Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
wat ze ziet is het spiegelbeeld van een vrouw pijn tekent verse sneden en haar getrokken gelaat heeft zijn kleur verloren gebukte schouders rusten op een gebroken ruggengraat
wat ze voelt is onmacht opstijgend vanuit de schoot van het bestaan
wat ze zoekt is een gedicht ze vindt geen zinnig woord dat haar gevoel beschrijft
wat ze weet is hoe het moeder hart verdrinkt in de pijn van het verdriet
Reacties op bericht (4)
17-06-2007
zo herkenbaar!!!
Ook al heb ik geen kinderen en daardoor ben ik dus geen moeder... toch zijn de gevoelens die je beschrijft heel herkenbaar en treffend.
groetjes van Fiep
17-06-2007 om 06:29
geschreven door Fiep
16-06-2007
Hallo Merel. Prachtig.
Fijn weekend. Pierre.
16-06-2007 om 18:26
geschreven door Pierre Van Laeken
heel mooi merel
de onmacht van een moeder beschreven, rakende woorden
16-06-2007 om 11:38
geschreven door hartendame2
hallo
ontroerend mooi
16-06-2007 om 11:15
geschreven door johan1944
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
