Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
ze dwaalde door de lange gang op zoek naar de gesloten deur van waarheid bruine stoelen netjes op een rij kenden het leed van zo veel voorgangers gelaten zag ze de norse blik van de mens wachtend op het oordeel van de witte jas angst parelde op getrokken gezichten
een drukkende stilte vulde de ruimte enkel het kloppen van de bange harten bonkte als een monotoon geluid tegen de witte muur van eenzaamheid
hier was ze een nummer op het slagveld van de ziektekiemen niet meer dan een lijdend voorwerp hopend op een goede afloop
Reacties op bericht (2)
09-05-2007
Merel, toch mooi geschreven hoor!
Een zéér fijne midweek toegewenst, met alles erop en eraan. Groetjes van Hugo !
09-05-2007 om 02:10
geschreven door hugo
08-05-2007
Juist
jammer maar helaas: vaak ben je enkel een nummer in een ziekenhuis
08-05-2007 om 22:31
geschreven door Adem
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren