Terug is men een verdiep hoger in 'de put' op de hoek van de Boelare. Er zullen dus 3 verdiepingen onder de grond zijn. Op de bovenste foto ligt alles gereed om de beton te storten. Op de onderste is men bezig de beton te polieren.

We gaan nog eens terug naar de Boelare om een stuk te tonen welke toch wel veel veranderd is. Het middenste huis was van Celine en Achiel Penneman die op 5 februari 1962 een bouwaanvraag indienden om het 'bouwen van een appartementsgebouw'. Enkele jaren later werden de kleine huisjes, hier rechts op de foto, ook afgebroken alsook het huis op de linkse kant.

De nieuwe foto heb ik zo identiek mogelijk genomen. Het huis helemaal rechts is, op een paar aanpassingen na, hetzelfde gebleven. Dus de grijze blok zijn de kleine huisjes van hierboven. De gele blok is die van Penneman. Niet zo heel lang geleden is de voorgevel van die blok volledig vernieuwd en werden er ook nieuwe ramen gestoken. De linkse blok kwam in de plaats van het herenhuis.

Met de winter voor de deur, zondag zou er sneeuw zijn over gans België, gaan de bouwwerken hier in Eeklo rustig verder.

                                                         Vooraan in de Molenstraat

                    Op Ghevers is men nu op drie plaatsen tegelijk bezig. Dit is helemaal achteraan.

                              Dit is op de Moeie waar vroeger begrafenisondernemer Gussé was.

En op den Dullaert is men nog altijd aan het saneren. De foto is hier eens uit een andere hoek genomen.

Hier een beeld van de Koning Albertstraat zoals ik het nog nooit gezien heb. In de tijd van deze foto noemde deze straat nog de Brugschestraat. Vele jaren na de naamsverandering, zelfs nu nog, zijn er mensen die nog steeds spreken over 'de Brugsestroate ' . Op de plaats waar de foto genomen is moet nu ongeveer het rond punt liggen. Let op de tramsporen en de kleine huisjes aan de rechtse kant. Maar volgens sommige bronnen was het eerder een treintje dan een tram die door Eeklo reed.

Ondertussen is frituur Den Beir , in de Molenstraat hier in Eeklo, al een week terug open. Na de verbouwingen is een totaal nieuwe zaak ontstaan waar het veel ruimer is en de modernere look de frietjes nog beter laat smaken.

Als derde speculoos fabriek vroeger hier in Eeklo was de in de B.Pussemierstraat gelegen RVH. Het was onder de impuls van Richard Van Hoorebeke (RVH)  dat er een speculoos fabriek werd opgericht. Ook was de naam De Boever hier ontegensprekelijk mee verbonden. Hoe dit juist in elkaar stak weet ik echter niet. Het gebouw bestaat nog altijd en is er daar nu een chocolade fabriek.

Een zicht op de productiehall waar er zo te zien met weinig middelen goeie 'koekskes' werden gemaakt.

De oude en huidige gebouwen in de B.Pussemierstraat waar dus momenteel chocolade wordt gemaakt.

Het is ook hier opvallend hoeveel promotie er werd gemaakt in die tijd. Hier zien we mannen staan met dozen speculoos om uit te delen. Dit wordt niet meer gedaan heden ten dage. Nochtans blijft de mond -aan - mond reklame nog altijd de beste. Want als men iets voor niets krijgt moet het goed zijn hé. Men zegge het voort....

De wereldberoemde 'vlindertjes' die hier in Eeklo nog iedereen kent.

Op den Dullaert is de sanering nog altijd in volle gang. Nu wordt het een beetje duidelijk waarom de werken zo lang hebben stil gelegen. Ieder brokje aarde of wat dan ook die op de grond ligt wordt er uit gehaald en verwijderd. Waarschijnlijk kosten deze werken veel geld en daar zal het schoentje wellicht wringen.

Zoals dinsdag al aangekondigd (bedankt Petra) zijn de huizen op de hoek van de Vis-en Zuidmoerstraat afgebroken. Hier komen sociale woningen.

Als we nog eens terug gaan in de jaren 60 toen het uitgangsleven heel anders was dan nu komen we café's tegen die nu al lang gesloten zijn en er nog alleen herinneringen overblijven.

Deze in vroegere jaren bekende café De Posthoorn, aan 'de statie', was beter bekend onder de naam Bij Slappie wat trouwens ook op de reklame staat. Van hoe de brave man aan zijn bijnaam kwam heb ik verschillende versies gehoord en enkele malen kreeg ik hetzelfde verhaal te horen. De uitleg zal ik hier maar best niet doen maar ik denk dat met een beetje fantasie iedereen wel kan raden waarover het gaat. En zou er nooit een fiets door de voorruit gegaan zijn ???

Met 't Koeiken zijn we in de Roze beland. Dit kleine cafeetje is vorig jaar afgebroken en is daar een nieuw huis gezet. Ook dit was zo een typisch volkscafé waar iedereen, iedereen kende. Hier staan enkele 'jonge gasten' op de foto die nu die term niet meer kunnen gebruiken......

