Als we nog eens terug gaan in de jaren 60 toen het uitgangsleven heel anders was dan nu komen we café's tegen die nu al lang gesloten zijn en er nog alleen herinneringen overblijven.

Deze in vroegere jaren bekende café De Posthoorn, aan 'de statie', was beter bekend onder de naam Bij Slappie wat trouwens ook op de reklame staat. Van hoe de brave man aan zijn bijnaam kwam heb ik verschillende versies gehoord en enkele malen kreeg ik hetzelfde verhaal te horen. De uitleg zal ik hier maar best niet doen maar ik denk dat met een beetje fantasie iedereen wel kan raden waarover het gaat. En zou er nooit een fiets door de voorruit gegaan zijn ???

Met 't Koeiken zijn we in de Roze beland. Dit kleine cafeetje is vorig jaar afgebroken en is daar een nieuw huis gezet. Ook dit was zo een typisch volkscafé waar iedereen, iedereen kende. Hier staan enkele 'jonge gasten' op de foto die nu die term niet meer kunnen gebruiken......

Ook Blommekens ontsnapte niet aan de evolutie door de jaren heen al zijn er hier en daar nog altijd dezelfde huizen die er staan. De baan is natuurlijk al lang geen kassei meer en van die tramrails die men ziet weet ik niet van. Waar hier nog het 'roetehuisje' staat is nu het nieuwe fietspad.

We zijn hier al heel wat later. De kassei is verdwenen en staan de eerste modellen verkeerslichten er al.  De huizen op de achtergrond zijn ook al lang geleden afgebroken. En wie nog zou twijfelen, hier ligt nu het niet helemaal goed gelukte rond punt.

Op 13 februari 1957 diende de heer Van Branteghem Serafien bij het Eeklose stadsbestuur een bouwaanvraag in om op de Eeklose Markt 'veranderingswerken voor café' te doen. Dit was voor café De Postilion waar een hele generatie jongeren (en ouderen) in Eeklo vele uurtjes zouden slijten. Toen 'Zorzetjsen' (Georgette) stopte zou het geen café meer worden en werd ook hier een volksperiode afgesloten.

Hier werd de verandering doorgevoerd en volgens het plan ging het er zo uitzien.

Nu ziet het er zo uit waar vroeger De Postilion was. Men kan zien dat de stijl van de voorgevel toch behouden bleef. Drie kleine vensters en drie grotere maar 'den entree' is helemaal anders nu.

Een tweetal weken geleden sprak ik hier al over de bloeiende speculoos nijverheid die hier vroeger in Eeklo was. De fabriek vandaag is Van Hora waar er jammer genoeg niet veel foto's of beschrijvingen over te vinden zijn. Lezers die dit wel weten kunnen altijd hun informatie doorsturen.

Het embleem van Van Hora, ik denk dat de beginletters van de naam Van Hoorebeke kwamen.

Een zicht in de fabriek waar men aan de verpakking bezig is. De vrachtwagen die geladen wordt aan de fabriek in de Vrombautstraat, juist naast het PTI. Het is in deze gebouwen dat de Colruyt gestart is. Later werden deze gebouwen afgebroken en werd er een nieuwe Colruyt gezet.

Hier in Eeklo is de fotozaak Smitz al jaren bekend. Aimé Smitz was er al vele jaren gevestigd toen hij op 18 augustus 1954 een bouwaanvraag indiende om 'het uitnemen en herzetten van voorgevel' aan zijn huis op de Markt.

Waarschijnlijk was het niet juist dezelfde gevel die 'herzet' is maar ook dit was een begin van een reeks vernieuwingen van de Eeklose Markt in die tijd. Vandaag zijn er terug grootse plannen om de Eeklose Markt een ander uitzicht te geven.

Zo ziet de 'herzette' gevel er tegenwoordig uit en het is nog steeds de fotozaak Smitz. Aan de linkse kant was vroeger een bakker, nu LDS electrozaak. Nu is er een bakker aan de rechtse kant waar vroeger dat herenhuis was.

Nu het zomerseizoen gedaan is gaan we nog even terug naar de Huysmanhoeve. Van Annick kreeg ik deze mooie foto die zij van de zomer nam van uit een hoogtewerker die daar stond om herstellingen uit te voeren.

