Ook aan het huis tegen het Kerkplein schiet men goed op. Het ligt nu al 'in den drogen' zoals men dat zegt als het dak er op ligt.

Het was in februari 1973 dat de Eeklose wielertoeristen club De Flandriëns Krüger het in hun hoofd kregen een recordpoging te doen. Zij gingen een poging doen om met de grootste fiets ter wereld te rijden. En knappe mannen (en vrouwen) zoals ze waren in die tijd is het hen grandioos gelukt.

Uit De Eecloonaar

Bij de bouwwerken vooraan in de Molenstraat zou men de indruk krijgen dat het niet vlug vooruit gaat. Maar toch is men hier al de tweede 'statie' voorbij. Hoe hoog het zal worden weet ik niet maar met nog twee verdiepingen bij zal men er wel zijn denk ik.

Aan de hoek van de Boelare steken ze een tandje bij. De volledige bodem is bedekt met betonijzer. In de nacht van donderdag op vrijdag tussen 22.00 u en 4.00 uur 's morgens wordt alles vol gegoten met beton. Er zullen ongeveer 40 vrachtwagens beton worden gelost. Bij regenweer wordt het beton gieten uitgesteld. De Boelare zal gedeeltelijk afgesloten worden. Op de foto ziet men ook die vooraf gemaakte kader waar ik hier al over sprak. Er zal hier ook een kraan op komen maar dit is al het fundament voor de autolift die hier in dit gebouw zal worden ingebouwd.

Deze maal verplaatsen we ons naar de Roze waar op 11 december 1954 een bouwaanvraag  werd  gedaan door schoenmaker René Van Den Bossche om het verbouwen van de winkelpui. Dit is het huis naast de café die men ziet.

Drie jaar later, januari 1957, vroeg Bruggeman Alfred om een woning te veranderen. Dit is het huis naast diezelfde café maar dan aan de andere kant. Links ziet men de hoe Van Den Bossche zijn verandering had gedaan.

Zo is het nu. Het rode huis is de verbouwing van Bruggeman, het café is ook helemaal veranderd en achter het boomke ziet men nog het oud huis Van Den Bossche waar de gevel behouden is gebleven.

De werken aan de laatste 'slechtste' straat in Eeklo, de Guldensporenstraat, lopen ver op hun einde. Nog wat werk aan de voetpaden. Wat hopen zand en stenen die nog moeten opgeruimd worden en dat zal het zo wat zijn denk ik.

                                     Eind maart is men er (eindelijk) aan begonnen.

                                         Begin oktober kan men terug in de straat.

                                      Zo zag de 'achterkant' van de straat er uit.

                      Zo ziet het er nu uit. Ook werd de H.Consciencestraat mee vernieuwd.

Nu zondag is er naar jaarlijkse gewoonte de Open deurdag van de Eeklose brandweer. Men kan dan al het mooie en moderne materiaal bewonderen waarover men beschikt om branden te bestrijden. Al was men in 1964 fier op de nieuwe wagen die men toen ter beschikking kreeg.

                     Tegenwoordig zien de moderne brandweerwagens er zo uit.

Wat een mooi huis is geworden is de bouw in de Zandvleuge (naast de motowinkel) dat er toch staat in een andere stijl. De vier dakramen en de twee 'balkons' geven dit gebouw wel iets. Er is ook geen voordeur (aan de voorkant).

In de 'de put' wordt er de laatste week goed verder gewerkt. Vrijdag was de schepmachine uit de put verdwenen en bezig de hoop zavel waar ze op stond uit te scheppen.

Nu heeft men een grote plateau gegoten. Dit zou een werkvloer zijn waarop men alles kan klaar maken voor aan de eigenlijke bouw te beginnen.

Dit is zoals u kan zien café Verloren Hoek in de Pieter De Coninckstraat hier te Eeklo. Deze volkscafé kreeg door de jaren heen wel enkele aanpassingen. De deur werd op een andere plaats gestoken, aan de linkse kant werd een feestzaal bijgemaakt en ook aan het interieur werd gewerkt.

