jij daar ik zie je denken ja jij
toevallig vond ik je brief de woorden die je schreef bleven hangen ergens onderweg vlak bij de regenboog
waarom ik me bukte en je in mijn handen nam een kraakwit blad zonder woorden of verborgen zinnen vraag het me niet
ik wou van jou een propje maken tot de wind heel innig met woorden speelde ze liet vallen op je maagdelijkheid en ik je gedachten las
wees niet bang ik koester ze heel dicht bij mij ze blijven veilig opgeborgen
wat ik je zeggen wou ik stuur je vlug een knipoog met een klein begrijphetwelletje erbij
Merel @
|