Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
je treurt geen woorden kijkt somber en ziet alleen hoe laag hangende wolken als een grijze massa de aarde overrompelen
ik zoek naar tranen probeer ze op te vangen maar je ogen weten niet wat huilen is
je mompelt binnensmond als ik je vraag hoe het komt dat de rouw langs je voorbij gaat het zijn dovemansoren die niet begrijpen dat ik met wakker schudden naast je sta
tot ik om je huil ik tel de niet uitgesproken woorden en weet dat je mijn huilen niet begrijpt
Elvira en Pierre wensen jullie een heel fijne maandag.
27-08-2007 om 15:25
geschreven door Pierre Van Laeken
stille laagjes
geen woorden...maar jij vindt ze wel in deze mooie powezie, strelend langs gevoelens, verankerd in de ziel...mooi !
27-08-2007 om 12:29
geschreven door kerima ellouise
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren
