Iets later dan voorzien is gisteren het wegdek gegoten in de Guldensporenstraat. Iedere keer blijf ik verwonderd hoe men met zulke zware machines zo nauwgezet kan werken.

Zoals het tegenwoordig meestal gedaan wordt is de Guldensporenstraat voorzien van de nodige asverschuivingen. De voetpaden moeten nog aangelegd worden maar dat kan vlug gaan.

Iets mindere route deze keer (het kan niet altijd beter zijn) in de streek van het Donkmeer. Om te starten rijden we voorbij het Donkmeer en aan de rechtse kant is er een parking waarlangs de route passeert. Met de kaart Scheldeland (Langs Schelde en Dender) volgt men:
september 2017, bijna alle fietskaarten zijn vernieuwd en de hier gebruikte nummers kloppen niet meer. Gelieve de laatste nieuwe kaarten te gebruiken aub. Waarom de route minder 'punten' krijgt is vooral door de mindere staat van het wegdek. Er zijn heel veel putten en stukken waar de baan kapot gereden is. Ook is het op sommige plaatsen uitkijken voor de nummers die niet altijd op de meest logische plaatsen staan.

Ook een beetje van alles in deze route. Op de buiten, langs de Schelde en het Donkmeer.

Hier komt de overzet ons halen en rijden we daarna een eindje langs de spoorweg.

Heel lang geleden zag de hoek van de Boelare er zo uit. Het standbeeld van Ledeganck stond toen nog in het midden van het kruispunt. Het ziet er allemaal toch zo rustig uit.......

De werken op de hoek van de Boelare en de Molenstraat worden tegenwoordig "de put" genoemd. En het is een serieuze put en naar het schijnt moet men nog dieper. De werken liggen wel veel stil. Ook gisteren als ik deze foto's nam was er niemand te zien.

Vooraan in de Boelare, waar vroeger Prestige Sport was, zijn alle plakborden van Te Koop verdwenen en was Eandis vorige week bezig met de voorzieningen af te koppelen. Wat waarschijnlijk wil zeggen dat dit gebouw binnenkort zal afgebroken worden.

Met de fietsnetwerkkaart Brugse Ommeland Noord had 't vrouwtje terug een mooie route gemaakt die ons naar Brugge brengt en we eerst een tijdje langs het kanaal Gent - Oostende rijden waarna we landinwaarts trekken om dan via Damme terug te rijden langs de Damse Vaart richting Brugge. Het werd een heel mooie gevarieerde route en op het einde stond er 50 km op onze teller. Het is zeer vlak en er zijn mogelijkheden genoeg om iets te drinken. We namen de start in Brugge waar langs de Damse Vaart wel een parkeerplaats te vinden is. Men is daar al op de route en aan de verkeerslichten ziet men het eerste nummer staan. De nummers zijn : 2→1→4→63→65→57→49→50→68→71→72→96→97→99→70→69→7→6→5→3→8→15→14

13→10→2

In Brugge rijden we onder de spoorweg door en komen we vlug aan het kanaal.

Het is aan de Stalhille brug waar we het kanaal verlaten. Deze brug wordt op een speciale manier opgelaten om de boten te laten passeren.

Iets buiten Brugge komen we in het Beisbroek bos waar een natuurcentrum staat. Hier worden ook weerkundige metingen gedaan. Op dezelfde plaats staat, volgens de tariefkaart, het mooiste terras van Brugge "Het Koetsenhuis" waar we een glas dronken.

We rijden steeds in een natuurlijk gebied waarna we het Kasteel van Tillegem aandoen. Iets verder rijden we dan richting Damme allemaal op heel rustige wegen.

In Damme rijden we over het brugje om dan langs de Damse Vaart terug tot in Brugge te rijden. We kwamen de Lamme Goedzak tegen, een boot die vaart tussen Brugge en Damme.

In Brugge rijden we een stuk langs de kleine ring waar men vanop de brugjes mooie zichten heeft.

Waarschijnlijk zal het geduld van de bewoners van de Guldensporenstraat en omliggende straten binnenkort beloond worden. Volgens de laatste gegevens zou men maandag starten met het gieten van de baanvakken. Maar zo te zien is er daar nog veel werk.

