Amai, na enige tijd nog eens tijd om even wat bok te kletsen via dit blog!!!!
Allereerst wens ik iedereen een schitterend maar bovenal gezond 2007!
Wij zaten met Kerst gezellig bij mijn ouders toen mijn broer uit Korea
belde om ons allemaal samen te zien via webcam en ook even met het
Belgisch thuisfront Kerstwensen over te maken... Wat een groot nieuws
kregen wij te horen... Sung en zijn Koreaanse echtgenoot verwachten een
babietje!!! Is dat niet fantastisch... Oh wat waren we allemaal
ontroerd, en kregen we ook allen plots het besef dat wij dat kleine
boeleke niet snel zullen zien... Ze wonen ook zooo ver van ons. Enfin,
het betere gevolg van dit nieuws is dat mijn moeder (die in het
programma "Het leven zoals het is : adoptie" absoluut niet meeging
omwille van haar vliegangst) haar angst wil en zal overwinnen en in
oktober samen met mijn vader en mijn Koreaanse zus en haar man naar
Korea zal reizen om Sung en zijn gezinnetje te zien... Oh wat ben ik
jaloers, ik zie wel, misschien heb ik tegen dan de lotto gewonnen en
kan ik mijn 3 spruiten nog eens achterlaten in goede handen bij
vrienden en kan ik aan mijn eigen schat van een echtgenoot ook Korea
laten zien... We shall see!
Genoeg over Korea, de feestdagen zijn voorbij, veel gegeten, gedronken
(dat viel best mee) en veel gekust (voor nieuwjaar dan wel) en nu weer
terug aant werk, en dat viel eigenlijk wel héél goed mee.
Maar ik heb dan ook een super geweldige job, die ik oh zo graag doe, ik
zeg altijd tegen de mensen als ze vragen wat ik doe " Ik heb de job van
mijn leven gevonden" en dat meen ik ook echt.
Nu zijn jullie allen waarschijnlijk zeer benieuwd wat dat is, ik ben
coördinatrice in een opleidingscentrum voor haarkappers!!! Neen, ik ben
zelf geen kapster, ik heb geen geduld om met een schaar en kam
mensen een nieuw coupeke aan te meten, ik ben de administratieve
kracht, die de cursisten ontvangt, inschrijft, factureert, en tevens de
klaslokalen voorzie...Ondertussen heft de firma waar ik voor werk ook
verschillende kapsalons in vlaanderen en Brussel en verzorg ik de
administratie, bestellingen, boekhouding, enz... Super afwisselende job
met veel variatie en bovenal, supercollega's.
De kinderen kunnen ondertussen aanstaande maandag ook weer naar school, en daar ben ik blij om.
Ik had de eerste week van de kerstvakantie vrij, en wij hebben echt fantastisch gezellige dingen gedaan.
Winterbokrijk, bioscoop 2x (Happy Feet & Arthur en de Minimoys), morgen nog de Winterefteling, ...
T kon niet op. Deze afgelopen wek hebben ik weer wat gebruik moeten
maken van mijn lieve ouders en zussen voor kinderopvang, maar nu is t
weer weeknd-time... Héérlijk.
Volgende weekend gaan we ook nog eens een weekendje naar zee, samen met
onze beste vrienden en hun 2 kinderen, dat is elk jaar ook zo genieten,
lekker eten, strandwandeling met warme jas, sjaals en mutsen. Kinderen
hun regenlaarsjes aan, uitwaaien op het strand, ge ziet wij vervelen
ons niet!!!
Pfff, Om
8.00 uur vanochtend stonden de kinderen al aan ons bed, vol ongeduld,
want de Sint was geweest... Vol spanning gingen ze op hun sloefkes de
trap af, en deden voorzichtig de deur open... Annabel keek met grote
verbazing naar een overvolle schoen en was vol bewondering voor de véle
chocolaatjes en mandarijntjes, had in 1ste instantie nog niet gemerkt
dat er ook vanalles lag waarvan ze gek was... Zo was er bijvoorbeeld
een kitcherig prinsessenkleed met bijbehorende glitterschoentjes en
pelsen sjerpje. Elke dag is Annabel namelijk wel een andere
sprookjesprinses... Wanneer ze 's morgens haar ogen opendoet, zegt ze
al hoe ze die dag aangesproken wil worden... De ene keer is dat
"Sneeuwwitje", dan weer "Belle", vandaag was het gewoon "Annabel"...
Heerlijk toch die kinderlijke fantasie.
Voor
Arthur & Michèle was het één en al DVD en Computer die de klok
sloeg, alhoewel we toch ook wel van de "Goed Heilig man" fantastische
leesboeken kregen... en zelf muziekcd's... Ondertussen zitten zij elk
op hun kamer te genieten van de muziek en uiteraard hun
computerspelletjeskzelf zit nu dus achter de computer en probeer wat
wijzer te worden van al de mogelijkheden hier op dat Blog, maar is toch
niet zo evident, probeer er al enkele malen wat foto's op te zetten,
maar dat lukt nog niet...
Ik blijf proberen...
Oepsakee,
de strijk, was en plas roept mijn naam, onder het luid electronisch
gepiep van mijn droogkast en ik kan het dan niet laten toch even wat in
mijn huishouden te gaan ploeteren... De computer blijft hier gelukkig
staan, en ik heb avonden genoeg om mijn blog nog wat uit te werken...
Ik ga nog een beetje genieten van deze zondag want morgen weer
werkeweek, en het zal een zware week worden... Ik groet jullie
lezers... Tot zeer snel...
Waaauw, een eigen blog, dat is pas interesant,
gewoon je eiegen boek schrijven op de PC en je doet ermee wat je maar
wil... Hier gaan we dan:
Ik beschouw mezelf als een gelukkig gehuwde vrouw van een fantastisch
knappe man, en heb het geluk van 3 gezonde en geweldige kinderen op de
wereld te hebben gezet. Wij huwden in 1994 nadat we als jong
koppeltje enige tijd hadden samengewoond, en kregen in 1996 na héél wat
moeite een schattige, véél te kleine 2-ling die elk maar amper 1.800
gram wogen: Arthur & Michèle.
Wat waren we trots, maar tegelijkertijd erg ongerust. Ze waren er al op
31 weken, wat echt wel te vroeg was, en dat was er aan te merken ook...
Dankzij de moderne technologie hebben wij op de dag van vandaag een
2-ling die erg gezond is en echt de pré-pubertijd induikt met hun 10
lentes...
In 2003 stond er ons nog een ongelooflijke verrassing te wachten,
Annabel werd geboren, en met haar 3 jaar is ze de zon in huis, heer
& meester over haar grote broer en zus, en kan ze oh zo goed
toneelspelen... Ze weet iedereen aardig naar haar hand te zetten, en
van deze troef maakt ze handig gebruik...
Ikzelf kom uit een héél warm groot nest, en ben de oudste van 6 kinderen. Ik heb nog 3 zusjes en 2 broers.
Van deze 6 kinderen zijn er 2 geadopteerd uit Korea, en dat is ook al
een apart verhaal opzich... Voor diegene die hiermeer over willen
weten, kijk naar "het leven zoals het is - adoptie". De familie die
naar Korea reist om het huwelijk van "Sung" mee te maken en daarna in
België het huwelijk viert van "Kyungi"... Dat zijn wij...
Ondertussen loopt mijn zondagochtend aardig naar de klok van
12.00 uur, en voel ik me wel verplicht mezelf en Annabel stilaan
te gaan aankleden...
Vanmiddag een cinemake met de kinderen, samen met de peter van Annabel die ze trots de bijnaam "Koekoe" heeft gegeven...
