Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
stilaan kroop hij in de herinnering van het opgeslorpte beeld fragmenten uit het verleden droomden een nieuw leven nachtelijk ontwaken baadde in klam zweet het niet vergeten hield hem in de ban
de wijze vrouw keek toe zag hoe het verdriet hem benauwde met de band van de liefde begeleidde ze hem behoedzaam tot bij de rand van de omheining haar woorden brachten beelden tot bij hem uitpuilende ogen probeerden het nieuwe te doorgronden
alleen de nevel bleef als een balk in het oog de spelbreker van zijn leven
Reacties op bericht (1)
05-05-2007
Weer
heel beeldrijk!
05-05-2007 om 12:52
geschreven door Tatanka Yotanka
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