De werken aan de hoek van de Vis-en Zuidmoerstraat zijn nu pas goed begonnen. Men zou deze huizen op de hoek afbreken. Later meer.

Bij de Eeklose Chiro Ommekeer beginnen ze stilaan plannen te maken hoe zij hun nieuw chirolokaal zullen inrichten. Na een aarzelend begin lijken de werken nu toch goed vooruit te gaan.

Ook Blommekens ontsnapte niet aan de evolutie door de jaren heen al zijn er hier en daar nog altijd dezelfde huizen die er staan. De baan is natuurlijk al lang geen kassei meer en van die tramrails die men ziet weet ik niet van. Waar hier nog het 'roetehuisje' staat is nu het nieuwe fietspad.

We zijn hier al heel wat later. De kassei is verdwenen en staan de eerste modellen verkeerslichten er al.  De huizen op de achtergrond zijn ook al lang geleden afgebroken. En wie nog zou twijfelen, hier ligt nu het niet helemaal goed gelukte rond punt.

Op 13 februari 1957 diende de heer Van Branteghem Serafien bij het Eeklose stadsbestuur een bouwaanvraag in om op de Eeklose Markt 'veranderingswerken voor café' te doen. Dit was voor café De Postilion waar een hele generatie jongeren (en ouderen) in Eeklo vele uurtjes zouden slijten. Toen 'Zorzetjsen' (Georgette) stopte zou het geen café meer worden en werd ook hier een volksperiode afgesloten.

Hier werd de verandering doorgevoerd en volgens het plan ging het er zo uitzien.

Nu ziet het er zo uit waar vroeger De Postilion was. Men kan zien dat de stijl van de voorgevel toch behouden bleef. Drie kleine vensters en drie grotere maar 'den entree' is helemaal anders nu.

Nu is het menens op de Dullaert. Iedere vierkante meter grond wordt uitgegraven en omgewoeld. Grote machines komen er aan te pas om de zware betonblokken in kleinere stukken te krijgen. Het is dus niet de kleine watergang die daar ligt maar het volledige terrein die moet gesaneerd worden.

Van rap gaan gesproken. Bij het huis aan het Kerkplein is de ruwbouw al enkele weken af. Het is nu misschien wel niet zo groot maar toch. Ook het dak is afgewerkt. Hier heeft men hard doorgewerkt.

Een tweetal weken geleden sprak ik hier al over de bloeiende speculoos nijverheid die hier vroeger in Eeklo was. De fabriek vandaag is Van Hora waar er jammer genoeg niet veel foto's of beschrijvingen over te vinden zijn. Lezers die dit wel weten kunnen altijd hun informatie doorsturen.

Het embleem van Van Hora, ik denk dat de beginletters van de naam Van Hoorebeke kwamen.

Een zicht in de fabriek waar men aan de verpakking bezig is. De vrachtwagen die geladen wordt aan de fabriek in de Vrombautstraat, juist naast het PTI. Het is in deze gebouwen dat de Colruyt gestart is. Later werden deze gebouwen afgebroken en werd er een nieuwe Colruyt gezet.

Door het afbreken van de huizen vooraan in de Boelare, waar vroeger Prestige Sport en De Lapjespop was, ziet men nu de kerk onder een andere hoek. Zo nam ik daar dan ook maar een foto van.

Hier in Eeklo is de fotozaak Smitz al jaren bekend. Aimé Smitz was er al vele jaren gevestigd toen hij op 18 augustus 1954 een bouwaanvraag indiende om 'het uitnemen en herzetten van voorgevel' aan zijn huis op de Markt.

Waarschijnlijk was het niet juist dezelfde gevel die 'herzet' is maar ook dit was een begin van een reeks vernieuwingen van de Eeklose Markt in die tijd. Vandaag zijn er terug grootse plannen om de Eeklose Markt een ander uitzicht te geven.

Zo ziet de 'herzette' gevel er tegenwoordig uit en het is nog steeds de fotozaak Smitz. Aan de linkse kant was vroeger een bakker, nu LDS electrozaak. Nu is er een bakker aan de rechtse kant waar vroeger dat herenhuis was.

Nu het zomerseizoen gedaan is gaan we nog even terug naar de Huysmanhoeve. Van Annick kreeg ik deze mooie foto die zij van de zomer nam van uit een hoogtewerker die daar stond om herstellingen uit te voeren.

En van Antoine Huysman kreeg ik deze mooie momentopname van vader Huysman, Bernard, die hier de rogge vruchten aan het controleren is. Hier en daar werd een vrucht afgehaald en beet hij erin. Als de vrucht direct afknakte was de oogst droog genoeg om binnen te halen.

"De put" zal niet lang een put meer zijn. Na een relatief lange voorbereidingsperiode is men deze week gestart met de metselwerken. Nu zal het niet lang meer duren dat men 'boven de grond' zal zijn. Want met die grote stenen gaat het snel vooruit. Men kan nog zien hoe de kraan volledig ingemetseld wordt. De ontmanteling van die kraan zal ook een kijkstuk worden denk ik.