Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
vreemde oude man eenzaam in zijn dagen gekluisterd met een ketting van de pijn vastgeroest in het verleden maakt kronkelingen in de jaren zo moeilijk te vergeten
dromend wordt hij wakker angstzweet staat naast zijn bed verbaasd dat dromen blijven komen weet de schrik met zichzelf geen raad
voorzichtig probeert hij van zich af te schudden losmaken wat zo pijnlijk aan hem kleeft stilaan komen korsten op de wonden klimt hij uit een diepe put
het heden staat hem op te wachten vangt zijn laatste tranen op met de vleugels van berusten droppen in de woeste zee om voor eeuwig te verdwijnen in de vergeetput van het verleden
Reacties op bericht (2)
12-03-2007
Mooie gedichtjes gelezen. Prachtig.
nog een gezellige week gewenst.
mhg Krelis en Henny
12-03-2007 om 21:38
geschreven door krelis
Andermaal
bijzonder indringend! xxx
12-03-2007 om 18:09
geschreven door Tatanka Yotanka
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