Daar ik momenteel van verschillende mensen info en foto's krijg van ons oud Eeklo en ik onder impuls van Julien Van De Genachte het Eeklose archief ben binnen gedoken (voor iedereen toegangkelijk trouwens) kom ik met één artikel per week te kort om u kleine stukjes te tonen uit de Eeklose geschiedenis. Dus zullen er vanaf nu een paar artikels meer per week komen uit de oude doos.

Met de laatste ballonmeeting nog in het achterhoofd ging ik eens op zoek wanneer de eerste ballon hier ooit in Eeklo is opgestegen. Het document hierboven is een aanvraag aan het stadsbestuur (toen nog gemeenteraad) van in 1903. De eerste ballon ging op ter gelegenheid van de kermisfeesten in 1889.  Er was de Gazette van Eecloo, maar De Eecloonaar bestond al langer. In de Gazette van Eecloo stond het volgende artikel te lezen. In de gemeenteraad van 27 juli 1889 werd het volgende besloten : Door de kommissie voor de kermisfeesten, door den Gemeenteraad benoemd, was besloten eene luchtvaart te geven. Daarop is de vermaarde luchtreiziger Glorieux hier gisteren met de kommissie komen onderhandelen. Men is afgesproken, dat de heer Glorieux hier, den zondag der kermis, om 5 uur namiddag, op de Groote Markt in zijnen luchtbal 't Hirondelle opstijgen en onder de luchtbal hangend gymnastische kunsttoeren verrichten zal.

Als dan op 1 september 1889 de ballon was opgegaan verscheen een paar dagen later in de Gazette van Eecloo dit artikel : Nooit heeft onze kermis meer volks aangetrokken. Zonder te spreken van zondag, dat de Groote Markt niet al de nieuwsgierigen plaatsen kon die naar de luchtvaart van M. Glorieux waren komen kijken, is de kermis zeer levendig geweest. Het prachtigste weder heeft niet opgehouden haar te begunstigen. Enkel eene spijtige uitzondering op den regel : de regen heeft het concert van de fanfaren Amicitia en het concert van De Vereenigde Vrienden onderbroken.

Deze foto dateert uit de twintiger jaren. In de volksmond werd dit een "lobal" genoemd (vervorming van "luchtbal" of "lochtbal"). Deze attractie kwam later regelmatig voor op het kermisprogramma en is heden ten dage uitgegroeid tot een heel bekende balloonmeeting.

Vorige week kwam het nieuws dat Leon Van Renterghem op 77 jarige leeftijd na een slepende ziekte overleden was. Leon was de uitbater van café De Reisduif in Hansbeke welke door Johan Verminnen bezongen werd en zo bekendheid verwierf. Ook werd het café bekend omdat het daar niet al te proper was. Meestal werd daar uit flesjes gedronken en lagen de kroonkurken op de grond. Wat er nu met het volkscafé zal gebeuren is nog niet geweten.

Hier zien we Leon op zijn 'erve'. Het is ongeveer een jaar geleden dat ik Leon ging opzoeken (zie archief 10/2008) en een babbelken deed met hem. Hij wou echter niet op de foto met zijn 'werkkleren' aan. Ik moest maar eens terug komen de zondagnoene. Het is er jammer genoeg niet meer van gekomen......

        Vandaag is het al 5 jaar geleden dat ik moest afscheid nemen van mijn goede vriend, Cyriel.

In het jaar 1958 deed de in Eeklo bekende tabakshandelaar Jan Cornand een aanvraag om de zijgevel aan zijn woning op de hoek van de Kerkstraat met de Lijnendraaierstraat te veranderen.

De oude zijgevel zoals hij in 1958 was.                 En nu ziet deze gevel er zo uit.

De grootste verandering kwam er echter in 1975 toen de familie Dutordoir er zijn apotheek vestigde en er nog steeds is. De oude foto werd mij door mevr. Dutordoir geleend waarvoor dank.

Als we van de fietsroutes die we dit jaar gedaan hebben een voorkeurslijst moeten maken zou deze toch wel in de top drie belanden. Een heel rustige en gevarieerde route waar zowel op de boerebuiten, in het bos en langs het water gereden wordt. Om te starten rijden we naar St.Joris waar we onder de Leopoldsbrug parkeren en we zo al op de route zijn. Er waren geen problemen met de nummers en op de kaart Brugse Ommeland zuid stippelden we uit : 96→97→30→29→31→32→28→26→27→86→87→71→72→89→91→88→99→96 en hebben op het einde van de rit ongeveer 40 km afgelegd.

