Het Park Vlasschaert in de Gulden Sporenstraat begint stilaan op een echte wijk te trekken. Er zijn al enkele huizen bijgekomen en zo te zien zal men nu wel verder doen.

Er zijn al meer computers die in werking zijn in het nieuwe Jeugdcentrum en stilaan komt alles op zijn plooi. Er moeten nog veel dingen een plaats krijgen maar er kan al gewerkt worden.

Aan deze geïmproviseerde balie, de plaats waar de echte balie moet komen is nog niet afgewerkt, doen deze dames hun werk zo goed mogelijk.

Ook de telefoons doen het al en als u vragen heeft die iets met de jeugd te maken hebben kan u terecht op het nummer 09 218 29 20

Rustig in de Boelare vandaag en wordt er verder gewerkt aan de voetpaden. Er zouden nu echter tegenstanders zijn van de stenen op de parkeerstroken die men nu niet 'mooi' meer vind. Voor een auto op te staan lijkt het me rap goed genoeg. Deze perikelen zullen er alleen maar voor zorgen dat alles terug achteruit zal geschoven worden. Voor iedereen goed doen lijkt ook hier weer heel moeilijk te zijn.

Deze foto kreeg ik deze week van Maria Meirezonne maar is genomen in 1961, de jongens die er op staan waren dan ongeveer 14 jaar oud, door Robrecht De Coeyer (iedereen zei Robert) de papa van Guido die hier ook op de foto staat. In deze kadettenploeg van F.C.Eeklo staan er toch wel bekenden bij. We zullen eens kijken als u ze nog allemaal herkend.

V.l.n.r. zien we: Danny Himschoot, Cobbaert, Vereecke, William Martens, Alfons Van Parijs, Daniël Van Autreve, Alain Deschamps, De Smet, Guido De Coeyer, Johan Van Kerckhove en Roger De Vlaeminck (onze latere wielerkampioen).

Aan de houding van de jongens te zien moet Robert iets gezegd hebben zoals: buik intrekken....borst vooruit....denk aan uw zuster.....

Bij het zoeken naar oude foto's kwam ik deze tegen. In de Oostveldstraat, waar nu Motohandel Wauters is zag het er in 1977 zo uit. Nu twijfel ik eraan wie deze garage in die tijd openhield. Er staan al moto's maar ik dacht dat het toen nog een autogarage was. Wie kan hier helpen? En zou er nooit iemand tegen die benzinepompen gereden hebben?

Op deze foto staan de huizen hier rechts nog op. De volgende foto zal meer duidelijkheid brengen.

Zoals u ziet is er in de plaats van de huizen een toonzaal gekomen. Aan de linkse kant lijkt er op het eerste zicht niet zo heel veel veranderd.

                                                     STEREOSCOPISCHE FOTO'S

 Sedert de verhuizing naar de Industrielaan eind 2006 besteedt het Stadsarchief extra aandacht aan fotomateriaal. Flink geholpen door de overbrenging van de VVV-collecties, kon het archiefteam op korte tijd zowat twintigduizend stuks bij elkaar brengen, waarvan het grootste deel is gedigitaliseerd op 250 cd's.

 Desondanks stuit de liefhebber van het oude Eeklo onvermijdelijk op de historische grenzen van de fotografie. Werden de eerste opnames in België gemaakt omstreeks 1850, de grote bloei kwam er in Eeklo pas in het eerste decennium van de 20ste eeuw. Foto's van vóór 1900 bestaan, maar zijn behoorlijk zeldzaam.

 Een uitzondering vormen de zogenaamde stereoscopische foto's. Zij bestaan uit kartonnetjes van ongeveer 18 bij 10 cm, waarop naast elkaar twee opnames van ca. 8 x 8 cm zijn gekleefd. Die tonen hetzelfde beeld, maar gefotografeerd vanuit een lichtjes verschillende hoek. Het is de bedoeling dat ze worden bekeken door een speciaal brilletje met een groen en een rood gekleurd glas (in die tijd mica), waardoor de illusie van een driedimensionaal beeld ontstaat.

 De kwaliteit van dit soort opnamen is voor die periode merkwaardig goed. Zij droegen dan ook de voorkeur weg van de eerste Eeklose beroepsfotograaf, Henri Smitz, die de techniek zelfs bleef gebruiken tot na de Eerste Wereldoorlog. Dat er stadsbeelden van omstreeks 1875 bewaard zijn gebleven, mag dus zeker als een verdienste van hem worden beschouwd.