En van Antoine Huysman kreeg ik deze mooie momentopname van vader Huysman, Bernard, die hier de rogge vruchten aan het controleren is. Hier en daar werd een vrucht afgehaald en beet hij erin. Als de vrucht direct afknakte was de oogst droog genoeg om binnen te halen.

Op deze postkaart zien we nog het heel oude Eeklo. Dit is de Botermarkt waar Ledeganck nog fier in het midden van het kruispunt staat. Let ook op de mensen die ongedwongen te midden van de straat staan. Nog geen auto's te zien, alleen een paar 'steekkarren' en een fiets. Achter de boompjes op de hoek is nu de Cupido die, onlangs helemaal vernieuwd, terug is opengegaan.

Het was in 1950 dat de heer De Muynck Raymond een bouwaanvraag indiende bij het Eeklose stadsbestuur om het bouwen van een woongelegenheid op de hoek van de B.L. Pussemierstraat en de Roze. Op de foto van 1950 is het nog café De Perle maar na de verbouwing kwam daar een winkel  (Spar winkel?) en in de loods daarnaast was de depot van de heer De Muynck die 'bieruitzetter' was zoals dat genoemd werd. Dit was iemand die uw dranken aan huis kwam leveren en kon men zelf daar ook dranken gaan halen.

Nu is daar een frituur en is de verbouwing heel goed te zien. De loods zit achter de twee poorten die men ziet en woonde de heer De Muynck boven de loods.

Het was in maart 1953 dat de heer Van Hecke André een verguning aanvroeg om de gevel van zijn huis op de Markt te veranderen. Deze drukkerij werd een bekende plaats in het Eeklose centrum en staat er tot op heden nog altijd.

Maar echter niet voor lang meer. In de loop van volgend jaar wordt dit huis afgebroken. Ook dit ernaast van de familie De Raedt zal mee verdwijnen en dit zal toch op de Eeklose Markt een hele verandering zijn.

Dit zijn twee foto's van vooraan de vijftiger jaren waar toen aan de kop van de vaart nog goed draaiende fabrieken waren. Hier zien we de loskaai van Peignage D'Eecloo waar toendertijd het vervoer veel met schepen gebeurde. Langzaam werd er overgeschakeld naar vrachtwagens.  De laatste jaren keert men terug naar de scheepsvaart dat misschien trager gaat maar geen files tegenkomen...

In de jaren 60 als o.a. The Beatles en The Rolling Stones de muziekwereld ondersteboven draaiden waren er in België ook jongens die het in de muziek wilden waarmaken. Dat was in Eeklo niet anders. We hadden in die tijd enkele goeie orkestjes (we noemden dat zo) die goede muziek maakten en ons mooie avonden bezorgden. Het waren Willy, Gilbert, Jean en Elie die de Estacado's gestalte gaven. Elie, beter bekend als Elie Prins, is heden ten dage trouwens een gewaardeerd cartoonist en schilder.

Foto's Elie Prins

Gisterenavond rond 18 uur werd op de Eeklose Markt het beeld Lotjen gehuld in een uniform van het bekende Eeklose zangkoor Het Lijsternestje. Het zangkoor wordt dit jaar herdacht en volgende week vrijdag opent de tentoonstelling over het koor zijn deuren. Deze tentoonstelling gaat door in het Jenevermuseum hier te Eeklo.

Verschillende leden gaven bij Lotjen een demonstratie van hoe hun optreden van zaterdag 24 oktober in De Herbakker zal zijn. Hieronder het koor lang geleden.

Toen ik gisterenavond nog eens teletekst overliep en op pagina 400 zag staan dat Frank Vandenbroucke overleden was schrok ik toch even. Wat hij wel of niet gedaan heeft in zijn wielerloopbaan heb ik geen mening over en dat weet ik ook niet. Wat ik wel weet is dat hij nog heel populair was in de wielermiddens. Toen hij hier in Eeklo enkele maanden geleden, met de jaarmarkt, een koers kwam rijden had hij de meeste bijval bij de supporters. Hij was ook een van de sierlijkste renners die ik gekend heb. Deze twee foto's heb ik genomen op de jaarmarkt, nooit wetende dat dit de laatste zouden zijn.....

