Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
Ik ben een man en woon in Eeklo (België) en mijn beroep is ...bloggen.
Ik ben geboren op 11/02/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn blog, foto's, computer, fietsen...
- Ha Achiel, ge zoe gewd geejv’n vôor a nog ne kêer te zien! - Wew Lowie, geef moar, want ‘k moe der vele hèn! - Ja, zwoare kost’n gemoakt toch? Of zijn de belastingsbriev’n van ’t stad toegekomm’n? - Nêeje Lowie, ‘k moe binnenkorte op rejze! - Ha, noar woare? Noar de Woarme Land’n? - Azô iets, ja, moar dan in ’t echt! - Hoedadde, ge goat toch nie goan owverwinteren in Teeneerief hé? - Nêenek Lowie, moar z’hèn mij gevroagd van Viere. - Van wiene? - Van Viere, dienen teeveezendere mee aw die schôone fielms. - Ik kijke allêene moar noar Katrientsjen Moerkeirke op de Vee Tee Em of noar Sielviatjen Verstroate op den A Vee Es. - Ja jongne, moar tan miste gij toch t’êen en t’andere! - Zeg mij ne kêer wadde, Achiel! - Ewew, da programma woar dajn ze mij vôorn gevroagd hèn, bijvôorbeeld. - Vôor wa zoe gij gevroagd zijn? Vôor Boer en Tuindere? - Nêeje ventjen, vôor Temteejsjen Ejland! - Vôor wadde? - Temteejsjen Ejland. Daddis een programma woar dan vier hêete vent’n, vier al eejv’n hêete wijvekes moet’n verlêen. - Verlêen? Ha moar tan gelôovek goed dajn ze a gevroagd hèn. Oster een wijveken tien menuut’n luistert noar den dèj die gij soms verkôopt, vaw ze van heur barkrukke op de vloer. - Nêeje Lowie, mee verlêen willek nie zegg’n ‘vervelen’, moar wew ‘verleiden’… - Aw zekere, ze vroag’n an a vôor die wijvekes te ‘verleiden’? Zijn da blende vrèwkes toch? Of zijnter van honderd kilo drôoge an den hoak, zonder tand’n en mee nen snor? - Nêet vent: ze zijn blond, slank, twintig joar en vrêe gewillig! - En gij vindt dadde gij doar keure goan hèn? - Ja Lowie, ge moe ne kêer kijk’n noar mijnen siekspak onder mijn hemde! - Nen siekspak? Dan zijn gêen zes blekskes moar nen gôolen bak Export died onder die hemde zit! - ‘k Hôoret aw, ge zij tsjaloes dajnze mij gevroagd hèn en nie an a gepejsd hèn. - Joakendoen Achiel, ‘k zij kik nie tsjaloes, want binst dadde gij ginter op Temteejsjen Ejland ligt, zalle kik wèw vôor Irmatjen zorg’n. - Ja ‘k hôoret aw, ge goa mij bij mijnen schrêeper hèn? - Daddis meugelijk, Achiel, want Irmatjen hee mij gezejd dajnze heur ôok gevroagd hèn vôor een programma op teelevieze. En ze zèjt er bij dakkik doar nog goe zoen in pass’n! - Zegget mij Lowie, ’t is toch nie Blend Getrèwd hé? - Nêet Achiel, ’t nog veel irgere! - Ja, zeg mij wat dattis! - De Mow!
