Ik ben wie ik ben Soms een lach Soms een traan Soms is er hoop Soms ben ik bang Soms voel ik verdriet Soms kan ik genieten Soms ben ik wat stil Soms denk ik te veel Ik geloof in de mens zijn ras en cultuur Ik voel me heel klein bij de pracht van de natuur Ik ben dankbaar voor de liefde en de vriendschap die je me geeft
rare kronkels dansen in je hoofd ze zoemen in als bijen gunnen je geen rust draaien in het rond alsof je hoofd gaat barsten je voelt prikkels keer op keer het wordt te veel hoor ze vechten binnen-in wanhopig kijk je me aan met een blik van niet meer kunnen
ik wil je helpen, meer dan ooit alleen begrijp ik je hersenspinsels niet
ik kijk toe
voel enkel je verdriet pijn snijdt wonden diep in mij omdat ik je niet helpen kan
Reacties op bericht (2)
20-11-2006
Lieve Merel
Dit is een dag waarin wij allen verbonden zijn door verdriet.
Ik ben dankbaar dat ik ook bij jou mag zijn zoals je ziet.
Weet dat ik altijd aan jullie denk,
voor mij zijn jullie een dierbaar geschenk.
Ach zomaar wil ik laten blijken dat ik bij je ben. OK.
liefd Petrus/Ton.
20-11-2006 om 21:34
geschreven door petrus
moeilijk
Het valt niet mee he, om met lede ogen toe te moeten zien wanneer een ander lijdt. Toch kun je het leed van een ander niet dragen, maar je kunt er zijn en een hand toereiken of je schouder lenen. Vaak is het voor de ander al voldoende om te weten dat de ander naast hem staat. Sterkte Merel en houd je taai. Groetjes Thea
20-11-2006 om 17:36
geschreven door thea
Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kan je zeggen ik heb een vriend !
Toon Hermans
Een vriend is een parel op de bodem van ze zee
Geen druppel dauw wordt voor zichzelf geboren ook jij moet anderen niet jezelf toebehoren