|
DE KERKHOFDOSSIERS
Toen in 2004 het Vlaamse decreet op het onderhoud van de kerkhoven gepubliceerd werd, moeten de Eeklose beleidsmensen even in de haren hebben gekrabd.
Niet alleen was (en is) een groot gedeelte van de oude grafmonumenten dringend aan herstelling toe,
maar waar moesten de voorgeschreven dossiers van de twintig of vijftig belangrijkste graven vandaan komen?
De verrassing en de opluchting moeten groot zijn geweest toen in het Stadsarchief een ladekast met bijna vierhonderd goed bijgehouden dossiers bleek te staan.
Zij was het werk van de genealogen Willy Hamerlynck en Willy Buyck.
Die hadden in 2001 de aankoop van een digitale camera voor het archief zien gebeuren,
hun vrees voor de moderne elektronica overwonnen en het toestel gebruikt om het oude (inmiddels geklasseerde) gedeelte graf voor graf te fotograferen,
vanuit alle hoeken en tot in de details.
De ruim vijftienhonderd opnamen werden door de Geschied- Heemkundige Kring (Freddy Pille en John Meirezonne) bijgewerkt, op cd’s gezet en afgedrukt.
Zij werden gevoegd bij de overvloedige informatie waarover de twee Willy’s als genealogen beschikten,
en dat alles werd aangevuld met de opmetingsresultaten en de gegevens over de steenkapper en de gebruikte materialen.
Een belangrijke aanvulling vormden de honderden foto’s die Erik Overmeire in de vroege jaren tachtig in opdracht van de stad maakte.
Hij beperkte zich weliswaar tot de merkwaardigste graven,
maar zijn werk geeft ons nu de kans de evolutie van de monumenten
over een periode van ruim vijfentwintig jaar na te gaan.
Hoe belangrijk het initiatief van de twee Willy’s is, moge blijken uit de talloze fouten en hiaten die zij in de stedelijke boekhouding vaststelden.
Op papier bestaande graven bleken al jaren spoorloos verdwenen,
terwijl op theoretisch open plekken wel degelijk iemand begraven lag.
En dat de namen op de zerken soms grondig verschilden van de geregistreerde,
zal ook wel niemand verwonderen.
Tot overmaat van ramp is ook de nummering in de registers soms eenzijdig aangepast …
Het stadsbestuur weet het pionierswerk van het kerkhofduo duidelijk te waarderen:
het schafte drie kasten met speciale hangmapvoorzieningen aan,
die een plaats kregen in het genealogisch bureau van het Stadsarchief.
De vele opzoekingen voor het project werden ook gebundeld in de omvangrijke
publicatie ‘Honderd Eeklose families’, verschenen in het helaas stopgezette tijdschrift ‘De Eik’.
(Freddy Pille)
|
Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
