De Galletklok van de Koninklijke VVV.

Koninklijke VVV Eeklo kocht in 1990 dit slingeruurwerk aan zodat we een prachtig stuk konden
toevoegen aan onze Eeklose erfgoedcollectie..
Voor de vervaardiging van dit pronkstuk werd in hoofdzaak gebruik gemaakt van
kogels en obussen uit de Eerste-Wereldoorlog.

In 1922 staken vader Charles-Joseph Gallet en zijn zoon Lucien de handen uit de mouwen om elke
maandag te werken aan een gigantische klok in het atelier van de vader in de Molenstraat. De vindingrijke
uurwerkmaker had immers een werkruimte achter zijn handelshuis op de plaats waar nadien
ere-notaris Emiel Dauwe woonde. Lucien had in die tijd reeds een eigen zaak in de Stationsstraat nr.11.

Bij het maken van het koperen slingeruurwerk deed zich een klein incident voor. Lucien wou op een keer
twee kogels in X-vorm solderen, doch het slaghoedje van een van de kogels ontplofte, met als gevolg, dat
de arme Lucien met een bloedend gezicht naar huis terugkeerde. Hij was gelukkig niet ernstig gewond.

Dit koperen kunstwerk was volledig afgewerkt op 4 oktober 1926.

Georges Gallet was de kunstzinnige broer van Lucien, hij stond in voor het schilderwerk van veldslagen
en bekende oud-strijders uit de Eerste Wereldoorlog. Deze taferelen en portretten zijn beurtelings door
een uitsparing in de wijzerplaat te zien.

In 1930 stond het pronkstuk uit Eeklo te kijk in de Wereldtentoonstelling in Antwerpen. Er wordt verteld,
dat een of andere fantast het uurwerk wou kopen voor het fenomenaal bedrag van 100.000 fr.

Ik denk dat die vent zijn geld beu was, te meer daar een omrekening van dit bedrag in november 1990
overeenkwam met de fantastische som van 1.647.940 fr.

Familie weetje:

Charles-Joseph Gallet werd geboren in Moustier-sur-Sambre op 25 maart 1860. Zijn ouders waren
Augustin-Joseph en Adèle Fichefet. De Gallets waren oorspronkelijk een familie van foorkramers, zo
kwamen ze in Eeklo terecht. In augustus 1881 behoorde Charles Gallet tot de medestichters van
de Katholieke Fanfare (vanaf 1882 Amicitia genoemd), hij speelde toen bugel. Op 7 augustus 1883
huwde hij met Augustina Lammens, een dochter van de stationsschef in Sleidinge.

Als wij het vakmanschap van Charles-Joseph bekijken, moet het ons niet verwonderen dat hij de
opdracht kreeg om het torenuurwerk van de grote kerk te onderhouden.

Bronvermelding: Heemkundige bijdragen uit het Meetjesland. 6/ pag 60-65 Auteur: Robert Claeys

(door Jan Martens)