Als Claeys Arseen op 22 februari 1958 een aanvraag indiende was het om in de Cocquytstraat  een woonhuis te herbouwen. Gevel aangepast aan het nieuw te bouwen appartement ernaast, waaronder een doorgang naar te bouwen autobergplaatsen, 10 stuks. Dit zoals letterlijk op de bouwaanvraag staat.

En zo staat dit er nu bij. Nadien is er waarschijnlijk niet veel meer veranderd. Alleen staan er nu wel iets meer dat 10 autobergplaatsen.

Nog een foto waar ikzelf bij sta. Dit is de miniemenploeg van Fc Eeklo begin de jaren '60.

Foto De Coeyer Guido

De Eeklose Markt is door de jaren helemaal anders geworden. Enkele gebouwen zijn echter nog altijd bewaard gebleven.  Er staan echter terug enkele projecten op stapel waardoor er toch oude gebouwen zullen sneuvelen. Het Middenstandshuis zal echter de dans ontspringen. Het is nogal een duistere foto en wie het niet goed kan zien is dit de huidige Leffe café op de hoek van de Markt en de Stationsstraat. Toen waren de terrasjes schijnbaar nog geen druk bezochte plaatsen. Het gebouw zelf is op enkele aanpassingen na nog altijd hetzelfde.

Nu is het op de Eeklose Markt het ene terrasje naast het ander. Maar zoals men ziet is aan het gebouw zelf niet veel veranderd. De boompjes stonden er vroeger ook niet.

Toen Noël Foré in 1959 Parijs - Roubaix won stond wielerminnend  Eeklo een beetje op zijn kop. Ook bij de jeugd ging dat niet ongemerkt voorbij. We gingen bijna allemaal 'coureur' worden. In de Broederschool kwam onze 'meester', broeder Concordius, op het idee om een bezoek te brengen aan de winnaar van Parijs-Roubaix. We reden met de fiets naar 'Veldekesbrug' waar Noël woonde. In het terug naar school rijden had de broeder gevraagd om rustig en kalm te rijden. Samen met een paar anderen had ik dat schijnbaar niet goed gehoord en langs het 'Leiken' werd er 'gedemarreerd'. Wie als eerste aan de school kwam weet ik niet meer maar het bezoek aan Noël Foré zal ik nooit vergeten....

Foto Norbert De Waele

Ook aan deze café, St. Hubert, in de Raverschootstraat is er door de jaren heen niet veel veranderd. Ook de naam is nog steeds dezelfde. De foto zou van begin de jaren '80 zijn.

Men moet goed kijken om de verschillen te zien. De ventilator boven de deur is verdwenen en met een ander biermerk zijn dit (van buiten) de opvallenste veranderingen. Het voetpad lijkt in andere stenen gelegd te zijn maar de verlichtingspaal staat nog pal op dezelfde plaats.

Vooraan in de Boelare, waar vroeger Prestige Sport was, zijn alle plakborden van Te Koop verdwenen en was Eandis vorige week bezig met de voorzieningen af te koppelen. Wat waarschijnlijk wil zeggen dat dit gebouw binnenkort zal afgebroken worden.

In het jaar 1958 deed de in Eeklo bekende tabakshandelaar Jan Cornand een aanvraag om de zijgevel aan zijn woning op de hoek van de Kerkstraat met de Lijnendraaierstraat te veranderen.

De oude zijgevel zoals hij in 1958 was.                 En nu ziet deze gevel er zo uit.

De grootste verandering kwam er echter in 1975 toen de familie Dutordoir er zijn apotheek vestigde en er nog steeds is. De oude foto werd mij door mevr. Dutordoir geleend waarvoor dank.

Als in 1953, op 25 januari, de heer Dekoninck Ch. uit Ichtegem bij het Eeklose stadsbestuur een aanvraag indiende om "het bouwen van een winkel huis" op de hoek van de Markt met de Boelare was men er in die tijd waarschijnlijk niet van bewust dat dit toch een heel ingrijpende verandering zou worden. Dit was een van de winkels die een moderner uitzicht aan Eeklo zou geven en de trend zette naar de vernieuwing in het Eeklose stadscentrum. Let op het verkeerslicht op de hoek. 

Nu staat het huis dat in 1953 gebouwd werd, met de enkele weken geleden opgekuiste voorgevel, er zo bij. Nog steeds kan dit gebouw 'met zijn tijd mee' en geeft geen indruk van ouderwets te zijn. Ook de naam van de winkel, kledij Dekoninck, werd al die jaren behouden.

Voor ons zondags rubriekje ben ik eens in een oud fotoalbum van mijn moeder gaan neuzen. Deze foto kwam ik tegen van de 4e klas in de Broederschool bij meester De Martelaere, een streng maar correct man. Waarschijnlijk zijn we hier nog in 1958. Enkele van deze jongens heb ik nooit meer terug gezien. Sommige ziet men soms nog wel in Eeklo, anderen zijn dan waarschijnlijk elders hun geluk gaan opzoeken. Ook zijn jammer genoeg een paar van deze jongens er niet meer bij. Enkele namen ontsnappen mij maar de meeste herken ik nog goed.

