Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
Ik ben een man en woon in Eeklo (België) en mijn beroep is ...bloggen.
Ik ben geboren op 11/02/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn blog, foto's, computer, fietsen...
Voor het seizoen 1983 -1984 werden de nieuwe spelers voorgesteld. L→R: Voorzitter Daniël Willems, ?, Peter Carly, Albert Dutree, Peter Fordeyn, ?, Luc Maenhout, Filip Messens, Franky Van Hove.
Het Eeklose mannenkoor De Welgezinden van lang geleden.
Reactie van Erik Overmeire:
Deze foto werd genomen in 1992/1993 bij het 100 jarig bestaan van het koor. Garenstraat t.h.v. het toenmalig Herbakkershuis en Auditorium was de locatie. Dit in het kader van de tentoonstelling "100 jaar Welgezinden 1893-1993". Heden reeds 9 leden overleden.
V.l.n.r. vooraan: Julien Meire, Erik Overmeire, Arnold Schautteet, Stefaan De Crop+, Freddy Tollenaere, Gilbert Verstraete+(dirigent), Hans Verstraete, Raf Braeckevelt+, Marc Van den Braembussche+, Jan Coemelck.
Tweede rij: Hubert Steenbeke, Christiaan De Crop+, Richard Buysse, Erik Van Nuffel, Willy Hamerlynck+, Guido Van de Velde, Julien De Jaeger, Patrick en Johan Verhasselt, Dirk en Willem Verstraete+,
Antoine Boute, Marijn Campe , Frans Van Lemberghen, Koen Roegiest, Wim Verstraete, Johan Verbiest, Michel Dupont+, Jaak de Muynck, Omer Van Hoorewege+, Jacques Herremans, Marc Bastien en Joris(Georges) Mussche vormen de derde rij.
De jubileumvlag bovenaan werd ontworpen door Erik Overmeire, gemaakt bij Vlaggen Ceulenaere en aan het koor geschonken door Marc Van den Braembussche. Antoine Boute maakte het beeld in de Cocquytstraat. Het reliëf aldaar aan het geboortehuis werd door Dirk Verstraete gemaakt voor 90 jaar Welgezinden.
Op de hoek van de Tieltsesteenweg en de Korte Moeie zijn de veranderingen aan de buitenkant niet zo groot. Het meeste werk zal nu aan de binnenkant moeten gebeuren.
Een zicht in de Korte Moeie. De gevel zal waarschijnlijk niet veel meer veranderen want er zitten al ruiten in de ramen.
Op de hoek van de Molenstraat en de H. Grafstraat werkt men rustig verder aan wat ik het doolhof noem. Met de moderne bouwwijze wordt er minder gemetseld maar meer beton gegoten.
Toen stadsarchivaris Erik De Smet (2008) en hulparchivaris Willy Hamerlynck (2010) overleden, was het groepje medewerkers op het Stadsarchief uitgedund tot welgeteld vier man. Maar hoe snel het kan verkeren: binnen de kortste keren meldde de ene na de andere kandidaat zich aan. En sinds bijna tien jaar geniet het SAE nu de ongekende luxe van een tienkoppig vrijwilligersteam. Een luxe, maar ook een opgave: zonder het gevoel iets zinvols te presteren zouden de meeste onder hen natuurlijk snel afhaken.
Toen het team zonder veel planning tot stand kwam, moest onmiddellijk een keuze gemaakt worden: de leden opleiden om mettertijd beheerstaken over te nemen (en hen dus alle collecties en details leren kennen), of hen “specialiseren”, zich laten verdiepen in één of meer thema’s en/of periodes. Het SAE ontwikkelde zich na 2010 echter zo snel en veelzijdig, dat de eerste optie eigenlijk niet meer haalbaar werd.
