|
wanhopig bladert God in zijn boek
vertwijfeld zoekt hij de verleden tijd
stond het geprogrammeerd
ergens in een lentemaand
had Hij dit werkelijk gewild
of werd Hij oud
draaide Hij toevallig aan de verkeerde knop
Hij zoekt naar een schakelaar
die licht brengt in de gekwetste ogen
denkt aan een mirakel
maar is vergeten hoe genezen ook weer gaat
Hij roept de engelenraad bij elkaar
samen kneden ze een wonder
maar de engel van de tijd schudt krampachtig neen
en beweert dat voorbije tijd nooit terugkomt
onthutst kijkt God naar wat niet mocht zijn
weent gouden tranen in de vallei die hij de aarde noemt
Merel @
|
