Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
Ik ben een man en woon in Eeklo (België) en mijn beroep is ...bloggen.
Ik ben geboren op 11/02/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn blog, foto's, computer, fietsen...
Klein berichtje in de krant: akten van Burgerzaken worden binnenkort niet meer op papier gezet, maar zullen alleen digitaal worden opgemaakt en bewaard, alleen voorzien van de digitale handtekening van een ambenaar. Een vooruitgang allicht, en vooral een besparing: minder werk, minder opslagproblemen.
De mensen uit de papieren wereld van de archieven bekijken dit met gemengde gevoelens. Natuurlijk wordt er in ons Stadsarchief intensief gedigitaliseerd, maar met dit verschil dat de originele documenten even zorgzaam bewaard blijven. Terecht natuurlijk, want hoe lang blijft een digitale versie leesbaar? Onze Eeklose Bibliotheek startte in 1995 met de eerste bandjes van de stadsrekeningen uit de Tachtigjarige Oorlog. Minder dan 25 jaar geleden dus, maar zonder een uitgebreide en tijdrovende conversie tien jaar geleden waren de digitale 3600 pagina's al lang niet meer te lezen geweest: niet meer converteerbaar voor de nieuwste tekstverwerkingsprogramma's ...
Doordat in de voorbije jaren wellicht miljarden essentiële pagina's zijn ingetikt, zullen ingrijpende vernieuwingen wel niet meer zo snel ingevoerd worden, maar een standaard die een halve eeuw of langer meegaat is wel een utopie.
Tweede grote bezwaar is de beveiliging. Terwijl er in de archiefwereld naar gestreefd wordt de documenten in zoveel mogelijk aparte ruimtes onder te brengen, en dus het risico op calamiteiten te spreiden, hebben de informatici de administratie zover gekregen dat alles gecentraliseerd wordt in een cloud. Alweer goedkoper, maar wat als een hacker erin slaagt in zo'n cloud zijn kunstjes te vertonen ?
En ten slotte: in een digitaal document een niet traceerbare wijziging aanbrengen is voor een specialist een fluitje van een cent. Om dit te bemoeilijken zullen ongetwijfeld weer codes ingevoerd worden. Hoe groot zullen de toekomstige hersens moeten worden om die allemaal uit elkaar te houden?
Bij een veteranenwedstrijd in 1970. Gehurkt rechts zien we 'sjampetter' Berten Hoornaert,
minzame man waar ik als jeugdspeler nog training van gekregen heb.
Na de beslissende overwinning tegen Ninove met 2-0 kon men in nationale spelen.
Het was met deze ploeg dat men in 1974 in Bevordering A van start ging.
Boven vlnr: Voorzitter Willems, Aimé Antheunis, P. Hemelsoet, William Van Cappel, R. Dhooge, Dirk Somers, Alain Deschamps. Onder: W. Maes, E. Van Renterghem, W. Sinack, P. Damien, W. Van Haver.
Enkele maanden geleden kreeg het Eeklose Stadsarchief een niet-alledaags cadeau: een set dvd's met in totaal ruim 27.000 foto's van Eeklo uit de voorbije twintig jaar. Samen met de bestaande collectie beschikken wij nu over meer dan zestigduizend stuks!
Het spreekt vanzelf dat zo'n uitgebreide verzameling niet zomaar in een kast gezet kan worden. Inventariseren met andere woorden, en daarna in de mate van het mogelijke samenvoegen op thematische cd's. Geen eenvoudige opgave: de gekozen thema's moeten elkaar zo weinig mogelijk overlappen, en natuurlijk duiken ook altijd weer opnamen op als een cd net afgewerkt is.
Het klinkt misschien paradoxaal, maar ons archief krijgt liever digitale scans dan originele foto's. Deze laatste vragen namelijk extra veel zorg en tijd: er moeten zuurvrije mappen in verschillende formaten aangeschaft worden, de bewaar-omstandigheden zijn strikt en veeleisend. Ook organisatorisch vragen zij heel wat werk: wat omvangrijkere schenkingen worden liefst bij elkaar gehouden, zodat op de duur een aparte thematische klapper noodzakelijk wordt.
Oude foto's vragen vanzelf al meer zorg. Vooroorlogse vertonen vaak een hinderlijke metaalglans, die zich mettertijd uitbreidt en waartegen geen remedie is. Beelden uit de jaren '60 en '70 zijn dikwijls aan het verkleuren en vragen dan Photoshop-bewerking.
De meeste foto's komen gelukkig digitaal binnen, of worden door onze medewerkers ingescand en onmiddellijk terugbezorgd aan de eigenaar. Voor de kleinere formaten gebeurt dit met een extra hoge resolutie (600 of 1200 dpi), zodat ze in behoorlijke kwaliteit groot afgedrukt kunnen worden.