Voor ons retro rubriekje verplaatsen we ons naar de Molenstraat waar ver op het einde van de straat café Blacky was. Deze café bouwde zich echter door de jaren heen geen al te beste reputatie op maar bleef ondanks alle perikelen wel lang bestaan. De laatste jaren stond het er een beetje vervallen bij.

Op deze foto van verleden week ziet alles er terug fris uit. 'Den Blacky' kreeg ook een nieuwe naam die luistert naar Sarah's bar.

Met deze foto zijn we op de Markt in het jaar 1900. Dit is het gebouw waar nu café De Gouden Pluim is. Als we een vergelijking maken met nu is er daar ook niet veel aan veranderd. Het 'blinde' raam boven de deur is er nog steeds. Let ook op de 'blaffeturen' die waarschijnlijk meer als fantasie gebruikt werden want dat naast de voordeur is heel wat kleiner dan de andere.

Zo staat De Gouden Pluim (De Pluime wordt hier gezegd) er nu bij. Zoals men ziet is er weinig anders dan de oude foto. Alleen is het 'blinde' raam nu dicht gemetseld en zijn de 'blaffeturen' verdwenen. Ook wanneer het juist café geworden is weet ik niet. Als er lezers zijn die nog meer info hebben laat het aub weten via de reageerknop onder het artikel.

Hier zijn we dan rechtover de kerk. De hoek van De Gouden Pluim kan men nog juist zien op het einde van dit 'rootjen'. Ter hoogte waar deze huisjes hier nog staan zijn er nu de nieuwe  openbare toiletten.

Waarschijnlijk zal deze foto bij sommigen nog jeugdherinneringen oproepen. Menig jeugdig Eeklonaar heeft hier nog veel uurtjes gesleten. Er werden grootse plannen gesmeed voor de toekomst en veel 'koppelkes' hebben hier hun eerste contacten gelegd (en gehad). Als de Parochiale Werken Eeklo op 28/11/1961 een aanvraag indienden voor het "verfraaien van de voorgevel en binnenin veranderingen" werd deze foto bij het dossier gevoegd.

Het was het jaar na de Expo, 1959 dus, dat de heer H. Van De Kerckhove besloot zijn winkel in groenten en fruit op de hoek van de Zuidmoerstraat en de Visstraat te vernieuwen. Herman, die ik goed gekend heb, zou zich opwerken tot groothandelaar in groenten en fruit. Menige winkels en restaurants in de streek behoorden tot zijn klanten. Ook zou Herman zich in de Eeklose biljartclub zeer verdienstelijk maken.

Zo ziet het er nu uit. Het is al lang geen winkel meer. Na het overlijden van Herman werd de zaak overgenomen en verhuist naar de hoek aan de overkant van de straat waar er nog steeds in groenten en fruit gedaan wordt.

Alain Deschamps is vandaag in Frankrijk schielijk overleden.

Aan de familie mijn oprechte deelneming.

Het is ook al van 1949 geleden dat mr. Herman De Buscher een bouwaanvraag indiende om op het einde van de Boelare (aan de spoorweg) een autobergplaats te bouwen. Tot op heden zijn die 'garageboxen' er nog maar zijn er in de loop der jaren wel wat veranderingen aangebracht. Helemaal rechts ziet men planken staan van houthandel Thaets  waar de jongste zoon lang mijn maat is geweest. Nu is daar aluminium Lippens.

Hier ziet men aan de rechtse kant de de garageboxen zoals ze er nu bij staan. De bomen en struiken zijn er nog niet op de oude foto. Op de rechtse foto de binnenkoer van de boxen waar er vroeger geen asfalt lag. Toch hebben we daar uren versleten en ik weet niet meer hoeveel rondjes gedraaid met onze fiets. Het gebouw aan de linkse kant is van aluminium Lippens. Vroeger waren dat ook autoboxen.

Zegge en schrijve : 1949. Op 24 februari van dat jaar komt er bij de Eeklose stadsdiensten een bouwaanvraag binnen van de heer Laude Pierre, Directeur-général S.A. Peignage d'Eecloo, om op de hoeken van de Moeie en de IJzerstraat 2x5 woonhuizen te bouwen. Op de bovenste foto de moment van aanvraag, op de onderste hoe de hoek Moeie - IJzerstraat er woensdag uitzag.

