Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
onder de regenboog schuilen woorden ze haperen staan even stil mijmeren bij zinnen van zo lang geleden
misschien weten ze niets te zeggen wachten tot de zon door de wolken breekt en gouden letters schrijft
gelukkig zijn er onderwegjes die samengevat het momentje van de dag beschrijven
Reacties op bericht (3)
16-05-2007
Goedeavond!
Zoals we dat gewoon zijn van jou is dit weer een knappe tekst!
Groetjes,Joël
16-05-2007 om 20:41
geschreven door joël
Dank
Merel, dank je wel!
Aangenaam ben ik verrast door deze woorden van jou!!!
'Onder de regenboog' is het nu inderdaad stil. Woorden... soms zijn ze er niet (voor mij)...
lieve groet van Lien
16-05-2007 om 16:52
geschreven door Lien
Onderwegjes...
die laatste strofe is een knappe vondst, Merel!
16-05-2007 om 09:33
geschreven door Tatanka Yotanka
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren