Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
Vannacht lag ik wat te denken Weer een zondag in het verschiet Voor mij is het een baaldag die ik liever snel vergeet Je hoopt eens op een zondag verpakt in geschenkpapier Heel voorzichtig en heel blij Maak je het lintje los Je ziet een dagje van genieten, geen verveling in de zaak
Maar ' avonds is het weer een dag van niets Geef mij maar vlug de maandag Alles is dan weer zo gewoon
Geluk is als een trein die langs je huis rijdt maar die je niet voorbij ziet gaan omdat je er zelf in zit. Pas als je weer thuis bent en er weer een trein langs komt . . .
Speciaal opgedragen aan het dochtertje van mijn nicht, ze was net geen 5 jaar toen ze stierf Begin augustus zou ze jarig geweest zijn en wie weet misschien was ze dan zelfs reeds een moedertje
Het ga je goed, we zijn je na al die jaren nog niet vergeten
Je was een bloemetje dat stond te bloeien in die grote tuin Nog wat kleintjes, zagen we je stilaan groeien Je straalde schoonheid uit. Door je glimlach konden we het onbegrijpelijke beter aan
Want zo plots, bij je eerste stapjes was het geluk niet meer met jou Die laatste jaren zagen we het bloemetje veranderen Het levenssap ging er stilaan uit Op het laatste ging het echt niet meer God had blijkbaar andere plannen en vroeg je om als een engeltje te komen wonen in zijn paradijs
Dikwijls kijk ik eens naar boven en hoop dat hij van jou een sterretje heeft gemaakt Dan zoek ik tussen al die sterren een heel kleintje en dan weet ik dat je naar me lacht
Lief ventje keek zo vol verlangen naar de dag dat er wat hulp kwam Een dag die ervoor zou zorgen dat het voor hem wat beter werd
Lief ventje kan zo moeilijk begrijpen dat dingen soms verkeerd kunnen gaan Lief ventje kan niet zwijgen, blijft maar vragen naar het waarom
Jongetje, als we een toverstokje hadden toverde ik voor jou een wereld zonder fouten Zo'n toverstokje kan ik helaas niet vinden En weet je, mijn jongetje Soms maken mensen al eens fouten Waarom dat nu juist bij jou moet zijn, ik wou dat ik het zeggen kon
We kunnen nu niet anders dan geduldig wachten en hopen, wie weet komt toch die toverfee . . .
Proeven van het geluk is : Samen met je zoon een ijsje gaan eten Genieten van een fietstochtje met je vriendin (voor herhaling vatbaar) Fietsen zonder regen wetende dat het thuis goed geregend heeft Dat ene liedje op de radio Mijn zoon die morgen een lichtpuntje ziet in de duisternis Vakantie herinneringen Je trainingsgroep terug zien uitbreiden (mensen die terug komen uit verlof) Vakantie verhalen die verteld worden Je na de training eindelijk terug kunnen douchen Dat glaasje wijn na het avondeten Het boek dat je niet naast je neer kon leggen Weer beter kunnen ademen na de hittegolf
Je moet me niet zoeken nu ik mijn plekje heb gevonden Hier wil ik mijn tentje zetten, heel hoog in de bergen Het is als een thuis komen, één worden met de natuur
In mijn eentje heb ik de klim gedaan, heel hoog tot boven aan de top Nu wil ik luisteren naar de stilte Kijken naar de horizon Ik wil proeven van de berglucht Genieten van mijn eenzaamheid
Laat de bergen om omarmen Adem lucht die me geneest Hier kan ik even vluchten, Loslaten wat zo aan me knaagt Mag ik hier een poosje dromen Van een wereld die nooit zal zijn
Ik heb vandaag het licht begroet 's morgens bij het ochtendgloren Ik heb vandaag de zon gevoeld zijn warmte deed me blozen Ik heb vandaag de vogels horen fluiten en zong het liedje vrolijk mee Ik heb vandaag bruiloftsklokken horen luiden de liefde deed me dromen Ik heb vandaag een bloem zien bloeien en werd heel stil van de kleurenpracht Ik heb vandaag het geluk gekust nu voel ik me stukken beter Ik heb vandaag het kind zien spelen en ik ontdekte dat het kind-zijn in mij nog bestaat
Ik heb vandaag de vriendschap ontmoet en ben even stil blijven staan Je naam heb ik in mijn hart gekrast zodat je steeds heel dicht bij mij blijft wonen
Vol verwondering heb ik gekeken naar een doodgewone wesp Ze kwam plots aangevlogen Nestelde zich op een schijfje beleg Je zag ze drukjes bezig zijn, Wist echt niet wat ik zag Zo ineens vloog ze weer weg met een heel klein stukje van het beleg Even later kwam ze terug gevlogen, Vond weer onze ontbijttafel op het balkon Ijverig ging ze verder met haar werk
Het was maar een doodgewone wesp En toch stond ik stil te kijken Niet wetend dat ze zo iets kon
Pijn laat je niet meer los Het is als een heel klein beestje, kruipend binnen-in Het steekt je diep van binnen Even dacht je zo van nu gaat het wel wat beter Maar dan slaat het noodlot plots weer toe, je gevoelens en emoties kunnen het niet meer Je wil schudden, je wil slaan misschien valt alles op de grond Maar neen, het is een kluwen van verdriet, een pijn die in je wortel schiet
Ik zou met je pijn willen vechten vertrappelen tot pijnens toe Ik weet het wel, zo gaat het niet
Vandaag geef ik je een ochtendzoen, een mooi begin van een nieuwe dag Ik laat de zon voor je schijnen, geniet maar van het hemelsblauw Het geluk vraag ik te wonen, heel intens in jou Kijk eens naar een spelend kind, ik zie een glimlach op je mond Ik neem je mee naar het bos, gooi al de drukte nu maar van je af Hoor eens hoe de vogels fluiten, misschien zing je ook een lied Een picknick ergens op de buiten, voel je je één worden met de natuur Samen dromen langs een waterplas, wie weet komt je droom wel uit In het donker wil ik sterren voor je plukken, voel je een beetje romantiek
Weet je, laat me maar wat dromen soms zo veel mooier dan . . .
Eindelijk, morgen ben je weer thuis Zo benieuwd wat je gaat vertellen Het duurde toch wel lang, zonder iets van je te horen Na al die maanden van angst en niet meer weten hoop ik zo dat je met een goed gevoel naar me komt
Heb je je weg daar kunnen vinden, lukte het een beetje Je zag het zelf als een test, zo benieuwd was je om te weten wat je nog zou kunnen
Zo veel vragen heb ik, zo veel zorgen om jou Je bent mijn piekerventje Vooral nu is je loslaten voor mij zo moeilijk Maar ik geloof in jou Je zult je weg wel vinden Morgen ben je een stapje verder in het ontdekken van je nieuwe zijn
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
