Danny Lippens
Deze geboren en getogen Bentillenaar mag gerust bestempeld worden als één der grootste wielertalenten die onze streek ooit heeft gekend. Maar allerlei omstandigheden hebben er voor gezorgd dat die grote succesvolle carrière, die hij ongetwijfeld in de benen had, er nooit is gekomen.
Danny werd op 18 september 1961 geboren. Reeds op jonge leeftijd gaf hij blijk van over vele wielercapaciteiten te beschikken. Zowel op de weg, in het veld als op de piste kon hij meer dan zijn mannetje staan. Als junior behaalde hij negen overwinningen op de weg en23 inhet veld. Bovendien werd hij derde in het nationaal kampioenschap veldrijden in Maurage.
Als liefhebber bleef hij even succesvol en het wekte dan ook geen verwondering dat enkele gerenommeerde profploegen aan zijn deur klopten. Finaal koos Danny voor de Panasonicploeg van Peter Post om zijn profdebuut te vieren. Maar het liep helemaal niet zoals gewenst : toen hij werd geselecteerd voor de zware Ronde van Zwitserland hield de kersverse prof het reeds na enkele dagen voor bekeken. Dat hij meteen alle krediet bij de strenge Post had verspeeld was misschien wel een te zware straf van de Nederlander. Maar Peter hield nu eenmaal niet van renners die niet konden afzien en zo interpreteerde hij toch wel de houding van zijn nieuwste aanwinst.
Zodat Danny het jaar nadien, in 1986, noodgedwongen terugkeerde naar de liefhebbers. En waar hij ook meteen weer het mooie weer maakte. Zo won hij in 1987 het eindklassement van de Ronde van West-Vlaanderen en in Orroir fietste hij zich op de flanken van de Kluisberg in de trui van Belgisch kampioen. Een Belgische titel die hij in 1988 met waarde droeg door zijn overwinningen in opnieuw de Ronde van West-Vlaanderen en in de klassieke Omloop der Vlaamse Gewesten. En opnieuw ging de deur van het profpeloton voor hem open…
Het was zijn vriend en streekgenoot Roger De Vlaeminck die hem een profcontract bezorgde bij de toenmalige Hitachiploeg. Maar behalve een overwinning in de kermiswedstrijd te Aartrijke kon Danny ook nu geen spraakmakende resultaten voorleggen. Een opgave in de Ronde van Frankrijk was ook bepaald geen meevaller. Het jaar nadien kon hij wel prof blijven, zij het in de bescheiden Isoglass-Garden Wood ploeg, waar hij onder meer Geert De Vlaeminck als ploegmaat trof. Ook daar lukte het niet en na die tweede poging als prof reed Danny nog een tijdje als liefhebber. Maar de grote gedrevenheid van weleer leek niet meer aanwezig en vooral speelde een rugblessure meer en meer op. Een rugblessure die waarschijnlijk ook al nadrukkelijk aanwezig was tijdens zijn profcarrière. Zodat de verwachte profresultaten er niet zijn uitgekomen.
Toch mag men niet vergeten dat Danny Lippens zo’n 150 zegepalmen heeft meegebracht naar Sint-Jan-in-Eremo. Daarbij meerdere grote wedstrijden, nationale en provinciale titels op de weg, in het veld en op de piste. Het is niet voor iedereen weggelegd !
Mark Van Hamme
|