Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
Ik ben een man en woon in Eeklo (België) en mijn beroep is ...bloggen.
Ik ben geboren op 11/02/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn blog, foto's, computer, fietsen...
Twee weken voor zijn honderdste verjaardag (27/8/2014) overleed de bekende kunstfotograaf Lieven Nollet. Hij was afkomstig van Maldegem, waar hij in de Edestraat in 1939 een fotozaak opende. Daar portretteerde hij duizenden mensen, waaronder ook Adriana Criel, waarmee hij in 1942 trouwde.
In 1950 verhuisden ze naar een nieuwe woning met fotostudio op de Markt in Eeklo. Daar maakte hij decennialang portretten in een wonderlijke studio, maar ook veel trouwreportages, pasfoto’s, communiefoto’s en familiefoto’s.
Zijn uitvaart is op woensdag 20 augustus om 11 uur in de decanale Sint-Vincentiuskerk van Eeklo.
Van Jean Van Hoegaerden kreeg ik deze oude reclame. In Eeklo waren er vroeger nogal wat fietswinkels en vooral de familie Verbiest waren heel bekend in de omstreken.
Iets later begon Julien Van den Driessche een fietsenzaak in de Raverschootstraat.
Dit was ook een bekende zaak tot Julien op pensioen ging.
De winkel is er nog maar staat al een hele tijd gesloten.
De laatste tijd zou de fietsherstelling als beroep populair zijn.
Als iemand zich geroepen voelt kan hier misschien...
Het 2e Battalion US Army Rangers op 5 juni 1944 bij hun landing in Weymouth Engeland. Zij zouden het de Duitse versterking moeilijk maken om Omaha Beach te bereiken.
70 Jaar later wandelen toeristen door de Dorset holiday town of Weymouth.
Ook een rijk archief als het Eeklose heeft af te rekenen met hiaten. Eén van de vervelendste is de periode van de Franse bezetting (1796-1814), waarin de hele administratie ondersteboven werd gehaald en zowat iedereen de draad kwijt was.
In de jaren 1796-1798 liet de Franse overheid een index van alle Eeklose percelen en hun eigenaars opstellen. Daarvoor werd een nieuw kadastersysteem ontworpen, dat Eeklo nu indeelde in zes wijken (secties) in plaats van de vroegere 64 belopen. Met heel veel tijd en inzet slaagde wijlen Erik De Smet erin, de vele duizenden stukken grond op de kaart te situeren en de aansluiting met de oude landboeken te realiseren. Op die manier kon de index zelfs omgebouwd worden tot een echt landboek, maar met één zeer hinderlijk gebrek: van de huizen worden alleen de eigenaars – en niet meer de bewoners – vermeld.
In zulke gevallen schieten de volkstellingen ter hulp: daarin staat de samenstelling van alle gezinnen genoteerd. Maar huisnummers bestonden toen nog niet, en dikwijls woonden twee of drie gezinnen onder één dak… Als de straten dan ook nog onduidelijk aangegeven worden, ligt een grootschalige puzzel op tafel.
Voor die Franse periode wordt het probleem helemaal onoverzichtelijk door het ontbreken van dit soort tellingen tussen 1795 en 1816, en ook daarna is er geen luxe: alleen voor 1818, 1825, 1830 en 1834 zijn er (onhandig en gebrekkig opgestelde) lijsten. Dit betekent dat we voor een periode van zowat veertig jaar geen goed zicht hebben op wie waar woonde. En in veertig jaar verandert een stad ingrijpend.
Het project 1795-1825 moet in vier stappen de schade proberen te beperken. Twee ervan kwamen in het vorige archiefhoekje al ter sprake: de index op de vreemde akten en de aangevulde registers op de in- en uittredingen. Een derde stap is het heruitgeven en bewerken van de telling 1795, die gelinkt moet kunnen worden aan de oude landboeken. Het meest verwacht het archiefteam echter van de registers van de conscriptie.
Deze registers zijn het gevolg van de invoering van de verplichte legerdienst. De Franse overheid deed daarin alle 18-jarige jongens noteren, met uitgebreide inlichtingen over de rekruten zelf en hun ouders: beroep, woonplaats, eventuele broederdiensten e.d. Het opstellen van een register is volop aan de gang, maar pas op het einde kan nagegaan worden welk percentage van de bevolking hier is vastgelegd. Dat er ook hier hiaten zijn, staat nu al vast: enkele banden gingen verloren in de bestorming van het stadhuis op 22 oktober 1798, toen een bende jongelui op die manier de gehate conscriptie probeerde te saboteren.
Dit is de kant van de Julia Dellaertstraat in de K.Albertstraat. Eens de werken zullen hervat worden na het verlof zal er hier vlug een 'statie' bijkomen.
Aan de achterkant, Tieltsesteenweg, is alles ver dichtgebouwd.
Men zal hier niet veel hoger gaan want bij de gebouwen aan
Uit de gouden jaren van de Eeklose voetbalclub, KFC Eeklo. Men speelde toen nog aan de Gentsesteenweg (naast de parking van de Aldi) waar men heel mooie jaren beleefde. Toen bestond er nog clubliefde....
Eeklo rouwt om de dood van Christ De Crop (71). De man was politieman, maar vooral bekend omdat hij 37 jaar ceremoniemeester was bij de stad Eeklo.
Christ startte bij de politie op 1 juli 1969 en werd inspecteur in 1982, om te promoveren tot hoofdinspecteur in 1989. Een functie die hij tot op zijn pensioen op 1 november 2001 uitoefende. "Als ceremoniemeester van ons stadsbestuur volgde hij in 1977 Freddy De Smet op", zegt burgemeester Koen Loete (CD&V+). "Een halve eeuw van dienstbaarheid en engagement worden verpakt in de herinneringen en maken plaats voor grote waardering voor zijn vele werk. De laatste maanden leidde hij Anja Matthijs op tot zijn waardige opvolgster", aldus burgemeester Loete.
Christ De Crop stichtte in 1976 het Genealogisch Tijdschrift De Eik, en was er tot 2009 de secretaris en penningmeester van. Christ was ook medewerker op het Stadsarchief, lid van het Koninklijk Mannenkoor De Welgezinden en het Gregoriuskoor van de Sint-Vincentiuskerk en bestuurslid van de VVV van Eeklo. "Het zingen van het Herbakkerslied en het lied van Lotjen waren zijn hitnummers", zegt de burgemeester.
Christ was 48 jaar getrouwd met Anny Stul, vader van twee zonen Gert en Pieter en grootvader van Wout, Lina en Lyes. De uitvaart is op zaterdag 9 augustus om 11 uur in de dekanale Sint-Vincentiuskerk.
Op de voorgrond ceremoniemeester Christ De Crop bij het bezoek aan Eeklo
van de Amerikaanse ambassadeur Howard W.Gutman in 2011.
Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