 Met de medewerking van de familie Smitz slaagde het Stadsarchief erin, zo'n tachtig stereocopische kaarten te digitaliseren. Die bevatten o.a. ronduit schitterende beelden van de Markt, de Boelare, de Stationsstraat en de Molenstraat. Merkwaardig is het grote aantal opnamen van in het begin van de Kerkstraat.  Niet toevallig woonde daar Polydoor Lippens, die een grote belangstelling had voor alle nieuwe technische snufjes. Hijzelf staat ook op een dergelijke foto, en een hele reeks beelden is gemaakt in zijn tuin en in de pastorie aan de overzijde van de straat. We mogen dus aannemen dat hij zelf geregeld door de zoeker keek.

 In het Stadsarchief zijn de opnamen verzameld op drie cd's, met telkens het origineel en twee of meer via Photoshop verbeterde versies. Enkele daarvan zijn zo goed, dat ze gerust kunnen doorgaan voor foto's uit de jaren zestig.

 Het genoegen is jammer genoeg niet altijd onverdeeld. Een tiental van de tachtig kaarten werden door barbaren in tweeën geknipt, misschien om de fotootjes apart te kunnen verkopen. Als één van de twee ontbrak, moest een digitale reconstructie redding brengen, maar het driedimensionale effect kan dan niet meer bereikt worden …

(F.Pille)

In het Beukenhof was er vroeger een soort jeugdhuis. Het Parochiaal Centrum kende mooie jaren maar werd toch in latere tijden gesloten. Weet nog iemand wanneer het gesloten werd?

Toen ik daar deze week eens op zoek ging stelde ik met verwondering vast dat hier in feite maar weinig veranderd is. Op het verdwijnen van de oude beuk en het plaatsen van een veiligheidstrap na lijkt alles nog hetzelfde. Zelfs de bierreclame hangt er nog steeds. Hier werden de burelen ondergebracht van het Dekanaal en parochiaal secretariaat. Deze dienst zal binnenkort verhuizen naar het nieuwe gebouw op het Kerkplein waarvan u hier de opbouw heeft kunnen volgen.

Gelukkig was het tijdens de oorlog niet allemaal kommer en kwel.  Of is deze foto van de bevrijding??

We komen toch nog eens terug op het fietspad welke naast de nieuwe parking komt aan het station. Het zal nu één rechte lijn zijn vanaf het station tot aan Het Leen. Men ziet hier links, naast de haag, waar het vroegere pad lag. Dit is nu uitgebroken.

Vooraan ziet men hier het einde van de nieuwe fietsweg die stopt aan de Oude Gentweg. Eens men de Oude Gentweg heeft overgestoken komt men op het reeds bestaand fietspad naar Het Leen.

Het was al een tijdje geleden dat ik nog eens een foto nam van het 'houten' huis in de Peperstraat. Van het hout is al lang niets meer te zien en nu plaatst men een steen aan de gevels.

Mijn vermoeden was juist en deze morgen is men gestart met het asfalteren in de Boelare.

Er kwamen dreigende wolken en rond 14u30 is het beginnen regenen. Hopelijk heeft men verder kunnen doen.

In 1979 zag het er op de hoek van de Gentsesteenweg en de Zuidmoerstraat er zo uit. Links is de brandweer en staat het gebouw van douane en accijnzen er al.

Als in de winter de bladeren van de bomen waren kon men het gebouw, ik dacht dat dit het dispensarium was, die er toen nog stond beter zien. Wanneer dit juist is afgebroken weet ik niet. Al de auto's die er staan behoren tot de ernaast gelegen garage.

Tegenwoordig ziet er zo uit. Waar vroeger het huis stond is nu een toonzaal geworden. De elektrische verdeelkasten staan nog altijd op dezelfde plaats. Wel zijn er een paar bijgekomen.

Redelijk stil in de Boelare waar men, ongeveer in het midden aan de pare huisnummerkant, bezig was met de parkeerstroken en voetpaden.

De tweede 'statie' is bereikt in de Oostveldstraat en hoger zal men niet gaan. Het zal dezelfde hoogte moeten zijn dan de huizen ernaast.

In de Zuidmoerstraat, achteraan het Krugercomplex, is het dak geplaatst op de nieuw gebouwde huizen. Vooraan is er een brede goot maar die komt niet voorbij de gevel maar zit ingewerkt. Als men het huis passeert aan de overkant ziet men het dak niet.

Op deze foto van eind vorige week, vandaag was het weer zo mooi niet, ziet men dat op de werf van AZ Alma men nog steeds met de fundering bezig is.