Zaterdag hebben echter Theo Vervaet en Jeannine Van Hecke, beiden zijn 77 jaar,  hun laatste pint getapt. Zij tapten hun eerste pint op 22 november 1964 voor de prijs van 7 frank. Voor 3 pinten betaalde men 20 frank bij Theo en Jeannine. Het werd een ontroerend afscheid voor velen. De deuren worden niet gesloten want de zaak is overgenomen door Christelle Slock.

Noteer alvast in uw agenda : 24 oktober 2009 opening van de tentoonstelling over het bekende Eeklose zangkoor Het Lijsternestje. Een 14 dagen durende tento die doorgaat in het Jenevermuseum hier in Eeklo. Later meer details.

Als Claeys Arseen op 22 februari 1958 een aanvraag indiende was het om in de Cocquytstraat  een woonhuis te herbouwen. Gevel aangepast aan het nieuw te bouwen appartement ernaast, waaronder een doorgang naar te bouwen autobergplaatsen, 10 stuks. Dit zoals letterlijk op de bouwaanvraag staat.

En zo staat dit er nu bij. Nadien is er waarschijnlijk niet veel meer veranderd. Alleen staan er nu wel iets meer dat 10 autobergplaatsen.

Nog een foto waar ikzelf bij sta. Dit is de miniemenploeg van Fc Eeklo begin de jaren '60.

Foto De Coeyer Guido

De Eeklose Markt is door de jaren helemaal anders geworden. Enkele gebouwen zijn echter nog altijd bewaard gebleven.  Er staan echter terug enkele projecten op stapel waardoor er toch oude gebouwen zullen sneuvelen. Het Middenstandshuis zal echter de dans ontspringen. Het is nogal een duistere foto en wie het niet goed kan zien is dit de huidige Leffe café op de hoek van de Markt en de Stationsstraat. Toen waren de terrasjes schijnbaar nog geen druk bezochte plaatsen. Het gebouw zelf is op enkele aanpassingen na nog altijd hetzelfde.

Nu is het op de Eeklose Markt het ene terrasje naast het ander. Maar zoals men ziet is aan het gebouw zelf niet veel veranderd. De boompjes stonden er vroeger ook niet.

Wat waarschijnlijk onze laatste route van het seizoen zal geweest zijn werd ook onze langste. De kilometerteller bleef staan op 57 km. Met de kaart Zeeland Walcheren/Noord-Beveland kan u deze rit naar uw eigen gedacht aanpassen. Wij reden de volgende nummers : september 2017,
bijna alle fietskaarten zijn vernieuwd en de hier gebruikte nummers kloppen niet meer. Genieve de laatste nieuwe kaarten te gebruiken aub.

We rijden dus met de auto van Eeklo naar Breskens waar we de 'overzet' nemen en in Vlissingen terug de begane grond bereiken. Als men van de boot komt ziet men het eerste nummer van de route al staan. Ook op deze route is het soms wel uitkijken met de nummers.

De eerste kilometers rijden we langs de zee waar een eindje buiten Vlissingen baggerwerken aan de gang waren. Eens we de zee verlaten rijden we langs rustige wegen tussen velden en bossen. Via Middelburg en Arnemuiden rijden we richting Veere.

Maar in Holland kan men niet ver rijden of men komt terug water tegen. Hier aan het brugje van Veere staat het kanon op de kerk gericht. Ook kan men in Holland niet rijden zonder een mooie molen tegen te komen.

We rijden ook een tijd langs het Veerse meer. Hier was het betrekkelijk druk maar alles verliep vlot. Het is een heel mooie rit en we zijn van plan hem volgend jaar terug te doen. 

