Na een paar uren Hasselt reden we dan verder naar Tongeren. Op de Markt staat deze grote kerk en daar tegenover staat oude strijder Ambiorix nog steeds alles te overschouwen. Men kan ook al zien dat de zon verdreven is door de bewolking en 's avonds vielen de eerste regendruppels.

Deze namiddag, onder een bewolkte hemel, was ook het dorpsplein in Balgerhoeke verlaten. Nu komt er toch stilaan vorm in de afwerking van het plein. Op de bovenste foto is de parking en het perron aan de sporen ver afgewerkt. Ook het plein aan de kerk is nu al mooier geworden en kan men in grote lijnen al merken hoe het er zal uitzien.

Op de tweede dag van ons vakantie deden we een uitstap naar Hasselt. Mooie stad met een mengeling van oude en nieuwe gebouwen. Zoals dit oude gebouw van telegraaf en telefoon zoals het nog op de gevel te lezen staat.

Dit is wat men in Hasselt de Grote Markt noemt. Veel kleiner dan de Eeklose Markt maar duizend keer gezelliger. Hier mogen geen auto's komen en in Hasselt is er ook de regel dat men in de binnenstad maar bepaalde uren mag lossen of laden. Iets wat onze politiekers hier in Eeklo weeral niet kunnen realiseren.

Hier nog een paar beelden van de mooie gebouwen die de stad Hasselt sieren. Bv. het huis met de donkere gevel is een apotheker.

Ondanks dat er veel volk was in Hasselt kon men toch op veel plaatsen in de (grote) binnenstad rustig wandelen. 

Julien Gaelens

Julien Gaelens is zo een typische Meetjeslandse flandrien die over een enorm potentieel beschikte maar die door allerlei tegenslagen een mooie sportieve carrière aan zijn neus zag voorbij gaan.

Julien werd op 29 augustus 1939 geboren in de garnaalgemeente Boekhoute. Hij zou er zijn hele leven een populair figuur blijven. Tot en met zijn dood op 29 juni laatstleden. Tot op de dag van zijn overlijden bleef hij zijn tweewieler meer dan trouw : indien het weer het toeliet haspelde hij iedere dag nog zijn kilometers af door de Meetjeslandse polders. Zo’n ritje werd hem fataal : dichtbij huis werd hij gegrepen door een wagen die hem geen voorrang verleende en enige tijd later overleed Julien aan zijn opgelopen verwondingen in het Eeklose ziekenhuis. De kerk van Boekhoute bleek te klein toen hij op woensdag, 6 juli 2011 aldaar begraven werd.

Als wielrenner was Julien een echte krachtpatser. Vooral bij de amateurs en bij de onafhankelijken behoorde hij tot de Belgische top. Bij de amateurs won hij liefst 39 wedstrijden, met als uitschieters het Oostvlaams kampioenschap in 1958 en 1962. In die categorie blonk hij ook uit op de piste. Het resulteerde in een selectie voor het wereldkampioenschap achtervolging in Italië.

Als onafhankelijke behaalde hij tweede plaatsen in de Omloop van de Vlaamse Gewesten, de Grote Prijs van Harelbeke en de Elfstedenronde in Brugge. Die mooie resultaten zorgden ervoor dat hij in 1963 de overstap kon maken naar de beroepsrenners. De toenmalige gerenommeerde ploeg Mann bood hem een mooie kans. Hij leek die ook met beide handen te grijpen want reeds tijdens zijn tweede profseizoen won hij de semi-klassieker Omloop der Vlaamse Ardennen te Ichtegem. De trein leek vertrokken… Maar een zware val in de wedstrijd te Meulebeke maakte een verder succesvol profbestaan nagenoeg onmogelijk. Hij probeerde het nog wel, onder meer bij de ploeg Flandria, maar het lukte niet meer als voorheen. Ontmoedigd door zoveel tegenslag gaf Julien Gaelens er aan het eind van het seizoen 1970 dan maar de brui aan. ‘De reus van Boekhoute’ had de kans niet gekregen om volwaardig te tonen tot wat hij allemaal in staat was.

