Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
nog een laatste maal zag ze hoe de eenden watergolvend in de rivier van kalmte zwommen de brug heupwiegde boven het water en twee reigers vlogen boven in de lucht
de rust verteerde haar spinsels met zachte stem sprak het goed gevoel tot haar
tijd tikte op haar schouder ze kon de druk weer aan
voor je vlugge reactie... en 'k ben blij dat ook jij de taal probeert te begrijpen... ook voor mij blijft het moeilijk om het te vertalen, ben vooral bang om de sfeer verkeerd weer te geven... 'k zal ooit nog een poging wagen... Liefs...
29-07-2007 om 15:29
geschreven door Fadista
mooi
heel mooi gedicht met hoopvolle wending
Ingrid
29-07-2007 om 12:14
geschreven door ingridstranella
28-07-2007
Prachtig!!
Hallo Merel, een zeer mooi gedichtje, ik wens je het allerbeste, om er tegenaan te gaan,
Liefs,
28-07-2007 om 21:49
geschreven door nelly
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren