GEZOND VERSTAND

Eindelijk ... Na de beruchte uitschuiver van 2014 - waarbij de privacy-grens op 120 jaar werd
gebracht - heeft het Vlaamse  parlement beslist de Nederlandse regeling over te nemen:
100 jaar voor geboorten, 75 voor huwelijken en 50 voor overlijdens.

Een belangrijke verschuiving voor genealogen én archieven: de vijftigjaargrens maakt o.a. de
overlijdensdata van W.O. II vrij, al is het wel niet de bedoeling dat de soms erg persoonlijke details vrij
worden gegeven.  Voor de archieven betekent dit dat ze zich wellicht mogen voorbereiden op de overmaking
van een  lading registers (huwelijken tot 1945, overlijdens tot 1970), want Burgerzaken heeft chronisch te
kampen met plaatsgebrek. De toekomstige verwerking van al dit materiaal is voor ons Stadsarchief
geen probleem, integendeel: de handige klappers per twintig jaar zijn al grotendeels afgewerkt.

Door de verschillende privacy-termijnen  zullen de begrenzingen wel moeilijk strikt te handhaven zijn.
Ook al trouwde iemand vóór zijn vijfentwintigste, zijn/haar geboortegegevens staan natuurlijk in de
huwelijksakte. Bij een vroegtijdig overlijden komen zelfs een naoorlogse geboortedatum te voorschijn. 

Het is nog niet duidelijk hoe de lokale overheden het nieuwe decreet gaan toepassen. Om de hierboven
gesignaleerde "overschrijdingen" te neutraliseren is het denkbaar dat zij het principe "geen documenten,
wel data" consequent zullen toepassen. Consequentie daarvan is wel  dat Burgerzaken zich dan extra werk
op de hals haalt, want onvermijdelijk zal een ambtenaar dan ter beschikking moeten staan om de nodige
opzoekingen moeten verrichten voor de talrijke  aanvragers/genealogen ... 

En bovendien mogen wij niet uit het oog verliezen dat het om een Vlaams decreet gaat. Het Rijksarchief  met
zijn website is in het Brusselse gewest gevestigd, en volgde tot nog toe de daar toegepaste honderdjaarregel,
waardoor de Vlamingen bij hen konden vinden wat in Vlaanderen achter slot en grendel werd gehouden.  
Als dit niet verandert, zal het van nu af aan de Vlaamse stamboomzoekers niet meer verwennen, maar benadelen.

(Freddy Pille)

SAMENWERKING

De herdenkingen volgen elkaar op. Na vier jaar W.O.I-drukte volgt in 2020 ongetwijfeld de viering 75 jaar
einde van de tweede. Archiefmateriaal in overvloed natuurlijk, maar niet op alle gebieden: konden wij de
voorbije jaren volop putten uit de 1100 Duitse affiches 1914-1918, voor de komende herdenkingen is
de voorraad aanzienlijk beperkter.

Aanvankelijk telde deze collectie niet meer dan een 130 stuks. Een speurtocht in de andere W.O. II-dozen,
plus enkele kleinere schenkingen, dreef dit aantal in 2014 op tot 185.
Interessant, maar toch nog verre van representatief.

Een grote sprong voorwaarts kwam uit een onverwachte hoek. Tijdens de contacten met de
heemkunde-enthousiasten uit Zomergem werd duidelijk dat ook daar affiches bijeen waren gebracht, zo'n 130. 
Er was niet veel tijd nodig om vast te stellen dat die bijna allemaal nationaal (Brussel) of regionaal (Gent)
verspreid waren geweest. Zij moeten dus ook in Eeklo hebben uitgehangen.

Logische volgende stap: de Zomergemse collectie werd integraal gedigitaliseerd, zodat zij kon ingepast
worden op de Eeklose cd, die nu opeens ruim 300 stuks groot is.
Vergelijking wees uit dat slechts vier affiches in de beide reeksen zaten.

Vreemd eigenlijk dat niemand ooit aan deze mogelijkheid heeft gedacht.
En die opent nog bredere perspectieven:
wat zou bijvoorbeeld een rondje langs de Meetjeslandse archieven kunnen opleveren? 

Om mogelijke euforie enigszins te temperen: een grootschalige bundeling zal nooit de omvang van
de W.O.I-collectie halen. De omstandigheden waren nu eenmaal anders: veel meer mensen waren in de
jaren veertig geletterd, zodat er andere communicatiekanalen beschikbaar waren; in onze gewesten
was er geen front meer, zodat de militaire controle niet meer zo buitensporig was;
en van extreme voedselschaarste was ook niet echt sprake meer.

Niettemin wordt nu al duidelijk dat de meeste affiches over voedselproductie en -distributie gaan.
Er werd duidelijk op alle niveaus gewerkt om een herhaling van de ellende van 1917-18 te vermijden.
Ons Stadsarchief is in ieder geval al voorbereid op de nieuwe herdenkingsgolf …

(Freddy Pille)

“Met enige trots nemen we onze nieuwe Mercedes-bus in gebruik.
We namen afscheid van onze blauwe bus, die 10 jaar in Eeklo
en omgeving mede het stadsbeeld heeft bepaald.
De belettering van de nieuwe bus komt er eerstdaags aan.”