Na zijn actieve wielerloopbaan werd Julien fietsenmaker in zijn geboortedorp. Een job die hij met hart en ziel vervulde en trouw bleef tot op zijn pensioenstelling. Hij bleef die minzame man wiens hele leven in het teken van de fiets stond. Tot op die dramatische 29 juni 2011…

(Mark Van Hamme)

Het waren Emiel & Omer Pauwels die op 14 augustus 1952 een aanvraag indienden om een 'drukkerij met aanhoren' te bouwen in de Kerkstraat. 

Het huis dat men ziet is blijven staan en werden er enkele veranderingen aangebracht. Er werden een paar ramen bijgestoken. De drukkerij werd achteraan geplaatst. De haag en het hekken verdwenen en werd het een brede oprit. Drukkerij Pauwels zou zich door de jaren heen een goede reputatie opbouwen en was hier in de streek heel bekend.

Jammer genoeg moesten zij ook de handdoek werpen in de hedendaagse concurentiestrijd en werd de drukkerij een tiental jaren geleden gesloten. Men ziet op de foto dat de reclame van de drukkerij er nog steeds hangt. Niet voor lang meer want binnen afzienbare tijd zal het huis worden afgebroken.

Na het bezoek aan Maasmechelen zakten we op onze eerste vakantie dag in Limburg af naar het kleine dorpje Dilsen-Stokkem en daarna naar Maaseik. In Stokkem vonden we een heel rustig dorp waar bijna geen auto's door rijden. Wel wordt het door fietsers veel bezocht. Men heeft daar een mooi stadhuis maar is het behoud van de oude huisjes in hun vroegere stijl wel een beetje verloren gegaan. 

                                                            Het stadhuis van Dilsen-Stokkem

                                                          De 'hoofdstraat' in dit pittoreske dorpje.

In het begin van de week zijn we drie dagen op vakantie naar Limburg geweest. Ons hotel was in Lanaken en van daar konden we alle richtingen uit om het een en ander te bezoeken. De eerste dag gingen we naar Maasmechelen Village outlet shopping. Later op de dag gingen we verder op bezoek maar dat is voor morgen.

Bij het gebouw op het Kerkplein heeft men ook niet stil gezeten en ligt het nu 'op 't droge'. Na de vakantie zal de ruwbouw niet lang meer duren.

Bij de bouwaanvraag (21/02/1962) van de heer Peckstadt Ignace was deze foto bijgevoegd. Dit is de hoek van de Moeie met de Tieltsesteenweg. Soms kan men zich moeilijk inbeelden dat het ooit nog zo geweest is. Alleen de straatstenen al is nu niet meer denkbaar.

Natuurlijk laat deze huidige foto, met al het groen die door de jaren hoog gegroeid is, niet zoveel zien. Maar het gaat gewoon over de verschillen door de jaren heen. Het huis aan de overkant van de Tieltsesteenweg is volgens mij nog steeds hetzelfde.

Belofte maakt schuld. Een tijd geleden beloofde ik van nu en dan eens een foto van Eeklo in oorlogstijden te plaatsen. Een lezer maakte er mij op attent dat het nu toch al lang geleden is. Op de foto zien we een Duitse tank op de hoek van de Markt en de Boelare.

Het parkje aan het J.F.Willemsplein is nu afgewerkt en zal zo te zien goed onderhouden worden. 

Op dit stukje oude Eeklose Markt herkennen we nog helemaal rechts supermarkt de Unic, waar nu Dream is. De volgende gebouwen zijn ook hier en daar anders geworden. Een beetje verder zien we het huis met de donkere gevel waar er nu al vele jaren het café Eglantier is en het witte huis daarnaast is ook al lang een café. De foto is niet heel zuiver maar daarnaast zien we toch de brillenwinkel van Proot. Ook de fotowinkel van Smitz kan men nog zien.

