Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
een moeder op een witte stoel de handen knokend in elkaar lijkbleek kijkt ze naar omhoog ziet witte jas zo machtig groot ze verwacht geen wijze woorden geen tranen die vol medelijden samen met haar het verdriet in plassen schreien
een witte jas zoekt naar de juiste akkoorden wil de moeder niet overdonderen ze wikt en weegt en twijfelt even welke tonen passen in de weegschaal hoe ze de balans ook keert of draait het evenwicht is in duisternis gehuld de zorg rimpels rond haar ogen en de trekjes om haar mond verraden hoe moeilijk dit is
Reacties op bericht (5)
11-04-2007
Lieve Merel
Mooie, maar soms ontroerende gedichtjes, aales goed daar of.;;;;Dikke knuffel van mij
11-04-2007 om 16:12
geschreven door Femke
10-04-2007
heel mooi merel
mooi heb je dit verwoord, in stilte komen bijlezen en heb genoten van je prachtig schrijven
10-04-2007 om 22:50
geschreven door hartendame2
En
dit mag zeer zeker ook bij op die plank, Merel!
10-04-2007 om 21:42
geschreven door Tatanka Yotanka
veel moois erbij.....
Lieve Merel, ik heb weer stilletjes zitten lezen....prachtig meissie....Dikke kus en lieve groeten van Rozemarijn.
10-04-2007 om 14:55
geschreven door roze
Hallo
Ben ik helemaal vergeten je een mooie dag te wensen en je groetjes te sturen , Sorry dacht weer teveel aan vakantie . Annemiek
10-04-2007 om 14:11
geschreven door Annemiek
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
