We verlaten de Albertbrug en stappen verder naar het centrum van Luik. We komen terug voorbij een monument. Hier is ook het nodige groen voorzien.

We zijn nu echt in 'den binnen' en onze dames kwam het water in de mond bij het zien van een winkel vol met mooie taartjes. Toen we enkele uren later terug naar het station gingen waren alle taartjes de deur uit.

Het gebouw van RTL staat in het hartje Luik. Hier ziet men ook dat het al veel drukker is maar de auto's mogen niet overal rijden.

Gisteren was er dan de eerste kennismaking met het nieuwe Jeugdcentrum voor het publiek. De jeugd bekeek hun nieuw 'jeugdhuis' zoals wij dat vroeger zeiden en vonden dat het goed was.

Iedereen is er van overtuigd dat dit dé place to be is voor de jeugd. Er is veel ruimte en nu is men bezig met de indeling daarvan. Deze heren staan op de bovenste vedieping waar de burelen komen van de Eeklose jeugddiensten.

Een heel blije schepen Ann Van den Driessche, die enorm veel energie in dit project gestoken heeft, gaf graag een rondleiding in dit nieuwe complex. Het is nu aan de jeugd om te tonen dat zij hier iets mooi's kunnen van maken en houden.

Vandaag is men in de Boelare tot aan de hoek van de Molenstraat gekomen. De werken zitten goed op schema en als het weer ook een beetje wil meehelpen zal de planning kunnen aangehouden blijven.

Van ongeveer aan de Zilverstraat tot aan de A.Van Ackerstraat heeft men de baan terug dichtgegoten. Als het voorste gedeelte zal gedaan zijn zal het autoverkeer hier op dit stuk terug in beide richtingen kunnen rijden.

Op sommige plaatsen lijkt de Boelare op een oorlogsgebied. Loopgraven, hopen zand, buizen en wat nog allemaal meer. Maar het komt in orde wees daar maar zeker van.

Dit staat langs het pad aan de spoorweg. Is er iemand die weet waarom dit vroeger zou gediend hebben? Volgens mij heeft het met treinen te maken maar ik vraag mij af wat men daar zou mee gedaan hebben.

Op mijn oproep van gisteren kreeg ik deze reactie en dit zou wel eens kunnen kloppen. Dit is een soort éénmans bunker/schuilplaats die tijdens de oorlog gebruikt werd. De foto's zijn niet uit Eeklo maar toch vergelijkbaar. Kan dit iemand bevestigen? Met dank aan Peter Pauwels.

Reactie Willy Roesbeke: De door u getoonde foto langs de spoorweg was een schuilkelder voor het NMBS personeel die dienst had op het seinhuis blok 5 van het station Eeklo tijdens WO2. Het seinhuis was gelegen op 10 meter van de schuilplaats, het seinhuis is gesloopt in 1990. Na de vernieuwing van de seininrichting van het station Eeklo. Momenteel worden alle seinen bestuurt vanuit het station zelf.

Roger De Vlaeminck

Op 24 augustus 2011 is Roger De Vlaeminck 64 jaar geworden. Naar aanleiding van deze verjaardag leek het een gepast moment om nog een keer terug te blikken op zijn schitterende wielercarrière.

Net als zijn broer Erik mag Roger gerust beschouwd worden als één der grootste renners uit de rijke Belgische wielergeschiedenis. Nochtans leek hij aanvankelijk voorbestemd om een succesvolle voetballoopbaan uit te bouwen. Zijn gave techniek en zijn loopsnelheid zorgden ervoor dat hij reeds op jonge leeftijd zijn opwachting maakte in het eerste elftal van KFC Eeklo. Maar door toedoen van zijn eerder genoemde broer Erik kreeg hij toch snel de wielermicrobe te pakken. Het feit dat er met koersen meer geld te verdienen viel speelde zeker en vast ook een rol.

