Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
Windje zorgt voor wat koelte, regen komt stapvoets naar ons toe Toch is de zomer nu begonnen, al denk je zo ik snap het niet Moet het blauwe plots verdwijnen voor een lucht zo grijs en grauw Misschien wil de zomer met me treuren maar dat laat ik niet gebeuren
Ik wil zomeren, ik wil leven Ik wil lui genieten in de zon Ik wil proeven van de warmte Ik wil leeg zijn zonder zorgen
Sterven doe je niet ineens maar af en toe een beetje en alle beetjes die je stierf 't is vreemd, maar die vergeet je, het is je dikwijls zelfs ontgaan, je zegt ik ben wat moe, maar op een keer dan ben je aan je laatste eindje toe
Voor een heel bijzonder iemand die vandaag begraven wordt
Morgen zal ik nog geloven in de goedheid van de mens Morgen zal ik blijven stilstaan bij de klaproos onderweg Morgen zal ik me gelukkig voelen om de vriendschap die ik deel Morgen zal ik nog steeds zeggen na regen komt weer zonneschijn Morgen zal ik nog genieten van de kleine dingen in het leven Morgen zal ik ook eens lachen bij het speelse van een kind Morgen zal ik heel verwonderd kijken naar het mooie in de natuur
Morgen wordt misschien niet gemakkelijk maar moeilijk moet ook kunnen Morgen zal ik dank je zeggen voor de dag die is geweest
De Russische schrijver Dostojevski zei : "Een nieuwe stap zetten een onbekend woord uitspreken, dat vrezen de mensen het meest."
Vat moed als je op de drempel naar iets nieuws staat, want je bent niet de enige die bang is. Laat je inspireren door anderen die voor jou hun angst hebben overwonnen. Treed het onbekende dapper tegemoet.
Een keertje lekker luieren Een dagje heerlijk niets Gewoon zo maar wat doezelen Dromen in je droom Een hapje en een drankje Genieten van je boek Zo mag mijn dagje zijn
Een streling door mijn haren Je armen om me heen Een speels en teder kusje Gefluister in mijn oor Verlangen dat komt bruisen Een liefdesspel met twee Zo mag mijn dagje zijn
hoe ik je ineens weer vond Hoe je lange tijd geen woonst meer kende in mijn leven Vertwijfeld, zo vol wanhoop diepe pijn Mijn weg niet meer vinden alsof ik jou de schuld gaf
Zoekend ben ik nog steeds Maar plots voelde ik een verlangen opkomen vanuit het diepste van mijn ik
Voor je beeld heb ik een kaars laten branden, even met je gepraat
Misschien geef je me de kracht om te berusten in wat toch niet anders is
Ik wil zo graag eens rusten leven zoals jij Ik wil zo graag eens zweven dromen wat niet kan Ik wil zo graag eens voelen hoe anders het kan zijn Ik wil zo graag eens denken zonder pieker in mijn hoofd
Even komen kijken, niet weten wat je wil Zou je het vertellen, of blijf je best nog even stil Geen weg weten met je emoties, twijfel zit zo diep Je voelt je zo gevangen, je bent zo heel alleen
Ze zeggen dat ik sterk ben dat zal dan zeker wel Maar hoe lang ga ik het nog kunnen laat iemand anders het eens zijn Ik wil zo graag eens huilen schuilen in geborgenheid Mag ik ook een keertje zwak zijn mijn ogen sluiten voor heel even Misschien kan ik dan weer verder maar nu gaat het echt niet meer
Staren in je eentje, denken tot je barst Anderen blijven zoeken, de oplossing is ver weg Ik wil nog wel geloven, maar de toekomst is zo vaag. Hoe moet ik gaan vertellen dat het zo moeilijk wordt
Springen op je fiets Wat rijden in het rond Wandelen met de hond Een drankje en een ijsje Genieten van het weer Zo maar een beetje praten Daag . . . tot een volgende keer
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