Het eerste waarvoor de remmen werden dichtgeknepen was een toevallige ontmoeting met een hele collectie old-timers waarvan ik er hier toch enkele wil tonen. Er waren prachtige exemplaren bij.

We rijden een hele tijd door het Lippensgoed Bulskampveld. Op het terras van "d'Halve Maene' gingen we een kleinigheid eten. Deze gerenoveerde hoeve was de geboorteplaats van cyclocross wereldkampioen Bert Vermeire.

Zeer rustig rijden langs het kanaal. Het goede weer deed er ook veel aan om er een geslaagde rit van te maken. Heel veel zon en niet te veel wind. Meer moet dat niet zijn voor ons.

Ver op het einde van de rit moeten we terug het water over en we deden dat op het mooie nieuwe fietsbrugje dicht bij Beernem. Deze brug valt op door zijn speciale constructie. De volledige brug wordt maar door één 'arm' gedragen en alles is met zware kabels aan elkaar verbonden.

                                   Van op het brugje maakte ik dan nog deze foto.

  Foto's genomen van op de brug in de Peperstraat.

Deze maal verplaatsen we ons naar de Koning Albertstraat waar in de loop van de jaren wel het een en ander veranderd is. Het was op 20 april 1950 dat de voorzitster van de V.Z.W.D. Gesticht H.Vincentius a Paulo een bouwaanvraag indiende om het bouwen van een "hospitaal voor mannen en vrouwen" (veranderingen en nieuw deel) zoals letterlijk op de aanvraag staat. Vele jaren was dit de kliniek van Eeklo (later omgebouwd tot een bejaardenhuis)  maar het werd te klein zodat besloten werd een nieuwe kliniek te bouwen, de huidige die aan de achterkant staat. Nu is men al bezig met de plannen om terug een nieuwe kliniek te bouwen.

Het oude hospitaal is al een hele tijd geleden afgebroken maar het is nog maar enkele maanden geleden dat de parking, die nu in de plaats is gekomen, afgewerkt werd. Nu is wel de oude kapel zichtbaar die vroeger achter het hospitaal verborgen zat.

Vijftig meter verder maar 6 jaar later, 1956, dient Matthijs A. een aanvraag in om het "aanbrengen v/e winkel in plaats van poort". Iedereen uit Eeklo weet dat dit hier om de platenwinkel van 'Mattijzes' gaat. Zij waren de pioniers van de platenverkoop in Eeklo. In deze lange smalle winkel kocht ik mijn eerste plaatje. Na vele jaren werd ook dit te klein en verhuisden de 'Mattijzekes' naar een nieuw pand op de Markt. Links van de poort ziet men nog de winkel van pattisier De Keyser die hier in Eeklo wereldberoemd was voor zijn lekkere taarten.

Dit gebouw staat er nu zo bij. Na de platenwinkel kwam er een computerwinkel in de plaats en ho ironie, hier kocht ik mijn eerste computer. Deze zaak verhuisde daarna naar de Molenstraat. Zoals u ziet hangt er een aankondiging aan dat dit pand en, indien er geen bezwaren zijn, zal het binnen korte tijd afgebroken worden. Hier zal ook een appartements- gebouw komen.

Het is vandaag 40 jaar geleden dat het legendarische muziekfestival in Woodstock van start ging. Voor alles te beschrijven wat daar gebeurd is zou ik u te lang aan uw pc kluisteren en dat is de bedoeling niet, maar dit zo maar laten voorbij gaan wil ik ook niet. Men mag niet vergeten dat muziek toendertijd veel invloed had op de jeugd en we in volle flower power tijd waren.

Via deze affiches hoopten de organisatoren toch een 10.000 man naar hun festival te krijgen. Het werden er echter een half miljoen (500.000). Sommige bronnen spreken zelfs van nog meer maar in alle geval het waren er veel, heel veel.

Er was zo een grote volkstoeloop dat men aan de ingang het volk niet kon stoppen en bijna iedereen gratis over de draad sprong.  Er ontstond een enorme verkeerschaos en de White Lake Road kwam volledig dicht te zitten. Dit was nog nooit gebeurd. Iedereen liet op de duur zijn auto gewoon staan en ging te voet verder. De artiesten die moesten optreden konden er ook niet geraken en er werden helikopters ingezet wat dan heel storend was bij de optredens. Om het kort te houden, het werd een complete overrompeling waarop de organisatoren helemaal niet voorzien waren. 