Van bij de onderbeginnelingen behoorde Roger tot de absolute smaakmakers van het peloton. Samen met een zekere Jean-Pierre Monseré domineerde hij alle jeugdcategorieën. Zowel in binnen- als buitenland werden beide pallieters als grote beloften bestempeld. Zij zouden later als prof de in hen gestelde verwachtingen ruimschoots inlossen.

Niet alleen op de weg maar ook in het veld maakte Roger furore. Als amateur werd hij in 1968 in Luxemburg zelfs wereldkampioen. Op dezelfde dag won Erik de titelstrijd bij de profs. Nog nooit eerder waren twee broers op dezelfde dag wereldkampioen geworden. Het zou ook nooit meer voorvallen… Ook bij de profs zou Roger de felbeheerde regenboogtrui in het veld behalen. Dit in 1975 in het Zwitserse Melchnau.

In 1969 werd Roger De Vlaeminck profrenner. Zijn eerste wedstrijd was de Omloop Het Volk. Met veel ambitie trok hij erheen en wat niemand voor mogelijk hield gebeurde toch : Roger kwam met de imposante bloemtuil naar huis. Zijn eerste wedstrijd en al meteen een eerste klassieke zege. Het zou het begin zijn van een fantastische loopbaan. De lijst van al zijn klassieke overwinningen is veel te lang om hier op te sommen. Vooral zijn vier overwinningen in Parijs-Roubaix, drie in Milaan-San Remo en twee in de Ronde van Lombardije behoren tot de absolute uitschieters. Net als zijn zege in de Ronde van Zwitserland, waarin hij Eddy Merckx van de eerste tot de laatste dag domineerde. Dit was voor weinigen weggelegd.

Roger was een echte all-rounder : hij kon sprinten, tijdrijden, klimmen, veldrijden en ook op de piste kon hij zijn voet naast de allerbeste specialisten zetten. Zijn spectaculaire manier van rijden leverde hem een ongekende populariteit op. Niettegenstaande die allesoverheersende figuur van een Eddy Merckx. Ook het feit dat hij altijd en overal ongezouten zijn mening zei maakte van Roger De Vlaeminck een speciaal figuur. Ook de dag van vandaag nog…

(Mark Van Hamme)

Soms kijk ik zelf wel verbaasd naar oude foto's van Eeklo als men ziet hoe het vroeger was. Want wie kan zo op het eerste zicht zeggen waar deze foto genomen is? Het is al van 16 oktober 1956 geleden dat De Neve Gaston een bouwaanvraag indiende om in de Kottemstraat een huis te bouwen. Hier staan we dus in de Kottemstraat en zien nog een stukje Lekestraat die aan de kleur en breedte te zien een 'makadam' baantje lijkt te zijn. De huizen op de achtergrond moeten volgens mij in de Schaperijstraat staan.

Zo ziet de hoek van de Kottem-en Lekestraat er nu uit. Het huis van De Neve staat eigenlijk achter de haag die men rechts ziet. Want hier wou ik meer de achtergrond in beeld brengen waar de open vlakte van op de bovenste foto nu volledig dicht is gebouwd. Het huis links lijkt de voorbije jaren goed te hebben doorstaan en is nog niet zo heel veel veranderd.

We zetten onze uitstap in Luik verder en blijven de gebouwen observeren. Dit is het Alliance Hotel gezien van op de Albertbrug.

We blijven op deze brug staan en zien recht voor ons de hoge bouwstijl die in Luik toegelaten is. Natuurlijk is Luik een grootstad maar van deze soort 'blokken' staan er veel.

Dat de Maas in Luik toch wel een grote rol speelt weet iedereen wel. Dat brengt mee dat men daar een jachthaven heeft midden in het centrum van de stad. En ook hier ziet u enkele van de grote hoge gebouwen waaraan Luik rijk is. 

