Rik VAN SLYCKE

Nu het nieuwe wielerseizoen zich stilletjes aan op gang trekt, is het ideale moment aangebroken om een Meetjeslandse flandrien in de kijker te plaatsen die ook hedendaags nog bindingen heeft met de wielersport. Zij het niet meer als renner maar wel als gewaardeerd sportbestuurder bij de gerenommeerde Quick Stepploeg van Tom Boonen. Een Meetjeslandse flandrien die luistert naar de naam Rik Van Slycke.

Rik Van Slycke is geboren en getogen in Lovendegem. Van kindsbeen af was het een sportief kereltje : eerst als voetballer bij SK Lovendegem maar al snel schakelde hij over naar de meer individuelere wielersport. Wat niet meteen een goed besluit leek want aanvankelijk slaagde hij er maar met moeite in om een wedstrijd uit te rijden. Er kwam pas enige beterschap bij de juniores, bij zoverre dat hij tijdens zijn tweede jaar in die categorie zelfs een wedstrijdje wist te winnen. Die gunstige kentering zette zich verder bij de liefhebbers. Zijn gebrek aan sprintsnelheid speelde hem vaak parten maar in de zwaardere wedstrijden kon hij meer dan zijn mannetje staan. Zo slaagde hij er als amateur in om tweemaal Oost-Vlaams kampioen te worden, één maal Belgisch militair wegkampioen en ook in de Sterfinale te Aartselaar was hij te sterk voor zijn concurrenten.

Van bij de jeugd combineerde hij het wegrennen met de piste. En ook daar was hij meer dan een meeloper : hij werd als amateur tweemaal Belgisch kampioen ploegkoers en samen met Robert Dhont won hij ook de toekomstzesdaagse van Parijs.

Ook later als prof zou Rik de pistebedrijvigheid als een nuttige wintertraining blijven beschouwen. In 1987 maakte hij de overstap naar de profs. Zijn gehele carrière zou hij vooral in dienst rijden voor een kopman. Bij de Sigma- en Historploeg was dat voor Etienne De Wilde, later bij de Lottoploeg voor Claude Criquielion, Johan Museeuw en Johan Bruyneel. Hij groeide uit tot één van de meest gewaardeerde ‘helpers’ van het Belgische wielerpeloton.

De weinige keren dat hij voor eigen rekening kon en mocht rijden brachten hem toch de titel van Kampioen van Vlaanderen in Koolskamp en zegetuilen in onder meer Nokere Koerse en de Drie Zustersteden op.

Na zijn actieve loopbaan bleef hij de wielersport trouw. Eerst verleende hij wat hand- en spandiensten aan zijn vrouw Christel Herremans die coach was in het dameswielrennen. Maar al vlug werd hij gecontacteerd door Patrick Lefevere om toe te treden tot de sportieve leiding van de Quick Stepploeg. Waar hij stap voor stap de stiel leerde en stilaan doorstroomde tot vertrouwenspersoon binnen de ploeg, samen met Wilfried Peeters. Zijn bescheidenheid en zijn werklust, twee kenmerken waar hij ook als renner voor geroemd werd, zijn twee sterke troeven om het ook als ploegleider te maken.

 (Mark Van Hamme)