Tussen pot en pinte 31

                                                                             Hij zit op zijn peird…

-          Hey Achiel, oe ister mee jongne?

-          Goed Lowie, goed. ‘k Voele mij volledig in forme!

-          Ha ja, hoe komt dadde?

-          Ewew, ik hè mij nen vélo gekocht!

-          Nen vélo, Achiel? Nen Harlie-steekt-hem-zewve?

-          Jip en ik hè nen vrêende slag gesleeg’n!

-          Ja, is êen mee nen batterie toch?

-          Banêet Lowie, da keu mijnen bruinen nie trekken zille!

-          Is êen van de Awdie of den Karrefoer?

-          Nêet jongne, ge zij mis. Tenandere, verkôopn ze zij doar ôok vélo’s?

-          Kweetet niet. Moar vertew mij ne kêer wukkenen slag dadde gesleeg’n hèt.

-          Ewew Lowie, ’t is een akkoaijze!

-          Een akkoaijze? Andermans mizeere wiwde zegg’n?

-          Toch niet, ’t is nen schôone vélo, goed onderhèwen en vôor een zocht prijsken!

-          Allez, ge moe gij nie schôone zijn vôor sjanse thèn hé?

-          Jaja, Lowie, lach moar. Ge zijt gij tsjaloes!

-          Joakendoen, hoe zoe kik tsjaloes moet’n zijn op iemand die nen vélo kôopt? ’t Is leen van mijn plechtige
           kommuune da’k nog ne kêer op azô wadde gezeet’n hèn.

-          Ge zoe beter een beetsje mêer mee den vélo goan rijen, da zoet a deugd doen.

-          Awawaw, Achiel, nie beginn’n gelijk Bobken hé? Ge goa mij niet verplicht’n vôor op nen vélo te kruip’n zille,
           ôok aw schiwderen ze vélopatt’n van drij meeters brêed.

-          ’t Is in alle gevaw goed vôor de kondiesse!

-          De kondiesse mijn ôore. Moar vertew ne kêer: dendienen van wie dadde dienen vélo in okkoajze gekocht hèt,
           moet dendienen nie an zijn kondiesse pejz’n?

-          Neej, hij hee gênen vélo nemêer nôdig.

-          Aw, hij is toch nie ziek of wadde?

-          Neej, moar hij rijdt nui mee iets anders!

-          Mee nen otto? Of mee nen brommere?

-          Nieje, mee een peird!

-          Mee een peird, vanzeleejvne. Da goa Bobken geiren hôorn! Dat is goed vôor de CO-twie. En os da peird ôok
           nog ne kêer schijt in de Stoassestroate, keuter hij de middenbirme mee bemest’n…

-          Lach moar, ’t is pertan nie vôor te lachen, dienen mens mee zijn peird!

-          Ha nêeje, wa schiwt er wew mee? Kennek hem toch?

-          Joag, ’t is Awbeir, de portrettentrekkere!

-          Awbeir? Woarom rijdt dienen vent nui mee een peird? Moet hij van Daniëlla toch?

-          Baneej, moar hij is riddere geword’n…

                                                                                         
                                                                                 Proficiat Albert!

                                                                       Marc Van Hulle, collega-ridder