De Woodstock bus die achteraf wereldberoemd zou worden en ook het VW busje waar er later honderden zijn van nagemaakt. Het festival werd dan ook nog geteisterd door een enorme regenvlaag zoals men ze alleen in Amerika ziet. Ook daar was niemand op voorzien en werd de festivalweide een hele grote modderpoel. De aanwezigen namen het allemaal nogal goed op en maakten er het beste van.

De betreurde Janis Joplin en Jimi Hendrix waren twee artiesten van de prachtige affiche welke de organisatoren in elkaar hadden gebokst. Met namen als Joan Baez, The Band, Canned Heat, Joe Cocker, Creedence Clearwater Revival, Tim Hardin, Jefferson Airplane, Santana, Sly and the family Stone en The Who en nog vele andere was het concert uniek.

Ondanks het gebruik van alcohol en drugs was er weinig misdaad en geweld op het festival. In Love and Peace werd er echt geloofd in die tijd. Ook werden er op het festival twee baby's geboren wat nu waarschijnlijk ondenkbaar is. Dit festival heeft zijn invloed gehad op de samenleving en zal ook door het vele documentaire materiaal dat er is nog door vele generaties verder onthouden worden.

Waarschijnlijk zijn er velen onder u die van het bestaan van dit speelgoed niet weten. Maar er zullen er ook wel bij zijn die kunnen zeggen : kijk zo heb ik ook nog iets gehad toen ik klein was. Zoals het blokkendoosje en het gereedschapskistje. Men zou er van verstomd staan hoelang dat Lego al bestaat en voor de meisjes waren deze poppen de mooiste. En voor de jongens was een collectie Matchbox een must en deze die het knutselen al in zich hadden kozen voor Meccano. Daar zouden de kinderen van nu niet content meer mee zijn denk ik......

Als in 1953, op 25 januari, de heer Dekoninck Ch. uit Ichtegem bij het Eeklose stadsbestuur een aanvraag indiende om "het bouwen van een winkel huis" op de hoek van de Markt met de Boelare was men er in die tijd waarschijnlijk niet van bewust dat dit toch een heel ingrijpende verandering zou worden. Dit was een van de winkels die een moderner uitzicht aan Eeklo zou geven en de trend zette naar de vernieuwing in het Eeklose stadscentrum. Let op het verkeerslicht op de hoek. 

Nu staat het huis dat in 1953 gebouwd werd, met de enkele weken geleden opgekuiste voorgevel, er zo bij. Nog steeds kan dit gebouw 'met zijn tijd mee' en geeft geen indruk van ouderwets te zijn. Ook de naam van de winkel, kledij Dekoninck, werd al die jaren behouden.

Ver op het einde van de Molenstraat, in de oude gebouwen van Locufier, wordt langzaam maar zeker het ontwerp van deze verbouwing duidelijk. Zoals al gezegd worden hier burelen gemaakt. Maar bij ieder bureel is een stockruimte voorzien.

Ook wordt er voor het personeel die hier zal werken alles voorzien. Keuken, douches enz. In de grote opslaghall zijn er nieuwe spanten aangebracht maar voor de rest zijn de oude gebleven en al helemaal gerestaureerd. Dit zal toch wel een uniek kader geven aan deze burelen.

Dit zijn dan de eerste burelen die afgewerkt zullen worden. De ramen zijn geplaatst. Ook hier kan men zien dat het uitzicht van de oude fabriek behouden blijft. Ook het dak blijft zoals het was en zal voor een speciale lichtinval zorgen in de burelen.

Nu lijkt het in de Peperstraat opeens wel te kunnen. Deze morgen was ben bezig met gieten van de toplaag. Volledig gedaan is het daar nog niet want nu staat de Moerstraat op het programma. Vanaf 10 augustus t.e.m. 16 oktober wordt er gewerkt vanaf de Moerstraat tot de Eerstestraat.

Wetende dat men juist over de brug de baan aan het gieten is. Hier zijn deze hardleerse bestuurders al twee verbodstekens voorbij gereden dat ze niet door mogen. Gevaarlijke soort, die blinde chauffeurs.

Op het rond punt aan de watertoren was men gisteren (en vandaag) bezig met het onkruid te verwijderen. In de volle zon en temperaturen van rond de 25°, ik ben geen kandidaat om te helpen.

Er is een tendens van terug meer in zwart-wit foto's te nemen. Geef mij maar kleur.