Ook vandaag blijven we in de Zuidmoerstraat. In 1994 stond er hier links nog een rij kleine huisjes die tot aan de Paterstraat kwamen. Die zouden allemaal afgebroken worden want op de foto is men metingen aan het doen. Rechts ziet men het College.

Op deze foto ziet men dat al de huisjes van de foto hierboven weg zijn. De foto is wel van de andere kant want rechts is de Paterstraat. Men is al bezig aan de nieuwbouw van een appartementsblok.

Zo ziet er de dag van vandaag uit. De oude huisjes maakten plaats voor een nieuw gebouw dat in dit smal straatje wel een beetje van zijn schoonheid verliest. Weet iemand van wie de oude poort hier op de linkse kant is?

Een Duitse soldaat krijgt om de een of andere reden schijnbaar een medaille opgespeld. Waarom dit juist aan de Eeklose watertoren moest gebeuren zal nu wel niet meer geweten zijn.

                                                           BURGERLIJKE STAND

Het is een bekend gegeven dat tachtig à negentig procent van alle archiefbezoekers  over de drempel komt om zijn stamboom aan te vullen. Doelwit  zijn dan de registers waarin eeuwen lang de geboorten (aanvankelijk dopen), huwelijken en overlijdens werden genoteerd.

 In het Eeklose stadsarchief zitten deze gegevens voor de periode 1609-1910, verspreid over zo'n 380 banden van verschillende formaten en omvang.  Pas vanaf 1796 vervaardigde de stedelijke administratie daar klappers op, maar zelfs met tienjaarlijkse  syntheses blijft het een pak zoekwerk.

 In de jaren negentig van de vorige eeuw pakte hulparchivaris  John Meirezonne de gigantische taak aan, de vele duizenden bladzijden te digitaliseren. Hij maakte daarbij gebruik van hét nieuwtje in die tijd, het Excel-programma: dat creëerde kolommen in een oogwenk, en het aantal was praktisch onbeperkt. Kort na de eeuwwisseling, na bijna tien jaar werk, beschikte Eeklo  over een bijna volledig digitaal BS-overzicht, een unicum in het Meetjesland …

 Na enkele jaren intensief gebruik bleek de Excel-luxe  echter niet zo'n luxe als men gehoopt had. In de euforie van de kolommen-weelde waren de gegevens zoveel mogelijk opgesplitst: de datum in drie kolommen (dag-maand-jaar), en in sommige gevallen ook voor- en familienaam apart. Sommige klappers telden liefst achttien (!) kolommen, zodat ze alleen op A3-formaat te raadplegen waren. En dat terwijl de zoekfunctie slechts op één kolom werkt.

 Veel tijdverlies was het gevolg. Zocht je iemand in zo'n lijst, dan zat er niets anders op dat alle personen met zijn/haar familienaam op te roepen, tot degene met de juiste voornaam op het scherm verscheen. De ideale uitweg was, de kolommen zoveel mogelijk samen te voegen, maar Excel is daar eigenlijk niet op berekend.  En die Eeklose tabellen zijn meestal ontmoedigend lang, tussen 5.000 en 35.000 regels …

 Het duurde tot augustus 2011 eer een computerspecialist de gouden tip bezorgde: een hanteerbare, relatief snelle methode om alles om te zetten naar eenvoudige Word-tabellen, die praktisch alle mogelijkheden bieden die een genealoog op het oog heeft. Het hele project vorderde buiten alle verwachtingen: in minder dan twee maanden was de hele negentiende eeuw in een nieuw kleedje gestoken (13 banden), en de acht banden van de 17^de en de18de eeuw waren half december al klaar.

 Ter wille van de argwanende oudere genealoog worden ook papierversies klaargestoomd, die er werkelijk gestroomlijnd uitzien. Zo werden de 27 bandjes 19de-eeuwe geboorten nu overzichtelijk  gebundeld in vijf delen van elk zo'n 180 bladzijden, keurig alfabetisch gerangschikt. Met enkele aanslagen zijn de computersversies snel om te bouwen naar alle denkbare rangschikkingen.

 Als straks de recent vrijgegeven jaren 1900-1910 afgewerkt zijn, beschikt het Eeklose stadsarchief over een ultrasnel en flexibel opsporingsapparaat. De genealogen kunnen als het ware op een snelweg het verleden in..

(Freddy Pille)

De zijvleugel van De Meidoorn die is blijven staan ziet er niet goed uit. Deze week begon men aan de renovatie van dit gebouw. Soms vraagt men zich af als het wel loont om hier veel kosten aan te doen.