Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
Er drijft een hoed van licht naar boven. Ik reik en wil hem op mijn kop. en kan mijn onmacht nauw geloven : de zon komt op. Haar prachtig stro valt in ovalen en hoopt zich langzaam op mijn haar. Ik voel mij zo vreemd ademhalen, terwijl ik in de volte staar van licht, dat staat rond me uit te breiden de hoed, die alles om mij vat, wat ik vanaf mijn kindse tijden heb lief gehad
Reacties op bericht (1)
10-07-2010
Interview.
Beste lezer,
in onze gezellige online studio www.maastrichtmoetjehoren.nl kun je luisteren naar een interview met Wiel Kusters over zijn biografie van Pierre Kemp en Paula van den Bosch over de expositie van het werk van Pierre in het Bonnefantenmuseum.
Je bent van harte welkom!
10-07-2010 om 12:26
geschreven door Maastricht Moet Je Horen!
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