Het was Roger Rijckaert die op 02/12/1958 een bouwaanvraag indiende om de apotheek vooraan in de Boelare, die hier nog te zien is, om te bouwen naar een winkel voor naaimachines. Roger woonde toen een heel eind verder in de Boelare, straat waarin ik geboren ben, en verhuisde dus later naar hier vooraan waar hij nu nog altijd woont. De winkel die men rechts op de foto ziet is voedingswaren Baeten. Het is trouwens mr.Baeten die men in het midden van de foto ziet met zijn strakke kiel aan die in een typische houding zijn steeds uitdovende sigaret terug aansteekt.  Naast de apotheek is er de winkel van Meinrad Verschoote ook wel 'pier-re-bijn' genoemd. Daar kon men alles kopen om mee te werken : hamers, beitels, toernaviezen, nagels, vijzen, zagen enz. ge kon niet denken wat daar allemaal in die winkel lag. En 'Verscheutsjen' wist alles op een prik liggen. Daar dan naast nog een stuk van juwelier De Schrijver.

Ietsje vroeger, 1954, had juwelier De Schrijver een aanvraag gedaan om zijn winkel te veranderen. Deze foto is in feite een verlenging van de bovenste. Rechts ziet men beter de winkel van ' Verscheutsjen' en ziet men de zagen hangen. Links van De Schrijver ziet men het poortje van de drankhandel Desire Naessens.

Dit jaar wordt de Mini 50 jaar. Toen dit wagentje in 1959 uitkwam veroorzaakte het een ware revolutie in de autowereld.

Het was ontwerper Alec Issigonis die dit wondere ding van amper 3 meter lang op de tekentafel schetste. Hij was de eerste die er aan dacht om de motor dwars voorin te leggen en de voorwielen de auto te laten aandrijven. Zo nam het motorcompartiment de minste plaats in en kon hij, ondanks de kleine afmetingen, van binnen veel ruimte maken. De eerste jaren werd het wagentje onder Morris Mini en later ook als Austin Seven uitgebracht. Ook in België kende de Mini redelijk succes en is tot op heden nog altijd een mijlpaal in de autogeschiedenis.

Om de prijs zo laag mogelijk te houden was er van luxe niet veel sprake bij de Mini. Een stuur, een summier dashbord en enkele pedalen waren genoeg om van het rijplezier, dat dit karretje toch wel bracht, te genieten. Op het dashbord ziet men de motortemperatuurmeter links, de snelheidsmeter en de benzinemeter centraal, rechts ziet men de ampèremeter (toen nog standaard). Bij de knopjes was een choke, een hendel om de verwarming (zwart gedeelte onderaan) aan en af te zetten, een knopje voor de lichten en eentje voor de ruitenwissers. In het midden het contact/starter sleuteltje. Het hendeltje voor de pinkers is aan het stuur maar hier onzichtbaar, het zit juist achter de stuurspaak. Voor de claxon duwde men op het embleem in het midden van het stuur. Die andere meter dat men ziet is een achteraf bijgezette toerenteller. En daar deden we het mee en alles lukte prima. Ook sportief liet de Mini zich niet onbetuigd en won drie maal de Rally van Monte Carlo.

Maar ziet hoe erg het leven zou zijn voor onze arme Mini. Tussen de moderne jeeps en andere suv's is er geen plaats meer voor het autootje dat in zijn jeugd menig hartje sneller deed slaan......

Bij het neuzen in de Eeklose geschiedenis kwam ik de Heldenlaan tegen. Dit is de huidige Molenstraat. Daar ik van het bestaan niet af wist deed ik navraag en hierbij het antwoord. Met dank aan Guido.

Het was op 22 februari 1960 dat de Belgian Shell Company met zetel te Brussel bij het Eeklose stadsbestuur een bouwaanvraag indiende om een "dienststation met woning" te bouwen aan de Steenweg op Gent, nu de Gentsesteenweg. Het was achter deze haag dat de grond lag om deze bouw te realiseren.

Er was een klein probleem. De ingang van voetbalclub Kfc Eeklo moest verlegd worden. Men kwam daar schijnbaar goed uit en de oprit naar het voetbalveld werd gewoon naast de nieuwe werf gelegd. Ondertussen is dit ook al lang verdwenen en zit de Eeklose voetbalploeg al vele jaren op de Zandvleuge. Hier aan de Gentsesteenweg gingen de vrijgekomen gronden van het voetbalterrein verkaveld worden. Tot op heden is daar nog niets van in huis gekomen. In het café naast de ingang van het voetbalterrein woonde de familie Gaston Lievens. Hij zou later nog een collega van mij worden toen ik begon te werken.

En hier is dan het eerste moderne 'pompstation' dat Eeklo een 50 jaar geleden rijk was. Met twee pompen en een pompje voor de '2takt' brommers. Wie dit in het begin open hield weet ik niet. Misschien zijn er lezers die dit nog weten. Dit gebouw staat er nog steeds en men kan er nog altijd benzine tanken. Nu is het volledig omringd door groen. Door de jaren is er dan een garage bijgebouwd en nu worden er nog altijd auto's hersteld. Vroeger zei men : we hebben getankt bij de Shell. Na al die jaren zijn er nog mensen die spreken van 'de Shell'. Zoals altijd zijn er dingen die blijven hangen.........