Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
mijn droom vertel ik je morgen wel vandaag wil ik even vragen hoe het met je gaat ik sla de weg in van het begrijpen beeld me in hoe het zou kunnen zijn die ene dag toen jij
het zijn geen woorden die ik je vraag geen verhaal van hoe het was alleen het luisteren naar je gevoel of je de zon vandaag ziet schijnen en de hemelengelen van daarboven de pluimen van hun vleugels behoedzaam tot bij jou laten komen
ik dacht aan hoe het ooit was jou stroom van tranen die ik op mocht rapen vandaag zie ik de bodem van je rivier en wens ik speciaal voor jou een glimlach van herinneringen
weer eens heel bijzonder, Merel! PROFICIAT!
Misschien ontvang je straks minder berichten maar de reden daarvoor heb jje wellicht al elders gelezen!
Ja, ik zie dat je toch beetje bij beetje aan het werken bent naar een echt bundel toe, te zien aan het toegevoegde apestaartje, en daar heb je heel veel recht op!
Maarten
vooral de laatste strofe vind ik biezonder knap gebracht!
even komen bijlezen op je blogje waar het aangenaam vertoeven is,
en vind het heel erg mooi!
17-08-2007 om 13:49
geschreven door hartendame2
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