Aan den Dullaert is men aan een nieuw gebouw gestart. Neen, niet waar de nieuwe wijk moet komen maar aan de overkant. Waar vroeger garage Paul Lievens was zijn nu werken bezig aan wat waarschijnlijk ook een appartementsgebouw zal worden, maar dat ben ik nog niet zeker.

Vandaag eens tot in Balgerhoeke gereden waar het nieuwe dorpsplein stilaan zijn definitieve vorm krijgt. De bovenste foto is genomen van op het perron waarnaast er nu een parking is aangelegd. Er is ook een fietsenstalling voorzien. De onderste foto geeft een algemeen beeld van het pleintje.

Van Petra kreeg ik deze foto toegestuurd waarvoor mijn dank. Dit is een foto uit de Verloren Hoek, waarschijnlijk in 'de seventies'. Daar werden ieder jaar verschillende volksspelen ingericht. Hier werd de kampioen van de taarteneters gezocht. Bij de inrichters ziet men: Michel Baute, cafébaas Theo Vervaet, George Cailloux, bakker Marc Van Massenhove, postbode Maurice Termont, cafébazin Jeanine en Albert Tack.

Gisteren was het waarschijnlijk niet zo duidelijk wat ik bedoelde met het glas in de bouw op de hoek van de Boelare. De bovenste foto is van vrijdag waar men ziet dat men een speciale lift aan het zetten is. Het is dus in die koker dat het glas nog moest geplaatst worden. Op de onderste foto van gisteren is men dus bezig met het glas te plaatsen.

Bij de twee bouwwerven die rechtover elkaar gelegen zijn in de Kerkstraat zijn de vorderingen duidelijk. De bovenste foto is waar vroeger de wasserij was en de onderste van de vroegere elektrozaak Thijs.

Het was Herman Maurice, baas van het nu nog bestaand bandenbedrijf Herman,  die op 6 februari 1963 een bouwaanvraag indiende om het bouwen van een appartementsgebouw in de Stationsstraat. Dit was tussen de Krüger en de hoek met de Visstraat. Zoals men kan zien was dit hier een bandencentrale (zoals we dat vroeger noemden) en later is dat dan naar de Brugsesteenweg verhuisd. Links ziet men de bakkerswinkel Standaert, later Matthijs als ik me niet vergis. Rechts ziet men nog een stuk van de burelen van brouwerij De Krüger. Zoals het hier nog staat is dit later allemaal afgebroken.

Dezelfde buurt maar de foto is van de andere kant genomen. Links op de achtergrond is het station. Iets moeilijker te zien is het rode licht waar de linkse auto voor staat. Mochten de verkeerslichten heden ten dage maar zo groot zijn...

De foto van deze week is niet helemaal uit dezelfde hoek genomen maar ik denk dat het duidelijk is dat het hier op dit korte stuk helemaal anders is geworden.

Door de drukte van de laatste week is onze uitstap met de bende naar Luik een beetje op de achtergrond geraakt. We gaan er hier nu mee verder. Zoals al gezegd is Luik een opeenstapeling van monumenten, grote gebouwen, hoge gebouwen, parken en nog veel meer. 

Hoe verder we het centrum introkken hoe meer die verscheidenheid duidelijker werd. Zoals deze twee foto's waarbij in dezelfde straat het park en het hoge gebouw recht tegenover elkaar staan. Zoals op de foto wel een beetje te zien is worden alle parken en bloemperken goed onderhouden.

Ook heeft men er in Luik aan gedacht de eentonigheid van gebouwen te vermijden. Let maar eens op de rij gebouwen die men ziet waarbij geen enkel in dezelfde stijl is. En zoals al gezegd is er aan groen midden in het centrum geen gebrek.

Dit is een foto van de Sint Jansdreef in 1978. In Eeklo wordt tegen de St.Jansdreef de 'tsie tsans dreejve' gezegd. Deze wegel liep heel ver tussen de akkers door. Ver op het einde, waar de bomen dwars staan loopt nu ongeveer de Expresweg E34. In het begin dat deze baan er lag konden wandelaars en fietsers op het einde van deze wegel de Expresweg oversteken. Na enkele zware ongevallen heeft men deze oversteek wijselijk afgesloten.