Toen Noël Foré in 1959 Parijs - Roubaix won stond wielerminnend  Eeklo een beetje op zijn kop. Ook bij de jeugd ging dat niet ongemerkt voorbij. We gingen bijna allemaal 'coureur' worden. In de Broederschool kwam onze 'meester', broeder Concordius, op het idee om een bezoek te brengen aan de winnaar van Parijs-Roubaix. We reden met de fiets naar 'Veldekesbrug' waar Noël woonde. In het terug naar school rijden had de broeder gevraagd om rustig en kalm te rijden. Samen met een paar anderen had ik dat schijnbaar niet goed gehoord en langs het 'Leiken' werd er 'gedemarreerd'. Wie als eerste aan de school kwam weet ik niet meer maar het bezoek aan Noël Foré zal ik nooit vergeten....

Foto Norbert De Waele

In het Zonneheem zijn het nu open deur dagen. Er is ook een tentoonstelling met cartoons van Eli Prins. Ik ben al gaan kijken en er zitten echt goeie bij.

Toen ik daar kwam was men bezig met petanque waar ik dan ook een kijkje ging nemen. Het gaat er allemaal rustig aan toe en dit lijkt me een mooie hobby.

     Dit lijkt misschien gemakkelijk maar daar zou men zich aan mispakken.

       Maar pas op, het moet juist zijn hé. Wie het dichts ligt wint, zo simpel is het.

In 'de put' zoals de werken aan de hoek van de Boelare genoemd worden de laatste tijd hebben ze eind vorige week een soort plateau gemaakt. Ik vroeg me al af waarvoor dat zou moeten dienen. Dit kan geen steun zijn voor het gebouw. Mijn veronderstelling is dat dit de plaats is waar er een kraan moet komen. Tegenwoordig plaatsen ze de kraan in de liftschacht. Zo kan men de straat zo goed mogelijk vrij houden en blijft de verkeershinder miniem.

Het Provinciaal Technisch Instituut Eeklo (PTI) opende zijn deuren in 1959. De eerste inschrijvingen gebeurden op het Eeklose Stadhuis. Men hoopte op de inschrijving van een 100 tal leerlingen maar het waren er 270.  De school moest nog beginnen en ze was al te klein. Voor het huidige schooljaar zijn er 1123 inschrijvingen.

In 1961 diende de Provincie Oost - Vlaanderen een bouwaanvraag in om het uitbreiden van de school. Dit was nodig want het aantal leerlingen bleef stijgen. Tegenwoordig zijn de avondlessen ook zeer in trek met fietshersteller als populairste vak.

Zo ziet de school er nu uit. Zoals u zelf ziet is er achteraan een volledige blok bijgebouwd. Vooraan zijn de huisjes die er nog stonden (vroeger fruithandelaar Edgard Robert) verdwenen en staat er nu sedert vorig jaar een nieuw gebouw voor het dienstpersoneel en materiaal die in de PTI kringen "villa zonneschijn" genoemd wordt.

Gisteren was er dan de viering van het 50 jarig bestaan van de school. Er waren veel toespraken en de school bruist van ambitie om nog steeds te groeien en het technisch onderwijs naar een hoger niveau te tillen. Woensdag is er dan een samenkomst voorzien voor deze die in 1959 de eerste leerlingen waren in het PTI.

Gisterenavond is ons cultureel seizoen van start gegaan. Het werd een knaller van formaat. We mochten hier in de Eeklose Herbakker de premiere meemaken van Wim Opbroeck en de Dolfijntjes XXL. We hadden Wim en zijn 'bende' vorig jaar bij het Herbakkersfestival al aan het werk gezien en dat kon ons wel bekoren. Gisteren werd het terug een spetterende show waar bij sommige liedjes (kier e kier weere) iedereen recht sprong en met het ritmisch handgeklap de ambiance ten top dreef. Deze keer mocht ik wel foto's nemen (bedankt Veerle) maar was het moeilijk om de camera stil te houden. Maar hier bij toch een indruk.