- Ha Achiel, hoe is’t jongne? - Nie zôo goed, Lowie, nie zôo goed… - Aw, zijde a griepspêete vergeet’n toch? Ge ziet er toch moar een beetjen smêerkes uit, zille. - Nieje Lowie, ‘k zij koat! - Op wiene? Toch nie op a vrèwken hé? - Nêen, op de polletiekers! - Ha, moar den hewft van Ee-ke-lô is koat op de polletiekers, daddis gêen nieuws zille. - Joamoar, z’hèn mij verweet’n op de gemêenteroad en doar keunek nie teengne! - Waddister wèw vertewd toch? Toch weere nie owver da briefken van tien euro mee den burgemêestere zijn totsjen op? - Nieje, ze lachen mee mijn huizeken! - Hoedadde? Ge weunt gij toch schôone in die nieuwe verkoavelinge in de Zuidmoerstroate? - Da pejsdegek ôok, moar van die polletiekers zoe’k doar moet’n nen uniforme droag’n! - Nen uniforme, Achiel? Gelijk in ’t legere? - Ja, want vowgens die polletiekers weunekik in een kazeirne! - Wie zegter dadde? - Ewew, van die keirels, die zewve in nen viela in de witte wijk of op de roete weun’n, dien een appartement of viere in ’t buitenland hèn of die zewve al ewvendertig flatjes van tfôortig vierkante meters verhuur’n of verkôop’n. - Daddis ter op hé? - En ‘k goa ôok nen numero in mijnen oarme moeten loat’n tatoeweern, gelijk in de kamp’n van vroegere. - Ja woarom? - Ewew, Lowie, omda’k vowgens die polletiekers in een getto weunek! Mijn Irma en ik weun’n in een getto! - Jawadde, ge zoet er inderdoat nie goe van word’n! - Zjuust doarom: noaste weeke goame noar Awma vôor een onderzoek, Irma en ikke! - Woarvôorne, ge luistert toch nie noar die prietproat? - Joakendoen, ’t schijnt damme klostrofobies goan word’n omme doar blijv’n weun’n! - Klostrofobies, waddis dadde Achiel? - Ewew, daddis os ge vried veel schrik hèt van wènig ploatse. Dad heeft er ôok êen’n gezejd op de gemêenteroad! - Da zijn doar nog aw keirels hé? - Joat, en weete wat nog ’t eirgste vanaw is? - Ister nog iets eirger, Achiel? - Joat, ik moe nui godganse doag’n wurkels eet’n! - Wurkels? Mankeerde wat an a ôog’n toch? - Nêek Lowie, moar da komt ervan os ge in konijnekoot’n weunt hé…
Marc Van Hulle
Wie de vorige afleveringen van 'Tussen pot en pinte' nog eens wil lezen kan deze gemakkelijk vinden in de linkse kolom onder 'Categorieën' en op Tussen pot en pinte klikken.
- Ha Achiel, hoe ister mee? - Goed Lowie, goed. Moar ‘k hè wew een beetsjen sjanse g’had zille. - Ja, wa schiwtere? Ge zijt toch nie averre gelôop’n deur nen Pokeemonzoekere? - Nen wadde? - Ewew, azô van die jonge gastjes die mee awderen teelefon op stroate lôop’n zoek’n noar van die oardege beestjes diede zjuust allêene moar op kompjoetere keunt zien. - Nêeje Lowie, ’t woart dadde niet. - Wa dan wew? - Ik zij op bezoek geweest bij Awma! - Bij Awma? Wien is dadde? Een èw lief? Of een achternichtjen da’k nog nie kenne? - Nêeje, Awma, ge weet wew: de klinieke! - Ah, ’t Heilig Herte van vroegere! Ge zijt toch nie ziek, Achiel? - Nêenek Lowie, ‘k zij op bezoek geweest. - Bij wiene, kennek hem of heur? - Ge kent hem natuurlijk wew: Awbeir. Ge weet wew: diene keirele die godganse doag’n mee zijnen vélo en zijnen kodak rondsjêest en aw dat hij teengnkomt op zijnen blog zwiert? - Ah, dienen Awbeir. Woart hij ziek toch? - Joai, moar kweete nie zjuust wat datter mankeerdege an hem. - Hoe wiste tan dat hij in Awma lag? - ‘k Hoat gezien op zijnen Feejsboek, hij hoat een fotootjen van hemzewve in een sloapkleedjen derop gezet. ‘k Pejsdege: dat is nog nen vriendelijken keirele, ‘k goa hem ne kêer een bezoekske breng’n. - En wa zejt hé os ge binnen kwamt? - Niets Lowie, ‘k woare miljaar te loate! - Hoe te loate? Hij is ’t toch nie an zijnen rekkere? - Neej, hij woart aw noar huis. Doarom hè ‘k nogaw een beetjen sjanse g’had! - Hoe wiwde zegg’n sjanse? - Ewew, ‘k kwamme op zijn koamere op ’t derde verdiep. Zijnen gebuur lag nog in zijn bedde, moar die keirele die in Awbeir zijn bedde gelejd woart, zat op de wc! - Ja, da keu gebeur’n hé, Achiel. Ge moe gij toch ôok af en toe ne kêer kakk’n toch? - Joak, moar da manneken woart an ’t roepen. En ik hôordege uit dienen wc awtijd moar geluiden komm’n, die goe genoeg kendege… - Ja en tan? - Ewew, omdat da manneken bleef roep’n en omdat er gêen infermjeirken te zien woart, hè ‘k ik die deure opengetrokk’n. - Ja en wa gebeurdeger tan? - Ewew, hij woar wel aw noar huis, moar op en neefest dienen wc-pot zagge ‘k ik… aw beir!