De vrijwilligers krijgen of kiezen dus thematische opdrachten, die allemaal uitmonden in nieuwe “ingangen”: syntheses, indexen, inventarissen of gewoon systematische bundelingen van teksten en foto’s in boekvorm of op cd’s en dvd’s. Enkele teamleden vonden al snel een eigen invalshoek en werkten die breed uit. Zij verrijkten het archief met omvangrijke uitgaven van o.a. de oude stadsrekeningen en de bewijsstukken daarbij, verkopingen van huizen en gronden, resolutieboeken, landboeken, .. Ook de recente decennia werden aangepakt, met uitgaven over W.O. I, de Eekloonaar, de bouwaanvragen en de Eeklose ansichtkaarten.
Wie liever afwisseling wilde, werkte in teamverband mee aan zeer omvangrijke projecten als de digitalisering van de parochieregisters en de burgerlijke stand (momenteel 35 banden), de in- en uitwijking in Eeklo (12 banden), de collectie affiches, de afdeling Kaarten & Plans.
Het enthousiasme was bij momenten zo groot, dat sommige teamleden werk mee naar huis namen om sneller resultaat te zien. Onverwacht gevolg van deze ijver is wel dat de lijst nog uit te voeren taken snel kleiner wordt. Maar in een dynamisch archief als het SAE zal wel altijd nog wel wat te doen zijn.
Deze maal was het geen vogel voor de kat... Deze week was er een mooi tafereel aan de overkant van ons straat waar een ekster een kat zat uit te dagen maar iedere aanval van de poes werd met de glimlach weggewuifd.
Het kat en vogel spel heeft een tijdje geduurd maar toen het begon te regenen hielden zij het voor gezien.
Op het Van Dammepark in de IJzerstraat is de muur achteraan helemaal afgewerkt. Er wordt ook verder gewerkt aan het gebouw met een klein aantal werklieden.
Verkoop bouwproject Dans swingt naar 40% in 4 maanden
Huizenjagers laten zich niet afschrikken door het coronavirus. Dat concluderen Peter en Hans Vereycken van vastgoedontwikkelaars Stigt en Hoome. “De interesse in onze projecten is de voorbije weken enorm toegenomen. En dat vertaalt zich ook naar de verkoop: van bouwproject Dans in Eeklo zijn op vier maanden tijd bijna de helft van de 52 appartementen verkocht. En dat nog vóór de eerste steen gelegd is.”
“Lockdown hoeft kandidaat-kopers niet tegen te houden”
De coronamaatregelen houden de Vlaming niet tegen in de zoektocht naar diens droomwoning. “We hebben de voorbije weken opvallend méér aanvragen gekregen voor onze projecten”, legt Peter Vereycken uit. “Op zich hoeft die stijging niet te verwonderen. Mensen zitten thuis en hebben meer tijd om een nieuwe woning te zoeken. Dit is dus het ideale moment om te vergelijken en knopen door te hakken. We kunnen kandidaat-kopers trouwens perfect informeren, dankzij virtuele tours, Skype, e-mail en telefoon. Zelfs verkoopovereenkomsten vormen geen probleem. We bezorgen de nodige documenten via e-mail en de koper tekent digitaal.”
“Verkoop bouwprojecten boomt”
De verkoop gaat trouwens ook hard. “Ons bouwproject Dans in Eeklo, zo genoemd naar de balletschool die er vroeger gevestigd was, is een schot in de roos. De verkoop swingt niet alleen de pan uit, ook het bouwtraject zelf is aan een verschroeiend tempo gestart. De afbraakwerken zijn momenteel achter de rug zodat de archeologen binnenkort hun werk kunnen doen zodat het terrein bouwrijp is. Afhankelijk daarvan plannen we rond de zomer met de eigenlijke bouwwerken te kunnen starten. Perfect op schema.”
52 hedendaagse appartementen in een groene oase
Dans is dan ook een erg fraai project. De site is gelegen tussen het Jan Frans Willemsplein en de Boelare in Eeklo, op de voormalige site van balletschool Anne-Sophie Deweer. Er komt een divers aanbod aan hedendaagse appartementen (twee of drie slaapkamers, zuidgericht terras, modern comfort, vanaf 206.500 euro) gelegen in een groene woonomgeving, vlakbij het centrum van Eeklo.