Met de boompjes die er nu staan is het moeilijk om de gebouwen weer te geven maar iedere Eeklonaar weet wel waar de meeste de veranderingen gebeurd zijn.

Er zijn terug veranderingen te zien aan de buitenkant bij het nieuwe jeugdcentrum in de Kerkstraat. Er wordt vooraan een muur geplaatst en er zijn grote ijzeren profielen geleverd. Wat daar allemaal zal mee gebeuren houden wij voor u in het oog.

We gaan toch nog even terug naar de Tieltsesteenweg. Enkele weken geleden sprak ik hier van de weegbrug. Volgens een goed ingelichte bron was dit de rij huizen daar juist naast. Dus naast de winkel die men nog een stuk ziet was de weegbrug. Café Peignage was waarschijnlijk in de goede tijd van de fabriek met dezelfde naam, wat daar niet zover af was, een druk bezochte zaak.

Dit is zoals het er nu uitziet. Het huis rechts zou dus de vroegere winkel moeten zijn en er kwam daar een kapster in de plaats. Het huis met de zwarte gevel zou het café moeten geweest zijn.

Bij het gebouw op de hoek van de Boelare loopt de ruwbouw ver op zijn einde. De meeste ramen en ruiten zijn gemonteerd en naar mijn bescheiden mening valt alles best mee. Het is geen grote betonblok geworden en het gebruiken van verschillende kleuren van gevelstenen breekt een beetje de grote oppervlakte.

Ook de werken in de Boelare worden druk verder gezet. Soms mooi om zien wat men allemaal uit de grond haalt en met andere dingen terug volstopt.

In de Teirlinckstraat gaan de werken ook goed verder. Waar vroeger de oude huisjes stonden komt er nu een serieuze bouw in de plaats.

(foto Guido De Coeyer)

In 1956 promoveerde de Eeklose voetbalclub K.F.C Eeklo naar 3de nationale. Nadat er bloemen waren neergelegd aan het gedenkteken van de gesneuvelden volgde de ontvangst op het stadhuis. Op de achtergrond ziet men De Gouden Leeuw nog in volle glorie.

Nu mag u één keer raden wat hier komt ver op het einde van de Molenstraat. Ja, een blok appartementen. Soms vraagt men zich af wat ze daar gaan blijven mee doen met al die appartementen maar die lijken nog steeds goed van de hand te gaan. Dus de vier huizen, van rechts tot aan het café (met witte gevel) gaan binnen afzienbare tijd tegen de vlakte.

Het was op 15 maart 1963 dat Sam Verstraete een bouwaanvraag indiende om 'het bouwen van een winkelhuis' in de Stationsstraat. Sam zou daar vele jaren een winkel van elektrische apparaten hebben. Het was het derde huis van rechts waar de nieuwe winkel zou komen. Dit waar er nog twee reclamepanelen aan hangen. Weet iemand nog wie daar vroeger woonde? De andere winkel, naast de witte deur, is het 'boekenwinkelken'van familie De Zutter. Ook de auto is typerend voor deze tijd. Dit is een Renault Dauphine waarvan er toen veel rond reden. Ook ziet men de TV antennes op de daken.

Nu ziet het er daar wel iets anders uit. Alle huizen van de bovenste foto zijn weg. Ook het groot herenhuis op de hoek. Het huis van Verstraete was dit waar nu nog een reclame aanhangt.

Een zicht van aan de andere kant. Naast de snelheidsbeperking van 70 km/u ziet men ook nog de kerktoren en het torentje van het Vredegerecht zoals het toen noemde. Ook ziet men helemaal links een grote winkel. Dit is waar men nu het nieuwe gebouw aan het zetten is. In het andere grote gebouw is jaren lang het zakenkantoor Clincke geweest.

Op de foto van deze week ziet men hier op de voorgrond het nieuwe gebouw dat in de plaats kwam van het grote herenhuis en de winkel van De Zutter. Ook ziet men het in aanbouw zijnde gebouw met de stellingen boven op het dak.