorste gelederen. Het peloton slingerde zich gezwind door het rond punt aan de watertoren.

Een hele meute renners, hoe dat zij zo dicht bij elkaar kunnen rijden begrijpt men niet, trekken zich terug op gang en verdwijnen in de Zandvleuge.

Zoals vroeger al gezegd gaat men bij de aanleg van het nieuwe fietspad op de oude spoorbedding het reeds bestaande stuk gebruiken. Dit stuk aan de Spoorwegstraat krijgt wel een nieuwe asfaltlaag. Begin van de week heeft men dit nu effen geschraapt en het groen aan de zijkanten weggedaan. Dit wijst er toch op dat het niet zo lang meer zal duren dat de asfalt zal gegoten worden.

Men is terug bezig aan enkele huizen in Park Vlasschaert. Deze nieuwe kleine wijk in de Guldensporenstraat komt stilaan vol te staan.

We zullen het maar de '3e werf' noemen op de Dullaert. Rechtover residentie Kaaiken is men ondertussen ook al aan het metselen gegaan.

                                                              Zeewolf met witloofsla en geblancheerde zeekraal