Liefde is, als een vuur, ontstaan
als er van twee harten vonken overslaan.
Eens het goed brandt, en het gaat zijn gang
voel je je veilig, voor niets of niemand bang.
Ongemerkt komen er onweerswolken aangedreven,
van het vuur is er maar
een heel klein vlammetje overgebleven
Bang voor wind of regen,
want die kunnen het doven
Blijf jij er over waken
en wil je er in geloven
Weg die warmte,
je hebt het koud;
Bidden doe je,
dat die iemand weer van je houdt
zodat het vuur weer zou opleven,
alles wat was, je weer zou geven.
Let op dat de vlammen niet uitslaan
zodat het je nog slechter zou vergaan
dan bijt het vuur in en door je heen.
Eenmaal alles gedoofd
blijf je gekwetst en weer alleen.
Dus heb je een vuurtje dat gezellig brandt,
waak er over
en hou zowel water als stro bij de hand