Deze maal verplaatsen we ons naar de Roze waar op 11 december 1954 een bouwaanvraag  werd  gedaan door schoenmaker René Van Den Bossche om het verbouwen van de winkelpui. Dit is het huis naast de café die men ziet.

Drie jaar later, januari 1957, vroeg Bruggeman Alfred om een woning te veranderen. Dit is het huis naast diezelfde café maar dan aan de andere kant. Links ziet men de hoe Van Den Bossche zijn verandering had gedaan.

Zo is het nu. Het rode huis is de verbouwing van Bruggeman, het café is ook helemaal veranderd en achter het boomke ziet men nog het oud huis Van Den Bossche waar de gevel behouden is gebleven.

Dit is zoals u kan zien café Verloren Hoek in de Pieter De Coninckstraat hier te Eeklo. Deze volkscafé kreeg door de jaren heen wel enkele aanpassingen. De deur werd op een andere plaats gestoken, aan de linkse kant werd een feestzaal bijgemaakt en ook aan het interieur werd gewerkt.

Zaterdag hebben echter Theo Vervaet en Jeannine Van Hecke, beiden zijn 77 jaar,  hun laatste pint getapt. Zij tapten hun eerste pint op 22 november 1964 voor de prijs van 7 frank. Voor 3 pinten betaalde men 20 frank bij Theo en Jeannine. Het werd een ontroerend afscheid voor velen. De deuren worden niet gesloten want de zaak is overgenomen door Christelle Slock.

Als Claeys Arseen op 22 februari 1958 een aanvraag indiende was het om in de Cocquytstraat  een woonhuis te herbouwen. Gevel aangepast aan het nieuw te bouwen appartement ernaast, waaronder een doorgang naar te bouwen autobergplaatsen, 10 stuks. Dit zoals letterlijk op de bouwaanvraag staat.

En zo staat dit er nu bij. Nadien is er waarschijnlijk niet veel meer veranderd. Alleen staan er nu wel iets meer dat 10 autobergplaatsen.

Nog een foto waar ikzelf bij sta. Dit is de miniemenploeg van Fc Eeklo begin de jaren '60.

Foto De Coeyer Guido

De Eeklose Markt is door de jaren helemaal anders geworden. Enkele gebouwen zijn echter nog altijd bewaard gebleven.  Er staan echter terug enkele projecten op stapel waardoor er toch oude gebouwen zullen sneuvelen. Het Middenstandshuis zal echter de dans ontspringen. Het is nogal een duistere foto en wie het niet goed kan zien is dit de huidige Leffe café op de hoek van de Markt en de Stationsstraat. Toen waren de terrasjes schijnbaar nog geen druk bezochte plaatsen. Het gebouw zelf is op enkele aanpassingen na nog altijd hetzelfde.

Nu is het op de Eeklose Markt het ene terrasje naast het ander. Maar zoals men ziet is aan het gebouw zelf niet veel veranderd. De boompjes stonden er vroeger ook niet.

Toen Noël Foré in 1959 Parijs - Roubaix won stond wielerminnend  Eeklo een beetje op zijn kop. Ook bij de jeugd ging dat niet ongemerkt voorbij. We gingen bijna allemaal 'coureur' worden. In de Broederschool kwam onze 'meester', broeder Concordius, op het idee om een bezoek te brengen aan de winnaar van Parijs-Roubaix. We reden met de fiets naar 'Veldekesbrug' waar Noël woonde. In het terug naar school rijden had de broeder gevraagd om rustig en kalm te rijden. Samen met een paar anderen had ik dat schijnbaar niet goed gehoord en langs het 'Leiken' werd er 'gedemarreerd'. Wie als eerste aan de school kwam weet ik niet meer maar het bezoek aan Noël Foré zal ik nooit vergeten....

Foto Norbert De Waele

Ook aan deze café, St. Hubert, in de Raverschootstraat is er door de jaren heen niet veel veranderd. Ook de naam is nog steeds dezelfde. De foto zou van begin de jaren '80 zijn.

Men moet goed kijken om de verschillen te zien. De ventilator boven de deur is verdwenen en met een ander biermerk zijn dit (van buiten) de opvallenste veranderingen. Het voetpad lijkt in andere stenen gelegd te zijn maar de verlichtingspaal staat nog pal op dezelfde plaats.