Men is bezig met het gieten van de baan. Maar hiermee zijn de werken nog niet ver gedaan. De fietspaden moeten nog aangelegd worden, de elektriciteit die nu nog bovengronds aan palen hangt, moet ondergronds gestoken worden. Dus dat zal allemaal nog wel zijn tijd duren. 

Het gieten gaat goed vooruit.    De elektriciteitspalen die nu heel dicht bij de baan staan verdwijnen.

Even voorbij De Waai moeten de fietsers over de baan, waar de kruiwagen staat, en zo links van de baan in dubbele richting rijden. Zoals men ziet moeten ze nog aan het fietspad beginnen.

De mensen die in de Kerkstraat wonen zullen het graag zien gebeuren. De voetpaden zijn bijna volledig terug aangelegd. Wat betekent dat de laatse fase is aangebroken en het niet meer lang zal duren dat de straat gegoten wordt.

Langs het Melkerijpad kan men deze paddestoelen zien. Er zijn twee verschillende soorten. Maar jammer genoeg ken ik daar niets van.

materiaal. Graag zou ik iets nieuw willen proberen op mijn blog. De zondag zou ik een nieuwe rubriek willen starten maar met oude foto's. Zoiets als : Eeklo vroeger en nu. Dat zou zowel over personen, straten of om het even wat kunnen gaan. Nu is het niet mijn bedoeling om te jammeren of te neuten over vroeger maar eens een klein beetje mijmeren over lang vervlogen tijden mag wel eens dacht ik. Ook zullen er dingen bij zijn 'van vóór mijn tijd' maar waar er wel foto's van bestaan. Julien Van De Genachte zal mij foto's bezorgen die ik dan hier op mijn blog kan gebruiken. Als er nog mensen zijn die mij foto's kunnen bezorgen, aarzel niet. Wie mijn 'vernieuwing' niet goed vind (of juist wel) kan altijd reageren op de link onderaan elk artikel. Of als er iemand is die van het artikel nog meer informatie heeft mag het mij altijd laten weten.

De namen De Clercq Huibrecht en De Roo Alice zullen de meeste mensen niet veel zeggen. Maar van 'Beirken de garçon' en van 'Liesken toarte' (beiden rechts op de foto) zal menig Eeklonaar wel al gehoord hebben en sommigen hen wel goed gekend hebben. Hun café Picasso was in 'Het Rootjen' op de Markt hier in Eeklo. Alice dankt haar bijnaam 'toarte' aan de periode dat zij bij bakker Gustaaf Geirnaert (vooraan in de Molenstraat) werkte. De 'jonge gast' naast Alice op de foto lijkt mij op een op dit ogenblik bekende Eeklonaar. Of ben ik mis?

Nieuwe info: de man naast Lieske is inderdaad Patrick Ysebaert. De andere (met krullen) is Pierre Van Hee. Beiden waren ze in de jaren 80 verantwoordelijk voor de produktie van de bekende toneelstukken "Mielken" en "Het sleutelgat.

De werken in de Peperstraat schieten goed op. De baan is al met een soort verharding bewerkt en ligt gereed om gegoten te worden. Waarschijnlijk zal men wachten tot de werken volledig klaar zijn. Er moet op het einde nog een stuk riolering gelegd worden en dan zal alles in één keer geasfalteerd worden.

Bij een kort fietstochtje deze namiddag zag ik even voorbij het fietsbrugje deze waterloop. Samen met de oude boom krijgen we wel een mooi zicht. Helemaal rechts is de Expresweg.

Het terrein op de Dullaert hier in Eeklo ligt er verlaten en triest bij. Wat eens een mooi project was lijkt nu een hopeloze zaak te worden. En dit allemaal voor een vervuild stukje waterloop waar men er schijnbaar niet uitkomt wie de vervuiling moet (zal) betalen.

Ook de Kerkstraat krijgt stilaan haar definitieve vorm. De rioleringwerken zijn gedaan en ook hier is men al bezig met de voetpaden en de baan te herleggen.

De heraanleg is met de nodige verkeerremmers en de treinsporen zijn in een bedje van tarmac gegoten (mooi gezegd hé) zodat het aangenamer rijden zal zijn. Zeker met de fiets.

Rechts kan men zien dat er op het voetpad al een verharding is aangebracht. De andere kant zal voor deze week zijn. De foto's zijn van vrijdagnamiddag.

De werken juist over de brug in de Peperstraat schieten goed op. De buizen zitten allemaal in de grond en men is al goed bezig met de baan terug aan te leggen. Het ziet er allemaal een beetje smal uit maar dat hebben we ook gedacht toen de Peperstraat veranderd werd. We zien wel.

Het is alsof men nu pas het goede (bouw)ritme vast heeft. Op vele plaatsen ziet men veel verandering. Zoals hier aan het Krugercomplex waar men bijna aan de tweede 'statie' zit.