Keeperschool in 1986. Fc Eeklo's doelmannen met trainer Robert Schelkens. Dit is alles van info die bij deze foto was. Weet er misschien iemand enkele namen?
Christophe Bauwens heeft volgende namen: Robert, x ,Geert Van Vooren, x, x, Steven Van de Voorde, Kurt Claerhout, Felix Bekaert, Wim Blondeel.
Frits Van Acker vult aan: 2de rij 1) D'Hulsters Olivier 3de Kristof Roelands 4de Davy De Vlieger 3de rij 4de Rik De Mil (nu trainer van de beloften van club brugge) 5de Jasper Van Den Bossche.
De Eeklose ploeg in het seizoen 1983 - 1984
Staand: trainer Etienne Desmet, Patrick Goemare, Tonny Van Herzele, Filip Messens, Albert Dutree, Guy Swimberge, Franky Van Hove, Luc Maenhout, Geert Van Vooren, Robert Rotty, kinesist Roland Pieters.
Gehurkt: Peter Carly, Luc De Meyer, Van Steelandt, Frank Piessens, Peter Fordeyn, Geert Lootens, De Baets, Van Cappel.
Na jaren toegankelijk maken van de rijke collectie in het Stadsarchief leek het best haalbaar: een overzicht van alle Eeklose huizen en hun bewoners in de laatste 400 jaar. De beschikbare documenten waren alleszins veelbelovend: landboeken uit 1638, 1673, 1709, 1796 en 1820, vrijwel ononderbroken rijen belastingboeken (geordend per straat) van 1622 tot 1796, volledig geklapperde verkopingen van gronden en huizen, volkstellingen van 1748 en 1795, gevolgd door tienjaarlijkse tellingen (per straat en per huis) van 1816 tot 1962. Nadien kadastrale leggers, kiezerslijsten, adresboeken en klappers, .. bijna te mooi om waar te zijn.
Dat de werkelijkheid enigszins anders is, heeft twee oorzaken: enerzijds gold bij de Eeklonaars altijd “hoe minder men op het stadhuis weet, hoe beter”. En anderzijds liepen de ambtenaren in de loop der eeuwen niet over van vlijt en precisie. Onze oude landboeken dragen daar zware sporen van: onderverhuring is bijna nooit te vinden, en de praktijk leert dat in de kolom “bewoners” soms zelfs driekwart van de namen ontbreekt.
Een gelijkaardig hiaat in de verkopingen. Hoe hoger iemand op de sociale ladder stond, hoe minder hij het nodig vond zijn transacties te melden op het stadhuis. Vaak liet zo iemand zijn aankopen vastleggen door een notaris in Gent, buiten medeweten van de Eeklose administratie om.
De belastinglijsten creëerden dan weer een andere hindernis. De namen staan in principe in de volgorde van de huizen. Bij een nieuwe bewoner zou je verwachten dat hij op de plaats van de oude werd genoteerd, maar de 17de- en 18de-eeuwse klerken plaatsten die doodleuk op het einde van de straat, waar na enkele jaren een ondoordringbare jungle onstond.
De 19de en 20ste eeuw zijn helaas dikwijls in hetzelfde bedje ziek: vele essentiële vakken op de formulieren bleven oningevuld, en de foutieve nummers en namen zijn niet te tellen of ontbreken gewoon.
Kort samengevat: de “400 jaar Eeklose bewoning” is in opbouw, maar is geen zaak van morgen of zelfs overmorgen …
Rustige wegen en het gaat van brede banen tot smalle paadjes want men moet een beetje opletten
of men is er voorbij. Maar we rijden altijd op asfalt en moeilijke passages zijn er niet. Het is heel anders rijden dan vorige week langs het kanaal waar het meer op een autostrade leek.
Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
