Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
opnieuw dwaal ik door je gedachten en mijmer met je mee ik voel me weer een kind in de wereld van je fantasie als een merel vlieg ik in het rond tot ik mijn plekje vind in de ochtendzon en stille woorden tot me spreken
ik probeer je te begrijpen en als ik tussen de regels lees proef ik flarden van je pijn maar meer dan dat voel ik de sterkte die in je woont hoe je stil staat bij het aanvaarden gesterkt door je geloof sereen wacht op dat wat komt
Dit is weer knap geschreven zoals al de gedichten trouwens die hier staan,straks kan je teksten schrijven voor de jonge gitarist!
Trouwens de "Ibanez" gitaar die hij heeft gekocht is een goeie koop hoor,ik ken dat merk gitaar goed en daar is niets mis mee!
Groetjes en tot nog eens.
01-08-2007 om 12:30
geschreven door Joël
Het is al woensdag, wat gaat de tijd toch snel!
Gelukkig kan ik in mijn pauze even bloggen. Valt het werk jou een beetje mee? Groetjes
01-08-2007 om 12:19
geschreven door Alida
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