Men moet niet zo ver buiten het Eeklose centrum gaan om nog een beetje ongerepte natuur tegen te komen. Bij een wandeling in het Galgenhof kan men dit allemaal zien.

Op dit moment is men bezig met het terugleggen van de treinsporen aan de Kerkstraat hier in Eeklo.Terug een hele klus want alles moet 'pas' liggen. Zowel in de lengterichting als in de hoogte moet het juist zijn. Zo te zien schieten de werken goed op en zullen binnenkort de treinen terug kunnen passeren.

Gisterenavond werd zoals voorzien het kunstwerk, dat de naam "Oog voor Eeklo" kreeg, op het rond punt aan de watertoren hier in Eeklo officieel ingehuldigd. In bijzijn van de weduwe en familie John Buyck werd door burgemeester Loete ook de gedenkplaat onthuld. Ook de ontwerpster mevr. Hilde Van Sumere was aanwezig. Zoals u op de gedenkplaat kunt zien werd dit kunstwerk door de heer John Buyck aan de stad Eeklo geschonken voor zijn 75ste verjaardag.

Weduwe John Buyck (in het zwart) naast ontwerpster Van Sumere (met hoed) waarna ze samen met oud burgemeester Matthijs en huidig burgemeester Loete de inhuldiging officieel maakte, op de dag dat de heer John Buyck 76 jaar zou geworden zijn.

krijgt een naam. Hier in Eeklo heeft men de laatste weken schijnbaar ijverig bezig geweest om alles een naam te geven. Nu wordt donderdag 26 februari om 19.00 uur het kunstwerk "Oog voor Eeklo" op het rond punt aan de watertoren officieel  onthuld door de weduwe van industrieel en ereburger John Buyck. Het is een ontwerp van mevrouw Hilde Van Sumere en werd vervaardigd door Victor Buyck Steel Construction. Het werd door de heer John Buyck, ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag, aan de stad Eeklo geschonken.

veldrit van het seizoen werd gereden in Eeklo. Met winnaar Niels Albert was iedereen tevreden en mochten de organisatoren terug een pluim op hun hoed steken voor het voortreffelijke werk dat ze geleverd hebben.

Foto's Jörgen Lammens

Zoals het was voorzien is men vandaag begonnen aan het verwijderen van de treinsporen in de Kerkstraat. Dit was geen één-twee-drie job en het viel ook allemaal wat tegen.

Zo was er maar één kraan voorhanden (er waren er twee voorzien) en kon die ene kraan de 38 meter lange sporen niet optillen.

Zo was men verplicht de sporen door te slijpen. Na een tijd gaf de slijpmachine echter de geest en moest men een andere halen. Men sprak van vrijdag de 13e maar die is al voorbij.

Normaal worden de sporen en de bielden er in één keer uitgetrokken. Door de tegenslagen besloot men de bielden van de sporen te scheiden wat dan ook een langere tijd zal vragen om de sporen terug aan te leggen.

Na de 'winterstop' is men terug aan de bouwwerken begonnen. Zoals op de Markt waar men schijnbaar van plan is de verloren tijd vlug in te halen.

Na een lange stille periode komen de werken stilaan terug op gang. Hier wordt in de K.Albertstraat een parking aangelegd waar vroeger het oude 'klooster' stond. Deze parking is bestemd voor het ziekenhuispersoneel waardoor er op de grote parking op de Moeie plaatsen zullen vrijkomen.

Dit gebouw van 'over d' ijzers' heb ik deze zomer al eens op foto gezet maar dan in vooraanzicht. Nu de bomen aan de zijkant kaal zijn en er vorige week enkele mooie dagen waren heb ik nu ook de zijkant op foto gezet.

Dinsdag 3 februari was het 50 jaar geleden dat Buddy Holly overleed bij een vliegtuigcrash. In dat zelfde vliegtuig kwamen ook Ritchie Valens (La Bamba) en The Big Bopper (Chantilly Lace) om het leven. Dit ongeval was een grote tragedie in het rock & roll gebeuren. Buddy was amper 22 jaar toen hij overleed maar al zeer succesvol en met een heel eigen stijl. Hij was ook een van de eersten die, zoals wij dat noemen, de 'elektrische gitaar' (een Fender Stratocaster) introduceerde en zo het rock & roll naar een hoger niveau tilde. Samen met zijn groep The Crickets maakte hij op heel korte tijd veel platen en die blijven de dag van vandaag bij velen nog zeer geliefd. In 1971 schreef Don McLean het nummer American Pie dat een berschrijving is van de dood van Buddy Holly en de evolutie van de muziek in de jaren na zijn dood. Een bekende zin uit dit nummer zorgde ervoor dat 3 februari 1959 bekend staat als "The day the music died".