Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
hoe ik je ineens weer vond Hoe je lange tijd geen woonst meer kende in mijn leven Vertwijfeld, zo vol wanhoop diepe pijn Mijn weg niet meer vinden alsof ik jou de schuld gaf
Zoekend ben ik nog steeds Maar plots voelde ik een verlangen opkomen vanuit het diepste van mijn ik
Voor je beeld heb ik een kaars laten branden, even met je gepraat
Misschien geef je me de kracht om te berusten in wat toch niet anders is
Ik wil zo graag eens rusten leven zoals jij Ik wil zo graag eens zweven dromen wat niet kan Ik wil zo graag eens voelen hoe anders het kan zijn Ik wil zo graag eens denken zonder pieker in mijn hoofd
Even komen kijken, niet weten wat je wil Zou je het vertellen, of blijf je best nog even stil Geen weg weten met je emoties, twijfel zit zo diep Je voelt je zo gevangen, je bent zo heel alleen
Ze zeggen dat ik sterk ben dat zal dan zeker wel Maar hoe lang ga ik het nog kunnen laat iemand anders het eens zijn Ik wil zo graag eens huilen schuilen in geborgenheid Mag ik ook een keertje zwak zijn mijn ogen sluiten voor heel even Misschien kan ik dan weer verder maar nu gaat het echt niet meer
Staren in je eentje, denken tot je barst Anderen blijven zoeken, de oplossing is ver weg Ik wil nog wel geloven, maar de toekomst is zo vaag. Hoe moet ik gaan vertellen dat het zo moeilijk wordt
Springen op je fiets Wat rijden in het rond Wandelen met de hond Een drankje en een ijsje Genieten van het weer Zo maar een beetje praten Daag . . . tot een volgende keer
Haar mond lacht als ze kijkt naar mij haar wang streelt mijn gevoel haar hart spreekt mij met liefde aan warmte ligt de glimlach van haar handen toch ben ik radeloos want in haar ogen zie ik niets
Mijn voetstap vormt sporen, sporen op het strand. Meer en meer wordt ik meegezogen door de korrels van het zand. Steeds dieper is de afdruk, de tocht is moeilijk, de bagage veel te zwaar.
Een koele zeebries komt me tegemoet Wind heeft me in zijn macht, neemt me genadeloos mee op de vleugels van zijn kracht Duizelig door twijfel Dronken van verlangen
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