Het Stadsarchief heeft ook de nodige apparatuur om dia's te digitaliseren, zelfs de prehistorische halfkleinbeeldjes (18 x 24 mm). De ideale oplossing, want dia's gaan mettertijd onvermijdelijk verbleken of verkleuren. Degene die aan het archief gesshonken zijn worden uiteraard bewaard, maar altijd samen met een digitale kopie.
Onze stilaan reusachtige collectie wordt wel bedreigd door de voordurende technische evolutie. In heel wat winkels zijn al geen cd's meer verkrijgbaar, de aanbevolen USB-sticks blijken bij veelvuldig gebruik te slijten, en externe harde schijven kunnen nog altijd crashen. Eén troost: voor de grote nationale archieven is het probleem veel nijpender dan voor ons..
We gaan nu eens niet zo ver terug in de tijd maar het is toch al van juni 2013 geleden dat deze klas een bezoek mocht brengen aan de werf van AZ Alma. Op die 7 jaar tijd zullen deze kleintjes al redelijk wat gegroeid zijn.
Deze week nog eens binnen gesprongen in het oude kerkje op St. Jozef waar een kinderopvang komt. Alles lijkt wat opgekuist maar het is nog ver van af. Nu komt daar ook de Coronavirus tussen wat ook nog wel wat vertraging zal meebrengen. Dit is wel een beetje een ongelukswerf geweest.
Wat is het stil in Eeklo (elders ook wel denk ik) en kan men in een van de drukste straten, de Molenstraat, op het gemak in het midden van de straat staan om een
foto te nemen. Ik krijg het gevoel dat alles langzaam stil valt.
Dit zijn de twee (!) leerlingen die deze morgen aanwezig waren op het PTI Eeklo.
In de voormiddag hadden ze oefeningen gedaan en in de namiddag mochten
Jamie en Nathan naar een film kijken.
Geen kinderen op de speelplaats, weinig auto's op de parking, alles is in Corona modus.
Hier kreeg ik als laatste nieuws mee dat de school wil beletten dat de kinderen nu al in vakantiesfeer gaan en men een soort 'onderwijs op afstand' aan het uitwerken is zodat de kinderen thuis taken kunnen uitvoeren en zo geen te grote achterstand oplopen.
Op de speelplaats van Ten Doorn was het deze morgen al niet veel beter.
Door het vele regenen de laatste tijd is de wadi op Platanen bijna volledig vol met water. Hopelijk blijft het nog wat liggen en kunnen de kinderen tijdens de vakantie hier
Eindelijk ... Na de beruchte uitschuiver van 2014 - waarbij de privacy-grens op 120 jaar werd gebracht - heeft het Vlaamse parlement beslist de Nederlandse regeling over te nemen: 100 jaar voor geboorten, 75 voor huwelijken en 50 voor overlijdens.
Een belangrijke verschuiving voor genealogen én archieven: de vijftigjaargrens maakt o.a. de overlijdensdata van W.O. II vrij, al is het wel niet de bedoeling dat de soms erg persoonlijke details vrij worden gegeven. Voor de archieven betekent dit dat ze zich wellicht mogen voorbereiden op de overmaking van een lading registers (huwelijken tot 1945, overlijdens tot 1970), want Burgerzaken heeft chronisch te kampen met plaatsgebrek. De toekomstige verwerking van al dit materiaal is voor ons Stadsarchief geen probleem, integendeel: de handige klappers per twintig jaar zijn al grotendeels afgewerkt.
Door de verschillende privacy-termijnen zullen de begrenzingen wel moeilijk strikt te handhaven zijn. Ook al trouwde iemand vóór zijn vijfentwintigste, zijn/haar geboortegegevens staan natuurlijk in de huwelijksakte. Bij een vroegtijdig overlijden komen zelfs een naoorlogse geboortedatum te voorschijn.
Het is nog niet duidelijk hoe de lokale overheden het nieuwe decreet gaan toepassen. Om de hierboven gesignaleerde "overschrijdingen" te neutraliseren is het denkbaar dat zij het principe "geen documenten, wel data" consequent zullen toepassen. Consequentie daarvan is wel dat Burgerzaken zich dan extra werk op de hals haalt, want onvermijdelijk zal een ambtenaar dan ter beschikking moeten staan om de nodige opzoekingen moeten verrichten voor de talrijke aanvragers/genealogen ...
En bovendien mogen wij niet uit het oog verliezen dat het om een Vlaams decreet gaat. Het Rijksarchief met zijn website is in het Brusselse gewest gevestigd, en volgde tot nog toe de daar toegepaste honderdjaarregel, waardoor de Vlamingen bij hen konden vinden wat in Vlaanderen achter slot en grendel werd gehouden. Als dit niet verandert, zal het van nu af aan de Vlaamse stamboomzoekers niet meer verwennen, maar benadelen.
Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