Dit moet ongeveer de plaats zijn waar de bovenste foto genomen is. Het oranje plekje die men hier op het einde tussen de bomen ziet is een vrachtwagen die juist passeert op de Expresweg. Dit is het achterste stuk van de St.Jansdreef. Het voorste gedeelte is volgebouwd met villa's.

                                            Zijn het nu Helden in het Park of Helden in de lucht?

Voor de laatste dag van het Herbakkersfestival begon ons wandeling door Eeklo onder een bewolkte hemel. Eerst brachten we een bezoek aan het station waar met het 150 jaar bestaan van de spoorlijn Eeklo-Gent festiviteiten waren georganiseerd. Men kon kennismaken met verschillende treinstellen, locomotieven enz. Op de rechtse foto ziet men de 'cockpit' van een stoomtrein.

Dit is de stuurcabine van een modernere locomotief. Onderaan ziet men nog juist de twee pedalen waarvan er één altijd voor de helft moet ingedrukt zijn anders valt de trein stil. Om te starten moet men de pedaal volledig induwen. Eens de trein op gang is moet men de pedaal lossen tot de helft waar men een lichte weerstand voelt en de pedaal moet zo de hele rit blijven. De wijzerplaat toont de snelheid. Het 'stuurwiel' in het midden is natuurlijk geen stuur maar stelt men daar de snelheid mee in. Links in de hoek ziet men een telefoon en de hendel links is de rem.

We zakten af naar de Markt waar men verschillende streekproducten kon proeven en er op het podium gezongen werd. Een eindje verder kwamen we dan op het Canadaplein waar in de kleine gezellige tent een band aan het spelen was.

Na een vlucht voor de regen kwamen in de late avond terug naar het Herbakkersplein voor de finale mee te maken van het festival.

Want wie wou nu het optreden missen van Gorki? Het met een massa volk volledig volgelopen plein danste, sprong en zong mee op de tonen van deze bekende groep. Voor de foto's bezorgde Gertjan mij een mooie plaats waarvoor mijn dank.

En het Herbakkersfestival 2011 kon niet mooier afsluiten dan met  Luc De Vos zijn grootste hit  Mia waarbij hij het niet moeilijk had om het talrijke publiek luidkeels te laten meezingen. Zoals het festival vrijdag mooi begon was dit een schitterende afsluiter. We kijken al uit naar het festival van 2012.

We komen nog eens op het Eeklose station terug. Een toch wel mooi gebouw dat om verschillende redenen moest verdwijnen. Het steeds toenemende autoverkeer behoorde daar ook bij. Het gebouw achteraan op de foto was de vrachtdepot. Daar kwam het vrachtvervoer toe, werd daar gesorteerd en dan met vrachtwagens aan de firma's geleverd. Die camions hadden zo een specifieke groene kleur met die speciale "B" op. Hier waren deze wagens beter bekend als 'nen camion van de stoase'.

Het station ging onherroepelijk tegen de vlakte. Dit moet ongeveer eind de jaren '60 geweest zijn denk ik. De wagen waarvan men hier rechts nog een stuk ziet is waarschijnlijk de frituur van 'Neilken'.

Een droomstart gisterenavond voor het Herbakkersfestival. In het park gaven Guido Belcanto en Yevgueni die, en dat is het minste dat men er kan van zeggen, zeer geliefd zijn bij het Eeklose publiek een klinkend startschot. Ze hadden er beiden duidelijk zin in en de talrijk opgekomen muziekliefhebbers genoten met volle teugen. Tijdens het laatste liedje van Klaas Delrue begon het echter te regenen en werd het voor een gezellig napraatje echt te nat. Toch wel een jammer einde van een mooie avond.